فرماندهی قرارگاه مرکزی دفاع از خلق (ن‌پ‌گ) اعلام کرد: «رفیق کارکر تولهلدان، فرمانده فدائی آپویی که ذات و کلامش یکی بود، با مواضع، فداکاری‌ها و قهرمانی‌هایش در قلب همه رفقای خود و مردم عفرین ما جای گرفته است.»
فرماندهی قرارگاه مرکزی دفاع از خلق (ن‌پ‌گ) گفت: «نیروهای رهایی‌بخش عفرین در بیانیه‌ای اعلام کرد که رفیق کارکر تولهلدان یکی از فرماندهان موسس نیروهای رهایی‌بخش عفرین (ه‌ر‌ع) در تاریخ ۱۰ ژوئن ۲۰۲۳ به شهادت رسید.
در ابتدا به خانواده ارزشمند رفیق کارکر تولهلدان، فرماندهی نیروهای رهایی‌بخش عفرین، مبارزان قهرمان، مردم میهن‌دوست عفرین و همه مردم کوردستان تسلیت می‌گوییم.»
بیانیه فرماندهی قرارگاه ن‌پ‌گ به شرح زیر است:
«در بیانیه نیروهای رهایی‌بخش عفرین مشارکت و کمک‌های بزرگ رفیق کارکر به مردم عفرین و مقاومت آنها جای داده شده بود. علاوه بر رفتن رفیق کارکر به عفرین و تلاش والای ۱۰ ساله وی در آنجا، در مبارزات آزادی کوردستان نیز به عنوان گریلای فدایی آزادی و فرمانده نیروهای ویژه تلاش و مبارزه فراوانی داشت. رفیق کارکر تولهلدان با قهرمانی که در مبارزات قبل از عفرین و در مبارزه برای عفرین از خود نشان داد، قهرمان فداکار و شجاع کل مردم کورد و مبارزات ملی دمکراتیک کوردستان است.
مشارکت و کمک‌های بزرگ فرمانده شجاع و قهرمان کارکر تولهلدان در مبارزه ملی دموکراتیک مردم ما، مبارزه فدائیانه و موضع قهرمانانه وی هرگز فراموش نخواهد شد. فرمانده فداکار کارکر تولهلدان برای مردم میهن‌دوست ما به ویژه عفرین و همه جوانان کورد الگو قرار خواهد گرفت و یاد و خاطرش همیشه در عفرین آزاد و کوردستان آزاد زنده نگه داشته خواهد شد.
مشخصات رفیق کارکر تولهلدان به شرح زیر است:
نام سازمانی: کارکر تولهلدان
نام و نام خانوادگی: رضوان اولوگانا
محل تولد: بدلیس
نام مادر - پدر: سعیده- قیاس‌الدین
تاریخ و محل شهادت: ۱۰ ژوئن ۲۰۲۳ / عفرین
طایفه بَکیران از طوایف اصیل منطقه سرحد همواره برای حفظ موجودیت خود از گذشته تا امروز در مقاومت بوده‌اند. آنها برای دفاع از فرهنگ خود که آنها را به وجود آورده و جغرافیایی که در آن زندگی می‌کردند، دائماً در برابر حملات اشغالگری به سرحد، از امپراتوری عثمانی گرفته تا روسیه تزاری مقاومت کردند. آنها این سنت مقاومت را در برابر اشغالگری روسیه در منطقه سرحد در طول جنگ جهانی اول و حملات نسل‌کشی بعدی علیه مردم ارمنی ما ادامه دادند. آنها به ویژه به دلیل روابط نزدیک خود با مردم ارمنی، حفاظت و نجات بسیاری از خانواده‌های ارمنی را از حملات نسل‌کشی تضمین کردند. دولت ترکیه پس از تأسیس، مردم کورد را انکار کرد و با سرکوب قیام‌های در حال توسعه با قتل‌عام، یک رژیم نسل‌کشی را در کوردستان ایجاد کرد. طایفه بکیران در مقاومت آگری که بین سالهای ۱۹۲۷ تا ۱۹۳۰ شکل گرفت، فعالانه شرکت کرد. در جریان مقاومت، رهبری مقاومت را در وارد کردن ضربات سنگین به دولت ترکیه، به ارمغان