مأموران هنگ مرزی ایران به قلب یک مرد جوان در بانه شلیک کردند
یک شهروند زحمتکش کوردستانی امروز از ناحیه قلب هدف شلیک قرار گرفت و در دم جان سپرد.

نیروهای مسلح ایران در حدود مرزی بانه امروز جنایتی دیگر رقم زدند و با شلیک به قلب یک مرد زحمتکش کوردستانی جانش را ظالمانه گرفتند. این همه قساوت علیه کولبرانی که اکثرشان هیچ راه دیگری برای ادامه حیات ندارند هیچ چیز بجز بیگانگی با انسانیت و قسیالقلب بودن اشغالگران این سرزمین را نشان نمیدهد.
یک شهروند زحمتکش کوردستانی امروز از ناحیه قلب هدف شلیک قرار گرفت و در دم جان سپرد.
به نقل از کولبونیوز هویت فرد قربانی 'هژار فرجی' از اهالی بانه احراز شده است.
این منبع اعلام کرد که او از سوی نیروهای هنگ مرزی هدف شلیک قرار گرفت.
کولبران از ضعیفترین اقشار مردم منطقه هستند که بخاطر بیکاری و عدم توان تأمین مخارج اولیه زندگی چارەای جز حمل کالا بر دوش خود در نوار مرزی ندارند. آنها سند مظلومیت و محرومیت سرزمینی بنام کوردستان هستند که هدف حملات جنایتآمیز نظاممند قرار میگیرند. عاملی که خون آنها را میریزد، فاشیسم حکومت مرکزی است.
میزان ارزش کالاهایی که کولبران به این سو و آنسوی مرز حمل میکنند در برابر قاچاق گستردەای که سپاه پاسداران از مبادی رسمی کشور انجام میدهد رقمی بسیار ناچیز است. کولبران در حالی چنین بیرحمانه با گلولەهای ظلم کشتار میشوند که حتی طبق قوانین داخلی ایران مجازات آنها نهایتا میتواند جریمه نقدی و یا حبس کوتاه مدت باشد.
سربازانی که به دستور فرماندهانشان به سوی کولبران شلیک میکنند نمیتوانند بگویند مأموریم و معذور، چون آنها نه فقط به قلب یک انسان که به قلب بشریت شلیک میکنند. هر یک از کولبران اکثرا سرپرست یک یا چند خانواده بیبضاعت هستند که پس از مرگ آنها، بیپناه و بیپشتوانه از سوی حکومت رها میشوند. جمهوری اسلامی حتی از درخواست حق تیری که به کولبران شلیک شده ابایی ندارد و خانواده قربانیان را مجبور به پرداخت پول برای تحویل اجساد عزیزانشان میکند.
شکی نیست که تصمیم کشتار کولبران را مراجع عالی در تهران اخذ کرده اند اما این یک قانون نانوشته است که جمهوری اسلامی مسئولیت آنرا بر عهده نمیگیرد و منکر آن است. جمع تعداد کولبرانی که در سالهای اخیر توسط نیروهای مسلح ایران کشته شده اند، رقمی بالغ بر یک کشتار جمعی بزرگ را نشان میدهد. با این وجود هیچ مأمور و مقامی تاکنون در زمینه محاکمه و مجازات نشده است.
جمهوری اسلامی اگر بجای هزینەهای نظامی اقدام به ساخت چند کارخانه و اماکن کسب و کار در مناطق محرومی مانند کوردستان و بلوچستان میکرد، مجبور نبود هر روز در نوار مرزی آدمکشی کند.