گلسر اوزبای (۶۳) که در زندان بسته زنان شاکران شهر ازمیر بود، پس از ۳۱ سال و ۶ ماه اسارت آزاد شد. گلسر اوزبای که در ۱۲ جولای ۱۹۹۲ در آگری دستگیر و بازداشت شده بود، به اتهام «اخلال در وحدت و یکپارچگی کشور» از سوی دادگاه امنیت دولتی قیصریه به حبس ابد محکوم شد. گلسر اوزبای که به ترتیب در زندان‌های آگری، نوشهیر، ارزروم، میدیات و بایبورت به سر برده بود، ۵ سال گذشته را در زندان شاکران به سر برد.

گلسر اوزبای که امروز پس از اتمام دوران محکومیت ۳۱ ساله خود آزاد شد، در مقابل زندان مورد استقبال اعضای خانواده‌اش، مدیران حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (دَم پارتی) سازمان ناحیه علی‌آغا، اعضای انجمن کمک و همبستگی با خانواده‌های زندانیان و محکومان اژه و مادران صلح قرار گرفت.

'۹ هزار رفیق در اعتصاب غذا هستند'

گلسر اوزبای هنگام خروج از زندان گفت: «شما مرا تنها نگذاشتید، از دیدن همه کسانی که می‌شناسم و نمی‌شناسم بسیار خوشحالم. همیشه جمع باشیم. شما زندان‌ها را تنها نگذاشتید و نخواهید گذاشت. فشار زیادی در زندان‌ها وجود دارد. ما الان آزادی را تجربه نمی‌کنیم. رهبری و هزاران نفر از مردم ما در بازداشت هستند. ۹ هزار نفر از رفقا نیز در زندان در اعتصاب غذا هستند. به همین دلیل خروج ما یک خوشحالی کامل نیست. زندان بخشی از کوردها شده است. در داخل زندان مبارزه‌ای وجود دارد. با وجود اینکه کلیدها در دست دولت است، ولی مقاومت و مبارزه ما در داخل بیشتر می‌شود. رفقایی هستند که در آنجا مبارزه کرده و جاودانه شده‌اند. به خاطر همین است که نباید به زندان‌ها پشت کنیم، یک طرف ما همیشه آنجاست.»

اوزبای که ۲ روز در ازمیر خواهد ماند، سپس به زادگاهش بازید (دوغوبَیازیت) خواهد رفت.