بعد از آنکه رهبری منطقه اقلیم فدرال جنوب کوردستان با رهبری پارت دمکرات کوردستان، نیروهای نظامی را در زینی ورته، گاره و متینا مستقر نمود، تنشها در منطقه نیز افزایش یافتند. همچنین در همان چارچوب، حکومت مرکزی عراق و پارت دمکرات کوردستان عراق نیز در ۹ اکتبر توافقنامه شنگال را امضا نمودند. بعد از امضای این پیمان بیش از ۸ هزار نظامی به منطقه اعزام شدند. بعد از امضای این توافق حکومت عراق خواسته بود که مراکز امنیت داخلی (آسایش) ایزدخان را تعطیل نماید. اما مجلس خودمدیریتی دمکراتیک شنگال در اول دسامبر بیانیهای را صادر کرده و نسبت به این تحرکات اعلام موضع نموده بود. ایزدیانی که در مقابل مراکز امنیت داخلی ایزدخان در شنگال، سنونه و خانهسور به اجتماع دست زده بوند، در رابطه با تصمیمات صادره نارضایتی خود را نشان دادند. بعد از آن مقامات عراقی و هیات ایزدیان بار دیگر با یکدیگر نشستی را برگزار کردند. بعد از این نشست مسئولان عراقی پذیرفتند که مراکز امنیت داخلی ایزدخان در شنگال، سنونه و خانهسور تعطیل نشده و همچنان فعالیتهای خود را ادامه دهند.
لیلا آرزو ایلهان سخنگوی کمیته دیپلماسی مجلس اشتار در این رابطه اعلام نمود که حملاتی که علیه شمال-شرق سوریه، کوردستان فدرال و شنگال در جریان هستند، همگی بخشی از یک پروژه منسجم طراحی شده علیه جنبش آزادیخواهی خلق کورد بوده و هدف اصلی آنها از میان بردشتن دستاوردهای خلق کورد و از میان برداشتن موقعیت سیاسی خلق کورد است.
ایلهان در این رابطه اظهار داشت: حملات داعش در سال ۲۰۱۴ آزمایش نخست قتلعام در کوردستان فدرال بود و در امضای پیمان شنگال نیز میتوان دست ترکیه، آمریکا و دولتهای اروپایی را مشاهده کرد. ایلهان در این رابطه خاطرنشان ساخت که نیروهای جهانی و منطقهای سیاست را در این منطقه از طریق جنگ افروزی و برخوردها، بحران آفرینی پیگیری کرده و در این مسیر است که منافع خود را حفظ میکنند. از طریق امضای این موافقنامه نیز میخواهند که در منطقه شنگال سیستمی را که در چارچوب پارادایم مدرنیته دمکراتیک ایجاد شده است، از میان بردارند و ایزدیان را بار دیگر در مقابل فرمانی جدید تنها بگذارند.
آرزو ایلهان در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: چون شنگال از نیروی دفاعی برخوردار نبود، فرمان سال ۲۰۱۴ روی داد. کسانی که لازم بود شنگال را حفاظت کنند، عقبنشینی کردند. به همین علت جامعه ایزدی با فرمان ۷۴ روبرو شد. شنگال به مدت ۶ سال به شیوهای خودمدیریتی با اراده خود با نیروی خود سیستمی جدید را ایجاد کرد. هم اکنون هم ایزدیان و هم دوستان آنها در مخالفت با پیمان شنگال نارضایتی عمدهای را نسبت به این مسئله نشان دادند. این موافقتنامه برای از میان برداشتن اراده آزاد جامعه ایزدی، برای به تسلیم کشاندن جامعه ایزدی بوده و فقط در راستای منافع نیروهای فرادست است. این پیمان برای زمینهسازی فرمان جدیدی علیه ایزدیان است. در چارچوب طرحها و نقشههای حکومت مرکزی عراق، بازیهای سیاسی پارت دمکرات کوردستان و خصوصا طرحهای ترکیه است که تلاش میکند تمامی جنوب کوردستان را اشغال کند.
