دوران کالکان عضو شورای رهبری حزب کارگران کوردستان به مناسبت چهل‌ویکمین سالگرد تاسیس پ.ک.ک در گفتوگو با خبرگزاری فرات به ارزیابی مبارزات خلق کوردستان با پیشاهنگی پ.ک.ک پرداخت.

کالکان ابتدا چهل‌ویکمین سالگرد تاسیس پ.ک.ک را به رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، خلق کورد، دوست و یارانشان شادباش گفته و یاد شهیدان راه آزادی را گرامیداشت.

وی با خاطرنشان کردن اینکه پ.ک.ک جنبشی علمی است اظهار کرد:"پ.ک.ک با مد نظر قرار دادن ضرورت‌‌های فلسفه و ایدیولوژی برخورد می‌کند، مطابق با نیازهای نظامی و سیاسی عمل می‌نماید. در علم سیاست و نظامی دو عنصر بنیادین وجود دارد که آنها نیز استراتژی و تاکتیک می‌باشند. از اینرو پ.ک.ک که چهل‌ویک سال در عرصه‌ی نظامی و سیاسی حضور دارد در مقاطع متفاوت استراتژی و تاکتیک‌های متفاوتی را مبنا قرار داده است."

در چهارمین مرحله‌ی استراتژیک هستیم

کالکان با اشاره به اینکه رهبریت پ.ک.ک سعی کرد مبارزه‌ی پ.ک.ک را بر این مبنای استراتژی و تاکتیک به پیش برد اظهار کرد؛"طی ۴۱ سالی که سپری شد پ.ک.ک از چهار مقطع استراتژیک را بخود دید. اکنون در چهارمین مرحله‌ی استراتژیک قرار دارد. این مرحله از سال ٢٠١٠ آغاز شده و تا به امروز هم ادامه دارد. پ.ک.ک از این مرحله همچون استراتژی جنگ انقلابی خلق نام می‌برد."

اولین مرحله‌ی استراتژیک

دوران کالکان اولین مرحله‌ی استراتژیک را مبارزه حول محور «شدت انقلابی علیه افراد و مراکز مزدور» تعریف نموده و افزود: "رهبر آپو در کتاب راه انقلاب کوردستان همچون استراتژی مرحله‌ی تکوین حزب تعریف نمودند. رهبر آپو به قتل رسیدن رفیق هاکی کارر در تاریخ ۱۸ مه ۱۹۷۷ در شهر دیلوک را همچون آغاز چنین مرحله‌ای از مبارزه‌ی سیاسی و نظامی تعریف نمود."

کالکان اظهار کرد:"پ.ک.ک توانست خویش را به اقشار کارگر، زحمتکش، زنان، جوانان و تمام بخشهای جامعه برساند، سازماندهی‌اش را مستحکم کند و طی مقطع سالهای ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۰ توانست همچون حزبی انقلابی و پیشاهنگ مبارزه‌ی آزادی تاسیس گردد."

دومین مرحله‌ی استراتژیکی

 کالکان دومین مرحله استراتژیک را مقطع میان تاریخ ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ تا مارس ۱۹۹۳ عنوان کرد. وی خاطرنشان ساخت که این مرحله‌ی استراتژیک از کودتای ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ آغاز می‌شود و تا آتش‌بس ۱۹۹۳ ادامه پیدا می‌کند.

کالکان گفت، "ما به دومین مرحله‌ی استراتژیک عنوان «استراتژی جنگ بلندمدت خلق» داده‌ایم. این را در اولین کنفرانس پ.ک.ک مورد بحث قرار دادیم، تحلیل تئوریکی آن را انجام داده و تصمیم گرفتیم. سپس خطمشی مبارزه‌ی استراتژیک آنرا به صورت همه‌جانبه در کتاب نقش خشونت در کوردستان تشریح نمودیم."

کالکان خاطرنشان کرد، کودتای ۱۲ سپتامبر شرایط مبارزه‌ی سیاسی، ایدئولوژیکی و سازمانی در ترکیه و کوردستان را از میان برداشت. کوچکترین فرصت‌ها نیز بواسطه‌ی این کودتا از میان برداشته شد. کالکان در ادامه گفت: "بدلیل اینکه امکانات انجام فعالیت قانونی را به تمامی از میان برداشتند ناچارا به فعالیت زیرزمینی (غیرقانونی) روی آوردیم. اگر شرایط انجام فعالیت ایدئولوژیک و سیاسی از میان برداشته شوند ضرورت تداوم این فعالیت به شیوه نظامی خود را نشان می‌دهد. در برابر حمله‌ی نظامی که کودتای ۱۲ سپتامبر تحمیل میکرد پ.ک.ک نیز استراتژی‌اش را به عنوان استراتژی جنگ بلندمدت خلق تعریف کرد."

کالکان سپس به آغاز مرحله مبارزه گریلایی در کوردستان اشاره نمود:" بوسیله‌ی عملیات‌‌های ۱۵ آگوست ۱۹۸۴ در مناطق دهی و شمزینان خطمشی استراتژیک در باکور کوردستان وارد مرحله‌ی عمل گشت و جنگ پیوسته گریلایی آغاز شد.

