فرانچسکی: اگر کوردها ببازند، همه ما می‌بازیم

پاتریک فرانچسکی، نویسنده فرانسوی، حمله به روژاوا را حمله به آزادی‌ها دانست و گفت: «می‌خواهند روژاوا نابود شود. اگر کوردها ببازند، همه ما می‌بازیم.»

مصاحبه با پاتریک فرانچسکی

پاتریک فرانچسکی محقق و نویسنده با بیان اینکه دموکراسی‌های غربی در حال حاضر نسبتا ضعیف هستند و عضویت ترکیه در ناتو یکی از بزرگترین مشکلات است، گفت: «تا زمانی که ترکیه بخشی از ناتو است، باید متحد اروپایی‌ها باشد. در واقع ترکیه باید از ناتو اخراج شود. آنجا هیچ کاری ندارد، زیرا تمام برنامه‌اش، تمام دستورکار و تمام اراده‌اش علیه غرب، علیه دموکراسی‌ها و علیه همه است. بنابراین، زمانی که دولتی مانند ترکیه در ناتو قرار دارد، کمک به کوردها با مشکلات زیادی مواجه می‌شود.»

در مورد تحولات سوریه با پاتریک فرانچسکی نویسنده پژوهشگر فرانسوی که نویسنده کتاب «مردن برای کوبانی» نیز هست و از نزدیک منطقه را می‌شناسد، گفتگو کردیم.

*رژیم بعث در نتیجه حملات گروه‌های مسلح به پیشتازی هیئت تحریر الشام (HTS) در ۲۷ نوامبر سقوط کرد. سقوط رژیم را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

ابتدا باید به این نکته اشاره کنم که؛ سقوط رژیم بشار اسد چیز خوبی است، اما کسانی که او را سرنگون کردند ممکن است بدتر باشند. ما نباید باور کنیم که صرفاً به دلیل سرنگونی یک رژیم منزجرکننده، جانشین آن لزوماً بهتر خواهد بود. ممکن است آنها بدتر باشند. ماجرای شاه ایران در سال ۱۹۷۹ را به خاطر بیاورید. ظالمی وجود داشت و وقتی سرنگون شد، تصور می‌شد که جانشینان او بهتر خواهند بود، اما اوضاع از این هم وحشتناک‌تر شد. بنابراین، من فکر می‌کنم که برکناری بشار اسد از قدرت بسیار مثبت بود، زیرا همه جا غرق خون بود. اما ما باید مراقب باشیم، زیرا اتفاقات بعدی می‌تواند بدتر باشد، به ویژه برای کوردها و همه ملت‌های کم‌شمار در سوریه.

HTS دستور کار اردوغان را اجرا می‌کند

*شما در مورد سازمان‌های جهادی هم مطالعاتی دارید. چگونه باید ساختار هیئت تحریر الشام (HTS)، سازمان جهادی را که قرار است امروز آینده سوریه به آن سپرده شود، مورد مداقه قرار داد؟

من به وضوح می‌گویم. هیئت تحریر الشام ترکیبی از گروه‌های اسلام‌گرا است که توسط ترکیه رهبری، حمایت مالی، کمک و پشتیبانی می‌شوند و قطر نیز از نظر مالی حمایت می‌کند. HTS در حال حاضر در حال اجرای دستور کار تعیین شده توسط آنکارا و اردوغان است. مشخص نیست که آیا الجولانی در مقطعی تلاش خواهد کرد تا از شر اردوغان خلاص شود و کارت خود را بازی کند یا خیر، اما در حال حاضر از آنکارا اطاعت می‌کند. اطاعت از آنکارا به معنای دوری از اشتباهاتی است که مثلاً طالبان در زمان تصرف قدرت در کابل مرتکب شدند. به همین دلیل است که الجولانی، HTS و اردوغان در تلاش هستند تا غرب را متقاعد کنند که شرکای بسیار شریفی هستند. ما در غرب نباید فریب این تصویر را بخوریم. HTS یک گروه اسلام‌گرای رادیکال وحشتناک به ویژه برای کوردها، مسیحیان، ایزدی‌ها و همه ملت‌های کم‌شمار است. با این حال، ماه‌ها سعی می‌کنند ما را متقاعد کنند که شرکای قابل اعتمادی هستند. اگر در این دام بیفتیم و مثلاً به آنها کرسی در سازمان ملل بدهیم یا HTS را از «لیست سازمان‌های تروریستی» حذف کنیم، بهای سنگینی خواهیم پرداخت. هنگامی که آنها این امتیازات را به دست آوردند، دستور کار واقعی خود را اجرا خواهند کرد، که با برقراری شریعت در همه جا شروع می‌شود. این یک وضعیت بد برای همه تفاوت‌ها، به ویژه کوردها است.