تداوم توطئه
پیمان در ۹ اکتبر و همزمان با سالروز اجرای توطئه بینالمللی علیه رهبر خلق کورد امضا شد، مصادف با همان روزی که توطئه بینالمللی علیه وی اجرا شده و از سوریه خارج میشوند. از طرف دیگر تاریخ امضای این پیمان مصادف با همان روزی است که ترکیه و تبهکاران وابسته به آن حملاتی را به گری سپی و سریکانی آغاز کردند. آرزو ایلهان در بخش دیگری از سخنان خود خاطرنشان ساخت که پیمان مذکور، تداوم توطئه بینالمللی بوده و از این راه نیروهای توطئهگر خواستهاند که اراده خلق کورد را در هم بشکنند. نیروهای دفاعی آنها را در هم بشکنند و دستارودهای خلق کورد را به تمامی از میان بردارند. آرزو ایلهان همچنین افزود: نباید بازیهای سیاسی علیه شنگال را بازیهای معمولی و عادی ارزیابی کرد، این بازیها علیه خلق کورد و دستاوردهای خلق کورد بوده و زمینهساز حملهای نابودگرانه است.
جنگ داخلی
آرزو ایلهان در بخش دیگری از سخنان خود در رابطه با رویدادهایی که در جنوب کوردستان روی میدهند نیز اظهار داشت: سالیان درازی است که سیاستهایی را علیه خلق کورد به پیش میبرند و این سیاستها در مرحله کنونی به سطح بسیار تهدیدامیز و خطرناکی رسیده است. در این باره ایلهان اظهار داشت: در چارچوب این سیاستها، اکنون در جنوب کوردستان با وضعیت بسیار خطرناکی روبرو هستیم. در گاره و مناطق حفاظتی میدیا، نیروهای فراوانی مستقر شدهاند. این نیروها وابسته به نیروهای وزارت پیشمرگه نیستند. بلکه مستقیما وابسته به پارت دمکرات کوردستان و ریاست آن هستند. تعداد این نیروها فراوان است. با این وجود در کل نتوانستهاند از نیروهای پیشمرگه استفاده کنند. بدون شک، اگر جنگی روی دهد، باعث مسائل و مشکلات بسیاری میشود. خطرات و تهدیدهای سنگینی را به دنبال دارد. و در صورت وقوع از تاثیر بسیار منفی بر آینده کورد برخوردار خواهد بود.
عدم توانایی در اقناع نیروهای پیشمرگ
آرزو ایلهان در بخش دیگری از سخنان خود اعلام نمود که هم خلق و نیز بسیاری از نیروهای سیاسی به دلیل وضعیت کنونی بسیار نگران هستند. پارت دمکرات کوردستان نیز سیستم واحد و یکپارچهای نیست. به همین علت است که نمیتوانند نیات خود را تحقق ببخشند. نتوانستند به شیوهای عمومی نیروهای پیشمرگ را برای جنگ باگریلاهای پ.ک.ک قانع کنند. به این دلیل است که با نیروی ویژه و مخصوص به خود وارد این بازی شدهاند. پیشمرگههای قدیمی نیز که در راه آزادی کوردستان مبارزه کردهاند، از این وضعیت نگران و ناراحت هستند. آنها از طریق رسانهها اظهار نظر کرده و اعلام نمودهاند که بازی بسیار خطرناکی بوده و آینده و سرنوشت خلق کورد و دستاوردهای آن در معرض آسیب جدی است.
