آبدانان: حمله به قندیل, تسریع حمله غربی‌ها به ایران است
آبدانان: حمله به قندیل, تسریع حمله غربی‌ها به ایران است
خبرگزاری فرات: ریوار آبدانان, عضو کوردیناسیون حزب حیات آزاد کردستان(پژاک) ضمن اشاره به آتش بس میان ایران و پژاک و تحرکات اخیر آن کشور در منطقه مرزی همجوار با اقلیم کردستان و کوهستان قندیل, گفت:« ترکیه هم‌اکنون پیش‌زمینه حمله نظامی به ایران را فراهم می‌سازد. لذا هرگونه حمله ایران به کردها, به معنای افتادن آن کشور در یک دام منطقه‌ای خواهد بود. سال گذشته این دام را ندید و شکست خورد. ترکیه در جنگ سال گذشته ایران با پژاک, دست ایران را زیر سنگ یک توطئه بزرگ قرار داد.»
خبرگزاری فرات: ریوار آبدانان, عضو کوردیناسیون حزب حیات آزاد کردستان, پژاک, در پاسخ به این پرسش که «ایران نیروهای زیادی را به مناطق مرزی همجوار با اقلیم کردستان سوق داده است؟ با توجه به اینکه سال گذشته جنگی میان ایران و پژاک روی داد, نقل‌و انتقالات نیرو و مهمات نظامی به مناطق مرزی را چگونه می‌بینید؟ درحالی که سال گذشته جنگ با آتش‌بس درخواستی ایران خاتمه یافته؟» گفت:« بعد از اینکه قدرت‌های غربی دخالتی نظامی در خاورمیانه به عمل آوردند, به لحاظ دیپلماتیک و تحریم‌های اقتصادی ایران را هم تحت فشار مضاعف قرار دادند و ایران هم برگ برنده خود را در مقابل آنها از کف داد و هم‌اکنون در وضعیتی وخیم بسر می‌برد. ایران تاکنون بجای سیاست تنش‌زدایی در مقابل این قدرت‌ها به سیاست‌های تنش‌زایی دست زده و برنامه‌ای منسجم در دست ندارد. نمونه آن را هم می‌توانی در روابط او با کشورهای عربی دید. روابط ایران با آن کشورها متشنج است. با کشورهای حوزه خلیج‌فارس اختلاف شدید دارند, بویژه با عربستان . همچنین بر سر مسئله بحرین اختلافات بسیار بالا گرفت. از طرف دیگر ترکیه روابط خود با ایران و عملکردهای سیاسی خود با این کشور را روزبه روز شفاف‌تر می‌کند. بویژه بعد از سفر اردوغان به ایران و دیدار با خامنه‌ای اختلافات بالا گرفت, چراکه ترکیه نقش جلودار و مزدور را برای قدرت‌های جهانی بازی می‌کند. دولت ترکیه مدام قدرت‌های غربی بویژه ناتو را ترغیب و حتی وادار می‌کند که به سوریه حمله کنند. می‌خواهد یکی از سنگر‌های ایران درمنطقه که سوریه است را از بین ببرد و به این ترتیب ایران را که سد راه او است, از میان می‌برد.چراکه سدراه پیشرفت‌های ترکیه در منطقه از هر لحاظ است. با ساخت مرکز دفاع موشکی آمریکا در خاک خود و تهدید کردن سوریه درصدد بدست‌گرفتن قدرت منطقه‌ای است. ترکیه خود را حامی اعتراضات و مخالفان سوری می‌داند, اما در پس پرده , اینکار برای دسمنی با قدرت‌دیگر منطقه یعنی ایران است. این درحالی است که خود ترکیه مزدور غربی‌هاست. اما ایران هم در برابر کشورهای عربی و هم ترکیه در موقعیتی ضعیف قرار دارد.