یک جهادی نمی‌تواند معتدل یا مدرن باشد

*امروزه HTS و رئیس آن در غرب به عنوان یک گروه اسلام‌گرای میانه‌رو یا مدرن به بازار عرضه می‌شوند. با این حال، ارتباطات این سازمان و رئیس آن با داعش بر اساس سنت بسیار مشابهی است. این رویکرد غرب را چگونه باید ارزیابی کنیم؟ آیا این خطری برای آینده نیست؟

این یک خطر بزرگ برای آینده است، زیرا چیزی به نام یک سازمان میانه‌رو یا مدرن اسلام‌گرا وجود ندارد. چنین چیزی وجود ندارد. آنها اسلام‌گرای تندرو هستند. بنابراین، آنها دشمن غرب، دشمن دموکراسی، دشمن کوردها و دشمن ملت‌های کم‌شمار هستند. ما نباید گرفتار کمپین اطلاع‌رسانی شویم که سعی دارد آنها را چیز دیگری نشان دهد. آنها همانی هستند که هستند؛ القاعده، چیزی بیش نیستند.

ایده عثمانی در سوریه در حال اجراست

*در حالی که از یک سو آینده HTS و سوریه مورد بحث قرار می‌گیرد، از سوی دیگر دولت ترکیه و تبهکاران وابسته به آن به حملات اشغالگرانه خود علیه مناطق خودمدیریتی دموکراتیک شمال و شرق سوریه ادامه می‌دهند. آیا در دوره‌ای که حملات ادامه دارد، می‌توان از راه حل سیاسی صحبت کرد؟

آنچه در حال حاضر در سوریه اتفاق می‌افتد، از یک سو تمایل الجولانی و HTS برای فتح جنوب سوریه و ادغام آن در امپراتوری عثمانی و از سوی دیگر حذف کوردها در شمال و شرق سوریه است. دولت ترکیه این وظیفه را به ارتش ملی سوریه (SNA) واگذار کرد. این SNA که در حال حاضر به کوردها حمله می‌کند، منبج را اشغال کرده و در حال محاصره کوبانی است. اینها تبهکارانی کم و بیش اسلام‌گرا، کاملا مزدبگیر، آموزش دیده و ایجادشده توسط آنکارا هستند. آنها از سال ۲۰۱۸ در پاکسازی اتنیکی در عفرین شرکت کرده‌اند. آنها همچنین برای پاکسازی قومی ارامنه به قره‌باغ فرستاده شدند. امروز آنها تلاش می‌کنند تا حد امکان کوردها را از شمال سوریه حذف کنند. همه اینها بخشی از جاه‌طلبی اردوغان است. غرب باید این مانور را درک کند و با جلوگیری از تصرف کوبانی و حتی رقه توسط SNA به حمایت از کوردها ادامه دهد.

کوبانی یک نماد است، اگر تصرف شود همه ما می‌بازیم

*آنها می‌خواهند کوبانی را که نماد مقاومت در برابر ذهنیت داعش برای همه است، اشغال کنند. شما همچنین کتابی به نام Mourir pour Kobanê (مردن برای کوبانی) در مورد مقاومت کوبانی نوشتید. تمایل دولت ترکیه برای اشغال این شهر که نمادی برای مردم جهان است را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

اتفاقی که بلافاصله پس از پیروزی کوبانی، یعنی بعد از پیروزی کوردها در برابر داعش افتاد، اهمیت بسیار نمادین دارد. اگر رفقای کوردمان را به دست تبهکاران ترک، SNA و ارتش ترکیه رها کنیم و اگر کوبانی به دست آنها بیفتد، به تعبیری به معنای پایان جهان است. به عبارت دیگر، این پایان آزادی غرب در برابر تروریسم و ​​تمامیت‌خواهی ترکیه خواهد بود. قدرت‌های غربی، آمریکایی‌ها، فرانسوی‌ها و اروپایی‌ها باید برای جلوگیری از اشغال چنین شهری نمادین توسط ترک‌ها اقدام کنند.

