تکمیلی | کنفدرالیسم جوامع کوردستان: حصر، فاشیسم و اشغالگری بس است؛ روز روزِ آزادیست

برای رفع مخاطرات، برای دستیابی به زندگی آزاد و دمکراتیک از روز ١٢ سپتامبر در کوردستان و تمامی کشورهایی که کورد در آن‌ها بسر می‌برند، با شعار «حصر، فاسیسم و اشغالگری بس است، روز روزِ آزادیست» کارزار تازه‌ای را آغاز می‌کنیم.

بیانیه ریاست مشترک شورای مدیریتی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک.ج.ک) به این شرح است:

"جنگ جهانی سوم در خاورمیانیه با اشغال کویت از سوی رژیم صدام و مداخله نظامی مستقیم آمریکا و متحدانش در سال ١٩٩١ آغاز شده و ٣٠ سال است ادامه دارد. در خلال ٣٠ سال میلیون‌ها انسان جان خود را از دست دادند و یا زخمی شدند. میلیون‌ها انسان آواره شدند. این جنگ همچنان ادامه دارد. به سبب ماهیت کاپیتالیسم گلوبال، کشورهای کاپیتالیست امپریالیست همچون جنگ‌های جهانی اول و دوم به شیوه‌ای مستقیم در جنگ شرکت نکردند و از اینرو این مرحله تداوم دارد. نیروهای منطقه‌ای نیز به شیوه‌ای گسترده در جنگ سوم جهانی جای دارند.

یکی از بازیگران اصلی که مسقیم یا غیرمستقم در جنگ سوم جهانی در خاورمیانه جای گرفته است دولت ترکیه با حاکمیت ائتلاف فاشیست آ.ک.پ-م.ه.پ است. آمریکا قبل از مداخله گسترده در خاورمیانه، پس از توطئه‌ بین‌المللی که علیه رهبر آپو به انجام رساند، آ.ک.پ را به حاکمیت رساندند. هدف آمریکا این بود که با مداخله در خاورمیانه از ترکیه‌ای استفاده کند که در آن حزب همکار اسلام سیاسی در رأس حاکمیت است. دولت استعمارگر و قاتل ترکیه نیز با اسارت رهبر آپو خیال می‌کرد که پ.ک.ک را تصفیه می‌کند، از اینرو آ.ک.پ را مأمور کردند تا با کاراکتر اسلامی خود، کوردها را با سیستم نابودگر روبرو کند. پروژه کودتای فاشیستی نظامیان در ١٢ سپتامبر (١٩٨٠) که درصدد بود اسلام سیاسی را با سیستم درهم آمیزد و اینچنین نقشه نابودی کوردها را به انجام رساند، به حاکمیت آ.ک.پ واگذار گردید. سال ٢٠٠٣ وقتی که در مورد حل مسئله کورد از طیب اردوغان زمانی سئوال شد، در پاسخ گفت "اگر به ان فکر نکنید، آنوقت مسئله‌ای وجود ندارد". با این پاسخ، نگرش دولت ترک و حاکمیت آ.ک.پ را در رابطه با مسئله‌ی کورد به شیوه‌ای شفاف نشان داد.

٣١ اکتبر ٢٠١۴؛ تصمیم برای اجرای نقشه نابودی

حاکمیت آ.ک.پ تا سال ٢٠١۴ راه‌ها و شیوه‌های فراوانی را بکار گرفت و جنگ ویژه‌ای را علیه مبارزه آزادیخواهی کورد به پیش برد. اما پس از آنکه متوجه شد که با راهکارهای جنگ ویژه و روانی نمی‌تواند جنبش آزادیخواهی کوردها را کنترل و تصفیه کند. در تابستان ٢٠١۴ نقشه نابودی را آماده کرده و روز ٣١ اکتبر ٢٠١۴ در نشست شورای امنیت ملی  (م.گ.ک) تصمیم گرفت این قشه را به مرحله اجرا بگذارد. رهبر آپو در مقابل، پروژه‌ی چاره‌یابی متشکل از ٣ مرحله را ارائه کرده و خواست نقشه حاکمیت را خنثی کند. تلاش نمود تا نیروهای دمکراسی‌خواه را با هم متحد نموده و وزنه سیاسی آن‌ها را در ترکیه افزایش دهد. نیروهایی که نقشه نابودی را طرح کرده بودند، علیه جنبش آزادیخواهی کورد نخست با داعش به توافق رسیدند، سپس در ٧ ژوئن (٢٠١۵) با م.ه.پ و ارگنکون به توافق رسیدند و برای نابودی جنبش آزادیخواهی کورد دست به حمله زدند. حاکمیت آ.ک.پ برای تصفیه جنبش آزادیخواهی کورد درصدد بود تا با اجرا پروژه اسلام سیاسی که از ١٢ سپتامبر (١٩٨٠) آغاز شده بود، با (فتح‌الله)گولنی‌ها به نتیجه دست یابد، اما پس از سال ٢٠١۴ خواست تا با کمک م.ه.پ و ارگنکون بر مبنای اسلام سیاسی شکل تازه‌ای به دولت [ترکیه] بدهد. قرار بود نقشه نابودی بر مبنای این توافق به پیش برده شده و کوردها قتلعام شوند.

