کاراییلان: تا پوزه رژیم ترکیه را به خاک نمالیم، آرام نمی‌گیریم (٢)

کاراییلان: ما می‌خواهیم از طرف خلق کورد پاسخ شوونیسم دولت ترکیه را بدهیم، ما می‌خواهیم که خلق ما همراهمان و پشتیبانمان باشند. نه اینکه از پشت به ما ضربه بزنند. چنین چیزی غیرقابل قبول است. این یک مسئله ملی است.

مراد کاراییلان، عضو کمیته‌ی رهبری حزب کارگران کوردستان (پ.ک.ک) در ویژه برنامه‌ی سترک تی وی شرکت کرد. بخش اول این مصاحبه روز گذشته منتشر شد و بخش دوم و پایانی به شرح زیر است؛

گریلا برای حفظ خاک و شرافت کورد در هفتانین می‌جنگد

کاراییلان در رابطه با خبرهای مربوط به ایجاد سیستم مزدوریگری در منطقه آمیدی و برگزاری جلساتی از سوی مسئولین پ.د.ک گفت:"ما نیز چنین اخباری را شنیده‌ایم که گفته می‌شود در آمیدی جلساتی برگزار می‌شود و می‌خواهند تبهکاران را سازماندهی کنند. در این مرحله نیاز اساسی به یک موضع‌گیری ملی وجود دارد. این موضوع بسیار مهم است. ما امیدواریم که این خبر حقیقت نداشته باشد. خلق کورد همه در یک کشتی هستند. مشاور پیشین ترامپ، جان بولتون در کتابش نوشته است که ترامپ کوردها را دوست ندارد. گفت:"عراق به آنان  [کورد] حمله می‌کند می‌گریزند، ترکیه به آنان حمله می‌کنند می‌گریزند؛ تنها زمانی که هواپیماهای اف١۶ ما بر فراز سر آنان باشند می‌جنگند، اما غیر از آن نمی‌جنگند." این سخنان را می‌توان مورد ارزیابی قرار داد، بله ترامپ نگفته است کوردهای عراق اینگونه‌اند، کوردهای ترکیه چنانند، کوردهای سوریه بهمانند. قبل از هر چیز کورد کورد است، دشمن میان آنان مرز کشیدند. اما آنچه ما می‌بینیم این است که برخی چنان رفتار می‌کنند که این مرزها را خدا تعیین کرده است. در حالی کورد کورد است و یک کوردستان داریم. آنکه کوردستان را به چهار بخش تقسیم کرده ما نیستیم.

مثلا رسانه‌های باشور آشکارا می‌گویند، جنگ میان پ.ک.ک و دولت ترکیه. بسیار خوب، پ.ک.ک چرا می‌جنگد؟ رفقای ما اکنون در هفتانین هستند، در گلیه (دره) پساخا هستند، در پرخی هستند، در قسروک هستند، در ششدارا هستند، در میان دشمنان هستند. می‌توانند کوله‌پشتی‌هایشان را بردارند و آنجا را ترک کنند. چرا نمی‌روند، چرا در مقابل جنگنده‌ها قرار گرفته‌اند، چرا در مقابل نظامیان قرار گرفته‌اند؟ جان هیچ کس ارزان نیست، هیچ کس جان خود را پیدا نکرده است. چرا آنها آنجا هستند؟ چرا نیروهای ما آنجا هستند؟ آیا برای این خاک نیست؟ آیا برای کرامت و حفظ میهن کوردها نیست؟ اگر دشمن وارد سرزمین ما شده است، باید ما هم این سرزمین را حفظ کنیم. ما مسئول هستیم. یعنی جنگ میان نیروی خارجی، جنگ میان پ.ک.ک و دولت ترکیه نیست، حملات دولت ترکیه علیه همه‌ی کوردها است. ما در مقابل آنها ایستاده‌ایم. ما اکنون تنها مانع در مقابل توطئه‌های دولت ترکیه هستیم که در مقابل چشم همه به ما حمله می‌کنند، آنها در اساس به همه حمله می‌کنند.

جنگی که در جریان است جنگ میان خلق کورد و دولت ترکیه است

باید بدانیم؛ پ.ک.ک می‌خواهد که حقوق و هویت خلق کورد در داخل مرزهای ترکیه پذیرفته شود. حقوق کوردها را طلب می‌کند. ما کوردها باید با فرهنگ خود زندگی کنیم و خود را اداره کنیم. آنها به این دلیل به ما حمله می‌کنند. همه می‌دانند که ما چاره‌یابی در داخل مرزهای ترکیه را می‌خواهیم. اگر دولت آ.ک.پ و م.ه.پ راه حل پ.ک.ک و رهبر آپو را نپذیرد، هیچگاه راه حل‌های دیگران را هم نمی‌پذیرد. فدراسیون باشور کوردستان را هرگز نمی‌پذیرد. در داخل خود هویت ما را نمی‌پذیرد. اکنون نیز بسیار تلاش می‌کند تا در قانون اساسی جدید کشور سوریه نامی از کوردها آورده نشود. به همین دلیل در روژاوا می‌جنگد. استعمارگری که اینگونه در سوریه می‌جنگد، آیا در باشور کوردستان فقط پ.ک.ک را هدف قرار می‌دهد؟ مبارزان پ.ک،ک می‌خواهند در ترکیه آزادانه و با هویت خویش زندگی کنند. هدف اصلی آنها این است، بجز این هیچ هدف جداگانه‌ای برای جنگ با ترکیه ندارند. جنگی که در جریان است جنگ دولت ترکیه با خلق کورد است. بله امروز ما مسئولیت این جنگ را به عهده گرفته واز خلق خود دفاع می‌کنیم.

