جمال شریک عضو کمیته مرکزی حزب کارگران کوردستان-پکک به مناسبت سالگرد کودتای نظامی ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ سخنرانی کرد.
جمال شریک با یادآوری اینکه ۴۳ سال از کودتای فاشیستی ۱۲ سپتامبر میگذرد، گفت: "زمانی که رابطه آزادی رهبر آپو و آزادی کوردستان برقرار شد، مبارزه علیه دیکتاتوری فاشیستی آ کپ-مهپ را نیز باید به شکلی منسجم ارزیابی کرد که وضعیت جدید کودتای نظامی فاشیستی ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ است.
جمال شریک با بیان اینکه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در انزوای شدید در امرالی اسیر است، گفت: "او حتی در این شرایط خود را آزادترین فرد جهان میداند. در مرحله اولیه جنبش آپویی، در شرایط کودتای نظامی فاشیستی، یعنی کودتای ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ نیز همین گونه بود. اگر رهبر آپو معیارهای واقعی آزادی را در شخص خود مجسم نمیکرد، امروز انقلاب کوردستان نمیتوانست تا این حد پیشرفت کند و پارادایم دموکراتیک، اکولوژیک و آزادی زنان به خانه همه بشریت تبدیل نمیشد."
هدف آنها از بین بردن رهبر آپو و خلق کوردستان بود
از منظر آزادی، مردم باید رابطه مبارزه رهبر آپو علیه کودتای فاشیستی، نظامی، ظالمانه ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ و مبارزه در شرایط انزوا و حبس را بر همین اساس برقرار کنند.
این طرز تفاهم باعث میشود که رابطه بین کودتای ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ و دیکتاتوری فاشیستی آ کپ-مهپ به درستی برقرار شود. بنابراین نیروهایی که در آغاز جنبش آپویی به وجود آمدند و با کودتای ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ خواهان انحلال پ ک ک و نابودی کوردها بودند و نیروهایی که امروز دیکتاتوری فاشیستی آ کپ-مهپ را به قدرت رساندند و میخواهند به هدف نهایی خود برسند، آنها همان نیروها هستند.
جنبش آپویی پس از کودتای نظامی فاشیستی ۱۲ مارس ۱۹۷۱ آغاز شد. کسانی که کودتای نظامی فاشیستی ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ را انجام دادند، می خواستند کودتای ناتمام فاشیستی نظامی ۱۲ مارس ۱۹۷۱ را تکمیل کنند. دیکتاتوری فاشیستی آ کپ-مهپ امروز این کودتاها را دنبال میکند و بر اساس اهداف آنها عمل می کند. همه آنها نیروهایی هستند که برنامههای تهیهشده در مقر سازمان سیا و ناتو را اجرا میکنند. باید به صراحت گفت که هدف اصلی کودتای نظامی فاشیستی ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ و دیکتاتوری فاشیستی آ کپ-مهپ نابودی رهبر آپو، پکک و خلق کورد است.
جمال شریک یکی از اعضای کمیته مرکزی پکک در ادامه گفت: "بر این اساس حملات بسیار سنگینی انجام دادند. هدف از این حملات دستگیری دسته جمعی، شکنجه، آوارگی، شکستن مقاومت پ ک ک از طریق شکنجه و تسلیم بود. اگر این امر موفق می شد، حملات فاشیسم در ۱۲ سپتامبر علیه خلق کوردستان و اعضای اسیر پ ک ک موفق می شد. این حملات تنها یک بعد حمله، فاشیسم ۱۲ سپتامبر را نشان می داد. علاوه بر این، آنها اهداف مختلفی داشتند. رهبر آپو در آغاز این اهداف بود. رهبر آپو اندکی قبل از کودتای ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ کشور را ترک کرد تا برای یک مبارزه طولانی مدت آماده شود. این همچنین به معنای گشودن راه جدیدی برای مبارزه ما بود. در شرایط آن زمان، با بسیاری از انقلابیون، نیروهای دموکرات از خاورمیانه و کشورهای مختلف جهان ارتباط داشت. با وجود این کار تشکیلاتی را گسترش داد. در عین حال، این بدان معنی بود که پکک همچنان به دفاع از موجودیت خود به عنوان نیرویی در برابر فاشیسم ۱۲ سپتامبر، ادامه می دهد. بنابراین دولت ترکیه برای رسیدن به اهداف خود از ۱۲ سپتامبر، حملاتی را برای انهدام پ ک ک در خارج از کشور آغاز کرد. هدف از این حملات این بود که رهبر آپو نتواند نقش خود را ایفا کند، سازمان پ ک ک را گسترش دهد و نتواند به باکور کوردستان بازگردد و کار تشکیلاتی انجام دهد. بنابراین، یک طرح حمله کلی راه اندازی شد. از یک طرف مردم مورد حمله قرار گرفتند، از طرف دیگر به زندانیان و اعضای حزب کارگران کوردستان در خارج از کشور حمله شد. فاشیسم ۱۲ سپتامبر میخواست با این حملات به نتیجه برسد، اما نتوانست نتیجه بگیرد".
