دوران کالکان عضو کمیته رهبری حزب کارگران کوردستان با شرکت در برنامه «اولکدن» شبکه تلویوینی مدیا هابار شرکت کرد و به ارزیابی تحولات جاری در کوردستان و خاورمیانه پرداخت.
ویروس کرونا به تهدیدی برای تمامی جهانیان مبدل شده است و بیش از همه حیات زندانیان را مورد تهدید قرار داده است.در چنین شرایطی علیرغم سیستم حصر و شکنجهای که بر رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان تحمیل شده است از وضعیت ایشان خبری در دست نیست."
کالکان خاطرنشان کرد که مقاومت رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در زندان امرالی بدون وقفه ادامه دارد و افزود:
"به مقاومت امرالی درود میفرستم. گزارش تحولات مثبت و یا منفی مربوت به تمامی زندانها منتشر میشوند، لازم است که به همین شیوه در مورد زندان امرالی نیز اطلاعرسانی شود. درخواست ملاقات را رد میکنند. حق استفاده از تلفن را رد میکنند. به گمانم همین حاکمان، رئیس جمهور قول داده بود که ملاقاتها بصورت تلفنی خواهند بود. چنین رویهای به وقوع انفجار در افکار عمومی میانجامد. تمامی خلق خواستار کسب اطلاع از وضعیت امرالی هستند، بیماری هم شیوع پیدا کرده است، دستکم باید حق اطلاعرسانی رعایت شود.
ما و رهبری ما مکررا به شیوهای آشکار اعلام کردهایم که حکومت در قبال امرالی مسئول است. دولت مسئول است، حاکمیت طیب اردوغان مسئول است. لازم است یکبار دیگر این مسئله را یاداوری کنیم. ما همیشه گفتهایم و دوباره تکرار میکنیم؛ اگر صلحی میان کورد- ترک شکل گیرد، راه حل به نتیجه رسد، جنگ متوقف شود، شرایط صلح فراهم شوند، تنها رهبر آپو مخاطب است. ما هزار بار، صد هزار بار این مورد را یادآور شدهایم."
"دیوارهای امرالی باید فروپاشیده شوند"
کالکان با اشاره به رفتاری که با اوجالان صورت میگیرد افزود:"باید هر فردی بخوبی آگاه باشد. بجز وی هیچ کسی نمیتواند گامی بردارد. و نخواهد بود. از اینرو باید هر کس نسبت به رفتاری که با رهبر آپو میشود هشیار باشد. ما برای منافع فردی، اقتدار و فردپرستی مبارزه نمیکنیم، بلکه مبارزه برای جامعه است. تا این حد منفعتپرستی، ملیگرایی و شونیسم معنی ندارد. نباید چنین باشد. همه باید اذعان داشته باشند که حقیقت رهبر آپو برای بشریت یک راه حل است. همه میخواهند صدای رهبر آپو را بشنوند. خواستار آشنایی با اندیشههای وی هستند. مثلا؛ همه میخواهند دیدگاه وی را در مورد بیماری کرونا بدانند. زیرا بیش از هر کسی واقعیت را دیده و ارزیابی میکند، اندیشمند است، از این رو هم برای دستیابی به راه حل و هم برای صلح میتواند به همه خیر برساند. به همین دلیل نباید این صدا محدود گردد. نباید اظهار عقیده را ممنوع کرد. نباید تا این حد از عقاید هراسید. بخصوص آنها [رژیم ترک] نیز نیازمند آن هستند. ٢٠ سال است عقاید وی را ممنوع میکنند. بر مبنای دشمنی با وی عمل میکنند. هر چه خواستند، هر چه خواستار کسب اطلاع در مورد آن بودند به شیوهای واضح بیان کردند. عقاید خویش را به شیوهای آشکار برای همه بازگفت. بنابر این باید هر فرد به شیوهای عادلانه رفتار کند."
کالکان تأکید کرد که "باید از امرالی کسب اطلاع شود و خاطرنشان کرد، در مورد وضعیت رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و زندانیان دیگر باید بدون اتلاف وقت و بدون محدودیت کسب اطلاع شود."
کالکان به مسئولیتهای حکومت در این رابطه اشاره کرده و افزود:"حکومت مسئول است. برای کسب نتیجه در این رابطه حکومت مسئول است. اگر چنین رفتار نکند، باید مبارزه کرد. برای جامعه میتوانم بگویم؛ باید مبارزه را شعلهورتر کرد. موانعی وجود دارند، یعنی باید مبارزه را ارتقا داد. زنان، جوانان، عموم خلق، نیروهای دمکراتیک باید مبارزه را نیرومندتر کنند.
برای گشودن درهای امرالی و پایان دادن به حصر، مبارزهای نیرومندانهتر لازم است. بدون توجه به محدودیتها، باید مبارزه دمکراتیک و انقلابی ما با تمام راهکارهای خود نیرومندانهتر به پیش برده شود. هر فرد با توجه به امکانات خویش مشارکت کند. باید قطعا دیوارهای امرالی فروریخته و درها گشوده شوند. باید مبارزهای برای کسب اطلاع از وضعیت رهبر آپو و زندانیان دیگر صورت گیرد."
"این اقدام به جنگ میانجامد، به هیچ عنوانی قابل قبول نیست"
دوران کالکان عضو کمیته رهبری حزب کارگران کوردستان در رابطه با استقرار نیروهای نظامی حزب دمکرات کوردستان عراق در زینی ورتی اظهارات مهمی را بر زبان آورده و گفت:"این اقدام به جنگ میانجامد، به هیچ عنوانی قابل قبول نیست."