ایران بجای اینکه بیاید از پتانسیل‌های دموکراتیک داخلی استفاده کند, از طریق سرکوب و خفقان بحران را افزایش می‌دهد. اخیرا در تمامی مناطق ایران این سرکوبها را مشاهده کردیم. هم با اعدام اعراب اهواز, هم با سرکوب بلوچها, سرکوب نارضایتی‌های ایلام و افزایش اعدام‌ها در کردستان و سراسر ایران, رژیم بیشتر خود را تضعیف نمود. ایران می‌خواهد با این سرکوبها سلطه خود را بر مردم و غرب نشان دهد. به تازگی باردیگر به طرف متشنج‌کردن فضای امنیتی کردستان می‌رود. ملیتاریسم و نظامی‌گری را در سطح کردستان افزایش می‌دهد. برای تعیین خطوط مرزی می‌بایست طبق قرارداد الجزایر عمل کند, اما می‌بینیم که در بسیاری جاها به خاک اقلیم کردستان نفوذ کرده. حتی برخی مناطق از اقلیم کردستان که در آنها گریلا حضور ندارند, را اشغال و تصرف کرده.همچنین نیروهای بسیاری را در مناطق همجوار با اقلیم مستقر ساخته. »
«گریلا هیچگاه آتش‌بس را نقض نخواهد کرد»
آبدانان ضمن تأکید بر پایبندی پژاک به آتش‌بس و نقض نکردن اصول آن , به تحرکات اخیر ایران گفت:« تاکنون پژاک به آتش‌بس با ایران پایبند بود و آن را نقض نکرده, اما با توجه به تحرکات اخیر ایران وضعیت نیروهای گریلای پژاک بسیار مهیاست و دارای آمادگی کامل نظامی است.
آبدانان در ادامه گفت:«در جنگ سال گذشته, نیروهای گریلای پژاک توان خود در دفاع از خلق کرد نشان دادند. تمامی دنیا به چشم خود دید که ایران با توجه به آن همه تسلیحات نظامی و لشکرکشی‌های بزرگ, تنها نتیجه‌ای که گرفت, شکست بود. سپس مجبور شد تقاضای آتش‌بس‌کند و برای اینکار دست به دامان برخی نیروهای در جنوب کردستان با میانجی‌گری سیستم «کنفدرالیسم جوامع کردستان, ک.ج.ک» شد. ما آتش بس را پذیرفتیم و تاکنون آن را نقض نکرده‌ایم و گریلا هم هرگز ناقض آن نخواهد بود. تحرکات و عملکردهای اخیر ایران در مرزها, موجب نگرانی خلق‌کرد شده است. خلق‌کرد احمتال می‌دهند که ایران باردیگر به اقداماتی‌جنگ‌طلبانه و تجاوزگرانه شبیه سال گذشته دست زند. نیروهای گریلا خود را نیروی دفاع از خلق می‌دانند و خود را موظف می‌دانند که درصورت هرگونه حمله‌ای علیه مناطق دفاعی مدیا و خاک کردستان, دست به دفاع مشروع بزنند. ما ناقض آتش‌بس و اصول آن نخواهیم بود, اما نیروهایمان هم‌اکنون در کمال آمادگی نظامی و فکری بسر می‌برند. »
«پژاک دور از مرزهای شرق کردستان است»
آبدانان همچنین در ادامه سخنان خود به تبعات ناشی از هرگونه جنگی احتمالی برای ایران و کشورهای درگیر با مسئله کرد در منطقه, اشاره نمود و هشدارداد:« در صورت وقوع جنگی احتمالی, مسئله کرد پیامد‌هایی منفی و ویرانگر برای ایران در برهی زمانی کنونی در برخواهد داشت. زیرا مطابق اصول آتش‌بس سال گذشته, نیروهای پژاک از مرزهای شرق کردستان دور شده‌اند و نیروهای «ه.پ.گ» در مرزهای همجوار با شرق کردستان مستقر شده‌اند. در صورت حمله‌ای احتمالی, نیروهای پژاک ناچار خواهد ماند جواب لازمه را بدهد. لذا دست زدن به هرگونه حمله‌ای در مرحله زمانی کنونی توسط ایران, به این معنا است که ایران تمامی کردهای هرچهاربخش کردستان را دشمن خود می‌داند. به همین‌خاطر دیگر یک درگیری محدود به پژاک نخواهد بود. جنگ سال گذشته, موجب تقویت روحیه ملی خلق‌کرد بیش از هر زمان دیگر شد. اعلام موضع خلق‌کرد در مقابله با تجاوزگری‌های سپاه پاسداران برای جهانیان ثابت شد. »
