دفتر حقوقی سده بە عدم بازدید سیپیتی از امرالی، اعتراض کرد
دفتر حقوقی سده به سبب این‌که سیپیتی به ترکیه رفته، اما از امرالی بازدید نکرده، اعتراض کرد و گفت: «این وضعیت که ممکن است انزوا و شکنجه در امرالی ادامه پیدا کند، ما را نگران می‌کند.»
دفتر حقوقی سده، در رابطه با این‌که هیئت سازمان منع شکنجه اروپا (سیپیتی) از زندان‌های ترکیه بازدید به عمل آورده اما به دیدار موکل آن‌ها یعنی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان که در زندان امرالی زندانی است و مدت ۳۵ ماه است که از وی هیچ اطلاعاتی در دسترس نیست، نرفته‌اند، بیانیه‌ای صادر کرد.
در این بیانیه به این اشاره شده است که هیئت سیپیتی به امرالی نرفته‌اند و فقط این اطلاعات را در رابطه با انزوای امرالی اعلام کرده‌اند: «با مقامات و مراجع ذیربط به ویژه در خصوص روابط زندانیان محبوس در زندان امنیت عالی تیپ F امرالی و چند موضوع دیگر گفت‌و‌گو شده است.»
در ادامه‌ی بیانیه ذکر شده است: «همان‌طور که مشخص است، هیئت سیپیتی برای مدت طولانی در ترکیه بوده است اما از زندان جزیره امرالی بازدید نکرده و با موکلان ما آقایان عبدالله اوجالان، ویسی آکتاش، حامیلی یلدرم و عمر خیری کُنار ملاقات نکرده‌اند، که مدت ۳۵ ماه است اجازه‌ی ملاقات با آن‌ها داده نشده است.
این رویکرد سیپیتی با وظیفه‌ی آن یعنی جلوگیری از شکنجه همخوانی ندارد. مجازات انضباطی غیرقانونی و انزوای فراقانونی به طور سیستماتیک توسط دادگاه‌های اجرائی اعمال می‌شود. همچنین شروط مجازات و «راه‌کارهای قضایی» برای تحقیق و نظارت وکلا امکان پذیر نیست. حق دفاع در امرالی به طور کامل به فراموشی سپرده شده است، قبل از هر چیز مدت ۳ سال است که ملاقات وکلا و خانواده‌ها، ارتباط موکلان ما با دنیای خارج به طور کامل قطع شده است. وکلا نمی‌توانند هیچ اطلاعاتی در مورد وضعیت سلامتی و نگهداری وکلای خود به دست آورند. با وجود این وضعیت، سیپیتی تنها در دیدار با حکومت این موضوع را مطرح کرده است. برخورد آن‌ها غیرقابل قبول است.
کمیته‌ی حقوق بشر سازمان ملل اعلام کرد که لازم است بتوانند «فوراً با وکلای خود ملاقات کنند» اما ترکیه یک سال و نیم است که این تصمیم اقدامی را اجرا نکرده است. با وجود این، بحث روابط خارجی به صورت محدود مطرح شده و به سیاست‌های منفعت‌طلبانه‌ی دولت و حکومت توجه نشده است. اما مجازات سنگین و شرایط و عدم اطلاع مطلق در امرالی که ۲۵ سال است ادامه دارد، نوعی شکنجه و غیرانسانی و به دور از قوانین بین‌المللی است. اما برعکس ممنوعیت و شكنجه همچنان رو به افزایش است.
در ماه‌های نوامبر تا ژانویه، در ۱۵ فوریه ۲۰۲۴ درخواست‌ها و اطلاعات مربوط به آقای اوجالان و امرالی به سیپیتی گزارش شده است. حتی زمانی که این هیئت در ترکیه بود، از تحولات روزانه مطلع بود، گزارش جلسات ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۲ تا کنون منتشر نشده است، پس از آن تاریخ زلزله‌هایی رخ داد و شرایط بدتر شد، این نیز مستلزم نظارت و تحقیق فوری در امرالی بود. اما قبل از آن‌که دیداری انجام دهند، هیئت برگشت. همچنین این وضعیت ما را از ادامه وضعیت شکنجه و شرایط فرا قانونی و اخلاقی در امرالی نگران کرده است.
در شرایط فعلی سیپیتی هیچ یک از انتظارات و خواسته‌های ما را در نظر نگرفت و دولت نیز هیچ اقدامی برای بهبود وضعیت فعلی انجام نداد. بنابراین، لازم است سیپیتی فورا اطلاعات و نظرات خود را با خلق در میان بگذارد. سیپیتی نباید طبق نظر دولت عمل کند، برای پایان دادن به این وضعیت که انزوا و شکنجه است و خانواده و وکلا بتوانند به امرالی بروند، سیپیتی باید فعالانه به نقش خود عمل نماید.»