پایان استراتژی در اولین کنفرانس اعلام شد

کالکان به مرحله پادرمیانی تورگوت اوزال رئیس جمهور وقت ترکیه و اعلام آتش‌بس در ماه مارس ١٩٩٣ اشاره کرد و افزود:"آتش‌بس نشانه پایان این مرحله از استراتژی بود که در اولین کنفرانس اعلام شده بود. زیرا بنا بر این استراتژی می‌بایست سیستم دولت فروپاشد و بجای آن دولتی نوین که مسئله‌ی کورد را حل کند تاسیس گردد. آتش‌بس بدین معنا بود که بجای فروپاشاندن دولت، تغییر دادن آن به حالتی دمکراتیک را مبنا قرار دهد. هدف تغییر دادن آن بود. به همین دلیل رهبریت پ.ک.ک می‌خواست راه و روش این امر را مشخص نمایند."

کالکان افزود که بدلیل توطئه‌ی ۹ اکتبر ۱۹۹۸ و توطئه‌ی ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ تغییر استراتژی در کنگره‌ی هفتم پ.ک.ک سال ۲۰۰۰ میسر گردید.

عضو شورای رهبری پ.ک.ک اظهار کرد، استراتژی جنگ بلندمدت خلق اینچنین تغییر داده شد و استراتژی سیاسی و دمکراتیک مبنا قرار گرفت که مرکز این مبارزه در جزیره‌ی امرالی می‌باشد.

کالکان اظهار نمود که مرحله‌ی نوینی از مبارزه‌ی استراتژیک از ژانویه ۲۰۰۰ تا ژوئن ۲۰۱۰ برمبنای استراتژی مبارزه‌ی سیاسی و دمکراتیک ادامه یافت.

ویژگیهای سال ۲۰۰۹

کالکان خاطرنشان ساخت که در انتخابات محلی ۲۹ مارس ۲۰۰۹ حزب جامعه‌ی دمکراتیک(د.ت.پ) ٧٠ درصد مجموع آرای باکور کوردستان را بدست آورد، پس از آن پ.ک.ک یکبار دیگر آتش‌بس اعلام کرد و خواستار حل سیاسی و دمکراتیک شد. وی افزود؛"مدیریت آ.ک.پ بدلیل اینکه در برابر این وضعیت در تنگنا قرار گرفته بود مقوله‌ی گشایش دمکراتیک را طرح کرد. رهبر آپو نیز در قبال این امر جهت حل سیاسی و دمکراتیک مسئله‌ی کورد خطمشی پیشروی را مشخص نمود و در ۱۵ آگوست ۲۰۰۹ به دولت آ.ک.پ ارائه کرد."

چهارمین مرحله‌ی استراتژیک

کالکان اظهار نمود که پس از مدتی کوتاه نقابهای حاکمان آ.ک.پ بر زمین افتاد، آ.ک.پ برای از بین بردن شرایط سیاسی و دمکراتیک دست به کودتا زد.

دوران کالکان با یادآوری اینکه اوجالان این وضعیت را کودتای ۱۷ نوامبر (انتقال اوجالان به اتاق کوچک و توقف گفتوگو‌ و ملاقات با وی) عنوان نموده اظهار کرد:"به خاطر اینکه شرایط مبارزه‌ی سیاسی و دمکراتیک باقی نماند پ.ک.ک ناچار شد که استراتژی‌اش را تغییر دهد. روند سیاسی و نظامی دولت آ.ک.پ را ارزیابی نمود و اعلام کرد که سومین مرحله‌ی استراتژیک را پایان داده و چهارمین مرحله‌ی استراتژیک را آغاز می‌کنیم. یعنی گفت که برمبنای استراتژی جنگ انقلابی خلق مبارزه می‌کند. این استراتژی ۱۰ سال است ادامه دارد."

دوران کالکان یادآوری کرد که در مرحله‌ی استراتژی جنگ انقلابی خلق نیرومندتر کردن نقش پیشاهنگی گریلا، ارتقای ذهنیت، آموزش و سازماندهی دفاع ذاتی جامعه در رأس اهداف می‌باشند. همچنین گسترش مقاومت مسلحانه دفاع ذاتی در برابر حملات فاشیستی، نسل‌کشی، دستگیری و امحاگری و مشارکت هرچه بیشتر خلق در مقوله دفاع ذاتی و پیشبرد سیاست دمکراتیک و انجام دیدارها را نیز همچون روشهای مبارزاتی در درجه‌ی اول و دوم مبنا قرار می‌دهد.

دوران کالکان عضو شورای رهبری حزب کارگران کوردستان سپس افزود: "جنگ گریلا در کوهستان، جنگ دفاع ذاتی در شهرها، جنگ در دشتها، مقاومت و عملیات در شهرها با متد گریلایی انجام گرفتند. روشهای بنیادین مبارزاتی مابین سالهای ۲۰۰۵ و ۲۰۱۰ بعد از کارزار ۱ ژوئن ۲۰۱۰ وارد مرحله‌ی دوم و سوم شد."