مارتینا اندرسون: هیچکس مانند اوجالان انزوا را تجربه نکرده است

مارتینا اندرسون در مورد انزوای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان صحبت کرد و گفت: «ما درک می‌کنیم که منزوی شده و در یک سلول نگهداری می‌شود، هیچکس مانند اوجالان انزوا را تجربه نکرده است.»

انزوای تحمیلی علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان

مارتینا اندرسون عضو شین فِین و عضو سابق پارلمان اروپا از فعالان ایرا در دهه ۱۹۷۰ بود. مارتینا اندرسون که در سال ۱۹۸۶ در بریتانیا دستگیر شد، پس از ۱۳ سال حبس با توافق جمعه خوب آزاد شد و سیاست قانونی را در شین فِین آغاز کرد.

مارتینا اندرسون در مورد مبارزات خود، ایده‌های رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، انزوا و نقش او در روند صلح با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد.

- می‌توانید کمی از مبارزات خود بگویید؟ حمایت شما از کوردها چگونه آغاز شد؟

من از ایرلند آمده‌ام. پیش از این در فعالیت‌ها درباره کوردها صحبت کرده‌ام. من عضو پارلمان اروپا بودم. من کارهای زیادی در رابطه با مبارزات کوردها انجام دادم. پیش از این، زمانی که لیلا گوون در اعتصاب غذا بود، برای ملاقات با او به زندان رفتم. اجازه عبور نداشتیم. من هم به خانه‌ای که در اعتصاب غذا بود برگشتم. از این رو با افرادی که در مبارزات کوردها حضور دارند رابطه خوبی دارم. می‌توانم بگویم وقتی با توافق جمعه خوب آزاد شدیم، عبدالله اوجالان دستگیر یا ربوده شد.

و می‌دانید، تمام آن سال‌ها که ما آزاد بودیم، او زندانی بود. بنابراین، به عنوان جمهوری خواهان، به عنوان جمهوری خواهان ایرلندی، به ناسیونالیته مترقی و همچنین انترناسیونالیسم فعال اعتقاد داریم. برای ما بسیار مهم است که از مبارزات مردم کورد، از مردم فلسطین و سایر خلق‌ها حمایت کنیم.

- ایده‌های عبدالله اوجالان در مورد آزادی زنان، کنفدرالیسم دموکراتیک را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

چند هفته پیش در کنفرانسی در مورد محکومان کورد، قدیمی‌ترین محکومان سیاسی شرکت کردم و در آنجا درباره عبدالله اوجالان صحبت می‌کردم که ایده‌های او برای خلق کورد چیست، برای زنان کورد چه معنایی دارد. بنابراین افکار او فراتر از جامعه کوردی رفته و بر افراد زیادی تأثیر گذاشته است. من فرصت خواندن نوشته‌های او، همه آثارش را نداشتم، اما این چیزی است که دوست دارم بیشتر درباره آن بدانم.

- شما هم زندانی بودید و پس از توافق جمعه خوب آزاد شدید. به عنوان یک زندانی سابق، زندگی عبدالله اوجالان را در زندان چگونه ارزیابی می‌کنید؟

به نظر من، مهم نیست که چه تجربه مشترکی داریم و چگونه احساس انزوا را درک می‌کنیم. من در انگلستان زندانی بودم، ما از خانواده‌هایمان در ایرلند دور بودیم. اما لااقل فرصت دیدار داشتیم. بنابراین، وقتی به دلایلی توسط زندان مجازات شدیم، می‌فهمیم که ماندن افراد در یک سلول در انزوا چه معنایی دارد. با این حال، همانطور که قبلاً گفتم، هیچکس مانند اوجالان انزوا را تجربه نکرده است. و به نظر من، چون او جایگزینی برای نظام سرمایه‌داری ارائه می‌دهد، کسانی که او را گرفتند از او بسیار می‌ترسند. زیرا آنها ایده‌های او را نمی‌خواهند. کسانی هستند که با دستگیری او فکر می‌کنند می‌توانند از گسترش افکار او در جامعه جلوگیری کنند. به نظر من، بیشتر و بیشتر مردم کنجکاو می‌شوند که او چگونه عمل می‌کند، آنها می خواهند بدانند این شخص کیست. چرا اینگونه با او ​​برخورد می‌کنند؟ وقتی چنین فرد مترقی را می‌بینند که ایده‌های جایگزین ارائه می‌دهد، او را زندانی کرده یا او را ساکت می‌کنند. ظاهراً این همان کاری است که آنها می‌خواهند انجام دهند. اما خوشبختانه آنها نمی‌توانند بر این امر غلبه کنند. زیرا درک و دانش او در بین مردم بیش از جامعه کورد گسترش یافته است.

