نجم‌الدین سالاز از روزنامه‌نگاران و تحلیلگران مسائل منطقه و مقیم جنوب کوردستان اعلام نمود که در صورت روی دادن هر گونه جنگ یا تنشی بین پ.ک.ک و نظامیان پ.د.ک، این جنگ به نواحی کوهستانی محدود نمی‌ماند.
بعد از آنکه در ماه مارس گروهی از نظامیان پارت دمکرات کوردستان به منطقه زینی ورته اعزام شدند، بین نیروهای این حزب و حزب کارگران کوردستان تنش‌هایی روی داد. در ۱۵ ژوئن نیز نیروهای مسلح ترک طی حمله‌ای هوایی به کمپ آوارگان مخمور، شنگال و قندیل حمله کردند. بعد از ان سربازان ترک در منطقه هفتانین مستقر شدند و جنگ آغاز شد. با این رویدادها، حکومت مرکزی عراق و حکومت فدرال جنوب کوردستان، توافقی را در رابطه با شنگال امضا کردند، و بعد از آنکه پ.د.ک نیروهای وابسته به خود را به منطقه گاره اعزام کرد، تنش بین هر دو طرف افزایش یافت. نجم‌الدین سالاز که چندین سال است به عنوان روزنامه‌نگار در جنوب کوردستان تحولات منطقه را پیگیری می‌کند در این رابطه وضعیت منطقه را ارزیابی کرده است.
ارتباطات آ.ک.پ/م.ه.پ با پارت دمکرات کوردستان
سالاز اظهار داست که رویدادهای هفته اخیر از زمینه‌ای تاریخی برخوردارند. بعد از آنکه پروژه راه حل در ترکیه مورد حمله قرار گرفت و مسئولان ترک بار دیگر به کورد و حزب دمکراتیک خلق‌ها حمله کردند، همکاری‌های پارت دمکرات کوردستان و ترکیه بار دیگر آغاز شدند. خصوصا این ارتباطات با استقرار ایست بازرسی‌ها و نیروها در منطقه بهدینان، استقرار نیروهای ترک، بازرسی‌های فراوان، همراه بودند. این فرایند در ۴-۵ سال اخیر ادامه یافته است.
در بعد اقتصادی نیز همکاری‌های تنگاتنگی بین آ.ک.پ/م.ه.پ با پارت دمکرات کوردستان در جریان است. این همکاری‌ها اکنون چنان تنگاتنگ هستند که مبلغی نزدیک به ۴ میلیون دلار را برای انتخابات در اختیار آ.ک.پ/م.ه.پ قرار دادند. در ۵ سال اخیر نیز دامنه این همکاری‌ها بسیار توسعه یافته است. پیش از این همکاری‌های دو طرفه انکار می‌شدند اما اکنون تمامی این همکاری‌ها با صراحت اعلام می‌شوند.
منفعت ترکیه از این روابط
سالاز در بخش دیگری از تحلیل خود در رابطه با همکاری‌های دو طرف اظهار داشت که ترکیه تلاش می‌کند تا دو نیروی کورد را با یکدیگر به جنگ وادارد، این جنگ احتمالی بین پ.ک.ک/پ.د.ک در هر دو بعد اقتصادی و سیاسی برای دولت ترک و حاکمیت آ.ک.پ/م.ه.پ منفعت دارد. در این رابطه سالاز خاطرنشان ساخت که مراد کاراییلان عضو کمیته مرکزی حزب کارگران کوردستان به منظور رفع تنش‌های موجود فراخوانی را اعلام کرده و مسعود بارزانی نیز بیانیه‌ای را در این رابطه منتشر کرده است. اما بیانیه بارزانی مایه ناراحتی کوردها بوده و قاطبه کوردها این بیانیه را مانند خیانت به آرمانهای کورد معرفی کرده‌اند. همچنین وی افزود: تمامی اظهارات پ.ک.ک در رابطه با ممانعت از روی دادن جنگ بوده‌اند. سالاز در بخش دیگری از تحلیل‌های خود اظهار داشت که در ۲۷ اکتبر بارزانی در قصر خود با برخی از مسئولان میت نیز دیدار کرده و از اتحادیه میهنی و گوران نیز خواسته شده بود که در این نشست حضور داشته باشند، اما هیچ یک از این دو در این نشست حضور نیافتند.
