کنفدرالیسم زنان کوردستان-ک‌ژک به‌مناسبت اولین سالگرد شهادت ژینا امینی بیانیه ‌ی کتبی منتشر کرد و از همه به ویژه زنان  خواست تا به میدان بیایند. ک‌ژ ک از تمامی جنبش های زنان خواست تا ۱۶ سپتامبر را روز اتحاد و ارتقای مبارزات آزادی زنان بدانند.

بیانیه جوامع زنان کوردستان به شرح زیر می‌باشد:

"سال گذشته رژیم ایران ژینا امینی را کشت. به یاد ژینا امینی و همه شهدایی که به خاطر قتل عام اعتراض کردند و در خیابان ها کشته و  اعدام شدند، ادای احترام می‌کنیم. ما یک بار دیگر قول می‌دهیم که مبارزه خود را علیه خشونت دولت مردانه با پشتکار و قاطعیت تشدید خواهیم کرد.

اساس حکومت جمهوری اسلامی ایران بر نابودی اراده زنان استوار است. از مفاهیم "اخلاق" و "ناموس" به عنوان سلاحی استفاده میکند تا زنان را برده مردان و دولت کند و آن را مطابق با خود شکل دهد، اگر نه، آن را به عنوان یک قاعده بر زنان تحمیل میکند. ژینا امینی که می خواست اراده خود را برای جان و موی خود ابراز کند، پلیس اخلاق رژیم ایران برای او این شرط را گذاشتند که " یا باید از قانون دولت-مرد پیروی کنی یا باید جان خود را از دست دهی" و او را کشتند. ژینا امینی بردگی تحمیل شده بر کوردها، فارسها، زنان، بلوچ، آذری و دیگران را در ایران نپذیرفت، مقاومت کرد و دولت او را کشت.

این مقاومت حاصل سی سال مبارزه است

این مقاومت با شجاعت فلسفه" ژن ژیان آزادی " مبارزات زنان ما در کوردستان، بیش از سی سال است که به وجود آمده است. ارتش زنان، ایدئولوژی زنان، حزبی شدن زنان و سیستم کنفدراسیون زنان، مبارزات زنان ما که از منظر علم ژنئولوژی در حال رشد است، نفوذ آن روز به روز بیشتر شده و گسترش می یابد. قیام های پس از شهادت ژینای ایران با شعار "ژن ژیان آزادی" در سراسر جهان گسترش یافت و نشان داد که تحولات ربع اول قرن بیست و یکم تا چه اندازه در رفتار زنان مؤثر و جهانی است. مبارزه آزادی زنان که در کوردستان به وجود آمد، بر اساس فلسفه " ژن ژیان آزادی" بنا شد و به جلو حرکت کرد. مبارزه ما که حول این شعار شکل گرفته است، بر اساس تحولات متناسب با فطرت زنان می تواند در کوردستان ، خاورمیانه و کل جهان تعیین کننده باشد. قیام‌های ناشی از شهادت ژینا ، نیاز زنان و جامعه به آزادی، برابری و عدالت را به خوبی نمایان کرد. و بار دیگر نشان داد که رهبران مبارزه برای آزادی، برابری و عدالت، زنان هستند.

مرکز راه حل اصلی، مبارزه برای آزادی زنان است

در ایران و کشورهای دیگر، زنان، مردان، به ویژه زنان جوان و سایر اعضای جامعه که شعار "ژن ژیان آزادی" را سر دادند و به خیابان ها ریختند، در همان زمان مشخص شد که مرکز راه حل اصلی، مبارزه برای آزادی زنان است. حتی اگر بهای آن سنگین باشد، فریاد زدند که زندگی بدون زن، آزادی بدون زن، زندگی بدون آزادی ممکن نیست . همانطور که قرن بیست و یکم یک نقطه عطف تاریخی است، مبارزه برای آزادی زنان نیز به یک نقطه عطف مهم تبدیل شده است. ایستادگی در برابر سنت دولت‌گرایی کلاسیک ایران، الگوهای خودپسندانه ی معاصر نظام سرمایه داری، با گفتن عبارت "ژن ژیان آزادی" خاطره آزادی جامعه و زنان را زنده و فعال کرده است. واقعیت مهم دیگر این است که مردانی نیز خشونت نظام مردسالار را نپذیرفتند، از آن ناراحت بودند و با بیرون رفتن در خیابان واکنش خود را نشان دادند. این واقعیت مردانی است که با زنان در قیام شرکت می کنند، زحمت می کشند، شهید می شوند، مجروح می شوند و بهای آن را می پردازند. در این قیام ها مشاهده شد که با مبارزه برای آزادی زنان، برخی از مردان نیز بر مبنای دموکراتیک وارد فرآیند تغییر-تحول می شوند که خود تحول مهمی در اجرای تغییر اجتماعی است.

مقاومت ژینا امینی و مقاومت میلیون‌ها انسان که از این مقاومت صیانت کردند، نشانه بازسازی زندگی بر اساس برابری و آزادی زنان است. مقاومت در خیابانها، خودسازماندهی در خیابانها و ساختن زندگی آزاد با دستان خود، معنادارترین و ماندگارترین پاسخ به این شهادتها و مقاومتها خواهد بود. یک زن سازمان نیافته، یک جامعه سازمان نیافته، در برابر دولت ها و مردان، محافظت نخواهد شد. امروز هزاران نفر در دنیا هر لحظه کشته می شوند، مورد آزار و اذیت قرار می گیرند، دست رنجشان خورده می شود و جنگ ویژه به وحشتناک ترین شکل علیه آنها به راه می افتد. پاسخ ما به همه اینها، باید توسعه آگاهی، سازماندهی و مبارزه زنان باشد.

آکادمی‌ها، کمون‌ها، شوراها و اقتصاد زنان، سازمان‌های مختلف زنان را باید بسازیم تا زندگی خود را یکی یکی بسازیم، با ساختن یک سیستم زندگی دموکراتیک از طبیعت خود محافظت کنیم. اگر ما زنان، سازماندهی خود را افزایش ندهیم و آن را به یک سیستم تبدیل نکنیم، خشونت مردانه به کمک دولت خود را بیشتر به عنوان یک سیستم سازماندهی می‌کند و هر بار که حمله می‌کند، به طرق مختلف به کشتار ادامه می‌دهد.

به‌همین دلیل است که شعار "ژن ژیان آزادی" نباید فقط به عنوان شعار در فعالیت ها مطرح شود، بلکه باید به زندگی، مبارزه و سازماندهی منجر شود. جادوی این شعار هم اینجاست. در اولین سالگرد شهادت ژینا امینی از همه کسانی که خواهان آزادی هستند به ویژه زنان، می‌خواهیم به خیابان‌ها بروند و فعالیت‌هایی را سازمان دهند. به‌ویژه، بسیار مهم است که زنان جوان در این سالگرد به خیابان‌ها بروند. بر این اساس از تمامی جنبش‌ها و آحاد زنان می‌خواهیم که ۱۶ سپتامبر (۲۵ شهریور) را که روز شهادت ژینا امینی است، روز ترویج مبارزه زنان در راه آزادی و وحدت قرار دهند."