«کردها در منطقه یک خط و نیروی سوم هستند»
آبدانان در خصوص این مسئله که آیا جنگ ایران در سال گذشته سبب نوعی بیداری ملی و اراده ملی در شرق کردستان شده یانه؟» گفت:« امروزه خلق‌کرد تشنه آزادی است و روحیه آن تقویتی معنوی شده و بصورت یک نیروی سیاسی آگاه درآمده. کردها دیگر تنها یک فاکتور محلی و محدود نیستند. کردها چهارمین ملت در خاورمیانه هستند که دارای نیروی سیاسی و سازمانی‌هستند. جایگاهی برای خود کسب‌کرده‌اند. لذا هر گونه ضدیت با کردها توازنات منطقه را به سمت جریانی تازه‌ای سوق خواهد داد. در حال حاضر کردها در منطقه اصرار دارند که بر مبنای «خطی سومین» مبارزات خود را پیشبرد دهند, یعنی خط دموکراسی‌خواهی خلقها. به راهکارهای براندازی دولت‌ها متوسل نمی‌شوند, به دموکراسی‌خواهی و تثبیت جایگاه سیاسی ـ اجتماعی خود اهمیت می‌دهند. پیرو خصومت با خلقها و دولت‌های منطقه نیستند. اما اگر کردها را از آزادی و حقوق‌شان محروم‌سازند, بدون شک مجبور می‌شوند به سمت هم‌پیمانی و جای‌گیری در جبهه‌ها و بلوک‌های سیاسی متفاوتی متمایل شوند. هرگونه حمله‌ای از جانب ایران, موجب می‌شود که کردها به جستجوی تازه‌ای روی آورند. این یک مسئله آشکار است. تداوم سیاست قتل‌عام, سرکوب و تجاوزگری این تبعات را دربرخواهد داشت. لذا کردها را مجبور می‌کنند که نیروهای هم‌پیمان تازه‌ای برای خود بیابند. »
جنگ احتمالی به ضرر ایران تمام خواهد شد
ریوار آبدانان با بیان اینکه اینکه هرگونه جنگ احتمالی دیگر به ضرر ایران تمام خواهد شد, گفت:« کردها با ثابت نمودن نیروهای سازماندهی و سیاسی خود نشان دادند که براحتی قابل پاک‌سازی و از بین رفتن نیستند. از طرف دیگر راهکار مسالمت‌آمیز هم پیشرو است یعنی کردها دارای هردو قابلیت جنگ و آشتی هستند. اینکه ایران کدام گزینه را انتخاب کند, بستگی به نحوه عملکرد خود آن کشور دارد. تاکنون ایران بجای استفاده از ظرفیت تحول دموکراتیک, بر تنش‌زایی متکی بوده است. هرگونه حمله‌ای احتمالی ما را مجبور به توسل به راهکار دفاع مشروع در سطح شرق کردستان خواهد ساخت. باید ایران این را بخوبی بداند که وقوع هرگونه جنگی در داخل را تاچه حد می‌تواند تحمل کند. ایران باید این شرایط را درنظر بگیرد. »
«خلق‌کرد باید به عنوان نیروی خط‌سوم منطقه مقاومت کنند»
آبدانان با بیان اینکه از خلق‌کرد انتظار مقاومت و حمایت از جنبش آزادیخواهی دارند, گفت:«خلق‌کردستان نسبت به مسایل سیاسی و رویدادهای منطقه آگاه شده است و موضع‌گیری سال گذشته در هنگام جنگ با تجاوزگی‌های سپاه پاسداران انقلابی و قهرمانانه بود و این را بخوبی اثبات نمود. اخیرا ایران به بهانه عمل به پیمان الجزایر به تحرکاتی در مرزهای همجوار با جنوب کردستان دست زده و شاهد سکوت کامل احزاب دیگر کردی هستیم. تاکنون کردها قربانی چنین پیمان‌ها و قراردادهایی بوده‌اند, اما دیگر هیچ گاه تسلیم چنان پیمان‌هایی نخواهند شد. سکوت احزاب در قبال تجاوزات ایران به خاک جنوب کردستان, عملا به معنای پذیرفتن آن است. این سکوت عواقب بسیار خطرناکی برای کردستان, بویژه اقلیم کردستان دربردارد. اما ملت کرد با توجه به حصول بیداری کنونیش, هیچگاه آن را نخواهد پذیرفت. تجاوز به یک وجب خاک جنوب کردستان, تجاوز به خاک تمامی کردستان است.