درصدد تکرار تجربه روژآوا هستند
سالاز در بخش دیگری از تحلیل خود اظهار داشت که رویدادهای منطقه توجه ساکنان منطقه را به خود جلب کرده است، هر گونه جنگ احتمالی به هیچ وجه مایه خوشحالی کورد نیست و در اصل جنگی برای ماندن آ.ک.پ/م.ه.پ در مسند حاکمیت است. در صورتیکه جنگی روی دهد، برای کورد بسیار خطرناک خواهد بود. اما آیا در صورتیکه جنگی روی دهد، این جنگ صرفا به منطقه کوهستانی گاره محدود خواهد ماند؟ آیا به شهرها نیز کشیده می‌شود؟ باید در رابطه با ابعاد آن دقت شود. سیاستی است که سالیان دراز است در جریان است. مگر مسعود بارزانی نمی‌داند که روی دادن چنین جنگی به تمامی خلق کورد و مبارزه خلق کورد در شمال و روژاواای کوردستان آسیب می‌رساند؟ مگر نه اینکه دولت ترک تمامی امکانات خود را برای از میان براشتن روژآوا بسیج کرد؟ اکنون نیز به همین شیوه دولت ترک تلاش می‌کند که تجارب خود را در مقابل گریلا بار دیگر تکرار کند.
عدم مشارکت نیروهای پیشمرگه در جنگ
سالاز خاطرنشان ساخت که بیانیه اخبر بارزانی اعلان جنگ به شمار می‌رود. تلاش‌های مشترک شرکت‌های نفتی ترک را نیز باید در نظر داشت که کاملا با دولت ترک متفق عمل می‌کنند. تجربه سالهای ۱۹۹۰ را نیز به یاد داریم. جنگهای مختلفی دیگر نیز زیر پوستی وجود دارند، تنش‌های دیگر نیز وجود دارند... اما این بار آنچه که در صحنه سیاسی کاملا عیان است، جنگ و تنشها به مرحله‌ای رسیده است که تبهکاران-سربازان ترک را به منطقه اعزام می‌کنند. ماه‌هاست که این نیروها در منطقه زینی ورته حضور دارند. همین نیروها هم اکنون عازم منطقه گاره و متینا نیز شده‌اند. اما این فرایند نیز سرانجام در جایی خاتمه می‌یابد. زیرا موضع گروه‌های دیگر نیز در این باره شفاف شده است. پ.ک.ک می‌گوید که ما اکید خواهان جنگ نیستیم. پ.د.ک نیز می‌گوید که باید این مناطق را تخلیه کرده و حضور پ.ک.ک مایه آسیب رسیدن به ماست. در این میان بار سنگینی بر دوش روشنفکران، احزاب و خصوصا اتحادیه میهنی کوردستان و گوران می‌افتد. هم اکنون نیروهای حکومت اقلیم کوردستان وارد مناطق گریلایی نمی‌شوند. پیشمرگه‌های تحت امر وزارت پیشمرگه نیز وارد این مناطق نمی‌شوند، بلکه گروه‌هایی از انها تحت عنون پیشمرگه روژ را به این مناطق می‌فرستند.
درخواست از اتحادیه میهنی و گوران
سالاز در خاتمه ارزیابی‌های خود از وضعیت کنونی اظهار داشت که جامعه منتظر است تا اتحادیه میهنی کوردستان و گوران بیانیه‌ای را در رابطه با این تنشها منتشر کنند. سالاز در ادامه افزود که عدم حضور این دو حزب در دیدار با بارزانی و هیات میت مایه امید بوده و امیدوار هستیم که این دو حزب موضع خود را حفظ کرده و در مقابل جنگ موضعگیری کنند.