ترکیه خواستار دستیابی به هژمونی نئوعثمانی است

با نقشه نابودی ٢٠١۴ نه تنها حمله برای تصفیه جنبش آزادیخواهی کورد را آغاز کردند بلکه همزمان بر مبنای تصفیه جنبش آزادیخواهی کورد، با نقشه اشغال خاک باشور و روژاوای کوردستان که آنرا بخشی از خاک عثمانی‌ می‌دانند، از نو به هژمونی نئوعثمانی دست یابند. رژیم ترکیه تا آن زمان سیاست دفاع از مرزهای سیاسی موجود را پیش گرفته بود با نقشه نابودی [جنبش آزادیخواهی کورد] سیاست خارجی خود را تغییر داد. نقطه اساسی که منجر به این تغییر از سوی دولت شد، نیرومندی کوردها در تمامی بخش‌های کوردستان و خاورمیانه بود. کوردها از نیروی خویش برای فروپاشی سیستم مستقر شده در جنگ جهانی اول استفاده کرده و مبارزه دستیابی به آزادی اجتماعی و سیاسی را به پیش بردند. این مبارزه کوردها منجر به شکست دولت ترک می‌شد که پایه‌های آن بر مبانی نابودی کوردها بنا شده بود و می‌خواست کوردستان را مرکزی برای گسترش ملیت تُرک مبدل کند. [ترکیه] برای جلوگیری از فروپاشی خویش، سیاست قتلعام را درپیش گرفته و علیه کوردها دست به حملات نابودگرانه زد. اینچنین، به روال قتل‌عام خلق‌های ارمنی، آسوری، سریانی، کلدان، پونتوس و روم در اناطولی در خلال جنگ جهانی اول، اینبار در جنگ سوم جهانی درصدد استفاده از تنش‌های میان دولت‌ها و قتل‌عام کوردها برآمد. تمامی کوردها برای اینکه سیاست درستی را در شرایط جنگ سوم جهانی به پیش برند و مبارزه‌ای صحیح را ادامه دهند لازم است این واقعیت را بخوبی درک کنند.  

جنگ‌های جهانی و جنگ‌های منطقه‌ای در تعیین سرنوشت خلق‌ها و تعیین مرزهای جغرافیایی همیشه تأثیری بزرگ بر جای گذاشته‌اند. کوردستان در قلب خاورمیانه است که جنگ سوم جهانی در آن جریان دارد. سیستم نوین سیاسی در ترکیه، ایران، عراق، سوریه برای اداره سیاسی، نظامی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در خاورمیانه تعیین می‌کند. از اینرو برای اینکه کوردها همچون مرحله پس از جنگ جهانی اول در میان پنجه‌های سیستم استعمارگر و قاتل گرفتار نباشند باید بسیار هشیارانه عمل کنند.

کوردها در تمامی بخش‌های کوردستان دستاوردهایی را کسب کرده و فرصت‌های دستیابی به زندگی دمکراتیک و آزاد را آفریده‌اند. اما نیرویی که پیشقراولی دشمنی با کوردها را بر عهده گرفته دولت استعمارگر ترکیه است که با تغییر دمگرافی خواستار نابودی فرهنگی و فیزیکی کوردهاست. با گفته "لوزان یک شکست بود" میل و هدف خود را به شیوه‌ای آشکار برای حاکمیت مجدد بر سرزمین‌‌های تحت اشغال عثمانیها و در صدر آنان کوردستان اعلام کرده است. از اینرو هدف دولت ترکیه نه تنها مبازه آزادیخواهی خلقمان در باکور کوردستان، بلکه با حملات اشغالگرانه به روژاوا، با تأسیس ده‌ها پایگاه نظامی در باشور کوردستان به حومه موصل رسیده و با بمباران بی‌وقفه مناطق حفاظتی مدیا، شنگال، مخمور و شاره‌زور تلاش برای اشغال مناطق کوهستانی استراتژیک باشور کوردستان دال بر صحت این ادعاست. بنابراین حملات و سیاست‌های دولت ترک علیه کورد همگی را دربر می‌گیرد. در وضعیت کنونی خلقمان و نیروهای سیاسی در تمامی بخش‌های کوردستان، لازم است موضع و مبارزه اساسی خود را علیه دولت ترکیه به پیش برند. اگر سیاست‌ها و حملات دولت ترکیه از سوی تمامی کوردستانی‌ها همچون مسئله مرگ- زندگی دیده نشود، نه می‌توان سیاستی درست را به پیش برد، نه مبارزه‌ای که بتواند مانع از قتل‌عام شود. با وضعیت خطرناک‌تری در قیاس رویدادهای پس از جهانی اول روبرو هستند.

کوردها در صورت اتحادی نیرومند، نیرومندترین خلق خاورمیانه خواهند بود

دولت استعمارگر و قاتل ترکیه که پیشقراولی دشمنی با کوردها را بر عهده گرفته است، دارای چنان ذهنیت سبعانه و استعمارگری است که این رویکرد حتی در امپراطوری عثمانی نیز وجود نداشت. اما برخلاف زمان جنگ جهانی اول، خلق کورد امروز دارای نگرشی ملی است، سیاست ملت دمکراتیک را داراست و بر این مبنا به جامعه‌ای سازماندهی‌ شده مبدل گردیده است. نیروی سازماندهی نظامی و مبارزاتی برای اولین بار به این اندازه بلند شده است. زمانی که سیستم قاتل پس از جنگ جهانی اول که بر مبنای انکار کوردها شکل گرفته بود از هم فروپاشید، کورد به نیروی بزرگ ملی، اجتماعی، سیاسی و نظامی مبدل شدند. از سوی دیگر، کوردهایی که همچون "خلق بی‌دوست" شناخته می‌شدند، اکنون به خلقی مبدل شده است که بیشترین تعلق خاطر را در سطح جهان کسب کرده است. بویژه با ذهنیت دمکراتیک خویش، با طلب خود برای ملت دمکراتیک، با کاراکتر  آزادیخواهی زنان خود و با رفتار مدافع محیط زیست و اکو-صنعتی خویش مورد توجه قرار گرفته و همچون الگویی نگریسته می‌شود. این مورد مبارزه کوردها را نیرومندتر کرده است. اگر کوردها اتحاد داخلی خود را نیرومند کنند، اگر واقعیت دشمن را بخوبی درک کنند، سیاستی صحیح را پی گرفته و مبارزه‌ای موثر را به پیش برند، در وضعیت کنونی خاورمیانه به موفق‌ترین نیروی خاورمیانه مبدل می‌گردند، این مجال‌ها‌ در دسترس می‌باشند.