آورد، شهدای زیادی داد و بهای گزافی پرداخت. در محاصره اَردیش توسط دولت ترکیه در سال ۱۹۳۰، یوسف معروف و اهالی زیلان که تا زمستان ۱۹۳۲ در کوه‌های زیلان مقاومت کردند، هرگز در برابر حملات وحشیانه دولت ترکیه سر خم نکردند و قهرمانی‌های زیادی از خود نشان دادند. در این روند، یوسف معروف (Ûsivê Maruf) یک هواپیمایی بمب‌افکن متعلق به دولت ترکیه را ساقط کرد که اولین بار در تاریخ کوردستان بود. این موضع مقاومت‌گر مردم زیلان، دولت نسل‌کش ترک را وحشی‌تر می‌کند و در حملات به دره زیلان، هزاران نفر از مردم این طایفه، به ویژه علی بیگ، ولی بیگ و یوسف معروف قتل‌عام می‌شوند. باز هم برخی از اعضای طایفه بدون محاکمه در آدانا به طرز وحشیانه‌ای به قتل رسیدند. پس از مقاومت در دره زیلان و کشتارهای متعاقب آن، بخش قابل توجهی از این طایفه از وطن خود رانده شدند، تمام دارایی‌های آنها مصادره و به مناطق مختلف ترکیه مانند آیدین، دَنیزلی و تکیرداغ تبعید شد. بعداً درخواست خانواده‌های تبعیدی که می‌خواستند به کوردستان و میهن خود دره زیلان برگردند از سوی دشمن رد شد و با مشمول قانون اسکان اجباری سعی بر جدایی آنها از کوردستان شد. این خانواده مقاوم و اصیل در روستای آخ‌چرا از توابع آدلیجَواز شهر بدلیس ساکن شدند، جایی که هنوز هم در آنجا زندگی می‌کنند و ده‌ها انقلابی در آنجا ظهور کردند. مردم ارزشمند ما از طایفه بکیران همواره حافظه خود را زنده نگه داشته و با آگاهی از واقعیت دشمن زندگی کرده‌اند. آنها قتل‌عام‌ها و تبعیدها و دردهایی را که در تبعید تجربه کردند نسل به نسل منتقل کردند و از آنها به عنوان توجیهی برای مقاومت جدید استفاده کردند.
مبارزه آزادی کوردستان که تحت رهبری حزب ما، پ‌ک‌ک توسعه یافت، به رگ حیات مردم ما تبدیل شد که در معرض نسل‌کشی قرار گرفتند. مردم ما با مبارزه فداکارانه حزب ما و شهدای پیشگام‌مان، خاک مرده را از روی خود دور ریخت، طعم آزادی را چشیدند. مبارزان آپویی که دراویش امروزی هستند، در کوردستان به هر منطقه‌ای که می‌رفتند مردم را تحت تأثیر قرار می‌دادند و آنها را وارد عمل می‌کردند و شروع به تخریب یکایک پایگاه‌ها در ذهن‌ها کردند. مردم ما از هفت تا هفتاد ساله به استقبال واحدهای گریلایی که از منطقه بوتان، جایی که جنگ گریلایی ما شروع شد، تا مناطق آمد، گارزان، درسیم، تولهلدان و سرحد گسترش یافتند. زنان و مردان جوانی که دل تشنه آزادی بودند، دسته دسته به صفوف گریلاها پیوستند و امید مردم ما به آزادی را بیشتر کردند. در دهه ۱۹۹۰، مانند کل باکور کوردستان، مردم ما در سرحد با گریلاها ارتباط پیدا کرده و شروع به آشنایی با مبارزان آپویی کردند. مردم ارزشمند ما با دیدن پیروزی در چشمان این مبارزان، دروازه قلب خود را به روی گریلا باز کردند و همه ظلم‌ها، کشتارها و شکنجه‌های دشمن را به خطر انداختند. آنها با اهدای گرانقدرترین فرزندان خود به صفوف آزادی مبارزه ما را قوی‌تر کردند.
