عضو رهبری حزب کارگران کوردستان، دوران کالکان در برنامه‌ ویژه‌ی مدیا‌ خبر‌‌ تی‌وی گفتگو کرد و اعلام کرد که نیروهایی که علیه فاشیزم آ.ک.پ و م.ه.پ مبارزه می‌کنند، باید خود را آماده کنند. کالکان‌ از همگان درخواست کرد که در مبارزه‌ی دمکراتیک علیه فاشیزم شرکت کنند. مالکان با اشاره به این‌که مبارزه خیلی رادیکال‌تر خواهد شد و گفت: “باید ما به این اساس خود را آماده کنیم. کسی اشتباهی انجام ندهد. باید هیچ یک از رفقا به به آ.ک.پ و م.ه.پ و یا این‌که ائتلاف‌های کنونی، امید نداشته باشند. کسانی که امید بسته‌اند دچار اشتباه خواهند شد. باید همگان پیشرفت‌ها را به درستی مورد ارزیابی قرار دهد، خود را به خوبی آماده کرده و سازمان دهد. بیاید مقاومت کنیم. مطمئنا پیروز خواهیم شد. اگر آ.ک.پ با انتخابات از بین می‌رفت، مرحله‌ی بلند مدت سیاسی آغاز می‌شد. اکنون شانس و فرصت بزرگی به وجود آمده و علیه ‌رهبر آ.ک.پ انقلابی دمکراتیک و ضد فاشیزم و رادیکال پیروز خواهد شد. آن‌چه مهم است ترویج آن است. تمامی رفقا را برای شرکت در مبارزه‌ی مشترک فرا می‌خوانیم”.

ارزیابی عضو کمیته‌ی رهبری پ.ک.ک دوران کالکان‌ به شرح زیر است:

دشمنی هم معیاری دارد

قبل از هرچیز با احترام به مبارزه‌ی تاریخی رهبر آپو در امرالی درود می‌فرستم. انزوا نه، بلکه آن را انقطاع و گسست مطلق ارتباطات می‌نامم‌. در پوششی قانونی ادامه دارد. به عنوان جنبش و خلق ۲۷ ماه است از رهبر آپو و باقی رفقای که در امرالی هستند، هیچ اطلاعی نداریم. وکلا و سیاست‌مداران صحبت می‌کنند، رفقایمان نیز به آن پرداختند. می‌گویند در تاریخ جهان چنین انزوایی صورت نگرفته است. در این اواخر نیز گفته بودند اعمالی که در آفریقای جنوبی علیه نلسون ماندلا صورت گرفته بود نیز به این گونه نبوده‌اند. حق داریم. حق گرفتن اطلاعات، وضعیت این‌گونه است، نباید مانع ایجاد شود. اما وضعیت انقطاع و گسست مطلق ارتباطات ادامه دارد. برای آنانی که امرالی را اداره می‌کنند هیچ تغییری دیگری وجود ندارد.

انسان می‌تواند دشمن باشد، اما دشمنی نیز حد و حدودی دارد، اندازه‌ای دارد. چیزی به نام قانون جنگ و قانون دشمنی وجود دارد. می‌توان ما دشمن باشیم. اما برای مثال دشمنان نیز با هم می‌نشینند و باهم به مذاکره می‌پردازند. توجه کنید وقتی طرفی طرف دیگر را شکست می‌دهد جنگ پایان نمی‌پذیرد. جنگ بیشتر از طریق توافق و معاهده پایان می‌یابد. این نیز از طریق دیدار به نتیجه می‌رسد. می‌شود به ما به دید  دشمن بنگرند. اما مدیریت در بالاترین سطح، در سطح وزرا، در سطح آن ریاست جمهوری نیز قول داده‌اند.