خطمشی سیاسی- ایدئولوژیک رهبر آپو و نیروی رهبری در موضوع نیرومندی خلق کورد در تمامی بخش‌های کوردستان و نیرومندی آنان در خاورمیانه اهمیت بسیاری دارد. بدون شک نیروهای سیاسی دیگر کورد نیز و خلقمان در بخش‌های دیگر هم مبارزه‌ای را هزینه‌های سنگین به پیش برده‌اند. اما مبارزه پ.ک.ک در تمامی بخش‌های کوردستان و سازماندهی کوردها در هر نقطه از جهان، خلق کورد در خاورمیانه را به نیرویی اساسی در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی و نظامی مبدل کرده است. پارادایم جامعه دمکراتیک – اکولوژیک و آزادیخواهی زن که از سوی رهبر آپو طرح شده است، کورد را به روزامد‌ترین نیروهای سیاسی و ایدئولوژیک بدل کرده و کورد را به مترقی‌ترین خلق سده ٢١ متحول کرده است. کاراکتر سازماندهی و مقاومتگری کوردها بر اساس خط رهبر آپو به نیروی لازم دست یافته و با ناکام گذاشتن نقشه‌های دولت ترک، کوردها را به چنان جایگاهی رسانده که شکست‌ناپذیر می‌باشند. نه تنها زندگی آزاد و دمکراتیک کوردها، همچنین خاورمیانه دمکراتیک نیز محقق خواهد شد. دولت ترک پس از درک این واقعیت، تمامی توان خود را صرف تصفیه خط دمکراتیک انقلابی رهبر آپو کرد. پ.د.ک نیز منافع کوچک حزبی را مبنا قرار داده و با هدف مانع‌تراشی در راه گسترش خط رهبر آپو به عنوان موثرترین نیرو در کوردستان و برای تضعیف این خط با دولت‌های گوناگون و در رأس همه دولت ترکیه همکاری کرد. آمریکا برای منافع خود در خاورمیانه در جنگ جهانی سوم برای طرحهای تازه خود خواستار تضعیف و ناتوان‌کردن پ.ک.ک است. اینچنین تممای نیروهای سیاسی که نمی‌خواهند ترکیه، کوردستان و خاورمیانه به دمکراسی برسد، بر مبنای تصفیه پ.ک.ک با هم شریک شده‌اند.  این واقعیت نشان می‌دهد که حصر سنگین رهبر آپو با چه هدفی تداوم دارد.  

دولت ترکیه که پیشقراولی دشمنی با کوردها را بر عهده گرفته است از سوی نیروهای جداگانه برای بی‌تأثیرکردن و تصفیه جنبش آزادیخواهی کورد همچون نیرویی اساسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. باید یادآور شد که عدم درک واقعیت دولت ترک همچون پیشقراول دشمنی با کورد، غفلتی بزرگ برای پ.د.ک است. این نیز موردی است که در تمامی بخش‌های وکردستان، مبارزه دمکراسی و آزادیخواهی خلق کورد را تضعیف نموده و با خطر مواجه می‌کند. با اینکه سیاست‌های دولت قاتل ترک نه تنها علیه باکور و روژاوا، همچنین علیه باشور نیز خطری بزرگ است. دستاوردهای باشور کوردستان مورد تهدید واقع خواهند شد. اگر خلق کورد با روحیه وحدت ملی علیه دولت ترکیه بپا نخیزد، دولت ترکیه پراکندگی [کوردها] را مورد استفاده قرار می‌دهد، اشغالگری خود در خاک باشور کوردستان را گسترش داده و در کنژکتوری [سیاست روزانه] زمانی که فرصت را مهیا بداند سیاست اشغال موصل و کرکوک را به اجرا می‌گذارد. این مورد صرفا یک پیش‌بینی نیست، بلکه یکی از اهداف دولت ترکیه است که مسئولان آن بارها بر زبان آورده‌اند.

اگر جنگ سوم جهانی در خاورمیانه ادامه دارد و کوردستان در مرکز این جنگ واقع شده؛ پس بنابراین این واقعیت نشان می‌دهد که در کوردستان مبارزه‌ی سیاسی بزرگی در جریان است. حملات ترکیه به باکور، اشغالگری در روژاوا و در مقابل آن مبارزه نیرومند در شمال – شرق سوریه؛ مبارزه نظامی و سیاسی در باشور که روزانه ادامه دارد، عدم چاره‌یابی مسئله کورد در روژهلات کوردستان؛ حملات دولت ترکیه به نیروهای آزادیخواه روژهلات کوردستان نشان می‌دهند که کوردستان میدان جنگ و مبارزه سیاسی بزرگی است. در جنگ سوم جهانی که با کائوس بزرگ اجتماعی و سیاسی همراه است، هر کدام از نیروها خواستار تقویت نیروی خود و جایگیری در توازنات تازه است. خلق کورد که در قرن ٢٠ با قتلعام روبرو شده و در سده ٢١ با فرصت‌های بزرگ آزادی مواجه شده است، این واقعیت را بهتر می‌توان مشاهده کرد. در جریان این جنگ گسترده اگر کورد سیاستی موثر را به پیش نبرند، اگر به خود تکیه نکنند و مبارزه‌ی بزرگی را پی نگیرند، این فرصت بزرگ تاریخی را از دست خواهند داد. از اینرو بسیار مهم است که کورد در این مرحله از هر لحاظی به مسئولیت‌های خویش عمل کنند. تنها رو بسوی مبارازه آزادیخواهی و دمکراسی نمایند و با اتحاد دمکراتیک ملی مبارزات خویش را گسترش دهند. در شرایط جنگ سوم جهانی اگر تنها نظاره‌گر مبارزه نیروهای دیگر باشد، دستاوردهای تازه‌ای کسب نخواهند شد و فراتر از آن امکان تلف شدن دستاوردهای کنونی هم وجود دارد.