خانواده‌های طایفه بکیران در آخ‌چرا که مبارزات ما را در اوایل دهه ۱۹۹۰ شناختند، عمیقاً تحت تأثیر مبارزه فداکارانه و حرفه‌ای گریلاها قرار گرفتند که درس‌های بزرگی از مقاومت کلاسیک کوردها گرفته بودند و هیچ چشمداشتی نداشتند. به همین دلیل با اعتقاد به گریلا و رهبر آپو با جان و دل جای خود را در مبارزه گرفتند. بر این اساس آنها از پرداخت بهای آزادی مردم ما با اهدا کردن ارزشمندترین فرزندان خود به صفوف گریلا دریغ نکردند. اولین رفیق ما از قبیله بکیران که به صفوف گریلا پیوست، فرات - وحدالدین بالیکچی بود. شهادت رفیق فرات در سال ۲۰۰۲ منجر به مشارکت جدید شد و به مرور زمان پیوستن به صفوف گریلا در روستای آخ‌چرا به یک سنت تبدیل شد. به طوری که رفقای ما کارکر آدلیجَواز- اَرکین بالیکچی در سال ۱۹۹۷، سیپان- سون‌الله کَسَرجی و شروان- مراد کَسَرجی در سال ۲۰۰۲ به صفوف گریلا پیوستند. شهادت این رفقا که به صفوف گریلا پیوستند و بی‌دریغ جنگیدند، در تاریخ‌های مختلف راه را برای مشارکت جدید هموار کرد. بعدها رفقای ما شهید روبار- اَرگول تورو، شهید آمد – سَدات بَیاز، شهید دیرَن – محبوس کَسَرجی، شهید شروان – اَرول تورو، شهید مروان پیرو – تانَر کسرجی، شهید سیپان هولو – فهمی کَسَرجی، شهید شروان- حسین کسرجی، شهید روبار شروان- ثروت تورو، شهید روناهی- شکران باکان، با پیوستن به صفوف گریلا در تاریخ‌های مختلف و شهادت شجاعانه، پایه و اساس انقلاب کوردستان شدند.
رفیق ما کارکر که در خانواده‌ای با چنین سنت ریشه‌دار میهن‌دوستی به دنیا آمد، به شیوه‌ای جوهری و پایبند به سنت‌های تاریخی مردم ما بزرگ شد. رفیق ما که در یک محوطه طبیعی روستایی بزرگ شد، از کودکی با طبیعت در ارتباط بود. هنگام چرای حیوانات خود در هوای شگفت‌انگیز کوردستان نفس کشید و با نوشیدن از چشمه‌های سرد آن تشنگی خود را رفع می‌کرد. در عین حال می‌دانست چگونه برای دوستانش همبازی صمیمی و خوبی باشد. او اولین نشانه‌های شخصیت خود را با مخالفت با بی‌عدالتی از جوانی نشان داد. اگرچه او گاهی اوقات به یمن موضع سرکش تسلیم‌ناپذیر خود، تضادهایی را با محیط خود تجربه می‌کرد، اما بعدها این ویژگی را به اساس پیشرفت‌های بزرگ تبدیل کرد. رفیق ما که فوراً مشکلات اقتصادی را که گاهی خانواده‌اش تجربه می‌کردند احساس می‌کرد، توانست تمام زندگی خود را بر همین اساس سپری کند. او با این ویژگی برای همه خواهران و برادران و دوستانش الگو شد. با وجود اینکه می‌دانست که مدارسی که در آن درس می‌خواند، نسل‌کشی علیه مردم ما را ترویج می‌کنند، اما همیشه هدفش این بود که موفق‌ترین دانش‌آموز باشد. رفیق ما که آگاهی عمیق میهن‌دوستانه‌ای را که در دوران دبیرستان از خانواده خود کسب کرده بود، عمیق‌تر کرد، به ویژه در برابر حملاتی که دشمن علیه مردم ما انجام داد، خشم شدیدی را احساس کرد. وی از شهادت رفیق ما کارکر–اَرکین بالیکچی در سال ۲۰۰۶ در منطقه سرحد به شدت متاثر شد. باز هم در همان سال، مسمومیت سیستماتیک رهبر ما توسط دولت نسل‌کش ترکیه، نقطه پایانی برای رفیق ما کارکر بود. هم شهدا و حملات غیرانسانی علیه رهبرمان و هم پیوستن خواهر بزرگش روناهی - آینور اولوگانا به صفوف گریلا، مهمترین دلایل مبارزه رفیق ما کارکر بود. برهمین اساس رفیق ما که از اَسکی‌شَهیر محل تحصیل در دانشگاه روی خود را به کوهستان‌های کوردستان معطوف کرد، با پیوستن به صفوف گریلا به آرزوهای کودکی خود جامه عمل پوشاند. وی در عین حال با این موضع‌گیری و نگرش به عنوان یک جوان کورد به مهمترین نمونه پاسخگویی به حملات دشمن تبدیل شد.