کالکان اظهار کرد:"همچنانکه میدانیم پ.د.ک به منطقه ورتی در مابین کوهستان قندیل و کاروخ نیرو اعزام کرده است، سعی میکند که در آنجا پایگاهی نظامی تأسیس کند. دو هفته است که به چنین کاری مشغولند. ویروس کرونا را بهانه قرار دادهاند. مدعی هستند که برای جلوگیری از آمد و رفت [در ورتی] به منطقه نیرو گسیل کردهاند اما هیچ ربطی به کرونا ندارد. منطقهای مرزی نیست بلکه به تمامی در عمق خاک جنوب کوردستان است. جایگاه ویژهای را برای دفاع از قندیل داراست. پ.د.ک از بهار سال گذشته با همکاری ترکیه خواست تا با استفاده از توان رژیم ترک در منطقه برادوست واقع در خنیره پایگاههایی برای خود بسازد. اما ما به آنان گفتیم که این کار خطرناک بوده و به جنگ میانجامد. ما با موضعی جدی و شفاف با آنان روبرو شدیم. اینچنین صرفنظر کردند. یک سال است که وضعیت جنگی روی نداده است. میتوان گفت که رویکرد عاقلانه به نتیجه رسید. اکنون آنچه که در ورتی جریان دارد مشابه مورد سال گذشته و بخشی از آن است. دقیقا همان مخاطرات را به همراه دارد. با نیرویی که از آمریکا و دولت ترکیه کسب میکنند برای کمک به حمله رژیم ترک به منطقه قندیل همچنان که در منطقه برادوست دیده شد تحرکات نظامی مذکور [در ورتی] را انجام دادهاند. هیچ دلیل دیگری ندارد. امنیت قندیل را از میان میبرد. به همین دلیل رهبری ما بیانیهای صادر کرد. آنچه در بهار پارسال برای برادوست گفته شد برای ورتی هم مصداق دارد. این اقدام به جنگ میانجامد. تحت هیچ شرایطی قابل پذیرش نیست. پ.د.ک خواستههای آمریکا و دولت ترک را عملی میکند. حمله به پ.ک.ک با حمایت آمریکا و ترکیه هیچ نسبتی با کوردیت، با آزادیخواهی و با تشکیل دولت کورد ندارد. این امر مستقیما به معنی شعلهور کردن جنگ داخلی کورد با کمک آمریکا و ترکیه است. به خواست آنان اعلام جنگ علیه گریلا و پ.ک.ک است که در حال مبارزه آزادیخواهی خلق کورد هستند. بجز آنچه بیان شد نمیتوان به شیوه دیگری در مورد تحولات ورتی سخن گفت. اینگونه خطر آغاز جنگ تقویت میشود، ما مسئول نخواهیم بود. ما امیدواریم که صرفنظر کنند، مثل برادوست رفتار کنند، اگر نه به شیوهای دیگر محال است که این وضعیت پذیرفته شود. به علاوه، پ.د.ک در این عرصه صاحب چیزی نیست. این عرصه ٢٠ سال پیش در سال ٢٠٠٠ به دست نیروهای گریلا افتاد. منطقه تحت کنترل پ.د.ک نیست. پیش از این در دست ی.ن.ک بود. در چارچوب روابط پ.ک.ک و ی.ن.ک و برای اینکه ی.ن.ک به اقداماتی در آنجا مشغول بود پ.ک.ک با فعالیتهایش موافقت کرد. در آنجا پیشمرگ ی.ن.ک حضور دارند. پ.د.ک چرا به آنجا آمدند؟ درک نمیکنیم که چرا پیشمرگههای ی.ن.ک مانع از ورود نیروهای آنان نشدند. آیا با هم دست به یکی کردهاند؟ ی.ن.ک با آنان شریک است؟ باید اعلام کنند، باید آنرا آشکارا اعلام کنند. با اینکه ٢٠ سال پیش تحت کنترل پ.ک.ک قرار گرفت اما اینچنین رفتار نکرد. اجازه آمد و رفت را به پ.د.ک و ی.ن.ک داد. به مردم هم اجازه داد. همچنین اجازه داد تا ی.ن.ک یگان کوچکی از پیشمرگهایش را در آنجا مستقر کند. ولی رسیدن به این مرحله که «ما خواستیم و شد» اخلالگری است. خط گرفتن از آمریکا و ترکیه است. با هدف ایجاد جنگ داخلی کورد است. بخشی از نقشه نابودی و تصفیه پ.ک.ک است. پ.ک.ک آنرا نخواهد پذیرفت، علیه آن میجنگد، هر هزینهای را میپذیرد، همه باید به این مسئله اذعان داشته باشند. تمامی میهندوستان کورد، روشنفکران، خلق باشور کوردستان باید شاهد باشند که پ.ک.ک خطاکار نیست، به پ.ک.ک حمله شده است. بدون سبب نیرو اعزام نکردهاند. این عرصه متعلق به پ.ک.ک است. هیچ ربطی به پ.د.ک ندارد. تحرکات نظامی را آغاز کرده تا امنترین عرصه پ.ک.ک را با حملهای از دستش خارج کنند. پ.ک.ک نیز در برابر آنان از خود دفاع خواهد کرد. هیچ کس نباید در زمان دفاع پ.ک.ک را مسئول بداند. ما امیدواریم و بر این عقیدهایم که جامعه هشیارانه عمل کند، پ.د.ک نیز مثل سال گذشته رفتاری عاقلانه در پیش گیرد. اگر اینگونه عمل کنند نتیجهبخش خواهد بود. اگرنه جنایت و رسوایی از آن ما نخواهد بود."
* تیتر این خبر پس از تکمیل آن تغییر یافت.