اگر کوردها مبارزه‌ای مشترک و بر مبنای این کارزار را پیش برند حملات دولت ترکیه را درهم خواهند شکست

دولت استعمارگر و قاتل ترک در مرحله جنگ سوم جهانی برای کنار زدن مبازه ازادیخواهی خلق کورد، برای قتلعام کوردها و دستیابی به توهم‌ دولت بزرگ که در ژنتیک آنها وجود دارد، سیاست‌های داخلی و خارجی خود را به تمامی بر مبنای جنگ بنیان نهاده است. بویژه علیه خلق کورد در تمامی زمینه‌ها سیاست جنگ را به پیش می‌برد. رژیم ترکیه نه تنها دشمن باکور کوردستان بلکه دشمن اصلی تمامی بخش‌های کوردستان است. کوردها ناچارند این واقعیت را بپذیرند که در تمامی بخش‌های کوردستان علیه رژیم ترکیه مبارزه کنند. ممکن نیست با مبارزه‌ای ساده و کوچک و پراکنده بتواند به حملات رژیم ترکیه استعمارگر و قاتل پایان داد. اگر کوردهای هر چهاربخش کوردستان و خارج از میهن مبارزه‌ای مشترک و به موازات همدیگر را بر مبنای این کارزار به پیش برند می‌توان حملات رژیم ترکیه را در هم شکست؛ این استعمارگر قاتل را می‌توان از هم فروپاشیده و تهدیدهای موجود بر خلق کورد و خلق‌های دیگر خاورمیانه را از میان برداشت.

ائتلاف فاشیستی آ.ک.پ- م.ه.پ که اکنون بر رژیم ترکیه حاکمیت دارد، در داخل کوردها، خلق‌های ترکیه و نیروهای دمکراسی‌خواه، در خارج نیز علیه بخش‌های دیگر کوردستان، کشورهای دیگر منطقه و خلق‌ها حتی اگر در حال جنگ نیز باشد دارای چنان توانی نیست که به پیروزی دست یابد. حاکمیتی که متکی بر توافق میان آ.ک.پ- م.ه.پ است در داخل موضع ضعف بسر می‌برد و در خارج نیز جبهه‌ای گسترده‌ را علیه خود گشوده است. در خاورمیانه و در میان كشورهای همسایه از سطح بدون چالش به سطحی رسیده است که با تمامی نیروهای سیاسی و دولت‌ها در حال جنگ است. با تداوم جنگ در داخل و خارج می‌خواهد بر دوران زمامداری خود بیافزاید، اما نه تنها حاکمیت خود، بلکه تمامی ترکیه را به مخاطره و خطر مواجه کرده است. تلاش دارد با سیاست‌های جنگ‌افروزانه خود در داخل و خارج نقاط ضعف خود را لاپوشانی کند، اما این سیاست به جایی رسیده که به حاکمیت آ.ک.پ-م.ه.پ پایان دهد. برای نجات از این وضعیت به هوچیگری و تهدید متوسل می‌شود، اما این حاکمیت با چنین رویه‌ای با بن‌بست‌های بزرگتری مواجه شده است.

با نابودی حاکمیت آ.ک.پ-م.ه.پ، آزادی بزرگ در خاورمیانه محقق می‌گردد

حاکمیت آ.ک.پ-م.ه.پ در داخل و خارج بر بنیانی سست تکیه کرده است. اما پتانسیل سیاسی، دیپلماتیک، اقتصادی و اجتماعی را به کار گرفته و با واگذاری آن به هر فردی در تلاش است تا به اهداف خود دست یابد. اگر متوقف نگردد نیرومندتر خواهد شد، برای قتل‌عام کوردها و نیرومندتر کردن قدرت خود در منطقه بر شدت حملات خود خواهد افزود.

حاکمیت آ.ک.پ-م.ه.پ با حملات خود می‌خواهد در ترکیه، کوردستان و خاورمیانه مانع از آزادی و دمکراسی شود. اما زمانی که سیاست‌های خصومت‌امیز رژیم ترکیه و حاکمیت آ.ک.پ-م.ه.پ با آزادی و دمکراسی شکست بخورد، نه تنها در کوردستان بلکه در تمامی خاورمیانه آزادی بزرگ محقق خواهد شد. از اینرو مبارزه علیه ترکیه مبارزه‌ای بزرگ و گسترده برای دمکراسی و آزادیست. برای موفقیت این مبارزه آزادیخواهی و دمکراتیک، کوردها دارای نیروی قدرتمند مبارزاتی هستند. خط مشی ایدئولوژیک – سیاسی، نیروی نظامی و سیاسی و دوستان آنان در خاورمیانه و جهان این فرصت را به کوردها می‌دهد که مبارزه خویش را به نتیجه برسانند. نیروهای دمکراسی‌خواه در ترکیه و خاورمیانه نیز دارای حمایت گسترده اجتماعی و تجاربی جدی می‌باشند. اگر نیروهای دمکراتیک انقلابی خلق کورد و نیروهای دمکراسی‌خواه خلق‌های ترکیه و خاورمیانه مبارزه خود را علیه دشمن مشترک کوردها و دمکراسی متمرکز کنند قطعا به پیروزی دست می‌یابند. این دستاورد نیز نه تنها برای کوردستان و ترکیه، بلکه برای تمامی خاورمیانه ارزش‌های دمکراسی و آزادیخواهی و برای تمامی جهان به الگویی مبدل می‌گردد.

