پس از تایید ۸ سال و ۹ ماه حبس برای عبدالرحمن گَمیجی‌اوغلو ۶۷ ساله در جولمرگ توسط دیوان عالی کشور، وی در سوم اکتبر دستگیر و به زندان فوق امنیتی شهر وان منتقل شد. گَمیجی‌اوغلو که بیماری‌های زیادی مانند سرطان روده بزرگ، پروستات و نارسایی قلبی دارد، از روز دستگیری تقریباً هر روز به بیمارستان منتقل شده است. گَمیجی‌اوغلو که در غروب ۲۵ اکتبر بیمار شد، به بیمارستان تحقیقاتی دانشکده پزشکی دانشگاه یوزونجو یل وان منتقل شد. درمان گَمیجی‌اوغلو ۶ روز است که در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان ادامه دارد. ۱۷ سازمان غیردولتی در این شهر در ۱۵ اکتبر بیانیه مشترکی برای آزادی فوری گَمیجی‌اوغلو صادر کردند.

سازمان‌های غیردولتی در وان اعلام کردند که وضعیت سلامتی گَمیجی‌اوغلو رو به وخامت است و خواستار آزادی فوری وی شدند.

مهتاب ایشیک، رئیس مشترک شعبه وان انجمن وکلا برای آزادی (ÖHD) که از جمله مؤسسات امضاکننده است، گفت: «عبدالرحمن گَمیجی‌اوغلو در رده زندانیان با حکم سنگین قرار دارد. او چند روزی است که در بخش مراقبت‌های ویژه تحت درمان است زیرا شرایط درمان در زندان فراهم نیست. این وضعیت نقض حقوق بشر و سلامت است. درمان زندانیان بدحال باید در بیرون انجام شود. به این معنا، این فراخوان ما به همه افکار عمومی و محافل آزادی‌خواه است. بیایید با هم صدایی باشیم تا گَمیجی‌اوغلو تحت شرایط سالم در بیرون درمان شود.»

محمد صالح کوشکون، رئیس مشترک انجمن حقوق بشر (IHD) شعبه وان، گفت: «به دلیل بیماری شدیدش، باید در اسرع وقت آزاد شود. او سرطان روده بزرگ دارد و همچنین بیماری‌های مزمن زیادی دارد. ماندن او در زندان به دلیل بیماری مناسب نیست. شرایط زندان باعث پیشرفت بیماری او می‌شود. از اینجا به کلیه نهادها و سازمان‌های مربوطه، این فراخوان ما به وزارت بهداشت، وزارت دادگستری و دادسراهای عمومی مربوطه است. گَمیجی‌اوغلو که یک زندانی به شدت بیمار است به دلایل سلامتی باید آزاد شود و حکم او به تعویق بیفتد. ما نمی‌خواهیم جنازه گَمیجی‌اوغلو مانند سایر زندانیان بیمار از زندان خارج شود.»

حسین یاویچ، یکی از اعضای کمیسیون حقوق بشر اتاق پزشکی وان-جولمرگ، با بیان اینکه دادستانی به ملاقات آنها با عبدالرحمن گَمیجی‌اوغلو اجازه نداد، گفت: «گمیجی‌اوغلو یکی از صدها زندانی است که در زندان‌ها با مرگ روبرو شده‌اند. گَمیجی‌اوغلو با بیماری‌های جدی دست و پنجه نرم می‌کند و یک اختلال روحی و افسردگی ناشی از این بیماری‌ها دارد. پس از دستگیری از زندان به بیمارستان منتقل شد، اما از آنجایی که شرایط بیمارستان برای این کار مناسب نبود، مجبور شد آخر هفته را در بهداری زندان بگذراند. از آنجایی که ما به عنوان نهادهای حقوق بشری این روند را دنبال می‌کنیم، دیدیم که بی‌توجهی‌های جدی به خصوص در بعد بیمارستانی وجود دارد. در روند فعلی کوچکترین پیشرفتی حاصل نشده است. گَمیجی‌اوغلو باید خیلی سریع از شرایط تعویق حکم موجود در قانون بهره‌مند شود. او در موقعیتی نیست که به تنهایی در زندان زنده بماند. در واقع او یکی از زندانیانی است که به شدت بیمار است و مراقبت از او حتی در خانه و توسط خانواده‌اش می‌تواند بسیار سخت باشد. در حالی که این روند باید خیلی سریع انجام شود، اما بین زندان و بیمارستان رفت و آمد وجود دارد.»

او تحت شرایط شکنجه نگهداری می‌شود

یاویچ با بیان اینکه گَمیجی‌اوغلو شبانه با دستبند در بیمارستان نگهداری می‌شود، گفت: «این وضعیت اکنون به یک وضعیت غم‌انگیز در ترکیه تبدیل شده است. ما با شرایطی مواجه هستیم که در سال‌های اخیر صدها زندانی بیمار این فرآیندها را طی کرده‌اند. بسیاری از زندانیان بیمار به دلیل شرایط غیربهداشتی در زندان‌ها جان خود را از دست دادند. تحقیقات لازم در خصوص زندانیان بیمار انجام نشد. ما روند را دنبال خواهیم کرد تا از مرگ جدید در زندان جلوگیری کنیم. در ابتدا وزارت دادگستری و دولت باید به 'حق حیات' تضمین شده در قانون اساسی احترام بیشتری بگذارند و بر این اساس اقداماتی را انجام دهند.»

یاویچ در پایان از همه نهادها خواست تا حساسیت لازم را برای به تعویق انداختن حکم گَمیجی‌اوغلو نشان دهند.

لیست امضا کنندگان

مؤسسات امضاء کننده عبارتند از: «انجمن کمک به خانواده‌های زندانیان و محکومین (توهای-در) شعبه وان، انجمن اتحاد و فرهنگ و همبستگی با خانواده‌هایی که بستگان خود را در مهد تمدن‌ها از دست داده‌اند (MEBYA-DER)، جنبش زنان آزاد (ت‌ژآ)، انجمن حقوق بشر (İHD) شعبه وان، انجمن وکلا برای آزادی (ÖHD) شعبه وان، بنیاد حقوق بشر ترکیه (THİV) شعبه وان، اتاق پزشکی جولمرگ-وان، پلتفرم شعبه‌های KESK شعبه وان، کمیسیون زندانیان کانون وکلای وان، DİSK Emekli-Sen، Kürdigeh، Aryen Hûner، انجمن رسانه و قانون، انجمن زنان استار، اتاق معماران و مهندسان ترکیه (TMMOB) و DİSK Genel-İş.»