رفیق کارکر که با آموزش‌های اولیه‌ای که در صفوف گریلا دید، روند تمرکز و انسجام فکری قابل توجهی را پشت سر گذاشت، به معنای عمیق کوه و زندگی گریلایی برای مردم ما آگاه شد. او با آگاهی از این که گریلا بودن در کوه‌های کوردستان به معنای برآورده شدن آرزوی چند صد ساله مردم ما برای آزادی است، مبارزات خود را روز به روز افزایش داد. رفیق ما کارکر که موفقیت در مبارزات آزادی و در نتیجه شایستگی برای مردم و شهدای ما را سرلوحه کار خود قرار داده بود، از این جهت دنباله‌روی جستجوهای عمیق بود. او با علم به اینکه موفقیت در خط‌مشی پیروزی در گرو پیمودن خط‌مشی فدایی است، بلافاصله پس از خواهر بزرگترش، رفیق روناهی - آینور اولوگانا، به کار نیروهای ویژه پیوست. با آموزش‌هایی که دریافت کرد، او به سرعت متوجه شد که یک سبک زندگی، جوهر زنده پ‌ک‌ک است و بنابراین سبک زندگی معادل این را برای خود فراهم کرد. او با استفاده از خشم خود علیه دولت نسل‌کش ترکیه به عنوان مبنایی برای گسترش مبارزات خود مشارکتی مثال‌زدنی نشان داد. وی در محدوده مطالعات نیروهای ویژه، در بسیاری از مطالعات مهم و راهبردی در قرارگاه نیروهای ویژه و در زمینه‌های مختلف شرکت کرد و اعتماد بالای رفقای خود را کسب نمود. او با مواضع مبارزاتی و شخصیت پخته خود در زندگی و کاری که در آن حضور داشت، مبارزی شد که همه رفقایش او را الگو قرار دادند.
رفیق ما که همیشه سویش رو به باکور کوردستان بود، می‌خواست با آگاهی تاریخی و عمق فلسفی آپویی که به آن رسیده بود، به عنوان یک مبارز انتظارات مردم ما را برآورده کند و انتقام دهه‌ها را از دولت ترکیه بگیرد. بر این اساس رفیق ما که در سال ۲۰۱۱ به مناطق آمانوس رفته بود در آنجا حضور فعال داشت. وی مسئولیت‌های مهمی را در انجام عملیات‌های مؤثر علیه دشمن در چارچوب جنگ خلق انقلابی بر عهده گرفت. رفیق ما کارکر که به عملیات‌گری معروف بود، عملیات زیادی را علیه دولت اشغالگر ترکیه در کوه‌های آمانوس رهبری کرد. او با مشارکت و رفاقت قوی در اینجا تبدیل به مبارزی شد که همه رفقایش او را الگو قرار می‌دادند. رفیق ما که با وجود سن کم در امر فرماندهی پیشرفت کرد، با زندگی درویشی خود به یکی از ممتازترین نمونه‌های فداکاری آپویی تبدیل شد.
رفیق ما کارکر که عمیقاً بر واقعیت شهادت در مبارزات آزادی کوردستان واقف بود، آگاه بود که هر شهیدی دلیل گسترش مبارزه است. رفیق ما که تحقق آرزوها و اهداف هر یک از رفقای شهیدش را لازمه وظیفه و وفاداری می‌دانست؛ به شهادت رسیدن رفیق ما عگید- وَدات اولوگانا، پسر عمویش، که با او بزرگ شده بود، با او زندگی و رویاهای یکسانی داشت، با او برای یک هدف جنگید و برادر شیری او بود در سال ۲۰۱۶ و شهادت رفیق ما روناهی - آینور اولوگانا در منطقه آمد در سال ۲۰۲۱ را به دلیلی برای توسعه مبارزه مبدل کرد. او با علم به اینکه حقیقت شهدا تنها با تحقق آرزوها و اهداف آنان محقق می‌شود روز به روز بر مبارزات خود افزود.
