در سال ۱۹۹۸ نیروهای بینالمللی توطئهای علیه رهبر اوجالان را انجام دادند تا مانع از گسترش افکار آزادیخواهانه و مبارزات وی شوند. اما به رغم این توطئه این نیروها موفق به ممانعت از افکار و آرای او نشدند. علیرغم آنکه رهبر آپو را دستگیر و انزوایی شدید را بر وی تحمیل کردند، رهبر آپو در طول ۲۳ سال مقاومتی بینظیر را از خود نشان داده است. در طول این مدت بسیاری از اندیشمندان، سیاستمداران و رهبرانی مانند ابراهیم اسماعیل، رهبر آپو را به عنوان رهبری معاصر ملاحظه کردهاند که پارادایم و تزهای وی در دانشگاهها تدریس میشود.
ابراهیم اسماعیل معاون پیشین وزیر امور خارجه افریقای جنوبی که مدت ۱۵ سال با نلسون ماندلا در زندان جزیره روبین زندانی بود، طی گفتگویی با خبرگزاری هاوار در مورد توطئه بینالمللی و انزوای تحمیل شده بر رهبر آپو سخن گفت.
در این گفتگو ابراهیم اسماعیل خاطرنشان ساخت که لازم است جامعه بینالمللی تلاشهایی را که برای آزادی نلسون ماندلا انجام داد برای آزادی فیزیکی رهبر آپو نیز انجام داده و برای این هدف کارزارهایی را برگزار کند.
ابراهیم اسماعیل در این گفتگو همچنین اظهار داشت که افکار رهبر اوجالان در خصوص حقوق بشر، آزادی فکر، برابری جنسیتی و آزادی دینی امروز در خاورمیانه بسیار مهم بوده و لازم است پیامهای رهبر آپو در میان خلقهای خاورمیانه گسترش پیدا کند. اوجالان رهبر مهمی است که تلاش میکند خلق کورد را در مقابله با ظلم و حاکمیت ترکیه به حرکت وادارد. مبارزه وی برای آزادی مختص به خلق کورد نبوده و او برای آزادی تمام خلقهای ترکیه و خاورمیانه مبارزه میکند. اوجالان مانند ماندلا که برای رفع تبعیض و نژادپرستی و آزادی همگان مبارزه میکرد، مبارزات خود را ادامه داده افکار و مبارزات اوجالان میتواند تمام خلقها را آزاد کند.
چرا جایزه آتاترک از سوی ماندلا پذیرفته نشد؟
ابراهیم اسماعیل در بخش دیگری از گفتگوی خود با خبرگزاری هاوار اعلام کرد که نلسون ماندلا از مبارزات رهبر اوجالان و حل مسئله کورد پشتیانی کرده و در ادامه افزود: زمانیکه نلسون ماندلا در سال ۱۹۶۳ از سفر دورهای خود به آفریقا بازگشت ما همدیگر را ملاقات کردیم. در جزیره روبین ما هر دو محکوم به زندان شده بودیم. هر چند ما در بخشهای مجزایی از این زندان بودیم، گاه و بیگاه همدیگر را ملاقات میکردیم و در رابطه با موضوعاتی مانند آزادی وی از زندان بحث و گفتگو میکردیم. در سال ۱۹۹۰ زمانیکه من در زندان روبین زندانی بودم و ماندلا در زندان ویکتور ورستر بود، او من و چند زندانی دیگر را فراخواند تا با وی دیدار داشته باشم و در خصوص گفتگوها با رژیم آپارتاید به ما اطلاع بدهد.
ماندلا از آرمان خلق کورد پشتیبانی میکرد. به همین دلیل جایزه آتاترک را نپذیرفت. پذیرفته بود که حق پناهندگی به اوجالان داده شود و زمانیکه اوجالان در کنیا ربوده شد، در تلاش بود که به آفریقای جنوبی عزیمت کند. در کنفرانس نهایی ANC من تصمیمی را مطرح کردم که طی آن میبایست درخواست آزادی اوجالان پذیرفته شود و من حمایت خود را از آرمان خلق کورد ابراز کردم.
لزوم برگزاری کارزاری مشابه با کارزار آزادی ماندلا برای اوجالان
ابراهیم در ادامه سخنان خود اظهار داشت که: اجازه داده نمیشود که آقای اوجالان با وکلای خود دیدار داشته باشد، این مسئله بر خلاف حقوق و قوانین بینالمللی است. رهبر اوجالان رزمنده بینظیر آزادی برای خلق کورد بوده و برای آزادی خلق کورد آماده است جان خود را فدا کند. دولت ترک و دولتهای توطئهگر که از تاثیرات آرمان آزادیخواهانه رهبر اوجالان میترسند، تحمیل انزوا بر وی را ادامه میدهند. وی در ادامه خاطرنشان ساخت که در مقابله با توطئه و انزوای تحمیل شده، باید جامعه بینالمللی کارزاری مشابه با نلسون ماندلا را برای رهبر آپو آغاز کند.