جمال شریک عضو کمیته مرکزی حزب کارگران کوردستان با بیان اینکه قویترین مقاومت در برابر فاشیسم ۱۲ سپتامبر از زندانها آغاز شد، گفت:" مبارزه گریلا که مقاومت زندانها را در اختیار گرفت، این مقاومت را به پیروزی رساند. و این مبارزه اجازه نداد فاشیسم ۱۲ سپتامبر به هدف خود برسد. در همان زمان ضربه کشندهای به آنها زد. به همین مناسبت در سالگرد جدید ۱۲ سپتامبر ، سنبل های مقاومت علیه فاشیسم ۱۲ سپتامبر، رفقا مظلوم دوغان، فرهات کورتای، محمود زنگین، نجمی اونر و اشرف آنییک، و همچنین مقاومتگران مقاومت روزه بزرگ مرگ ۱۴ ژوئیه که در شرایط ۱۲ سپتامبر با مقاومت در زندانها، سنگینترین ضربه را به فاشیسم ۱۲ سپتامبر وارد کردند و آن را شکست دادند، رفیق کمال پیر، خیری دورموش، عاکیف یلماز و علی چیچک را در ۴۱مین سالگرد شهادت آنها، همزمان فرمانده جاوید کارزار بزرگ گریلایی ۱۵ اوت، معصوم کورکماز و در وجود آنها یاد همه ی شهدای انقلاب را گرامی میدارم. من اعتقاد دارم که دستاوردهای بزرگی که آنها به انقلاب کوردستان و کل بشریت دادند، بیشتر پیش خواهد رفت."
در اینجا باید به صراحت گفت که دوره ی ۱۲ سپتامبر هنوز به پایان نرسیده است. هیچ صفحهای بسته نشده است و در هر جایی و در زندانها نیز ادامه دارد. درست مانند آن زمان، مبارزه علیه دولت فاشیست، مستبد و آدمکش ترکیه در زندان ها ادامه دارد. در این مبارزه شهدای بزرگی نیز داده می شود.
سنت مبارزه علیه ۱۲ سپتامبر، باید در بالاترین سطح ارائه شود
حملات نسلکشی به کوردها که در امرالی در شخص رهبر آپو انجام شد، به شدت در کوردستان و خارج از کشور علیه مردم ما ادامه دارد. رفقای ما در زندان ها، هدف فوری این حملات هستند. می توان گفت، کسانی که فاشیسم ۱۲ سپتامبر را ادامه می دهند، سنت ضد انقلابی را به جدی ترین شکل ادامه می دهند. بنابراین، در سالگرد جدید ۱۲ سپتامبر، در برابر فشار فاشیست ها، و نسل کشی علیه رهبر آپو، پ ک ک، زندان ها و خلقمان، باید ایستادگی و مبارزه کنیم. حتی زمانی که چنین مبارزه ای انجام شد، نباید فراموش کرد که نیروهای فاشیستی، نظامی، سرکوبگری که کودتای ۱۲ سپتامبر را انجام دادند، هرچند شکست خوردند، اما از اهداف خود دست برنداشتند. در این زمان، حملات به روش های مختلف ادامه می یابد. این حمله این بار به جدی ترین شکل انجام می شود. کاری که باید کرد این است که باید دانست، دیکتاتوری فاشیستی آ کپ-مهپ جدی ترین وضعیت ۱۲ سپتامبر است، مبارزه با استبداد و فاشیسم ۱۲ سپتامبر باید بر عهده گرفته شود و همچنان تقویت شود.
جمال شریک با بیان اینکه این وظیفه باید انجام شود، گفت:" برای این منظور، مبارزه با ادامهدهندگان ۱۲ سپتامبر، باید به فعال ترین شکل انجام شود و در سالگرد جدید ۱۲ سپتامبر این رسالت و مسئولیت باید انجام گیرد."