قول‌ها درباره‌ی انزوا اجرا نشدند

می‌توان گفت که آیا انسان می‌تواند به قول و ‌پیمان آ.ک.پ باور کند؟ آن‌چه را که می‌خورند حرام است، آن‌چه که می‌گویند دروغ است. ما نمی‌توانیم این را بگوییم و از آن عبور کنیم. باید آن قول‌ها عملی شوند. دوباره تکرار می‌کنیم که در امرالی از این نظر قانون وجود ندارد. ما می‌گوییم انزوا ادامه دارد. چرا؟ به خاطر این‌که کسانی که آن‌جا را اداره می‌کنند قول دادند که وضعیت به این شکل باقی نخواهد ماند. نه قوانینشان را اجرا می‌کنند نه به قول‌هایشان عمل می‌کنند. البته دستور بین‌المللی را نیز اجرا نمی‌کنند. موضوع تنها امرالی نیست. کمیته‌ی وزرای انجمن اروپا در رابطه با پرونده‌ی کوبانی دستور داده بود که باید روسای مشترک قبلی ه.د.پ، صلاح‌الدین دمیرتاش و فیگن یوکسکداغ و زندانیان دیگر آزاد گردند. گویا قانون ترکیه به اروپا وصل شده است. تایید می‌کند اما اجرایش نمی‌کند. رفتار آن‌ها که به جز سیاست خودشان هیچ چیز دیگری را رسمی نمی‌دانند، ادامه دارد. ما قبلا نیز اعلام کردیم، آن تحریم‌های‌ انظباطی بی‌اساس و خودرایانه است. اما موضوع این است که چرا این سزا‌ها تحمیل شده‌اند؟ یک بار گفته بودند سخن گفتن با صدای بلند… اگر واقعا سزایی تحمیل شده باشد باید دلیلی نیز برای آن وجود داشته باشد. این دلایل را اعلام نمی‌کنند. زیرا می‌دانند در امرالی چیزی که شایسته‌ی سزا باشد اتفاق نیفتاده است. این‌ها همگی بهانه هستند. یکی از دلایل این وضعیت برای جلوگیری از ملاقات و دیگری، که مهم‌تر است، در ۲۵مین سال سیستم امرالی، براساس قوانین اروپا لازم است باید دوباره به وضعیت رهبر آپو پرداخته شود. چیزی به اسم حق امید، باید از ابتدا به آن پرداخت. باید دوباره دادگاهی شده و آزاد گردد.

نباید اروپا در برابر این وضعیت سکوت کند

در وضعیت عادی براساس قوانین اروپا نباید رهبر آ‌پو در امرالی نگهداری شود. وکلا نیز این را اعلام کردند. اخیرا به آن پرداخته شد. به این معنا بود که انسان لازم است قوانین اروپا را بخواند، ما سریعا یاد گرفتیم. وقتی انسان بداند صندلی متهم و قانون چیست، این به معنای یادگیری عمیق است. ما قبلا نیز گفته بودیم جریمه‌های انظباطی به این معنا هستند. گفتیم که باید به آن پرداخته شود. اکنون طرف‌های زیادی به آن می‌پردازند، یقینا باید انسان اصرار ورزد‌، ما باید دربرابر این وضعیت بهتر مبارزه کنیم. وکلا، قانون شناسان، سیاست‌مداران و مدافعان حقوق بشر به آن می‌پردازند.

این‌گونه ادامه پیدا نمی‌کند‌. نباید اروپا دربرابر این وضعیت سکوت کند. سازمان‌های اروپا، سی‌پی‌تی، انجمن اروپا در این موارد ناقانونی یا این‌که در اعمال صورت گرفته در امرالی شریک هستند. در این رابطه نقد قابل توجهی وجود دارد. این خیلی واضح است. در آن‌جا نیز صدای زیادی در نمی‌آید.

این حکومت، حکومت کورد نیست

انتخابات برگزار شد، ائتلاف جمهور که در کناره‌های دریای ایجه و کناره‌های دریای سفید و مرمر و کوردستان پیروز نشد، اکنون حکومت تشکیل می‌دهد. اما بگذار بگوییم خارج از این مناطق پیروز شد، بیش از ۷۰٪ کورد به اردوغان و ائتلاف وی نه گفتند، به آن رای ندادند، ولی حزب چپ سبز در بیشتر شهرها پیروز شده و بیش از ۷۰٪ رای آورد. در برخی از شهرها به ۵۵-۶۰٪ رسیدند. اکنون حکومت توسط اردوغان تشکیل می‌شود. در پارلمان دستورات از طریق ائتلاف جمهور صادر می‌شوند. خلق کورد به هر دو گفت نه، تصمیم هر دو سازمان را رد کرد. آن‌ها اراده‌ی خلق کورد نیستند. برای مثال، می‌گویم‌، اگر این در کوردستان اتفاق نمی‌افتاد بلکه در قسمت دیگری از جهان اتفاق می‌افتاد، اگر در جوامع دیگر اتفاق می‌افتاد، آن‌گاه آن دولت و سیاست‌مداران، کسانی که به عنوان مدافع حقوق بشر خود را نشان می‌دهند، عصبانی شده پ اعلام می‌کردند این حکومت قادر به اداره‌ی کشور نیست، زیرا منتخب خلق نیست و شکست خورده است. اما، اکنون همگی سکوت کرده‌اند، کمی دقت کنیم، مثل این‌ است که این نتیجه به دست نیامده است، پس از این انتخابات ترکیه، خلق کورد حکومت را نفی کرد، از این رو تصمیماتش علیه کورد خواهد بود، به جنگ ختم خواهد شد. هر کاری انجام می‌دهند تا خلق کورد را از بین ببرند، همگی با این وضعیت آشنا هستند، اما کسی لام تا کام حرف نمی‌زند. این وضعیت امرالی است، همه چیز غیر قانونی پیش می‌رود، هر نوع حقی نقض می‌گردد، ستم و سرکوب صورت می‌گیرد. با این وجود همچنان ساکت هستند، چرا؟ زیرا اراده‌ی کورد آن‌جاست، اراده‌ی خلق کورد برای آزادی آن‌جاست، همه‌ی این‌ها به نوع رفتار کردن با خلق کورد و از بین بردن این خلق مرتبط است.