ظهور انقلابی مردم ما در روژاوای کوردستان و به ویژه در عفرین، توجه دشمنان قسم خورده مردم ما را به خود جلب کرد و هدف حملات اولیه قرار گرفت. از آنجایی که عفرین ابتدا هدف داعش و سپس تبهکاران دیگر قرار گرفت و مردم ما با خطر کشتار مواجه شدند، رفیق ما کارکر با راهی شدن از آمانوس به عفرین به همراه گروهی از رفقایش در سال ۲۰۱۳ دست به مداخله تاریخی زد. واحد گریلایی زبده آمانوس متشکل از رفقا شیار مالاتیا، مظلوم جیگر، دَوران فَراشین، مروان اورفا، خبات وان، پلنگ آدیامان، رونی روژهلات به یاری مردمش شتافت. رفیق ما کارکر که به عفرین رفت نقش مهمی در کسب موفقیت‌های مهم در برابر تبهکاران آنجا داشت. شجاعت او در جنگ و نوآوری در تاکتیک‌های گریلایی او را قادر ساخت تا بسیاری از حملات تبهکاران را دفع کند. بدین ترتیب رفیق ما که در عفرین، شهبا و حلب زمینه را برای حفاظت از موجودیت، زندگی آزاد و خودمدیریتی فراهم کرد، با عملکرد موفق خود احترام و محبت مردم منطقه را به دست آورد.
دولت ترکیه با درک اینکه نمی‌توانند انقلاب آزادی روژاوا را از طریق تبهکاران شکست دهند، از ابتدای سال ۲۰۱۸ حمله اشغالگری به عفرین را آغاز کرد، جایی که حماسه‌های بزرگ قهرمانانه نوشته شد و ضربات سنگینی به دولت ترکیه وارد شد. رفیق کارکر که به عنوان فرمانده اصل همیشه بودن در مکان‌هایی که جنگ شدید بود را پذیرفت، با رفاقت قوی خود بر اساس اصول آپویی، مایه روحیه و قدرت همه رفقایش شد. همانطور که شایسته یک فرمانده آپویی است، او خود را جدا از مبارزان خود نمی‌دید و ترجیح می‌داد دائماً با آنها در ارتباطی نزدیک باشد. از این رو، او از تمام مبارزان خود مراقبت کرد و تلاش زیادی کرد تا به آنها کمک کند تا به مبارزان آپویی مبدل شوند. در جایی که رفیق ما کارکر که به خلاقیت و قدرت حل مسئله شهرت دارد باشد، جایی برای انسداد، ناامیدی و بدبینی وجود نداشت. وی در مرحله دوم مقاومت عفرین با تشدید انسجام فکری عمیق در بعد نظامی‌اش و وارد کردن ضربات سنگین روز به روز بر ارتش ترکیه و تبهکارانش پیشگام ادامه مقاومت بود. بر این اساس وی به عنوان یکی از فرماندهان موسس نیروهای رهایی‌بخش عفرین (HRE) یکی از معماران مقاومت تاریخی عفرین بود که به قیمت جانفشانی‌های فراوان تا امروز ادامه دارد. با توسعه مداوم عملیات‌های تلافی‌جویانه در برابر حملاتی که دولت ترکیه علیه مردم ما انجام داد، از گرفتن انتقام مردم رنج‌دیده و مظلوم عفرین به عنوان پاسخی فوری به دشمن دریغ نکرد.
رفیق کارکر تولهلدان، فرمانده فدائی آپویی که ذات و کلامش یکی بود، با مواضع، فداکاری‌ها و قهرمانی‌هایش در قلب همه رفقای خود و مردم عفرین ما جای گرفته است. ما بار دیگر قول می‌دهیم که هدف کوردستان آزاد که رفیق کارکر تمام زندگی خود را فداکارانه و بدون هیچ تردیدی برای آن وقف نمود و میراثی غنی از مبارزات را برای مردم کوردستان به ویژه مردم عفرین ما به جای گذاشت و با آگاهی از اینکه شایسته همه شهدای ما باشد، به پیروزی خواهیم رساند.»
