به دستور رژیم نژادپرست ترکیه عبور و مرور در شهر جزیر از ۱۴ دسامبر ۲۰۱۵ / ۲۳ آذر ۱۳۹۴ بمدت ۷۹ روز ممنوع اعلام شد. ارتش ترکیه در زیرزمین چندین خانه این شهر بیش از ۱۰۰ شهروند کردستان را زنده زنده در آتش سوزاند. ساعت ۲۲ روز ۷ فوریه ۲۰۱۶ / ۱۸ بهمن ۱۳۹۴ در این منطقه صدای انفجاری شنیده شد و سپس اجساد را جداگانه به خارج از منطقه منتقل کردند. خانواده‌ی این اشخاص برای شناساندن اجساد فرزندانشان روزها مقاومت کردند. بعضی از خانواده‌ها علی‌رغم سپری شدن سه سال هنوز هم پیکر عزیزانشان را تحویل نگرفته‌اند.

   پسر و برادر زن عزیز ارسلان در زمان ممنوعیت عبور و مرور در جزیر کشته شدند، همچنین دختر وی هاجر در جنایت زیرزمین زنده به آتش کشیده شد. خانواده‌ی ارسلان در سه سال گذشته به دنبال پیکر فرزندشان می‌گردند.

   به دستور دادستانی ترک برای یافتن محمد سعید ارسلان و هاجر ارسلان از عزیز ارسلان نمونه‌ی دی‌ان‌ای گرفته شد. عزیز ارسلان اعلام کرد،"از روزی که فرزندانمان به شهادت رسیده‌اند بارها آزمایش دی‌ان‌ای داده‌ایم. در انتظار اطلاع رسانی مسئولین بودیم اما تاکنون پیکر هاجر را نیافته‌ایم. پس از مدتی طولانی بار دیگر نمونه‌ی دی‌ان‌ای گرفتند اما دادستانی اعلام کرد" پیکر دختر شما پیش ما نیست" گفتند که آن‌ها خاکستر استخوان‌ها را نیز آزمایش کرده‌اند اما پیکر وی پیش آن‌ها نیست. آنها به ما چنین می‌گویند."

می‌دانم دخترم آنجا بود
   ارسلان با بیان اینکه آنان گزارش واقعه را به وکلای حقوقی خویش داده‌اند افزود، "می‌دانم که دخترم در زیرزمین اول بود. اسم او در لیست قرار داشت."

   ارسلان اظهار داشت، آن‌ها و دخترشان را شکنجه می‌کنند و نمی‌دانند که این مسئله تا چه زمانی ادامه خواهد داشت. ارسلان افزود،"اگر هم دختر من در زیر زمین ساختمان نبود، پس از آنکه به قتل رسید از سوی دولت از آن مکان منتقل شده است. استخوان‌های وی را یا در رودخانه ریختند و یا در پارکینگ تازه ساخت زیر خاک کردند. اکنون در آن محل یک ساختمان بنا کرده‌اند و استخوان‌ها زیر این ساختمان قرار دارد. بدون اینکه زیرزمین‌ها را تخلیه و تمامی استخوان‌ها را جمع‌آوری کنند مجتمع مسکونی را بر روی بقایای آنها بنا کردند. محتمل استخوانها در این محل دفن شده‌اند، اما در هر صورت روزی (استخوان‌ها را) خواهم دید. چهل سال نیز بگذرد آنها را پیدا می‌کنیم و تحویل می‌گیریم."