تا پوزه رژیم ترکیه را به خاک نمالیم، آرام نمی‌گیریم

بدون شک در جنگی که حق با ماست، ما می‌خواهیم که خلق کوردستان و بویژه خلق باشور کوردستان همراه ما باشد، ما پشتیبانی آنها را می‌خواهیم. ما از این خاک محافظت می‌کنیم. تجربه‌ای که در جنگ هفتانین بدست آمد نشان داد که ما می‌توانیم و می‌خواهیم در این جنگ پیروز شویم. درست است که آنها وارد هفتانین شده‌اند، اما اجازه نمی‌دهیم وارد مناطق دیگر شوند. به همین دلیل به نیروهایمان نیاز داریم. اگر از ما پشتیبانی شود می‌توانیم این حکومت را شکست دهیم، تا بینی دولت ترکیه را به زمین نمالیم ما آرام نمی‌گیریم. باید آنها را به خاک کشید. در روژاوا، باشور یا باکور باید این کار را انجام دهیم. باید بدانیم که آنچه که دشمن می‌خواهد چندان آسان نخواهد بود. با رفتاری نرم، با سر خم کردن در مقابل دشمن، با گفتن اینکه ما دوست هستیم هیچ کس نمی‌تواند مقابل استعمارگری ترکیه را بگیرد. به تاریخ ترکیه بنگرید. من پیشتر گفته بودم. پیشینیان ما چه می‌گویند؟ می‌گویند؛ دولت ترک هر چقدر نرم عمل کند باز هم به آن اعتماد نکنید، حتی اگر خود را به خریت هم بزند سوار آن نشوید. اگر سوار آن شوی جفتک می‌اندازد و شما را نقش بر زمین می‌کند. این واقعیت رژیم ترکیه است."

نباید کسی به دام دولت ترکیه بیافتد

کاراییلان گفت که آنها نمی‌دانند که جلسات آمیدی چقدر حقیقت دارد و گفت،"ما امیدواریم که حقیقت نداشته باشد. اما اگر حقیقت داشته باشد، نشان‌دهنده‌ی آن است که علیه ما نیرویی تشکیل می‌شود و این نشانه‌ی فلاکت است. نباید هیچ کس به دام ترکیه بیفتد. این را برای همه می‌گویم بویژه خلق دانای شلادزه و دیترالوک باید هشیار باشند. می‌خواهند ما را به دست هم نابود کنند. نیاز به نیروی تازه‌ای نیست. اگر می‌گویند؛«ترک‌ها حمله می‌کنند ما نیرو تشکیل می‌دهیم»، [ما می‌گوییم] کسی نگران نباشد، ترک‌ها نخواهند توانست به اینجا دست یابند. در چنین صورتی جنگ بزرگی اینجا روی خواهد داد. آمدن ترکیه به اینجا انقدر هم آسان نیست. ما مانند کودکان صحبت نمی‌کنیم، ما سالها تجریه داریم. ما می‌خواهیم از طرف خلق کورد پاسخ شوونیسم دولت ترکیه را بدهیم، ما می‌خواهیم که خلق ما همراهمان و پشتیبانمان باشند. نه اینکه از پشت به ما ضربه بزنند. چنین چیزی غیرقابل قبول است. این یک مسئله ملی است.

در مورد این موضوع تلاش‌های ارزشمندی انجام می‌شود. ما به همه‌ی کسانی که برای اتحاد ملی و برای کوردستان تلاش می‌کنند، سلام و درود می‌فرستیم. به ویژه به پیشمرگه‌های دیرین که در این راه تلاش می‌کنند، سلام می‌فرستیم. همچنین به جوانان باشور کوردستان که دست به جمع‌آوری امضا زدند و تعدادی از آنها که می‌خواهند به حرکت بپیوندند، درود می‌فرستیم. همچنین تلاش‌های اهالی شلادزه به ما نیرو می‌بخشد. ما به آنها نیز درود می‌فرستیم. در این زمینه همه باید تلاش کنند. من باور دارم اگر در این مرحله‌ی تاریخی ما یکی شویم و از هم پشتیبانی کنیم، هرگز تضعیف نخواهیم شد."