کارزار را از ١٢ سپتامبر اغاز می‌کنیم

کوردها و نیروهای دمکراسی‌خواه خاورمیانه با فرصتی از این نوع مواجه شده‌اند. کورد و نیروهای دمکراسی‌خواه از این مرحله پایانی بحران خاورمیانه با پیروزی بزرگی بیرون خواهند آمد. شورای رهبری ما و نمایندگان سازمان و نهادهای مهم ما در چنین شرایطی گردهم آمدند، با ارزیابی فرصت‌های پیروزی و مخاطرات پیش رو به شیوه‌ای مبسوط، تصمیم‌های مهم اخذ کردند. در این چارچوب برای پایان دادن به مخاطرات، برای آفرینش زندگی آزاد و دمکراتیک، در چهاربخش کوردستان، در خارج از میهن و در تمامی كشورهایی که کوردها در آن زندگی می‌کنند، با شعار «حصر، فاشیسم و اشغالگری بس است؛ روز روزِ آزادیست» از ١٢ سپتامبر ما کارزار دمکراتیک انقلابی را آغاز می‌کنیم. هدف این کارزار فروپاشیدن حاکمیت آ.ک.پ-م.ه.پ ارگنگون است، که سیستم شکنجه خود را بر مبنای تشدید حصر امرالی به جنگ ویژه و تحرکات روانی علیه خلق کورد مبدل کرده است. اشغالگری را از هم فرومی‌پاشد، علیه خلق کورد و خلق‌های دیگر فشار فاشیستی را افزایش داده است.

حصر امرالی بر رهبر خلق کورد، سیاست آشکار و سرچشمه حملات علیه نیروهای دمکراسی‌خواه در ترکیه و جنبش آزادیخواهی کوردستان است. از اینرو مبارزه علیه حصر و تحقق آزادی رهبر خلق کورد صحیح‌ترین و روشنترین مبارزه دمکراتیک و آزادیخواهی است. در این مرحله نیرومند کردن مبارزه برای آزادی رهبر آپو به معنای نیرومندتر کردن و به پیش بردن مبارزه آزادیخواهی در مقابل قتلعام خلق کورد است. زمانی که مشاهده شود خط مشی سیاسی و ایدئولوژیک رهبر آپو کلید چاره‌یابی مسائل در کوردستان، ترکیه  و خاورمیانه است، آنگاه دیده می‌شود که آزادی رهبر آپو برای آزادی و دمکراسی کوردستان، ترکیه و خاورمیانه بسیار مهم و ارزشمند است. بنابراین یکی از موفقیت‌های بزرگ این کاررزار این خواهد بود که در مبحث آزادی رهبر آپو نتایج مهمی را رقم زند.

بدیهی است که کارزار «حصر، فاشیسم و اشغالگری بس است؛ روز روزِ آزادیست» در تمامی بخش‌های کوردستان با توجه به خودویژگی‌های هر عرصه به پیش خواهد رفت و در این چارچوب به موفقیت دست می‌یابد.

بر این مبنا؛

باکور کوردستان

در باکور کوردستان مبارزه علیه فاشیسم آ.ک.پ-م.ه.پ به عنوان مرکز کارزار خواهد بود. زیرا در باکور کوردستان و ترکیه حاکمیت فاشیستی وجود دارد که مسائل را تشدید می‌کند، خلق‌ها، علوی‌‌ها و باورمندی‌های دیگر را تحت فشار قرار می‌دهد. این حاکمیت برای تداوم سیاست‌ قتل‌عام در کوردستان، ظلم بر خلق‌های ترکیه را افزایش داده است. برای اینکه کوردها از دمکراسی بهره نگیرند با دمکراسی خصومت می‌ورزد، همچنین به سبب حمایت از مبارزه دمکراسی‌خواهی و آزادیخواهی کوردها، نیروهای دمکراتیک را در ترکیه تحت فشار سنگینی قرار داده است. حاکمیت فاشیست برای تداوم حیات خود جامعه را بشدت سرکوب می‌کند، به همین سبب تمامی معیارهای حقوقی را که در طول تاریخ بشریت شکل گرفته‌اند زیر پا می‌گذارد، برای اینکه کسی در مقابل حاکمیت آنان بپا نخیزد در حدی که سابقه نداشته است سرکوبگر است. دادگاه به هیچ عنوان خود را پایبند مبانی عدالت نمی‌داند. دادگاه به گونه‌ای که در هیچ جای جهان دیده نشده به ابزاری برای سرکوب مخالفان مبدل شده است. آنچه در کوردستان و ترکیه بر سر خلق سایه انداخته است شمشیر اشغالگری است. به عبارت دیگر، در دست قضات نه ترازو بلکه به جای آن شمشیری برای زدن گردن مخالفان است. همچنانکه رئیس سازمان دیانت شمشیر تکان می‌داد، در دست سازمان‌ دادگستری ترکیه نیز شمشیر قرار دارد. از اینرو یکی از جنبه‌های بسیار مهم مبارزه علیه فاشیسم ترکیه تحقق عدالت است. در سرزمینی که عدالت به ثمر ننشیند، مبارزه به هیچ عنوان حاوی معنا نخواهد بود. بنابراین زمان آن فرارسیده است که با شعار «فاشیسم بس است؛ زمان دمکراسی، زمان تحقق عدالت فرارسیده است» مبارزه به پیش برده شود.

بسیار مهم است که در ترکیه مبارزه خلق کورد، علویان و نیروهای دمکراسی‌خواه متحده شده و در کنار هم به پیش برده شوند. بنابراین مهم است که خلق کورد همزمان با خواسته‌‌ای خود از خواسته آزادی و دمکراسی خلق‌های ترکیه حمایت کند. بدون شک نیروهای دمکراسی نیز باید در مقابل ظلم‌هایی که در کوردستان وجود دارند بپاخیزند و در آزادی رهبر آپو به وظایف خود عمل کنند. بدیهی است تا زمانی که خواستار آزادی خلق کورد و رهبر آپو نشود، محال است که مبارزه دمکراسی در ترکیه به پیش برده شود، ممکن نیست که دمکراسی در ترکیه به نتیجه‌ای دست یابد.