- قبلاً در ایرلند روند صلح وجود داشت. به همین ترتیب، در ترکیه بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ روندی وجود داشت. من معتقدم شما این روند را دنبال کردید. در مورد نقش عبدالله اوجالان در مسئله کوردها و روند صلح چه می‌توانید بگویید؟

از لحاظ رهبری مبارزات ما، افکار مشابهی بین مبارزات ما وجود دارد. وقتی سعی می‌کنند جایگزینی برای جنگ ارائه دهند، افراد کمی در سیستم حاکم می‌خواهند این جایگزین را بشنوند. همه آنها می‌خواستند جنگ تمام شود و چیزی در شرایط جامعه تغییر نکند و به گذشته برگردند. اما او باز هم سعی می‌کند یک جایگزین ارائه دهد. بنابراین مبارزه ما حداقل برای شما، مردم کورد، مردم فلسطین و امثال شما که تحت ستم قرار گرفته‌اید تبدیل به امید می‌شود، نشان می‌دهد که هیچ چیز غیر ممکن نیست، هر کاری می‌شود کرد. و در روز تولد ۷۵ سالگی او، نگهداری عبدالله اوجالان در زندان و نامشخص بودن سرنوشت او همچنان برای مردمش بسیار دشوار است.

اما او ردپای بزرگی در جامعه برجای گذاشت که از بین نمی‌رود و این نشان از او حتی پس از مرگش نیز ادامه خواهد داشت. بنابراین، در روند صلح، به نظر من، دولت ترکیه یک گام به عقب برداشت. دولت بریتانیا از بسیاری جهات تفاوتی ندارد، آنها هم سعی کردند در زمان مذاکره یک گام به عقب بردارند. ما از جامعه بین‌المللی حمایت دریافت کردیم. اگر حمایت جامعه جهانی در اروپا و آمریکا نبود، روند صلح محقق نمی‌شد.

- دوستان خلق کورد در ۹ اکتبر کمپینی را با عنوان «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه حل سیاسی برای مسئله کورد» آغاز کردند. در مورد این کمپین چه می‌خواهید بگویید؟

عنوان قطعا آزادی است. روند آزادی برای عبدالله اوجالان، صلح برای کوردستان. وقتی زندانی بودم، اگر کسی به من می‌گفت که در یک دولت وزیر می‌شوم، نماینده پارلمان اروپا می‌شوم، به او می‌گفتم وضعیت من خوب نیست، همه اینها هرگز اتفاق نمی‌افتد. اما ما غیرممکن را انجام دادیم، شما هم همین کار را خواهید کرد. این موضوعی است که باید انجام شود. سوال این است که چه زمانی اتفاق خواهد افتاد. پس تسلیم نشوید.

همین عزم را ادامه دهید و از آن فردی که به تنهایی منزوی شده و زندگی بسیاری از مردم را فراتر از خلق کورد تحت تاثیر قرار داده است، بهره ببرید. یعنی رهبر مقابل شما یک رهبر منحصر به فرد است. او ۷۵ سال سن دارد. این دوران سختی در زندگی همه است. ما نمی‌دانیم زندگی چقدر طول خواهد کشید. با این حال، میراث خوبی برای شما، خانواده و فرزندانتان باقی خواهد گذاشت تا شاهد پیشروی روند صلح باشید. همه چیز در ترکیه تغییر خواهد کرد و همیشه همان دولت در قدرت باقی نخواهد ماند. گاهی حتی یک هفته در سیاست زمان بسیار طولانی است و هنگامی که به دنبال یک جامعه تغییر یافته هستید، زمانی که مکانیسم‌ها ایجاد شد و دارای مناطق خودمدیریتی شدید، این به شما بستگی دارد که چه خواهید کرد. با این حال، هر اتفاقی بیفتد، تصمیم گیری در مورد آینده در دست خلق کورد خواهد بود، نه در دست کسی دیگر. پس ادامه بدهید، تسلیم نشوید.