کنگره ملی کوردستان: هرگز هلبجه را فراموش نمیکنیم
شورای رهبری کنگرهی ملی کوردستان به مناسبت ۳۳مین سالگرد بمباران شیمیایی و قتلعام مردم هلبجه بیانیهای منتشر کرد.
شورای رهبری کنگرهی ملی کوردستان به مناسبت ۳۳مین سالگرد بمباران شیمیایی و قتلعام مردم هلبجه بیانیهای منتشر کرد.
کنگرهی ملی کوردستان (ک.ن.ک) علاوه بر محکوم نمودن این قتلعام همچنین در مورد قتلعام فیلیها، بارزانیها، انفال، هلبجه، جزیر، شنگال، عفرین، سریکانی و گریسپی نیز که توسط دشمنان و اشغالگران علیه خط کورد انجام شده است، سخن به میان آورده است.
ک.ن.ک اعلام نمود، "ما هرگز هلبجه را فراموش نخواهیم کرد، همانطور که درسیم، دره زیلان، سردشت، مریوان، عاموده و انفال و قتلعام کوردهای فیلی، یارسان، ایزدی، شنگال، روبوسکی، جزیرا بوتان و همهی قتل عامهای دیگر که به دست اشغالگران انجام شده اند را فراموش نمیکنیم."
متن بیانیهی کنگره ملی کوردستان به شرح زیر میباشد:
" با ادای احترام به شهدای هلبجه و انفال، یاد و خاطره همهی شهیدان کوردستان را گرامی میداریم و رژیمهای اشغالگر و قاتل کوردستان را نیز به شدت محکوم میکنیم.
ما هلبجه را فراموش نخواهیم کرد
۳۳ سال پیش و در ۱۶ مارس ۱۹۸۸، رژیم عراق قتلعام گستردهای با سلاح شیمیایی علیه مردم بیگناه هلبجه انجام داد. در نتیجه بیشتر از ۵ هزار زن و کودک و پیر جان خود را از دست داده و هزاران تن نیز مجروح شدند. بمباران هلبجه با سلاح شیمیایی یکی از زنجیره جنایات رژیم بعث عراق بود که با هدف ژنوساید خلق کورد در باشور کوردستان انجام داد. همچنانکه پیش از آن با بمباران شیمیایی مناطق بهدینان، بالیسان و شیخ وسانان و قره داغ پروسهی بدنام انفال را با هدف قتلعام و از بین بردن خلق کورد و کوردستان آغاز کرده بود.
از همان ابتدا که رژیم بعث در عراق حکومت را به دست گرفت، دست به قتلعام و ذوب خلق کورد زدند. سپس به جان کوردهای فیلی افتاده و هزاران تن از آنها را کشته و دهها هزار تن را آواره و مفقود نمودند. از همان ابتدای دههی هشتاد، ۸ هزار بارزانی را همراه با هم دستگیر و قتلعام کردند. در پروژههای انفال و در مدت ۴ سال در سرتاسر باشور کوردستان، از گرمیان گرفته تا بهدینان، بیشتر از ۱۸۲ هزار انسان بیگناه را به بیابانهای جنوب عراق برده و آنها را قتلعام و زنده به گور کردند. بیشتر از ۴۰۰۰ روستای باشور کوردستان نیز کاملاً ویران شدند.
اما آنچه در هلبجه انجام دادند، نمونهی بسیار بزرگ جنایت در قرن بیستم بود. طی چند دقیقه، ۵ هزار انسان بیگناه قتلعام شده و هزاران تن نیز مجروح شدند. به همین دلیل هلبجه به نماد زخم عمیق در جسم خلق کورد تبدیل شد.
خلق کورد در قرن گذشته بارها با قتلعام مواجه شده است اما این جنایات تاکنون در دادگاههای بینالمللی به عنوان ژنوساید شناخته نشدهاند. بدون شک تلاشهای بسیاری با این هدف انجام گرفتهاند، اما متاسفانه تاکنون در چهارچوب حقوق بشر باقی مانده و به پروندهی سیاسی تبدیل نشدهاند.
همه باید بدانند که حملات و پاکسازی و قتلعام علیه کوردها پایان نیافته و تاکنون نیز این حملات با روشهای گوناگون در هر چهار بخش کوردستان ادامه دارند. مدتی پیش مردم شنگال را قتلعام کرده و زنان و کودکان آنها را ربوده و هزاران تن را زنده به گور و مفقود کردند. چند سال پیش جنایت قتلعام علیه خلق جزیره بوتان انجام گرفت. سه سال پیش نیز این جنایات در عفرین انجام شد. یک سال پیش نیز همین سناریو در گری سپی و سریکانی دوباره تکرار شد. حملات دولت ترکیه در بسیاری از مناطق کوردستان ادامه دارد. باید بدانیم در ۳۳مین سالگرد قتلعام مردم هلبجه همچنان قتلعام در بسیاری مناطق کوردستان وجود دارد. اکنون شنگال نیز تحت تهدید شدید ترکیه قرار دارد. برای آنکه هلبجهای دیگر درست نشود، باید نیروهای سیاسی کوردستان با هم توافق کرده و همه با هم از کوردستان حمایت و پشتیبانی کنند. باید نیروهای مدافع کوردستان یکی شده و قدرتمند شوند.
اکنون نیز آباد نمودن هلبجه و شنگال و همهی مناطقی که با قتلعام مواجه شدهاند و درمان مجروحان و بهتر کردن وضعیت زندگی مردم در این مناطق و به جای ماندگان انفال و سایر جنایات، وظیفهی ملی، اخلاقی و وجدانی است. وظیفهی دیگر ملی و وجدانی و اخلاقی، آباد کردن هلبجه و تضمین زندگی شایسته برای ساکنان و فراهم نمودن خدمات و نیازهای مردم در این شهر و همچنین درمان مجروحان است. باید همیشه هلبجه و فاجعهی هلبجه با انجام فعالیتهای اجتماعی، فرهنگی و هنری و سیاسی به یاد آورده شود.
تراژدی هلبجه از لحاظ انسانی به هویت قتلعام کوردها تبدیل شد. همچنین فاجعهی شنگال نیز به همین ترتیب هویت این شرایط است. همزمان با آن مقاومت و مقابله، به ویژه مقاومت کوبانی، همسنگری و اتحاد نیروهای مدافع کوردستانی علیه تروریسم داعش هویت مقاومت کوردها را ایجاد کرده است.
این شجاعت و مقاومت در مقابل تروریسم و اشغالگری، آوازهای جهانی دارد و همزمان نیز نیروی بسیاری به ما بخشیده و راه رسیدن به اهدافمان را آسانتر میکند.
ما هرگز هلبجه را از یاد نخواهیم برد. همانطور که درسیم، دره زیلان، سردشت، مریوان، عاموده، انفال، کوردهای فیلی، یارسان، ایزدی، شنگال، روبوسکی، جزیرا بوتان و تمامی قتلعامهای دیگر که به دست اشغالگران انجام شدهاند را فراموش نمیکنیم. بله ما هرگز هلبجه را فراموش نخواهیم کرد.
ما به عنوان کنگرهی ملی کوردستان یکبار دیگر با ادای احترام به شهدای هلبجه و انفال، یاد و خاطره همه شهیدان کوردستان را گرامی میداریم و یاد آنها را ارج مینهیم."