هر روز بهتر دیده می‌شود که در ترکیه و کوردستان، زنان نیروی اساسی مبارزه دمکراسی و روحیه آزادی هستند. در سال‌های اخیر آنکه بیشتر از همه حاکمیت فاشیست آ.ک.پ-م.ه.پ را به لرزه درآورده و فاشیسم را تضعیف کردند زنانی بودند که برای آزادی خویش بپا خواستند. از اینرو در ترکیه و باکور کوردستان در جریان کارزار دمکراتیک انقلابی سازمان‌ها و مبارزات زنان منبع دینامیسم کارزار خواهند بود. با آغاز این کارزار آنچه مهم می‌باشد این واقعیت دیده شود و با همکاری جنبش‌های زنان این کارزار نیرومندتر شود. این کارزار نه تنها به فاشیسم پایان می‌دهد بلکه همزمان دمکراسی و عدالت را در ترکیه با نقش زنان به همراه خواهد داشت.

باشور کوردستان

دستاورهای باشور کوردستان در معرض تهدید جدی قرار دارند. دستاوردهای خلق باشور کوردستان به سبب پایگاه‌های نظامی و حملات اشغالگرانه دولت ترک تحت فشار و زور قرار دارند. آشکار است که حملات تمامی مناطق باشور کوردستان را در بر گرفته‌اند. [رژیم ترک] با این حملات درصدد است اراده نیروهای سیاسی کورد را در هم بشکند. این حملات را به بهانه حضور پ.ک.ک صورت می‌دهد و همچنانکه در نمونه پ.د.ک قابل مشاهده است، تلاش می‌شود نیروهای سیاسی کورد رادر این حملات تصفیه‌گرانه علیه پ.ک.ک شریک کنند. می‌خواهند از اتحاد کوردها جلوگیری کنند، نیرومندترین نیروی نظامی و سیاسی کوردها، پ.ک.ک را تضعیف کنند، تمامی بخش‌های کوردستان را اشغال کنند و به عرصه گسترش ملیت‌گرایی تُرک مبدل کنند. از اینرو در باشور کوردستان پایان دادن به اشغالگری رژیم ترک و دفاع از کوردستان به وظیفه‌ای اساسی مبدل شده است. تا زمانی که در باشور کوردستان اشغالگری به پایان نرسد و مقرهای نظامی برچیده نشوند، دستاوردهای کوردستان در معرض فشار و تهدید خواهند بود. دفاع از کوردستان و آزادی آن میسر نخواهد بود. با پایان دادن به اشغالگری، صیانت از کوردستان و آزادی کوردستان، بسیار مهم است که در باشور کوردستان این کارزار به پیش برده شود. از اینرو وظیفه تاریخی خلقمان در باشور کوردستان این است که کارزار را با شعار «اشغالگری کافیست، روز دفاع از کوردستان است» با کارزار دیگر بخش‌های کوردستان متحد شوند. با این کارزار که در تمامی بخش‌های کوردستان به اجرا گذاشته می‌شوند باید به حصر و اشغالگری فاشیسم آ.ک.پ- م.ه.پ پایان داده شود، در تمامی بخش‌های کوردستان آزادی محقق شود. در این چارچوب در باشور کوردستان با پیام پایان دادن به اشغالگری و دفاع از کوردستان، باید در سطح کارزار کنونی مبارزه را شعله‌ور کرد.

روژاوا

در روژاوای کوردستان این کارزار باید با شعار «اشغالگری کافیست، زمان صیانت از انقلاب است» به پیش برده شود. کارزاری که از ١٢ سپتامبر آغاز می‌کنیم، برای روژاوای کوردستان به اندازه تمامی کوردستان و شمال- شرق سوریه واجد اهمیت است. با وجود اشغالگری دولت ترک در روژاوا، همچنین رژیم استعمارگر، قاتل ترکیه تهدید به اشغال تمامی خاک روژاوا می‌کند. با حملات بدون وقفه خود اعلام می‌کند که خواستار فروپاشی انقلاب روژاواست. انقلاب روژاوا تنها با مقاومت علیه اشغالگری و مبارزه در تمامی کوردستان علیه فاشیسم آ.ک.پ- م.ه.پ قابل صیانت است. به رغم آنکه تمامی خلق کوردستان از انقلاب روژاوا حمایت می‌کند، همچنین از سوی تمامی نیروهای دمکراسی، خلق‌ها، زنان و جوانان در سرتاسر جهان مورد حمایت واقع می‌شود. نیروی انقلاب روژاوا از مبارزه علیه اشغالگری، کاراکتر دمکراتیک و اجتماعی و حمایت جوامع از انقلاب نشأت می‌گیرد. خلق روژاوای کوردستان در صورتی که به شیوه‌ای نیرومند در کارزار آزادی رهبر آپو شرکت کنند، به نیروی دفاع از انقلاب و پایان دادن به اشغالگری دست می‌یابند. اشغالگران ضعیف‌اند، انقلابگران روژاوا نیز نیرومند هستند. از اینرو هیچ نیروی نظامی و سیاسی نخواهد توانست در مقابل پایان دادن به اشغالگری مانع ایجاد کند. با پایان دادن به اشغالگری، انقلاب روژاوا قطعا مورد صیانت واقع می‌شود. بنابراین انقلاب روژاوا که عرصه آزادی خاورمیانه است، به سوریه دمکراتیک انجامیده و در دمکراتیزاسیون خاورمیانه به منبع اساسی تجربه مبدل می‌گردد.

روژهلات کوردستان

خلقمان در روژهلات کوردستان با شعار «اعدام کافیست، زمان دمکراسی فرارسیده است» در این کارزار جای می‌گیرند. مبارزه علیه اعدام، مبارزه دمکراسی مبتنی بر بنیان برادری میان خلق‌های ساکن در ایران است. زمانی که به ذهنیت سرکوب اراده آزادیخواهی خلق‌ها از راه اعدام پایان داده شود، گام بزرگی در راستای دمکراتیزاسیون متکی بر برادری میان خلق‌ها و تحقق کوردستان آزاد در ایران برداشته خواهد شد. امروز در تمامی بخش‌ها دشمن اصلی مبازه آزادیخواهی رژیم ترکیه است. زمانی که ذهنیت فاشیست، استعمارگر و قاتل رژیم ترکیه از هم فروپاشیده شود، نه تنها در باکور کوردستان بلکه در تمامی بخش‌های کوردستان گام‌های بزرگی بسوی آزادی برداشته می‌شوند. مانع اصلی در مقابل دمکراتیزاسیون خاورمیانه برداشته می‌شود.

