استقرار پ.د.ک خلق منطقه را دچار نگرانی‌های جدی کرده است. ساکنان منطقه اعلام کرده‌اند که این اقدام، تلاشی برنامه‌ریزی شده از سوی ترکیه بوده و در این منطقه نیروهای پ.ک.ک و ی.ن.ک آماج حمله قرار می‌گیرند و این اقدام در برآیند نهایی خود مانع از اتحاد ملی است.
نیروهای مسلح ترک در ١۵ آوریل به حمله‌ای هوایی علیه زنی ورتی دست زدند. در این حمله سه نفر از نیروهای مدافع خلق به شهادت رسیدند. همزمان با آن و در همانروز نیروهای مسلح ترک علیه کمپ پناهندگان شهید رستم جودی در مخمور نیز به حمله دست زدند که در جریان آن سه زن غیر نظامی به شهادت رسیدند. با این دو حمله واکنشهای خلق منطقه علیه پ.د.ک فزونی گرفت.
ماه گذشته حزب دمکرات کوردستان شماری از نیروهای پیشمرگه را به زینی ورتی اعزام کرده و این پیشمرگه‌ها در منطقه مستقر شدند. این نیرو اعلام کرد که به دلیل حفاظت منطقه مرزی، در چارچوب اتخاذ تدابیر امنیتی در مقابله با شیوع و انتشار ویروس کرونا در این منطقه مستقر شده است. در مرز زینی ورتی نیروهای پ.ک.ک حضور دارند که مدت زمان زیادی است حفاظت از این مناطق را بعهده دارند.
با این اقدام حزب دمکرات کوردستان، گروهی سه نفره از نیروهای مدافع خلق به منظور کسب اطلاع و ارزیابی، با نیروهای پشمرگه دیدار کرده و در این منطقه استقرار می‌یابند. کنفدرالیسم جوامع کوردستان در این باره اعلام نمود که ٣ نفر از گریلاهای مدافع خلق (ه.پ.گ) به منظور ارزیابی با نیروهای پیشمرگه دیدار کرده و به آنها اطلاع داده‌اند که حضور و استقرار نیروهای پیشمرگه در این منطقه مناسب نبوده و لازم است که از این منطقه عقب‌نشینی کنند.
بعد از گذشت یک روز، هواپیماهای ارتش ترک محل استقرار این سه نفر از گریلاها را تشخیص داده و به این محل حمله می‌کنند. ک.ج.ک در این رابطه بیانیه‌ای را منتشر کرده و اعلام نمود که پ.د.ک با ارتش ترک همکاری کرده و نقطه استقرار این سه نفر را به نیروهای مسلح ترک گزارش داده است.
در همین رابطه لاهور شیخ جنگی نیز از سوی اتحادیه میهنی نشستی را برگزار کرد. در پایان این نشست اعلام شد که تا کنون اتحادیه میهنی صبر کرده است و از ریاست دولت اقلیم کوردستان می‌خواهد که سریعا این نیروها از زینی ورتی عقب‌نشینی کنند. اتحادیه میهنی مسرور بارزانی را متهم نمود. اتحادیه میهنی از پ.ک.ک نیز خواسته است که از این منطقه دوری گرفته و نیروهای خود را به این منطقه اعزام نکرده و منطقه را در اختیار نیروهای امنیتی (آسایش) قرار دهد.
جنبش گوران نیز به همان شیوه به منظور حفظ ثبات و آرامش در منطقه، از طرفین خواسته است که نشستی در این رابطه برگزار شده و مواضع شفافی در این رابطه اتخاذ شوند، از پ.ک.ک نیز خواسته است که نقش خودر را در آرامی و ثبات منطقه ایفا کرده و در این مقطع حساس، این مشکل را حل کنند.
منطقه زینی ورتی
منطقه زینی ورتی از سال ١٩٩۶ یکی از مناطقی بود که جنگ بین نیروهای پ.د.ک و اتحادیه میهنی در آن روی داد و دست آخر به کنترل نیروهای ی.ن.ک (اتحایده میهنی کوردستان) افتاد. زینی ورتی در مجاورت استقرار نیروهای پ.ک.ک قرار دارد. به همین دلیل منطقه‌ای استراتژیک قلمداد می‌شود. این منطقه حلقه مواصلاتی مناطق بین بارزان، گری‌خودی و خاکورک قرار دارد. همچنین بین روژهلات کورستان، باکور و جنوب کوردستان قرار گرفته است. منطقه زینی ورتی و آسوس همچنین محل اتصال روژهلات و باشور است. از طرف دیگر، از طریق کوهستان کاروخ قندیل و بهدینان را که از مناطق محل استقرار پ.ک.ک است، به یکدیگر متصل می‌کند.
