جنبش زنان آزاد (ت‌ژآ)، حزب مناطق دمکراتیک (دب‌پ)، مادران صلح و جمعیت پشتیبانی و همکاری با بستگان گمگشتگان اناتولی (آنیاکایدر) و نهادهای ازمیر حزب برابری و دمکراسی خلق‌ها (دم پارتی) بر سر مزار شهید زکیه آلکان در منطقه بورنوا حضور به عمل رساندند. زکیه آلکان در نوروز ۱۹۹۰ در منطقه سور آمد خود را به آتش کشانید.

در این یادبود بی‌وقفه شعار «نوروز پیروز»، «شهدا نمی‌میرند» و «زنده باد نوروز» سرداده شد.

در این یادبود یکی از کنشگران ت‌ژآ، امینه اینان برای سخن گفتن از حاضرین اجازه خواست و چنین گفت: «شما می‌دانید آن سال‌ها در نسیبین افراد بسیاری شهید شدند. این نیز زکیه را بسیار تحت تاثیر قرار داده بود. بر خلق کورد سیاستی مملو از فشار، نابودی و انکار وجود اعمال می‌شد. این سیاست بیش از همه بر علیه زنان تحمیل می‌شد. زکیه نیز از این اعمال متاثر می‌شد. به سور آمد رفت و تمام زنان و کوردها را فراخواند. گفت:‌ «من این ظلم  و سرکوب را قبول نمی‌کنم. من تبدیل به صدای زنان کورد و کوردها خواهم شد. من در سور آمد خود را به آتش می‌کشانم.» پیام زکیه از سال ۱۹۹۰ تا کنون برای ما بمانند یک میراث بجا مانده است. ما پیرو راه زکیه و رفقای اوییم. ما همیشه آنان را به یاد خواهیم داشت. ما با آگاهی از این مهم برعلیه ظلم و نابودسازی مبارزه خواهیم کرد.»