«نباید ایران دست ترکیه را با ضدیت کردها باز بگذارد»
آبدانان در ادامه اظهارات خود با تأکید بر این امر که این امر یک بازی منطقه‌ای است که با دست‌داشتن برخی کشورهای منطقه‌ای ضد کرد جهت دخالت در ایران صورت می‌گیرد, گفت:«اگر درحال حاضر ایران به سیاست‌های جنگ‌طلبانه خود دامن‌زند, آنگاه این امر باعث افزایش و تسریع مداخلات نظامی قدرت‌های جهانی خواهد شد. ضدیت با کردها, یعنی زدن استارت جنگ منطقه‌ای. در چنین وضعیتی دولتی همچو ترکیه نفع زیادی خواهد برد. بخوبی می‌دانیم که تنها نیرویی که به مقابله با قدرت‌طلبی‌ها و ستم‌های ترکیه پرداخته, کردها هستند و هرگونه حمله به کردها یعنی آب به آسیاب ترکیه ریختن. بعبارتی دست ترکیه برای خالت در امور دیگر کشورها بازتر خواهد شد. حمله به منطقه قندیل این تبعات را دربرخواهد داشت. این امر امکان اینکه ترکیه به تنها قدرت منطقه مبدل شود, را افزایش می دهد. ترکیه بدنبال «نئوعثمانی‌گری» است. حمله به کردها یعنی قدرتمند شدن ترکیه و دخالت بیشتر آن کشور در سوریه و ایران. رفتارهای ترکیه تاکنون تنها این سمت‌وسو را نشان داده است. می‌خواهد به هژمونی منطقه از لحاظ سیاسی, اقتصادی و اجتماعی مبدل شود. با چشم خود دیدیم که چگونه ترکیه در امور لیبی, مصر و سوریه دخالت کرد, پس در امور ایران هم درصورت یافتن روزنه‌ای نفوذ, دخالت خواهد کرد. ترکیه هم‌اکنون پیش‌زمینه حمله نظامی به ایران را فراهم می‌سازد. لذا هرگونه حمله ایران به کردها, به معنای افتادن آن کشور در یک دام منطقه‌ای خواهد بود. سال گذشته این دام را ندید و شکست خورد. ترکیه در جنگ سال گذشته ایران با پژاک, دست ایران را زیر سنگ یک توطئه بزرگ قرار داد.
تحرکات نظامی کنونی ایران در مرزها نشان می‌دهد که مقامات سیاسی و نظامی آن کشور نتوانسته‌اند این مناسبات را بخوبی تحلیل نمایند. »
خبرگزاری فرات: ریوار آبدانان, عضو کوردیناسیون حزب حیات آزاد کردستان, پژاک, در پاسخ به این پرسش که «ایران نیروهای زیادی را به مناطق مرزی همجوار با اقلیم کردستان سوق داده است؟ با توجه به اینکه سال گذشته جنگی میان ایران و پژاک روی داد, نقل‌و انتقالات نیرو و مهمات نظامی به مناطق مرزی را چگونه می‌بینید؟ درحالی که سال گذشته جنگ با آتش‌بس درخواستی ایران خاتمه یافته؟» گفت:« بعد از اینکه قدرت‌های غربی دخالتی نظامی در خاورمیانه به عمل آوردند, به لحاظ دیپلماتیک و تحریم‌های اقتصادی ایران را هم تحت فشار مضاعف قرار دادند و ایران هم برگ برنده خود را در مقابل آنها از کف داد و هم‌اکنون در وضعیتی وخیم بسر می‌برد. ایران تاکنون بجای سیاست تنش‌زدایی در مقابل این قدرت‌ها به سیاست‌های تنش‌زایی دست زده و برنامه‌ای منسجم در دست ندارد. نمونه آن را هم می‌توانی در روابط او با کشورهای عربی دید. روابط ایران با آن کشورها متشنج است. با کشورهای حوزه خلیج‌فارس اختلاف شدید دارند, بویژه با عربستان . همچنین بر سر مسئله بحرین اختلافات بسیار بالا گرفت. از طرف دیگر ترکیه روابط خود با ایران و عملکردهای سیاسی خود با این کشور را روزبه روز شفاف‌تر می‌کند. بویژه بعد از سفر اردوغان به ایران و دیدار با خامنه‌ای اختلافات بالا گرفت, چراکه ترکیه نقش جلودار و مزدور را برای قدرت‌های جهانی بازی می‌کند. دولت ترکیه مدام قدرت‌های غربی بویژه ناتو را ترغیب و حتی وادار می‌کند که به سوریه حمله کنند. می‌خواهد یکی از سنگر‌های ایران درمنطقه که سوریه است را از بین ببرد و به این ترتیب ایران را که سد راه او است, از میان می‌برد.چراکه سدراه پیشرفت‌های ترکیه در منطقه از هر لحاظ است. با ساخت مرکز دفاع موشکی آمریکا در خاک خود و تهدید کردن سوریه درصدد بدست‌گرفتن قدرت منطقه‌ای است. ترکیه خود را حامی اعتراضات و مخالفان سوری می‌داند, اما در پس پرده , اینکار برای دسمنی با قدرت‌دیگر منطقه یعنی ایران است. این درحالی است که خود ترکیه مزدور غربی‌هاست. اما ایران هم در برابر کشورهای عربی و هم ترکیه در موقعیتی ضعیف قرار دارد.