اروپا و خارج از میهن

خلقمان در خارج از میهن و بویژه در اروپا، با پیشاهنگی زنان و جوانان به نیروی اجرایی این کارزار مبدل می‌شوند. خلقمان در اروپا و خارج از میهن، همچون عرصه محسوس وحدت ملت دمکراتیک خلقمان، طیف‌ها و حامی اصلی مبارزه ما در تمامی بخش‌های کوردستان می‌باشند. همچون عرصه‌ای که اتحاد خلق کوردستان مسجل شده است، اینه تمام نمای خلقمان در جهان است، سخنگو و مدافع حقوق خلقمان در جهان است. واقعیت «خلق بی‌دوست» را با مبارزه و سازماندهی خود تغییر داده و برای اینکه کورد در سطح جهانی به خلقی مبدل شود که از گسترده‌ترین حمایت‌ها بهره‌مند گردد، نقشی بزرگ را به انجام رساندند. اینچنین به نیروی مهم مبارزه آزادیخواهی ما مبدل شدند. خلقمان در اروپا و خارج از میهن اینگونه به شیوه‌ای نیرومندانه از رهبری صیانت به عمل می‌آورد، برای آزادی ایشان مبارزه می‌کند و با تمام توان خود علیه اشغالگران ایستادگی می‌کند، به بخشی از کارزار در چهار بخش کوردستان مبدل می‌گردد و با شعار «زمان آزادی رهبر آپوست، زمان پایان دادن به قتل‌عام و اشغالگریست» برای پیروزی این کارزار تاریخی در کوردستان قطعا به وظایف خویش عمل خواهد کرد.

گریلا نیروی اساسی این کارزار است

گریلا به عنوان نیروهای اساسی مبارزه ما برای آزادی کوردستان، بدون شک در این کارزار نیز در تمامی عرصه‌ها ضربات مهلکی را بر نیروهای فاشیست و قاتل وارد خواهند کرد، اینچنین در کارزار به شیوه‌ای فعال جای می‌گیرند و به وظایف خود عمل خواهند کرد. مقاومت فدایی گریلاهای زن و مرد علیه اشغالگران در هفتانین و ضرباتی که روزانه بر نیروهای اشغالگر وارد می‌کنند در این کارزار تداوم خواهند داشت. گریلا در زمینه پایان دادن به اشغالگر نقشی اساسی را به انجام می‌رسانند و در همه عرصه‌ها با روحیه‌ای آپویی مقاومت را به پیش می‌برند، با مبارزه خود آزادی رهبر آپو میسر خواهند کرد. مقاومت گریلایی تا زمان آزادی رهبر آپو و تمامی بخش‌های کوردستان بدون وقفه و به شیوه‌ای فدایی ادامه خواهد داشت. گریلا با حضور و مبارزه خویش مانع موفقیت استعمارگران قاتل در دستیابی به اهدافشان خواهد شد، بر این مبنا در آزادی رهبر آپو و کوردستان، در دمکراتیزه‌کردن خاورمیانه به وظایف تاریخی خویش عمل خواهند کرد.

زنان و جوانان

زنان و جوانان قهرمان کوردستان؛

زنان و جوانان کوردستان بارها نشان داده‌اند که در مبارزه آزادیخواهی نیروی پیشاهنگ هستند. در این کارزار نیز نقش اصلی بر عهده شماست. در جغرافیای کوردستان که روند اجتماعی شدن از سوی زنان شکل گرفت، زن به شیوه‌ای نیرومند و فدایی در مبارزه آزادی جای گرفته و به مسئولیت‌های خویش در قبال بشریت عمل کرده و در همان جغرافیا یکبار دیگر نقش پیشاهنگ خویش را نشان دادند. به نیروی پیشاهنگ مبارزه آزادیخواهی کورد و به سمبل و الگوی مبارزه آزادیخواهی زنان جهان مبدل گردیدند. زنان کورد با تضعیف حاکمیت ذهنیت مردسالار، مبارزه‌ای بزرگ را علیه قتلعام زنان به پیش می‌برند. آنانی که بیش از همه مایل به آزادی رهبر آپو هستند، خواستار پایان دادن به اشغالگری هستند، خواستار پایان دادن به قتلعام زنان بوده و مایل به آزادی کوردستان هستند، زنانی هستند که دارای روحیه‌ی آزاد مبارزه آزادیخواهی کوردستان می‌باشند. زنان با این ویژگی خود یکی از نیروهای مؤثر در مرحله دستیابی به آزادی هستند، آنان در این کارزار به وظایف تاریخی خود عمل خواهند کرد، برای موفقیت کارزار در تمامی عرصه در صفوف مقدم مبارزه جای می‌گیرند.

جوانان کورد از زن و مرد، به عنوان نیروهای اساسی و دینامیک مبازه آزادی در هر مرحله و فعالیت‌های کارزار به شیوه‌ای قدرتمند جای می‌گیرند. جوان علیه حملات سفاکانه و اشغالگرانه خشم خلقمان، نیروی ضربه انقلابی و فدایی رهبر آپو می‌باشند. آنان همچون فعالیترین نیروی کارزار کوچه به کوچه، میدان به میدان به پیش می‌روند، به دوستان و دشمنان نشان می‌دهند که کوردستان غیرقابل اشغال و خلق کورد فناناپذیر است.

