سیزدهمین کنفرانس زنان که توسط مجلس زنان کنگره دموکراتیک خلق‌ها (ه‌د‌ک) در مرکز فرهنگ و هنر دکتر قادر توپ‌باش در منطقه سنجاق‌تپه با شعار «ما با امید طی مسیر می‌کنیم، با قیام رشد می‌کنیم، با مقاومت پیروز می‌شویم» برگزار شد، با سخنرانی خالده ترک‌اوغلو، سخنگوی مجلس زنان دم پارتی و چیدَم کیلیچگون اوچار، رئیس مشترک حزب مناطق دموکراتیک (دب‌پ) ادامه یافت.

خالده ترک‌اوغلو، سخنگوی مجلس زنان دم پارتی، با بیان اینکه قرن بیست و یکم قرن زنان است، گفت: «در قرن بیست و یکم، قیام زنان، جوانان، باورداشت‌ها و خلق‌ها وجود دارد. به ویژه در این روند صد ساله، ساخت دولت-ملت بحران‌ها را عمیق‌تر کرده است. زیرا ساختن مونیسم با دولت-ملت، به نوعی به معنای نفی هویت‌‌ها و تنوع اجتماعی و ساخت سلطه مردانه است. در این راستا، در حالی که قرن بیست و یکم را قرن زنان تعریف می‌کنیم، می‌گوییم که قرن تفاوت‌هاست. اینجاست که ه‌د‌ک وارد عمل می‌شود. شورای زنان ه‌د‌ک اهمیت وجود و سازماندهی را درست در میان این وضعیت انسداد نشان می‌دهد.»

خالده ترک‌اوغلو با اشاره به پیامدهای انزوای تحمیلی بر رهبر آپو در زمینه مبارزات آزادی زنان گفت: «به خاطر این دیدار که اخیراً برگزار شد، از امرالی سلام دریافت کردیم. در اینجا ما دوباره با نقش آقای اوجالان در حل مسئله کورد و اقداماتی که برای ایجاد یک زندگی جدید انجام خواهیم داد، مواجه شدیم. تا زمانی که انزوا وجود دارد، مشکلات حل نمی‌شود و این نیز نشان می‌دهد که انزوایی وجود دارد که انواع غصب‌ها را مشروع می‌بیند. از این نظر، رفع انزوا به عنوان هدف عصر جدید برای ما زنان مطرح می‌شود. چرا که امروزه به نوعی می‌خواهند فلسفه 'ژن، ژیان، آزادی' در امرالی منزوی شود، اما این فلسفه خود را در سراسر جهان آشکار می‌کند. همانطور که این فلسفه امروز جهانی است، به ما نشان می‌دهد که چگونه مبارزه زنان را با الهام گرفتن از آن به یک مبارزه متحد تبدیل کنیم. کنفرانس ه‌د‌ک از این نظر بسیار مهم است. در دوره‌ای که ظلم، جنگ، سلطه مردانه و زن‌کشی بسیار سیستماتیک شده است، ما زنان باید مسئولیت‌های قیام را به عهده گرفته و انجام دهیم و به دنبال راه‌هایی برای آوردن الگوی زندگی جدید به مبارزه متحد در خاورمیانه باشیم.»

واکنش به «ممنوعیت» در امرالی

چیدَم کیلیچگون اوچار، رئیس مشترک دب‌پ، سخنان خود را با خوشامدگویی به زنان حاضر در سالن آغاز کرد. اوچار با بیان اینکه پارادایم ه‌د‌ک در این مرحله در کل جامعه بازتاب پیدا کرده است، افزود: «این جوشش‌ها (اتحاد) شکل گرفته است. زیرا یکی از سخت‌ترین مسائل برای مبارزه سیاسی در ترکیه، مبارزه مشترک بود و دولت سعی می‌کرد با جلوگیری از تحقق آن از نظام خود محافظت کند. ه‌د‌ک با ایده‌ای که در این مرحله مطرح کرده بر این مشکل غلبه کرده است و همچنان برای ما راهنما است.»

چیدم کیلیچگون اوچار با اشاره به اینکه امروز جنگ جهانی سوم در جریان است، تاکید کرد که تلاش می‌شود دستاوردهای کوردها در این جنگ به چانه‌زنی تبدیل شود. به این معنا، چیدم کیلیچگون اوچار، با اشاره به دیدار با رهبر آپو و اظهارات سیاسی اخیر، گفت: «نمی‌توانیم بگوییم این وضعیتی که امروز آشکار می‌شود، به هیچ روند ملموس و پایداری تبدیل شده است. بله، بعد از ۴۳ ماه، ملاقاتی با آقای اوجالان برگزار شد، اما بلافاصله بعد از آن، امروز ممنوعیت ملاقات خانواده جدید اعمال شد. اسم این قانون، دموکراسی و حقوق نیست، بلکه به این معنی است که ما مردم کورد را به رسمیت نمی‌شناسیم و به ظلم به مردم کورد ادامه خواهم داد.»

چیدَم کیلیچگون اوچار در پاسخ به سوال «یک قرن انکار مسئله کورد برای این کشور چه به ارمغان آورد» گفت که راه‌حل از رویارو شدن با مشکلات به ویژه مسئله کورد می‌گذرد. چیدَم کیلیچگون اوچار گفت: «رویارویی بسیار مهم است. بدون رویارویی، هر مشکلی بارها و بارها پیش روی ما قرار می‌گیرد. تأسیس و پارادایم ه‌د‌ک دقیقاً برای همین است. از یک سو دولت‌گرایی، یعنی سیاست مردانه، خود را تحمیل کرد، از سوی دیگر، ه‌د‌ک یک جایگزین عالی برای آن ایجاد کرد. چون با گام‌هایی متکی بر میراثی که به ارث برده‌ایم رشد کرده و پیشرفت کرده‌ایم. از لحظه‌ای که او شهامتش شکسته شود، جامعه به هم می‌ریزد. در حالی که مسئله کورد در چنین بحرانی قرار دارد، ما باید صدای مشترکی در برابر انزوای جاری در امرالی باشیم.»

چیدَم کیلیچگون اوچار سخنان خود را اینگونه به پایان رساند: «مبارزه زنان هرگز امید خود را از دست نداد و علیرغم همه فشارها و ستم‌ها به سازماندهی خود ادامه داد. ببینید، هر تار موی ما یک کنش است. در ۱ نوامبر، روز جهانی کوبانی، هلهله‌های زنان یک کنش است. این هویت بسیار مقاومت کرده و امروز هدف قرار گرفته است. چرا؟ زیرا به عنوان جایگزینی برای سیستم توسعه یافت. ما در بحرانی‌ترین دوره هستیم. ما آنقدر میراث حقوقی و سیاسی داریم که باید از این به بعد این نقش پیشاهنگی را ادامه دهیم. مسیرمان هموار باشد.»