ایران بجای اینکه بیاید از پتانسیل‌های دموکراتیک داخلی استفاده کند, از طریق سرکوب و خفقان بحران را افزایش می‌دهد. اخیرا در تمامی مناطق ایران این سرکوبها را مشاهده کردیم. هم با اعدام اعراب اهواز, هم با سرکوب بلوچها, سرکوب نارضایتی‌های ایلام و افزایش اعدام‌ها در کردستان و سراسر ایران, رژیم بیشتر خود را تضعیف نمود. ایران می‌خواهد با این سرکوبها سلطه خود را بر مردم و غرب نشان دهد. به تازگی باردیگر به طرف متشنج‌کردن فضای امنیتی کردستان می‌رود. ملیتاریسم و نظامی‌گری را در سطح کردستان افزایش می‌دهد. برای تعیین خطوط مرزی می‌بایست طبق قرارداد الجزایر عمل کند, اما می‌بینیم که در بسیاری جاها به خاک اقلیم کردستان نفوذ کرده. حتی برخی مناطق از اقلیم کردستان که در آنها گریلا حضور ندارند, را اشغال و تصرف کرده.همچنین نیروهای بسیاری را در مناطق همجوار با اقلیم مستقر ساخته. »
«گریلا هیچگاه آتش‌بس را نقض نخواهد کرد»
آبدانان ضمن تأکید بر پایبندی پژاک به آتش‌بس و نقض نکردن اصول آن , به تحرکات اخیر ایران گفت:« تاکنون پژاک به آتش‌بس با ایران پایبند بود و آن را نقض نکرده, اما با توجه به تحرکات اخیر ایران وضعیت نیروهای گریلای پژاک بسیار مهیاست و دارای آمادگی کامل نظامی است.
آبدانان در ادامه گفت:«در جنگ سال گذشته, نیروهای گریلای پژاک توان خود در دفاع از خلق کرد نشان دادند. تمامی دنیا به چشم خود دید که ایران با توجه به آن همه تسلیحات نظامی و لشکرکشی‌های بزرگ, تنها نتیجه‌ای که گرفت, شکست بود. سپس مجبور شد تقاضای آتش‌بس‌کند و برای اینکار دست به دامان برخی نیروهای در جنوب کردستان با میانجی‌گری سیستم «کنفدرالیسم جوامع کردستان, ک.ج.ک» شد. ما آتش بس را پذیرفتیم و تاکنون آن را نقض نکرده‌ایم و گریلا هم هرگز ناقض آن نخواهد بود. تحرکات و عملکردهای اخیر ایران در مرزها, موجب نگرانی خلق‌کرد شده است. خلق‌کرد احمتال می‌دهند که ایران باردیگر به اقداماتی‌جنگ‌طلبانه و تجاوزگرانه شبیه سال گذشته دست زند. نیروهای گریلا خود را نیروی دفاع از خلق می‌دانند و خود را موظف می‌دانند که درصورت هرگونه حمله‌ای علیه مناطق دفاعی مدیا و خاک کردستان, دست به دفاع مشروع بزنند. ما ناقض آتش‌بس و اصول آن نخواهیم بود, اما نیروهایمان هم‌اکنون در کمال آمادگی نظامی و فکری بسر می‌برند. »
«پژاک دور از مرزهای شرق کردستان است»
آبدانان همچنین در ادامه سخنان خود به تبعات ناشی از هرگونه جنگی احتمالی برای ایران و کشورهای درگیر با مسئله کرد در منطقه, اشاره نمود و هشدارداد:« در صورت وقوع جنگی احتمالی, مسئله کرد پیامد‌هایی منفی و ویرانگر برای ایران در برهی زمانی کنونی در برخواهد داشت. زیرا مطابق اصول آتش‌بس سال گذشته, نیروهای پژاک از مرزهای شرق کردستان دور شده‌اند و نیروهای «ه.پ.