علی جلالیان پدر زینب جلالیان اعلام کرد که دخترش در گفتگوی تلفنی کوتاهی به وی خبر داده است که از سوی نیروهای امنیتی با چشم‌بند و دستبند از خوی به اورمیه، کرماشان و سپس تهران منتقل شده است.
زینب جلالیان زندانی سیاسی کورد محبوس در زندان خوی روز ۱۰ اردیبهشت/٢٩ آوریل به طور ناگهانی و بدون برنامه‌ی قبلی توسط نیروهای خوی از زندان خوی به مکان نامعلومی منتقل شده است.
علی جلالیان پدر زینب جلالیان در پاسخ به تماس شبکه‌ی حقوق بشر کوردستان گفته است:"روز ۱۰ اردیهشت ماه از طریق تماس یکی از همبندی‌های زینب مطلع شدیم که نیروهای امنیتی بدون اطلاع قبلی زینب را از زندان خوی برده‌اند. ما فورا از ماکو که محل زندگی ماست به خوی رفتیم و از مسئولان زندان سراغ دخترم را گرفتیم که پاسخ درستی به ما ندادند. یعنی تایید کردند که نیروهای امنیتی او را برده‌اند اما نگفتند کجا! هر چند احتمال دادند که شاید او را برای رسیدگی به پرونده جدیدی به تهران برده باشند."
وی در ادامه گفته است: "تا اینکه بالاخره دیشب زینب در حالی که در یک اتومبیل در حال حرکت بود با ما تماس گرفت و گفت از دیروز با چشم‌بند و دستبند از زندان خوی به زندان‌های اورمیه و کرماشان منتقل شده، اما به دلیل خودداری این زندان‌ها از تحویل گرفتن او، نیروهای امنیتی در حال انتقالش به تهران هستند. در حین این گفت‌وگو تلفن قطع شد و دیگر تماس نگرفت."
پدر این زندانی سیاسی با ابراز نگرانی شدید در ادامه گفت: "همه چیز غیرعادی است. چرا باید زینب را به طور ناگهانی از زندان خوی ببرند؟ چرا باید بدون برنامه‌ریزی به زندان‌های ارومیه و کرماشان منتقلش کنند؟ چرا باید تماس تلفنی که با ما داشت را بدون هیچ توضیح روشنی قطع کنند؟ چه پیامی می‌خواستند به ما بدهند؟! من نگران این هستم که سناریوی خطرناکی در انتظار دخترم باشد. من شدیدا نگران جان دخترم هستم که به گفته خودش دو روز است در یک اتومبیل از این شهر به آن شهر برده می‌شود."
زینب جلالیان، متولد سال ۱۳۶۱ در روستای "دیم قشلاق" شهرستان ماکو در استان اورمیه است. او اسفند ماه ۱۳۸۶ در کرماشان بازداشت شد و پس از ماه‌ها نگهداری در سلول انفرادی اداره اطلاعات این شهر و تحمل شکنجه‌های جسمی و روحی شدید، توسط دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام "اقدام علیه امنیت ملی" و "محاربه" از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) به اعدام محکوم شد. این حکم پس از تایید در دادگاه تجدیدنظر در سال ۱۳۹۰ با یک درجه تخفیف به حبس ابد تبدیل شد و پس از آن زینب به زندان خوی در استان اورمیه انتقال یافت. وی طی این سال‌ها در زندان به بیماری‌های متعددی از جمله اختلال در بینایی، ناخنک چشم و برفک دهان مبتلا شده است.
بی‌خبری از سرنوشت چهار زندانی سیاسی دیگر کورد
شبکه‌ی حقوق بشر کوردستان روز سه‌شنبه (٩ اردیبهشت / ٢٨ آوریل) به نقل از یک منبع آگاه اعلام کرد، قرار بازداشت چهار زندانی سیاسی کورد به نام‌های ابراهیم عیسی‌پور، کمال حسن رمضان، علی احمد سلیمان و احمد تموئی که در ۱۶ فروردین به طور ناگهانی از زندان مرکزی اورمیه به بازداشتگاه یکی از نهادهای امنیتی منتقل شده بودند، برای یک ماه دیگر تمدید شده است.
این چهار زندانی سیاسی از زمان بازداشت تاکنون از حق تماس و ملاقات با خانواده‌های خود محروم بوده و کماکان اطلاعی از وضعیت آنها در دست نیست.
پس از شیوع ویروس کرونا و بحرانی شدن شرایط زندان اورمیه، نهادهای امنیتی از ترس اعتراض و اعتصاب آنها را به بازداشتگاه یکی از نهادهای امنیتی منتقل کردند. تاکنون ادار‌ه‌ی اطلاعات اورمیه و همچنین اطلاعات سپاه از وضعیت آنها اظهار بی‌اطلاعی کرده‌اند.
این زندانیان پیشتر نیز در سال‌های گذشته بارها جهت پرونده‌سازی‌های جدید از زندان به بازداشتگاه‌های اداره اطلاعات و بازداشتگاه المهدی سپاه پاسداران در اورمیه منتقل و تحت بازجویی مجدد قرار گرفته بودند. مهر ماه ۱۳۹۱ علی احمد سلیمان و احمد تموئی به همراه سه زندانی سیاسی دیگر به اتهام ارتباط با دفتر گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر ایران و ارتباط با رسانه‌ها به مدت دو ماه به بازداشتگاه اداره اطلاعات منتقل و جهت انجام اعترافات ساختگی و انجام مصاحبه تلویزیونی مورد شکنجه قرار گرفته بودند.
