یکی از گریلاهای ه.پ.گ با نام تکوشر کاتو در مورد جنگ هفتانین صحبت کرد.

- در مورد مرحله‌ی آغازین مقاومت هفتانین چه چیزی برای گفتن دارید؟

جنگ هفتانین یک سال پیش آغاز شد. اما تا این حد دشوار نبود. ۱۶ ژوئن سرتاسر هفتانین بمباران شد، آن زمان ما در اطراف قسروکه بودیم. حملات ابتدا در شهید آدار و شهید بریتان آغاز شدند. رفقای ما در کل منطقه حضور دارند. چون ما مناطق را به خوبی می‌شناسیم، می‌توانیم منطقه را به خوبی کنترل کنیم. در حقیقت ما با هفتانین در هم آمیخته‌ایم."

تا آخرین نارنجک جنگید

- در قسروکه در اولین روز جنگ چه اتفاقاتی رخ داد؟

از قسروکه تا خانتور خط دفاعی است. می‌توان گفت تپه‌ی دفاعی خانتور است. برای آنکه خانتور کنترل شود، باید ابتدا قسروکه را کنترل کرد. قسروکه مشرف به بسیاری مناطق است.

مشرف به شهید حمزه، خانتور و کوه پارتیزان است. همچنین از شمال مشرف به بوتان است. به مرزی مثلث شکل برای کوردستان شباهت دارد. در مقابل کوهستان جودی قرار گرفته است. یعنی ۵ کیلومتر از مرز باکور و باشور فاصله دارد. سرتاسر منطقه‌ی قسروکه را بمباران کردند. می‌خواستند وارد منطقه شوند اما رفقای مستقر در آنجا ضربات سنگینی به دشمن وارد کردند. زمانی که دیدند نمی‌توانند، سربازهایشان را آنجا مستقر کردند. مطمئن باشید تبهکاران و راهزنان و سربازان ترک به راحتی وارد منطقه نشده‌اند. هر بار که می‌آمدند ما آنها را هدف قرار می‌دادیم و تعدادشان کم می‌شد. بدون آنکه جنازه‌ها را با خود ببرند، فرار می‌کردند. آنها هیچ اهمیتی به انسانیت و سربازهایشان نمی‌دهند. رفقا مقاومت بی‌مانندی کردند و خط مقاومت هفتانین را مشخص کردند. نمونه‌ی آشکار آن هم رفیق آمارا روژ و ممیان سرت است. علی رغم آنکه خیلی با رفیق آمارا روژ نبوده‌ام، اما مقاومت و موضع‌گیری او بسیار بر ما تاثیر گذاشت. همچنین رفیق ممیان سرت، وجود چنین روح فدایی، فراتر از حد تصور یک انسان است. رفیق ممیان فقط با داشتن یک نارنجک و در حالی که شعار می‌داد به دشمن حمله کرد. تا آخرین نارنجک مبارزه کرد. برای آنکه به دست دشمن نیفتد، خود را منفجر کرد. آن روحی که پ.ک.ک را سر پا نگه می‌دارد، این است. این روح همه‌ی ما را سر پا نگه می‌دارد، این مبارزات و مسئله را سر پا نگه می‌دارد.

این روح با رهبری همراه است

- این چه روحیه‌ای است؟

این روحیه از رهبر آپو سرچشمه گرفته است، آرزوی ما برای ملاقات با رهبری این روح را زنده می‌کند. آنچه این روحیه را زنده نگه می‌دارد اولین رفقای رهبری هستند مانند کمال پیر، هاکی کارار، ساکینه جانسیز. تا این روحیه وجود داشته باشد، جنگ هفتانین به پیروزی خواهد رسید، پ.ک.ک پیروز خواهد بود.

حملات دشمن امروز آغاز نشده‌اند. آنها چندین سال است که حمله می‌کنند. دشمن هر چه از دستش آمده باشد در مقابل کورد انجام داده است. جنگ سیاسی و نظامی هم در جریان است. آنچه این روح را زنده نگه می‌دارد، مقاومت ۱۴ ژوئیه است. بزرگترین عملیات آن زمان بود. آن مقاومت تا حالا نیز به ما نیرو می‌بخشد. با اراده‌ی ما در آمیخته است. رسانه‌ها نیز به شیوه‌ی جنگ ویژه در حال حمله هستند. اما تلاشهایشان بی‌نتیجه است. مهم نیست که ما کجا هستیم، هر جا که باشد، ما سوگند انتقام فدایی خورده‌ایم. اینگونه خواهیم ماند. تا گریلا باشد این مقاومت هم در کوردستان خواهد بود و پایان نخواهد یافت.