سازمان اصلی از بین بردن خلق کورد، سیستم انزوای امرالی است

سازمان اصلی از بین بردن خلق کورد، سیستم شکنجه و انزوای امرالی است. ۲۵ سال است این گونه است. قبل از آن، سازمان‌های شبیه آن وجود داشت، در قرن گذشته کوردهای هر چهار بخش کوردستان را اعدام می‌کردند. ما این را می‌دانیم، اکنون نیز به همان شکل است. به این سبب کسی حرف نمی‌زند، لازم است این را آشکار کنند، بلکه باید از این نیز بیش‌تر انجام دهند. از این رو باید مبارزه‌ی قانونی و سیاسی را ترویج دهیم. مبارزه بسیار مهم است، بر این مبنا، مبارزه در تمامی سطوح ادامه خواهد داشت. به تمامی مبارزاتی که برای آزادی جسمانی رهبر آپو و علیه سیستم شکنجه و انزوای امرالی صورت می‌گیرد، درود می‌فرستم و برایشان آرزوی پیروزی دارم. لازم است همیشه این را بگوییم، نباید کسی بگوید مبارزه‌ی ما بدون نتیجه است، مبارزه بسیار مهم است، مبارزه بر سیاست تاثیر می‌گذارد؛ قطعا بر زندگی در امرالی نیز تاثیر می‌گذارد. مبارزه‌ی خلق دیوارهای امرالی را ویران کرده و سیستم شکنجه و انزوا را شکست می‌دهد. باید خلق به این ایمان داشته باشند. باید باور داشته باشند که از طریق مبارزه پیروز خواهند شد. اگر مبارزه را شدت بخشیم، مطمئنا به نتیجه خواهیم رسید. خلقمان و رفقایمان این حقیقت را بدانند، از این رو نباید ناامیدی وجود داشته باشد، نباید بی‌نتیجه بودن را ملاک قرار داد. برعکس، اگر بیشتر مبارزه کنیم، نتیجه‌ی قابل لمسی را به دست خواهیم آورد. به همین سبب باید به مبارزه شدت ببخشیم، بار دیگر از همگان می‌خواهم‌ مبارزه را گسترش دهند.

مقاومتمان بزرگ‌تر می‌شود

ابتدا و قبل از هر چیزی، با احترام یاد شهدای این جنگ را گرامی می‌دارم. می‌خواهم در وجود شهید زردشت، یاد تمامی شهدای زاپ و آواشین و متینا را با سپاس و احترام گرامی‌ می‌دارم، همچنین یاد شهیدمان در سلیمانیه، رفیق حسین آراسان، تمامی شهدایمان در بوتان و لیچ‌، به گریلا و خلقمان درود می‌فرستم که علیه همه نوع دیکتاتوریتی و غاشیزم اردوغان و ائتلاف جمهور مقاومت می‌کنند. بدون شک تین مقاومت، رفته رفته بزرگ‌تر و گسترش یافته‌تر خواهد شد.

تصمیم ما برای توقف اقدام نظامی بی‌پاسخ ماند

تا اکنون از توقف نظامی سخن گفته‌ایم‌، شاید این جای سوال باشد. به دلیل زلزله، رهبری ما توقف فعالیت را لازم دانست، این درست بود، ما حامی تصمیم بودیم. اکنون نیز فکر می‌کنیم که کار درستی را انجام داده‌ایم. سپس به دلیل انتخابات ۱۴ می، برای جلوگیری از هر نوع بهانه‌ای، تصمیممان را تمدید کردیم. ما همگی این‌ها را معنادار می‌دانیم، به همین دلیل آن را دوباره می‌کنیم. ما سخن گفتیم، و رفقایمان سخن گفتند؛ از همه مهم‌تر فرماندهی مرکز حزبمان سخن گفت و ه.پ.گ در اطلاعیه‌ای به آن اشاره کرد، این موضع، ابتکار ما بود، اما طرف مقابل چنین موضعی نشان نداد. هرچند زمان ضعیفی و سرگرمی، حملاتشان کمتر‌‌ بود، اما زمانی که آماده بودند حملاتشان افزایش یافت، این تصمیم ما برای توقف نظامی از سوی اداره‌ی دولت ترکیه به پاسخ ماند.

