گاریگوس: انزوای عبدالله اوجالان ما را نگران میکند
ژنو گاریگوس خواستار آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان شد و نقش او را در حل مسئله کورد اعلام کرد و گفت که مشارکت او در مذاکرات برای وحدت و صلح کوردها حیاتی است.
ژنو گاریگوس خواستار آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان شد و نقش او را در حل مسئله کورد اعلام کرد و گفت که مشارکت او در مذاکرات برای وحدت و صلح کوردها حیاتی است.
۴۱ ماه است که هیچ ارتباطی با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان که بیش از ۲۵ سال است در زندان جزیره امرالی گروگان است، وجود ندارد. رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان که حق ملاقات با وکیل و خانوادهاش غصب شده است، در انزوای مطلق به سر میبرد. در حالی که دولت ترکیه با نقض قوانین داخلی خود و قراردادهای بینالمللی که امضا کرده است به حفظ سیستم شکنجه در امرالی ادامه میدهد، واکنشهای بینالمللی به این وضعیت در حال افزایش است.
اخیرا؛ ۶۱ شخصیت فرانسوی از جمله سیاستمداران، هنرمندان، آکادمیسینها و مدافعان حقوق بشر، نامهای به کمیته اروپایی پیشگیری از شکنجه (سیپیتی) ارسال کردند و خواستار اقدام علیه انزوا در امرالی شدند. ژنو گاریگوس، عضو شورای شهرداری پاریس و رئیس سابق عفو بینالملل فرانسه، یکی از امضاکنندگان این نامه، وضعیت در امرالی را برای خبرگزاری فرات (ANF) ارزیابی کرد.
ژنو گاریگوس اعلام کرد که هدف اصلی نامه ارسالی به سیپیتی اطمینان از اقدام فوری در رابطه با شرایط رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان بوده است. گاریگوس گفت: «به عنوان یک نهاد از شورای اروپا، سیپیتی مسئول نظارت بر شرایط بازداشت آقای اوجالان است. ما به عنوان افراد فرانسوی، از سیپیتی درخواست کردیم که دسترسی به عبدالله اوجالان و سایر زندانیان در امرالی را که بیش از ۳ سال است اجازه ملاقات با وکلا و خانوادههای خود را نداشتهاند، فراهم کند. آنقدر که حتی نمیدانیم حالشان خوب است یا حتی زنده هستند یا نه. این وضعیت برای ما بسیار نگرانکننده است. در انزوا نگه داشتن زندانیان و اجازه ندادن آنها برای ملاقات با خانواده و وکلایشان، نقض بسیار جدی کنوانسیون حقوق بشر شورای اروپا و کلیه توافقات بینالمللی است که دسترسی زندانیان به وکلای خود را تضمین میکند که ترکیه عضو آن است.»
«انزوا یک شکنجه غیرانسانی است»
گاریگوس با بیان اینکه انزوا نوعی شکنجه شدید و رفتاری غیرانسانی و تحقیرآمیز تلقی میشود، تصریح کرد: «رها کردن افراد در انزوا در شرایطی که در آن قرار دارند، هم بر سلامت و هم بر روحیه آنها تأثیرات جدی دارد. شرایط کنونی عبدالله اوجالان یک وضعیت بسیار جدی است. انزوای آنها نوعی شکنجه، به وضوح مجازات و انتقام تلقی میشود. فراتر از این، چیزی که به ویژه نگرانکننده است این است که ما نمیدانیم آیا این افراد در زندان هستند، آیا از سلامت کامل برخوردار هستند یا حتی زنده هستند یا خیر. نداشتن اطلاعات در مورد اوجالان و رفقایش معادل ناپدید شدن اجباری است که به عنوان جنایت علیه بشریت تعریف میشود. همه این شرایط به شدت نگرانکننده است و دولت ترکیه باید فورا از بازداشت این افراد در این شرایط دست بردارد.»
گاریگوس با تاکید بر اینکه دولت ترکیه به سیپیتی اجازه نمیدهد گزارش آخرین بازدید خود از امرالی را منتشر کند، آن را غیرقابل قبول دانست و گفت: «این نگرش دولت ترکیه همچنین نشاندهنده این است که ممکن است مشکل بزرگی در امرالی وجود داشته باشد. این موضوع نگرانی دیگری را ایجاد میکند. اگرچه به دلیل نگرش ترکیه نمیتوانیم سیپیتی را مجبور کنیم که این گزارش را علنی کند، اما از کمیته درخواست میکنیم تا دیدار جدیدی از امرالی انجام دهد تا از تامین حقوق عبدالله اوجالان و سایر زندانیان اطمینان حاصل شود و ملاقات مجدد آنها با وکلا و خانوادههایشان برقرار شود.»
