هنرمند تئاتر کورد، جمعه خلیل ابراهیم که با نام باوه طیار شناخته می‌شد، در ۱۷ ژانویه به سد تشرین رفته و به تحصن یا همان مقاومت مردمی پیوسته بود. در ۱۸ ژانویه، تحصن‌کنندگان در تشرین مورد بمباران دولت ترکیه و تبهکارانش قرار گرفتند. در نتیجه این بمباران، جمعه خلیل ابراهیم به شدت مجروح شد. جمعه خلیل ابراهیم که به بیمارستان منتقل شده بود، در ۱۹ ژانویه جان خود را از دست داد. همچنین به همراه جمعه خلیل ابراهیم، ۵ شهروند دیگر نیز جان خود را از دست دادند.

لیلا جمعه ابراهیم، دختر باوه طیار با نام سازمانی آمارا، از زندان زنان ارزینگان از طریق وکلای خود پیامی ارسال کرد.

لیلا جمعه ابراهیم در پیام خود چنین گفت:

«در ابتدا به رهبری و مردم سربلند کوردستان تسلیت می‌گویم. او همواره برای کوردستان و همه مردم تحت ستم، دارای ارزش مبارزاتی بوده است. مبارزه‌ای که او تا کنون انجام داده، ما دیدیم که مردم کوردستان امروز از آن مبارزه حمایت می‌کنند و پاسخ خود را با مبارزه می‌دهند.

او قبل از شهادت، در آخرین سخنان خود چنین گفت: 'ما دست از مبارزه برنمی‌داریم، نمی‌ترسیم و اینجا هستیم. ' امروز مردم میهن‌دوستی که به پا خاسته‌اند، از او و رفقایش حمایت می‌کنند. آن مشعل مبارزه سال‌ها پیش روشن شده و ما نیز تا آخر پیرو این مشعل خواهیم بود.

پدرم که حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) و رهبری را به من شناساند و عشق به آنها را در من ایجاد کرد، همیشه همراه من بود. این امر باعث شد که من امروز او را بیشتر حس کنم. ما به عنوان زندانیان زن در زندان ارزینگان، به خانواده او و خانواده رفقایی که در کنار او شهید شدند، تسلیت می‌گوییم. به همه مردم سربلند کورد تسلیت می‌گویم. ما به مقاومت مردم روژاوا درود می‌فرستیم و به آنها نیز تسلیت می‌گوییم.

ما نیز دست از مبارزه برنمی‌داریم، نمی‌ترسیم و اینجا هستیم.»