گ» در مرزهای همجوار با شرق کردستان مستقر شده‌اند. در صورت حمله‌ای احتمالی, نیروهای پژاک ناچار خواهد ماند جواب لازمه را بدهد. لذا دست زدن به هرگونه حمله‌ای در مرحله زمانی کنونی توسط ایران, به این معنا است که ایران تمامی کردهای هرچهاربخش کردستان را دشمن خود می‌داند. به همین‌خاطر دیگر یک درگیری محدود به پژاک نخواهد بود. جنگ سال گذشته, موجب تقویت روحیه ملی خلق‌کرد بیش از هر زمان دیگر شد. اعلام موضع خلق‌کرد در مقابله با تجاوزگری‌های سپاه پاسداران برای جهانیان ثابت شد. »
«کردها در منطقه یک خط و نیروی سوم هستند»
آبدانان در خصوص این مسئله که آیا جنگ ایران در سال گذشته سبب نوعی بیداری ملی و اراده ملی در شرق کردستان شده یانه؟» گفت:« امروزه خلق‌کرد تشنه آزادی است و روحیه آن تقویتی معنوی شده و بصورت یک نیروی سیاسی آگاه درآمده. کردها دیگر تنها یک فاکتور محلی و محدود نیستند. کردها چهارمین ملت در خاورمیانه هستند که دارای نیروی سیاسی و سازمانی‌هستند. جایگاهی برای خود کسب‌کرده‌اند. لذا هر گونه ضدیت با کردها توازنات منطقه را به سمت جریانی تازه‌ای سوق خواهد داد. در حال حاضر کردها در منطقه اصرار دارند که بر مبنای «خطی سومین» مبارزات خود را پیشبرد دهند, یعنی خط دموکراسی‌خواهی خلقها. به راهکارهای براندازی دولت‌ها متوسل نمی‌شوند, به دموکراسی‌خواهی و تثبیت جایگاه سیاسی ـ اجتماعی خود اهمیت می‌دهند. پیرو خصومت با خلقها و دولت‌های منطقه نیستند. اما اگر کردها را از آزادی و حقوق‌شان محروم‌سازند, بدون شک مجبور می‌شوند به سمت هم‌پیمانی و جای‌گیری در جبهه‌ها و بلوک‌های سیاسی متفاوتی متمایل شوند. هرگونه حمله‌ای از جانب ایران, موجب می‌شود که کردها به جستجوی تازه‌ای روی آورند. این یک مسئله آشکار است. تداوم سیاست قتل‌عام, سرکوب و تجاوزگری این تبعات را دربرخواهد داشت. لذا کردها را مجبور می‌کنند که نیروهای هم‌پیمان تازه‌ای برای خود بیابند. »
جنگ احتمالی به ضرر ایران تمام خواهد شد
ریوار آبدانان با بیان اینکه اینکه هرگونه جنگ احتمالی دیگر به ضرر ایران تمام خواهد شد, گفت:« کردها با ثابت نمودن نیروهای سازماندهی و سیاسی خود نشان دادند که براحتی قابل پاک‌سازی و از بین رفتن نیستند. از طرف دیگر راهکار مسالمت‌آمیز هم پیشرو است یعنی کردها دارای هردو قابلیت جنگ و آشتی هستند. اینکه ایران کدام گزینه را انتخاب کند, بستگی به نحوه عملکرد خود آن کشور دارد. تاکنون ایران بجای استفاده از ظرفیت تحول دموکراتیک, بر تنش‌زایی متکی بوده است. هرگونه حمله‌ای احتمالی ما را مجبور به توسل به راهکار دفاع مشروع در سطح شرق کردستان خواهد ساخت. باید ایران این را بخوبی بداند که وقوع هرگونه جنگی در داخل را تاچه حد می‌تواند تحمل کند. ایران باید این شرایط را درنظر بگیرد. »
«خلق‌کرد باید به عنوان نیروی خط‌سوم منطقه مقاومت کنند»
