کودار: رژیم اشغالگر ایران بجز زبان زندان و جنگ زبان دیگری را نمی‌فهمد
جامعه دمکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان (کودار) در بیانیه‌ای بازداشت گسترده جوانان و فعالان کورد از سوی رژیم اشغالگر ایران را اعلام جنگ علیه جامعه خوانده است.
جامعه دمکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان (کودار) در مورد بازداشت فله‌ای جوانان و فعالان روژهلات کوردستان از سوی رژیم اشغالگر جمهوری اسلامی ایران بیانیه‌ای منتشر کرد.
متن بیانیه کودار به این شرح است:
"زبان رژیم اشغالگر ایران فقط زبان دستگیری و جنگ است
رژیم اشغالگر ایران موجی از دستگیری‌ها، شکنجه و زندانی‌کردن‌های گسترده را در همه‌ی ایران و به ویژه روژهلات کوردستان آغاز کرده است و آن را ادامه می‌دهد. با ایجاد جو نظامی و همچنین میلیتاریزه کردن جامعه قصد دارد تا جامعه را به وحشت بیندازد. این حملات همه‌جانبه علیه همه خلق‌های ایران و همه‌ی طیف‌های جامعه است.
مشخص است که جمهوری اسلامی از هر لحاظ در تنگنا قرار گرفته است و در وضعیت بی‌ثباتی می‌باشد و می‌خواهد با به کار گرفتن ظلم و زور و همچنین اعمال خشونت خود را از سقوط و فروپاشی نجات بدهد. آنچه که دیده می‌شود اعلام جنگ به جامعه و بردن جامعه به سمت خشونت و جنگ‌طلبی است. جمهوری اسلامی پس از ۴۰ سال نمی‌خواهد اعتراضات و نارضایتی مردم ایران را باور کند و هنوز هم فکر می‌کند که دارای پشتیبانی قوی از طرف مردم و اکثر جامعه ایران می‌باشد و در مدت حکومت سرکوبگر خود توانسته است پاسخ مطالبات و خواسته‌های مردم و ملیت‌های ایران را بدهد. بدون شک این فقط یک توهم در ذهن حکمرانان و مسئولین جمهوری اسلامی می‌باشد. ناکارآمدی و فساد در رژیم از هر لحاظ به جامعه اثبات شده است و دیگر نمی‌تواند با دروغ و تبلیغات دروغین مانع خواست و مطالبات مشروع خلق‌ها برای زندگی آزاد و سربلندانه شود.
رژیم قبل از هر چیز می‌خواهد ذات و سرشت سیاسی مسائل اجتماعی و ملی خلق‌های ایران را انکار کند و با تحمیل دیدگاه امنیتی مردم را سرکوب کند. البته هویت سیاسی رژیم عبارت است از آماده کردن جامعه با هدف ادامه دادن به سیستم ارباب و رعیتی، و این هویت از دیدگاه خلق‌های ایران که سیاست را رفتن به سوی آزادی می‌دانند بسیار دور است. جمهوری اسلامی جامعه را مانند یک تهدید می‌بیند، یعنی نه تنها خواست سیاسی و مشروع جامعه را در نظر نمی‌گیرد بلکه وجود و اعلام نظر آنها را انکار می‌کند. دشمن دیدن جامعه و آنها را به عنوان یک تهدید دیدن، وجود سیاسی جامعه را به خطر می‌اندازد و دیدگاه امنیتی را بر جامعه حاکم می‌کند. پاک کردن مسائل و همچنین از بین بردن جو و فضای سیاسی، همزمان از بین بردن هویت و موجودیت جامعه است.
این در حالی است که خلق‌های ایران و جامعه معتقدند که به دور از هرگونه خشونت و حمله و تهدید و به شیوه‌ی مسالمت آمیز و دمکراتیک مسائل خود با حکومت را حل کنند و همیشه با آرامش و به صورت دمکراتیک تلاش کرده‌اند تا مسائل را چاره‌یابی کنند و تا آنجایی که توانسته‌اند از به کارگیری خشونت دوری جسته‌اند. مشخص است که همه خلق‌های ایران بسیار بر این روش اصرار دارند. اما همانطور که دیده می‌شود جمهوری اشغالگر ایران فقط زبان جنگ و فشار را می‌داند و با دیدگاه امنیتی مسائل را می‌بیند. آنچه که رخ می‌دهد قتلعام سیاسی و پاکسازی جامعه است. رژیم می‌خواهد بخشی از جامعه را در مقابل ساکت کردن و سرکوب بخش دیگر جامعه به گروگان بگیرد، البته در این راه هم از همه‌ی فرصت‌ها و امکان و توان خود استفاده می‌کنند.
همانطور که اشاره شد رژیم از هر طرف تحت فشار است و برای نشان دادن قدرت خود دست به سرکوب و از بین بردن ناراضیان و معترضان می‌زند. بخشی از این شرایط و اعمال رژیم مصرف خارجی دارد و می‌خواهد به سیستم جهانی بگوید که اجازه و فرصت دخالت را به آنها نخواهد داد و همچنین از لحاظ داخلی نیز هر گونه مخالفت را مانند دستی خارجی نشان می‌دهد. می‌خواهد اینگونه خود را قدرتمند نشان دهد و اثبات کند که هیچگونه مسئله و ناآرامی پذیرفته نمی‌شود. البته این عمل بیشتر از آنکه توانایی و کارآمدی حکومت را نشان دهد در حقیقت بیچارگی و عمق بحران را اثبات می‌کند. همچنین می‌خواهد در مدتی که تا انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است با از بین بردن خواست و مطالبات متفاوت از شکل گرفتن هرگونه جنبش و تحرکات سازمان یافته و موثر ممانعت کند، تا اینگونه با خیالی آسوده به سمت انتخاباتی طراحی شده پیش برود و بدون هیچ خطری گام بردارد. همه‌ی کسانی که به گونه‌ای توانایی پیشاهنگی کردن جامعه را دارند هدف قرار می‌گیرند و از بین برده می‌شوند، پس از آمدن رئیسی به کرماشان این وضعیت در حال گسترش یافتن است.
همه طیف‌ها و احزاب سیاسی باید هوشیار باشند که این حملات فقط علیه یک نیرو، جبهه و یا طیف خاصی نیست، بلکه همه جامعه را در بر می‌گیرد. حتی دامنه این حملات نو و این تجاوزات، بخش مهمی از ارزش‌های جامعه و در میان آنها خانواده‌ی شهدا و مبارزان سیاسی و اجتماعی و محافظان محیط‌زیست را هم در بر می‌گیرد. نباید در چنین شرایطی اجازه داده شود که ایران از جو جنگی بهره‌مند شود. همه‌ی طیف‌ها مسئول هستند و باید دارای موضعگیری عملی باشند. ما به عنوان کودار علاوه بر محکوم کردن این حملات از همه‌ی احزاب و سازمان‌های مدنی، فعالین حقوق بشر، روشنفکران و همه‌ی آزادی‌خواهان و مبارزان اجتماعی می‌خواهیم علیه این پاکسازی سیاسی دارای موضعگیری باشند و با اتحاد و همبستگی در مقابل فاشیسم جمهوری اسلامی ایران بایستند و فرصت تروریزه کردن مبارزات دمکراتیک خلق‌های ایران و به ویژه خلق کورد را ندهند و جامعه را بی‌دفاع نگذارند."