دیر زمانی است که ترکیه در صدد است در این منطقه مستقر شود. اما از آنجا که ترکیه قادر به این کار نشده است، پ.د.ک درصدد استقرار نیروهای خود در این منطقه و واگذاری آن به ارتش ترکیه است. بعد از آنکه حزب دمکرات کوردستان نیروهای پیشمرگه خود را در زینی ورتی مستقر نمود، ساکنان منطقه با نگرانی‌های فزاینده‌ای روبرو شده‌اند. ساکنان این منطقه اعلام کرده‌اند که نیروهای پ.ک.ک از سالهای دهه ٩٠ میلادی در این منطقه مستقر شده و این منطقه را حفاظت کرده‌اند. ساکنان منطقه همچنین اعلام می‌کنند که دولت ترک در این منطقه دو هدف را دنبال می‌کند. نخست؛ نابودی پ.ک.ک و دوم، تلاش دارد تا در منطقه به برتری دست یابد. اما در نهایت خواست ترکیه اعمال فشار بر قندیل و هدف قرار دادن آن است.
خلق منطقه اعلام می‌کنند که در این منطقه نیروهای پیشمرگه مرکز دیانا حضور دارند، اما مرکز نیروهای ویژه پیشمرگه تحت عنوان باپشته و نیروهای ویژه ترک نیز در محل مستقر شده‌اند و در این منطقه به آموزش نیروهای پ.د.ک مشغول هستند. منابع محلی و ساکنان این منطقه اعلام کرده‌اند با همکاری و امکاناتی که از سوی نیروهای پ.د.ک در اختیار نیروهای مسلح ترک گذاشته شده است، نیروهای مسلح ترک در ارتفاعات و هم در مرکز این شهر (دیانا) پایگاه خود را ایجاد کرده‌اند. پیش از این نیز نیروهای مسلح ترک در بامرنی، شیلادزه، باتوفه، کانی ماسی، کربی، سینکه، قومری، کوخ سپی، سری زر، دره زاخو، و آمیدی ٢٣ پایگاه نظامی ایجاد کرده‌اند. پایگاه‌های ارتش اشغالگر ترک در منطقه بعشیقه، سوران، قلاچوالان و کمپ زمار و پایگاه هوایی حریر را نیز باید به این فهرست اضافه کرد.
نگرانی‌های ساکنان منطقه
ساکنان منطقه اعلام کرده‌اند که هدف حزب دمکرات کوردستان در منطقه زینی ورتی قطع محور منطقه راپرین و سوران از یکدیگر است. اما در بعد کلی‌تر قضیه، نیروهای مسلح ترک خواهان قطع ارتباط مناطق بهدینان (زاپ، متینا و هفتانین) و سوران (منطقه خاکورک، خنیره و دیانا و سیدکان) از یکدگر هستند. به همین علت است که در تلاش برای تفوق و برتری در منطقه زینی ورتی برآمده‌اند. ساکنان منطقه اعلام می‌کنند که از این طریق تلاش می‌کنند تا مقاومت خلق کورد را نابود کنند.
تلاش برای احداث سد
منابع محلی و ساکنان منطقه در این رابطه اعلام کرده‌اند که این تنش‌ها صرفا اختلافات بین پ.د.ک و ی.ن.ک نبوده و از آن به عنوان حمله مرگبار یاد می‌کنند. ساکنان منطقه براین باورند که اگر تلاش نیروهای پ.د.ک در زینی ورتی به موفقیت برسد، در فرصت‌های بعدی، در محور مواصلاتی راپرین و آسوس و خصوصا علیه آسوس باید شاهد حمله بود.
این منطقه با طبیعت غنی و ثروتمند خود در مناطق خنیره، خاکورک و سوران و همچنین رودخانه‌های قندیل حوزه آبگیری وسیعی داشته و رودخانه‌های فراوانی در آن جریان دارند. ترکیه تلاش می‌کند در این منطقه با حمایت حزب دمکرات کوردستان ٢٢ سد را در این منطقه احداث کند. به همین دلیل ساکنان منطقه نگران این پروژه و آوارگی خود از سوی ترکیه هستند.