*هیچ واکنش جدی از سوی غرب در برابر حملات و اشغالگری به روژاوا صورت نگرفته است. به یک معنا، غرب شرکای خود در مبارزه با تروریسم جهادی، یعنی کوردها را تنها می‌گذارد. شما این رویکرد غرب را چگونه مورد مداقه قرار می‌دهید؟

متاسفانه، دموکراسی‌های غربی در حال حاضر نسبتا ضعیف هستند و عضویت ترکیه در ناتو یکی از بزرگترین مشکلات است. تا زمانی که ترکیه بخشی از ناتو است، باید متحد اروپایی‌ها باشد. در واقع ترکیه باید از ناتو اخراج شود. آنجا هیچ کاری ندارد، زیرا تمام برنامه‌اش، تمام دستورکار و تمام اراده‌اش علیه غرب، علیه دموکراسی‌ها و علیه همه است. بنابراین، زمانی که دولتی مانند ترکیه در ناتو است، ما برای کمک به کوردها با مشکلات زیادی روبرو می‌شویم. همه چیز بسیار پیچیده است.

آنها از مدل روژاوا می‌ترسند

*در میان هرج و مرج سوریه، مدلی که برای همه مشکلات در روژاوا راه‌حل ارائه می‌دهد، ساخته شد. چرا این مدل برای آینده سوریه در نظر گرفته نشده و مورد بحث قرار نمی‌گیرد؟

مشکل اینجاست؛ مدلی که روژاوا پیشنهاد کرده و در حال حاضر در حال اجراست، یک مدل واقعا جالب است و می‌تواند کل خاورمیانه را متحول کند. اما بقیه (قدرت‌های) خاورمیانه این مدل را نمی‌خواهند، زیرا سوریه، عراق، اردن، ترکیه و همه دولت‌های اطراف روژاوا با این ایده مخالف هستند. برای آنها دموکراسی، برابری جنسیتی، آزادی زنان و سکولاریسم سم تلقی می‌شود. آنها می‌ترسند که الگوی مکمل روژاوا به جامعه‌ آنها نیز سرایت کند، بنابراین آن را نمی‌خواهند. به همین دلیل است که رفقای شجاع ما که از این الگو در سراسر جهان دفاع می‌کنند، با مخالفت‌های گسترده‌ای روبرو می شوند. در واقع مشکل نیز همین است.

ما باید در کنار کوردها بایستیم

*خطر دیگر در منطقه، احیای داعش است. با حملات دولت ترکیه، جهادگران در زندان‌ها و اردوگاه‌های روژاوا نیز فعال‌تر شده‌اند. به عنوان کسی که منطقه را از نزدیک می‌شناسد، در این مقطع با چه خطری مواجه هستیم؟

تسخیر اردوگاه‌های روژ و الهول توسط جهادگران خطر بزرگی برای همه است. بیش از ۵۰ هزار جهادگر و خانواده‌هایشان در این اردوگاه‌ها نگهداری می‌شوند. این اردوگاه‌ها در روژاوا یک بمب ساعتی برای کل غرب و دموکراسی‌ها هستند.

من امیدوارم که آگاهی غرب از این مشکل باعث جلب توجه آمریکایی‌ها، فرانسوی‌ها و اروپایی‌ها شود. آنها را وادار می‌کند تا از تصرف این اردوگاه‌ها توسط ترک‌ها و متحدان اسلام‌گرایشان جلوگیری کنند. آنچه در حال حاضر اتفاق می‌افتد بسیار جدی است و همه چیز در خطر است. متأسفانه، به نظر می‌رسد دوره گذار بین ترامپ و بایدن در ایالات متحده آمریکا، آمریکایی‌ها را در یک وضعیت بلاتکلیفی قرار داده است که مخالفان آنها برای پیشبرد برنامه‌های خود از آن سوء استفاده می‌کنند. امیدوارم تا قبل از ۲۰ ژانویه، واکنش درست نشان دهیم و از کوردها حمایت کامل کنیم.

در پایان به این نکته اشاره می‌کنم؛ جهان آزاد - عمدتاً غرب - باید بدانند که آنچه اکنون در شمال سوریه در حال رخ دادن است، برای آزادی در سراسر جهان اساسی است. حمایت و کمک ما به کوردها باید در حال حاضر کامل باشد. در غیر این صورت، تمام جهان در خطر فروپاشی قرار خواهد گرفت.