آرزو ایلهان در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که اکثریت خلق اعتقاد دارد که ترکیه تلاش میکند منطقه اقلیم فدرال کوردستان عراق را به اشغال خود درآورد. نه فقط خلق، بلکه بسیاری از افرادی که در درون صفوف پارت دمکرات کوردستان هستند از این مسئله اطلاع دارند. بدون شک هدف نه فقط پ.ک.ک و شنگال هستند، بلکه نابودی تمامی دستاوردهای خلق کورد و از میان بردن موقعیت سیاسی کوردهاست. در صورتیکه میان نیروهای کورد برخوردی روی دهد، میتواند تاثیر بسیار منفی بر مسئله کورد در مجامع بینالمللی داشته باشد. در زمان انعقاد پیمان لوزان نیز مشاهده شده است که از کورد به نام عشیره نام برده شده است، به همین علت نیز عشیرهها نمیتوانند خود را مدیریت کنند، نمیتوانند سیاستورزی کنند، و با این بهانههای واهی کورد را از دستیابی به موقعیت سیاسی بازداشتند. همین مسئله باعث شد که کورد یکصد سال عقب بماند. تمامی یکصد سال گذشته به این دلیل سراسر مبارزه، و همراه با هزینههای سنگین بوده است. اما اکنون در روژآوا، کورد با قهرمانی خود به تمامی جهان نشان داده است که میتواند با پیگیری تز جامعه آزاد و دمکراتیک رهبر آپو، این مسئله را به اندیشهای جهانی بدل کند. اما در این شرایط اگر اتحاد کورد ایجاد نشود، چگونه میتوان سرنوشت منطقه را تغییر داده یا از آن در راستای منافع خلق کورد صیانت نمود؟
اتحاد ملی
آرزو ایلهان با اشاره به بحثها و گفتگوهای شکل گرفته در رابطه با اتحاد ملی کورد نیز اظهار داشت: بدون شک اتحاد ملی باید تحقق پیدا کند. نباید در این رابطه نا امید بود. اما دستیابی به این مسئله نیز آسان نیست. اکنون با پیشاهنگی کنگره ملی کوردستان، تلاشهای گستردهای در این رابطه در جریان است. اما اگر این تلاشها محدود باقی بمانند، به اهداف خود دست پیدا نمیکنند. به همین علت باید تمامی کوردها و احزاب کوردی از این مسئله حمایت کنند. در قرن بیستم برای آنکه کورد بتواند در عرصه زبان، فرهنگ و هویت، اقتصاد و مدیریت خود وارد حوزه جهانی شود، از دیپلماسی خود برخوردار شود باید اتحاد ملی خود را شکل دهد. این اتحاد باید به هر نحو ممکن شکل بگیرد. اما این اتحاد اتحادی مبتنی بر رنگهای متمایز است و باید هارمونی و هماهنگی بین انها ایجاد شود. تلاشها در این باره بسبار ارزشمند هستند. نیروهای کورد باید این حقیقت را مبنای عمل سیاسی خود قرار داده و مبارزه مشترک را تداوم بخشیده و به نیروی یکپارچه تبدیل شوند.
البته در این باره نیز لازم است که معیارهای مشترک و مورد پذیرش و عدم رد و انکار دیگری مبنا قرار بگیرند. هرکس که با اشغالگران همکاری کند، باید علیه آن نیرو ایستادگی کرد. هر کس که در راستای منافع کوردستان مبارزه کند، باید از این خواسته پشتیبانی کند. اتحاد ملی از این طریق امکانپذیر میشود. اگر اتحاد ملی تحقق پیدا کند. میتوان به ایجاد حیاتی آزاد امیدوار بود.
آرزو ایلهان در خاتمه سخنان خود اظهار داشت: در مبارزه روژاوا زمینههای اتحاد ملی ایجاد شد و باید در بخشهای دیگر کوردستان نیز این زمینه ایجاد شود. بسیاری از باشوریها و روژهلاتیها در روژآوا به شهادت رسیدهاند. نیروهای پیشمرگ و گریلا دوشادوش یکدیگر علیه داعش به نبرد پرداختند و به شهادت رسیدند. خلق به تنهایی توانسته است اتحاد خود را ایجاد کند. اما این اتحاد به تنهایی کافی نیست. باید این اتحاد در سطح احزاب و سازمانهای سیاسی نیز تحقق پیدا کند.