آبدانان با بیان اینکه از خلق‌کرد انتظار مقاومت و حمایت از جنبش آزادیخواهی دارند, گفت:«خلق‌کردستان نسبت به مسایل سیاسی و رویدادهای منطقه آگاه شده است و موضع‌گیری سال گذشته در هنگام جنگ با تجاوزگی‌های سپاه پاسداران انقلابی و قهرمانانه بود و این را بخوبی اثبات نمود. اخیرا ایران به بهانه عمل به پیمان الجزایر به تحرکاتی در مرزهای همجوار با جنوب کردستان دست زده و شاهد سکوت کامل احزاب دیگر کردی هستیم. تاکنون کردها قربانی چنین پیمان‌ها و قراردادهایی بوده‌اند, اما دیگر هیچ گاه تسلیم چنان پیمان‌هایی نخواهند شد. سکوت احزاب در قبال تجاوزات ایران به خاک جنوب کردستان, عملا به معنای پذیرفتن آن است. این سکوت عواقب بسیار خطرناکی برای کردستان, بویژه اقلیم کردستان دربردارد. اما ملت کرد با توجه به حصول بیداری کنونیش, هیچگاه آن را نخواهد پذیرفت. تجاوز به یک وجب خاک جنوب کردستان, تجاوز به خاک تمامی کردستان است.
«نباید ایران دست ترکیه را با ضدیت کردها باز بگذارد»
آبدانان در ادامه اظهارات خود با تأکید بر این امر که این امر یک بازی منطقه‌ای است که با دست‌داشتن برخی کشورهای منطقه‌ای ضد کرد جهت دخالت در ایران صورت می‌گیرد, گفت:«اگر درحال حاضر ایران به سیاست‌های جنگ‌طلبانه خود دامن‌زند, آنگاه این امر باعث افزایش و تسریع مداخلات نظامی قدرت‌های جهانی خواهد شد. ضدیت با کردها, یعنی زدن استارت جنگ منطقه‌ای. در چنین وضعیتی دولتی همچو ترکیه نفع زیادی خواهد برد. بخوبی می‌دانیم که تنها نیرویی که به مقابله با قدرت‌طلبی‌ها و ستم‌های ترکیه پرداخته, کردها هستند و هرگونه حمله به کردها یعنی آب به آسیاب ترکیه ریختن. بعبارتی دست ترکیه برای خالت در امور دیگر کشورها بازتر خواهد شد. حمله به منطقه قندیل این تبعات را دربرخواهد داشت. این امر امکان اینکه ترکیه به تنها قدرت منطقه مبدل شود, را افزایش می دهد. ترکیه بدنبال «نئوعثمانی‌گری» است. حمله به کردها یعنی قدرتمند شدن ترکیه و دخالت بیشتر آن کشور در سوریه و ایران. رفتارهای ترکیه تاکنون تنها این سمت‌وسو را نشان داده است. می‌خواهد به هژمونی منطقه از لحاظ سیاسی, اقتصادی و اجتماعی مبدل شود. با چشم خود دیدیم که چگونه ترکیه در امور لیبی, مصر و سوریه دخالت کرد, پس در امور ایران هم درصورت یافتن روزنه‌ای نفوذ, دخالت خواهد کرد. ترکیه هم‌اکنون پیش‌زمینه حمله نظامی به ایران را فراهم می‌سازد. لذا هرگونه حمله ایران به کردها, به معنای افتادن آن کشور در یک دام منطقه‌ای خواهد بود. سال گذشته این دام را ندید و شکست خورد. ترکیه در جنگ سال گذشته ایران با پژاک, دست ایران را زیر سنگ یک توطئه بزرگ قرار داد.
تحرکات نظامی کنونی ایران در مرزها نشان می‌دهد که مقامات سیاسی و نظامی آن کشور نتوانسته‌اند این مناسبات را بخوبی تحلیل نمایند. »