برخی مراکز این تصمیم را مثبت قلمداد کردند، اما تا کنون هیچ نتیجه‌ای نداشته، به چه نکته‌ای توجه‌تان جلب می‌کنیم؟ انتخابات برگزار شد، نتایج مشخص شد، سریعا اداره‌ی تازه ایجاد شد، مانند ماشین کار می‌کند، این یعنی اردوغان از قبل خود را آماده کرده بود، همه چیز را می‌دانست. او‌ مانند بازیگر در سناریویی که از قبل نوشته شده و آماده بود، به ایفای نقش می‌پرداخت. همچنین حملات افزایش یافتند، چندین حمله‌ی نظامی در مناطق صورت گرفتند.

اطلاعات نزد فرماندهی مرکزی درباره‌ی حملات به مناطق حفاظتی میدیا موجود هستند، آمار روزانه و هر ماه را منتشر می‌کنند. روزانه بیش از ۵۰-۶۰ حمله صورت می‌گیرد. در مدت چند روز صدا حمله وجود داشته، همچنین حمله‌ی زمینی وجود داشته است. می‌خواهند حمله‌ی اشغال‌گری را در منطقه‌ی خوارک را افزایش دهند، در مناطق بوتان و لیچ‌ و باکور کوردستان حمله کردند، هرنوع دفاع و جنگی برای مقابله با این حملات انجام شدند. همچنین حملات مستمر بر روژآوا وجود دارد، همچنین به سلیمانیه و شنگال نیز حمله شد.

مدیریت میت تغییر کرد، به هرحال، مدیریت تازه می‌خواهد از طریق حمله‌ی سلیمانیه خود را ثابت کند. می‌خواهد بگوید من نیز در این زمینه فعالیت می‌کنم. در روز انتخابات، یک عضو ای‌پارتی با حمله روبرو شد، کودکی را در گَوَر زیر گرفتند، روزانه خلق را دستگیر می‌کنند، روسای مشترک شهرداری باتنوس‌ دستگیر شدند، حملات بیشتری انجام می‌شود. قطعا حملات ‌بُعد سیاسی و نظامی را دارند، دیگر توقف فعالیت نظامی در برابر این اقدامات بی‌معناست.

این حکومت با جنگ و نسل‌کشی به بقای خود ادامه می‌دهد

حملات فاشیست و ستم‌گرانه و قاتلین افزایش می‌یابد، اما در مقابل مقاومتی مثال زدنی وجود دارد. گریلا به صورت مستمر دربرابر حملات مقاومت کرده است، پاسخشان را داده و دشمن را شکست داده است. از این رو، هوشیار بودن، لازم است ترویج داده شود و به نوعی از شکل قدیمی عبور کرده و راه نو را برای کار کردن در قسمت‌های گسترده‌تری و حرکت به سوی اهداف تازه‌تر ترویج داده شود. این نظر من است. فرماندهی مرکز جنبشمان اعلام کرد که گریلا برای انجام دادن موفقیت آمیز هر نوع وظیفه‌ای، آمادگی دارند، این مهم است.

ارتش ترکیه‌ی اشغال‌گر به شنگال و روژآوا حمله کرد، همچنین به سلیمانیه حمله کرده و میهن دوستی انقلابی را ترور کرد. این ترور بیشتری را به دنبال خواهد داشت. واقعا از تمامی حد و مرزها را عبور کرده است. لازم است رفقایمان، تمامی میهن دوستان، خلقمان و نیروهای دمکراتیک و انقلابی ترکیه این را ببینند، بدانند در برابر یک اداره با جنگ و نسل‌کشی، استوار ایستاده‌ایم. تا کنون این‌گونه بوده. بدون شک این اداره حملات بیشتری صورت خواهد داد، باید این را ببینند. این معنادار است، باید همگی این حقیقت را ببینند. در این حالت، باید مواضع بر این اساس طراحی شوند، دقت لازم دارد، نباید چنین رفتار کنیم، مثل آن‌که هیچ اتفاقی نیافتاده. دشمن می‌خواد ما را از بین ببرد، در برابر این خواسته‌اش نیز وفادار است، ۲۴ ساعته حمله می‌کند، بنابراین لازم است پاسخ دهیم، لازم است چه کاری انجام دهیم؟ لازم است راه‌کارهای خودمراقبتی را ترویج دهیم، سلامتی خود را حفظ کنیم، مسئله تنها به شروانان انقلابی و گریلاها مرتبط نیست، بلکه به همه‌ی خلق مرتبط است، میهن دوستان و زنان و جوانان، این برای آن‌ها نیز صدق می‌کند، زیرا به همگان حمله می‌کنند. مشخص نیست به چه کسی و کجا حمله می‌کنند، از این رو باید همگی راهکار سلامتی به نصبت خودشان را در نظر بگیرند، راهکار خودمراقبتی را پیاده کنند، نباید فکر کنیم در محیطی آزاد و دمکراتیک زندگی می‌کنیم، نباید منتظر بمانی کسی از ما محافظت کند.

ادامه دارد…