چیچک: عادی‌سازی، اما نه برای کوردها!

جنگیز چیچک، نماینده پارلمان دم پارتی استانبول، گفت که کوردها از «عادی‌سازی» که حزب عدالت و توسعه در چند وقت اخیر در مورد آن صحبت می‌کرد محروم شده‌اند و گفت که نیاز به ایجاد یک خط مبارزه مشترک در مقابل این سیاست‌ها وجود دارد.

سیاست‌های نسل‌کشی

دستور کار عملیات نظامی خارج از مرز که در زمان انتخابات آغاز شد و ماده قانون پس‌انداز انتصاب قیم برای شهرداری جولمرگ، همه «عادی‌سازی» حزب عدالت و توسعه در سال‌های اخیر است. جنگیز چیچک، سخنگوی کنگره جوامع دموکراتیک (ه‌د‌ک) و نماینده پارلمان دم پارتی از استانبول، اظهار داشت که این به معنای «عادی‌سازی اما به جز کوردها» است. چیچک در مورد سیاست‌های اخیر حزب عدالت و توسعه در مورد موج سوم انتصاب قیم‌ها و جنگ‌های خارج از مرز را برای خبرگزاری فرات ارزیابی کرد.

چیچک از محرومیت کوردها از عادی‌سازی در ترکیه خبر داد و گفت: «عادی‌سازی بدون کوردها و جنگ علیه کوردها انجام می‌شود. در عین حال، جنگ و اشغال برای این است که رژیم کنونی ثبات خود را حفظ کند، سیستم دولت-ملت ترکیه را که در خدمت سرمایه‌داری است حفظ کند و مردم کورد تا یک قرن دیگر بی‌موقعیت و جایگاه خواهند ماند. بنابراین اقتصادی که وقف سلاح و جنگ می‌شود از فاکتور پس‌انداز بی‌بهره است. این باعث افزایش بار بودجه و تشدید بحران اقتصادی می‌شود. از این رو کوردها تحت تأثیر جنگ انکارگرایانه قرار گرفته‌اند و بخش‌های اجتماعی نیز با بحران اقتصادی مواجه هستند.

چیچک با بیان اینکه رژیم پیام مردم کورد را درباره انتخابات ۳۱ مارس و مقاومت وان گرفته است، گفت، رژیم به جای اینکه مسائل را از راه‌های دموکراتیک حل کند، یک بار دیگر مانند مقاومت گزی و کوبانی آن را تهدیدی برای اقتدار خود دانسته و بر این اساس حمله می‌کند. چیچک گفت: «پس از آخرین شکست در ۳۱ مارس، او در حال انجام کودتای قیم علیه اراده دموکراتیک مردم کورد، افزایش تنش در کشور است و شهرداری‌ها در مناطقی مانند شرنخ و جولمرگ را بخشی از برنامه‌های اشغالگرانه خارج از مرزها ارزیابی می‌کند و با احیای روحیه ینیکاپی، تلاش خواهد کرد تا قدرت خود را زنده نگه دارد.»

چیچک خاطرنشان کردکه از همان روز اول باید دیده می‌شد که انزوای مطلق در امرالی آغاز شد و از آن زمان مردم ترکیه و کوردستان در محاصره هستند، جامعه منزوی شده و سیاست دموکراتیک و اراده برای حل و فصل تسخیر شده است. چیچک سخنان خود را اینگونه ادامه داد: «شاید این بزرگترین مشکل برای سیاست دموکراتیک کوردها و نیروهای مخالف ترکیه بود. انزوای امرالی بر ایده مبارزه متحد نیروهای دموکراتیک-انقلابی کوردستان و ترکیه تأثیر گذاشت. این مسئله دیر درک شد. انزوای مطلق ابتدا از امرالی شروع شد و سپس به کل جغرافیای کوردستان و کشور سرایت کرد. رژیمی که کوردها را از اتاق قانون و حقوق بیرون کرد، امروز کل ترکیه را بیرون می‌کند. در سطح کنونی، قانون تحت کنترل رژیم حاکم قرار گرفته است. آنها با انزوای شدید و عدم اطلاع کامل می‌خواستند صدای مقاومت را تضعیف کنند و همچنین نمی‌خواستند احزاب اجتماعی گفتگو را توسعه دهند و تحت تأثیر قرار گیرند. ما باید دستگیری‌های اول ماه مه، کودتای جولمرگ و رژیم شکنجه و انزوا در امرالی را با هم در دست بگیریم، زمینه‌ای دموکراتیک برای شکست حملات رژیم در آینده و مبارزه با سیستم انزوا در امرالی بسازیم.»