«اوجالان یک رهبر مهم در حل مسئله کورد است»
گاریگوس با اشاره به اهمیت نقش رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در حل مسئله کورد گفت: «آقای اوجالان یک رهبر سیاسی بسیار مهم برای کوردها است. برای اینکه او بتواند در مذاکرات برای حل مسئله کورد شرکت کند، باید شرایطی را که ما از او محافظت میکنیم برایش فراهم کنیم. ما باید از وضعیت کنونی که با تقسیم شدن خاک کوردستان بین کشورهای مختلف پیچیده شده است، آگاه باشیم. کوردها شاید یکی از مهمترین مردمان بدون دولت امروز باشند. باید اجازه داد که اراضی تقسیم شده کوردستان یکپارچه شود. من فکر میکنم که این تنها از طریق راههای دیپلماتیک و مذاکرات سیاسی محقق میشود و عبدالله اوجالان رهبری دارای مهارت و توانایی است که میتواند با شرکت در این مذاکرات مردم کورد را متحد کند.»
اوجالان باید آزاد باشد
گاریگوس با اشاره به اینکه کارزار "آزادی برای اوجالان، راهحل سیاسی مسئله کورد" در سطح جهانی مهم است و باید مورد حمایت قرار گیرد، گفت: «ما علاوه بر کشورهای عضو اتحادیه اروپا به ویژه فرانسه و بلژیک، از آمریکا نیز میخواهیم که هر کاری که برای آزادی عبدالله اوجالان لازم است انجام دهند. من از شما دعوت میکنم که این کار را انجام دهید. کوردها مورد ظلم و ستم شدید دولت ترکیه قرار گرفتهاند که دهها سال است ادامه دارد. باید به این وضعیت پایان داد. برای بازگرداندن وحدت و تضمین صلح در منطقه، ضروری است که حقوق کوردها به رسمیت شناخته و تضمین شود که آنها با مبارزه برای ارزشهایی که ما نیز از آن دفاع میکنیم، شایسته آن هستند. حل مسئله کورد در منطقهای که در آن درگیریها مکرر رخ میدهد و یک جرقه ساده میتواند اوضاع را شعلهور کند، گام بزرگی به جلو خواهد بود. کوردستان میتواند در منطقه صلحآمیز شود.»
«دولت ترکیه توسط اروپا بخشیده میشود»
گاریگوس با اشاره به رویکرد شورای اروپا و کشورهای اروپایی نسبت به بیقانونی دولت ترکیه گفت: «ما با ترکیهای روبرو هستیم که هر بار به دلیل منافع ژئوپلیتیکی و توافقنامههای مهاجرتی بخشیده میشود. من میخواهم توجه ویژهای را به چند موقعیت جلب کنم. نخست، در آخرین انتخابات محلی ترکیه، بسیاری از مناصب شهرداری توسط سیاستمداران کورد به دست آمد. از سال ۲۰۱۹، برخی از اعضای شورای شهر و شهردار از سمتهای خود برکنار و بازداشت شدهاند. امروز نیز همین وضعیت در حال وقوع است. این فشارها بر مقامات منتخب باید باعث افزایش نگرانی شورای اروپا شود. من به عنوان یکی از اعضای شورای پاریس به طور مستقیم نگران وضعیت این نمایندگان منتخب کورد هستم که توسط مقامات ترکیه مورد تهدید، آزار و اذیت و دستگیری قرار میگیرند.»
«اروپا برخوردی دورو و ریاکارانه با پکک دارد»
ژنو گاریگوس در پایان با بیان اینکه تداوم رویکرد اروپا در قبال پکک وضعیت پیچیدهای را در منطقه ایجاد میکند، افزود: «اگرچه پکک از سوی نهادهای مختلف «سازمان تروریستی» تلقی میشود، اما کوردها در جریان مبارزه با داعش در سال ۲۰۱۸ بهعنوان قهرمان شناخته میشوند. روژاوا باید یادآوری شود. کوردها که در زمان مبارزه با داعش توسط اروپا به عنوان قهرمان معرفی میشوند، هنگامی که برای دفاع از حقوق خود و محافظت از خود با دولت ترکیه مخالفت میکنند، به عنوان یک گروه تروریستی دیده میشوند.
اروپا دیگر نمیتواند این رویکرد ریاکارانه را ادامه دهد. در حالی که اگر قربانی کردن کوردها به استبداد و حتی دیکتاتوری ترکیه نادیده گرفته شود، ما نمیتوانیم از همین کوردها بخواهیم که در مقابل داعشی که بسیار خطرناک است بجنگند. این وضعیت نشان میدهد که دولتهای اروپایی و شورای اروپا به اندازه کافی برای حفاظت از کوردها تلاش نکردهاند و آنها در این مورد مدیون هستند.»