خلق کوردستان

خلق میهن‌دوست کوردستان؛

دولت استعمارگر قاتل ترکیه که پیشقراولی دشمنی با کوردها را بر عهده گرفته است همچنانکه با کودتای فاشیستی نظامی ١٢ سپتامبر ١٩٨٠ خواستار سرکوب مبارزه آزادیخواهی خلق کورد و قتلعام کوردها برآمد، حاکمیت فاشیست که متشکل از ائتلاف آ.ک.پ-م.ه.پ- ارگنکون است امروز نیز نه تنها خلق باکور کوردستان، بلکه خواستار اشغال تمامی کوردستان و قتل‌عام تمامی کوردهاست. همان ذهنیتی که در جنگ جهانی اول به قتلعام خلق‌های ارمنی، آسوری- سریانی- کلدانی، رومی‌های پونتوس و چرکس پراخت، جنگ جهانی سوم را فرصتی برای قتلعام کوردها می‌بیند، حملات خود را در این راستا افزایش داده است. اکنون حملات سراسری نابودگرانه علیه ما ادامه دارند. وظیفه‌ای فوری و تاریخی است که علیه این حملات نابودگرانه با کارزار دمکراتیک انقلابی مبارزه را به پیش بریم. همچنانکه پس از کودتای فاشیستی نظامی ١٢ سپتامبر ١٩٨٠، خیری دورموش، کمال پیر، عاکیف یلماز و علی چیچک در زندان‌ها با روزه مرگ ١۴ ژوئیه مقاومتی فدایی را از خویش به یادگار گذاشتند و فاشیسم ١٢ سپتامبر را از لحاظ ایدئولوژیک در هم شکستند امروز نیز وظیفه تاریخی ماست که با روحیه ١۴ ژوئیه بپاخیزیم. حملات نابودگرانه در تمامی بخش‌های کوردستان را شکست دهیم. از اینرو زمان آن فرا رسیده است که در تمامی بخش‌های کوردستان و در هر منطقه‌ای که زندگی می‌کنیم با شعار «حصر، فاشیسم و اشغالگری بس است؛ روز روزِ آزادیست» به شیوه‌ای فعالانه در کارزار جای گیریم.

نیروهای سیاسی در تمامی بخش‌ها

نیروهای سیاسی در تمامی بخش‌های کوردستان

رژیم استعمارگر قاتل و همه نیروهای استبدادی منطقه، در وضعیت جنگ جهانی سوم به دلیل بهم خوردن توازنات گذشته و شکل‌گیری توازن‌های تازه، برای جلوگیری از دستیابی کوردها به زندگی آزاد و دمکراتیک به شیوه‌ی برنامه‌ریزی شده و گسترده حملات نابودگرانه را صورت می‌دهند. در چارچوب این هدف بر فشارهای خود افزوده‌اند و اشغالگری را گسترش داده‌اند. در مرحله‌ای چنین تاریخی، برای محافظت از دستاوردها، برای دستیابی به پیروزی‌های تازه، برای اینکه سده ٢١ در خاورمیانه به سده کوردها مبدل شود، وظیفه تاریخی تمامی نیروهای سیاسی کورد مسئولیت‌پذیر این است که اتحاد ملی دمکراتیک را محقق کنند و علیه دشمنان کوردها مبارزه‌ای مشترک را به پیش برند. در این مرحله به رغم فرصت‌های بزرگ پیروزی، همچنین حملات سنگینی علیه موجودیت خلق ما وجود دارند. در چنین مقطعی اگر رفتاری با حس مسئولیت‌پذیری و اتحاد ملی نشان داده شود این امر پیروزی بزرگی برای خلقمان در هر چهاربخش کوردستان خواهد بود. بر این مبنا همه را فرامی‌خوانیم که با حس وحدت ملی علیه اشغالگری، علیه قتلعام و استعمار مواضع مشترکی نشان دهند. مبارزه مشترک را به پیش برند، با نیرویی قدرتمند در کارزار زندگی دمکراتیک و آزاد خلق کورد در تمامی مناطق وظایف خود را به انجام رسانند. با قدرت، با حس وحدت ملی و وطن‌دوستی در کارزار دمکراتیک انقلابی که در تمامی بخش‌های کوردستان جریان دارد جای گیرند.

نیروهای دمکراتیک

نیروهای دمکراتیک در خاورمیانه؛

علیه حاکمیت فاشیست آ.ک.پ-م.ه.پ که با هدف نوعثمانی به خلق‌ها و نیروهای دمکراسیخواه حمله‌ور شده و بزرگترین مانع در مقابل دمکراتیزاسیون خاورمیانه است، کارزار ما همزمان مبارزه دمکراسی و آزادیخواهی تمامی خلق‌های خاورمیانه است. شما را فرامی‌خوانیم با توجه به توان و نیروی خود، در کارزار انقلابی خلق کورد و نیروهای دمکراسی‌خواه که با هدف فروپاشی فاشیسم آ.ک.پ-م.ه.پ است جای گیرید. زمانی که فاشیسم آ.ک.پ-م.ه.پ فروپاشد در کشور شما و خاورمیانه آرمان‌های دمکراسی و آزادی آسانتر به ثمر می‌نشینند.

خلق و نیروهای دمکراتیک

نیروهای دمکراتیک و خلق‌های تحت ستم در جهان؛

مبارزه علیه فاشیسم آ.ک.پ-م.ه.پ در ترکیه، مبارزه برای دمکراتیزاسیون خاورمیانه است. با دمکراتیک شدن خاورمیانه، مبارزه آزادیخواهی و دمکراتیک در جهان نیز نیرومند شده و به پیش خواهد رفت. بر این مبنا شما را فرامی‌خوانیم در کارزار «حصر، فاشیسم و اشغالگری بس است؛ روز روزِ آزادیست» جای گیرید که از سوی خلق کورد و نیروهای دمکراسی‌خواه علیه فاشیسم آ.ک.پ-م.ه.پ آغاز می‌گردد. ما از شما می‌خواهیم که نیرومندانه از این کارزار حمایت کنید."