جمیل بایک, عضو شورای رهبری «کنفدرالیسم جوامع کردستان, ک.ج.ک» ماهیت توطئه بین‌المللی 9 اکتبر که علیه رهبر خلق‌ کرد, عبدالله اوجالان صورت گرفت را مورد ارزیابی قرار داد. بایک خاطرنشان ساخت که این توطئه, بزرگترین حمله ناتو بود. وی خطاب به خلق‌کرد گفت:«باید خلق‌مان با تمام توان خود به قیام برخیزد».

مقاله جمیل بایک, عضو شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کردستان , ک.ج.ک, در سایت رسمی پ.ک.ک (http://www.pkkonline.com/) منتشر شد. بایک گفت:«باید خلق‌کرد با تمام توان خود به قیام برخیزد و در سالگرد توطئه 9 اکتبر از دشمنان حساب‌خواهی کند و از کرامت و حیثیت خود صاحبداری کند».

بایک در آغاز مقاله خود توطئه 9 اکتبر را روزی سیاه در تاریخ خلق‌کرد عنوان کرد. وی توطئه‌گران را محکوم می‌سازد و وجود رهبر خلق‌کرد اوجالان, مبارزات خلق‌کرد و جنبش آن را مایه افتخار خلق‌کرد و کردستان در مقابل توطئه و توطئه‌گران دانست.

در ادامه مقاله بایک آمده:«توطئه 9 اکتبر در چنان توطئه‌ای است که حزبمان , خلقمان و همه بشریت هیچگاه آن را از یاد نخواهد برد. توطئه‌گران خواستند با از میان برداشتن رهبر آپو و طرح این توطئه آینده خلق‌کرد را به سیاهی بنشانند. در مقابل چنین حمله‌ای گسترده, می‌بایست مقاومتی بی‌نظیر صورت می‌گرفت. خلق‌, رفقا و جنبش‌مان هم به چنین مقاومتی دست زد. در زندان‌ها, کوهستان‌های کردستان و خارج از میهن دهها مبارز و میهن‌دوست ما موضعی حماسی و تاریخی اتخاذ کردند. با به آتش کشیدن بدنشان این پیام را دادند که «هیچ قدرتی نمی‌تواند خورشیدمان را خاموش سازد» و به کاروان شهدای جاودان پیوستند».

جمیل بایک ضمن اشاره به مرحله عملی شدن توطئه و مرحله پس از آن , یادآور می شود که هدف از توطئه امحای کامل جنبش کردها و شکستن امیدهای خلق‌کرد نسبت به آزادی بود.

بایک اذعان داشت که به اسارت درآوردن رهبر خلق‌کرد, عبدالله اوجالان, این امید را به دشمنان خلق‌کرد بخشید که جنبش کردها در عرض شش ماه بطور کامل نابود می‌شود, اما با مواضع صحیح و بجای خلق کرد و رهبر آن این توطئه نقش‌برآب شد.

جمیل بایک در این زمینه می‌گوید:«از 7 تا 70 ساله همه اقشار جامعه کردستان پیرامون رهبرشان حلقه زدند و متحد شدند. رهبر آپو هم با موضعی صحیح به این اقدام خلق‌کرد پاسخ داد و سرنوشتی که صدها سال برای هر قیام کردها و نابودی آن تحمیل شده بود, متحول ساخت. لذا اشغالگران توانستند خلق‌مان را به هزیمت دچار سازند و حتی جرأت نکردند علیه رهبر آپو اقدام کنند».

بایک می‌گوید در نتیجه این موضع و مبارزه صحیح خلق‌کرد و جنبش ما, انقلاب و مبارزات آزادیخواهانه به چنین مرحله‌ای رسیده که آن را مرحله «استراتژیک چهارم» می نامیم. با اعلام خودمدیریتی دموکراتیک نه تنها خلق‌کرد, بلکه همه خلق‌های ترکیه هم در پروسه آن آزادی قرار گرفتند».

جمیل بایک, عضو شورای رهبری ک.ج.ک در ادامه می‌افزاید که خلق‌کرد و جنبش آزادیخواهی آن علیه توطئه مبارزه‌ای بی‌نظیر پیشبرد داد و با تقدیم شهدایی گرانقدر از ارزش‌های خود محافظت به عمل آورد. در این مرحله حساس تاریخی, خلق‌کرد به ماهیت دوستان متقلب کردها هم پی برد و روی راستین خیانتگاران به ملت هم افشا شد.

تنها با آزادی رهبر آپو توطئه از میان می‌رود

جمیل بایک عضو شورای رهبری ک.ج.ک در ادامه مقاله خود خاطرنشان می‌سازد که اگر دلیل شکل‌گیری توطئه 9 اکتبر بصورت صحیح درک و تفهیم نشود, نخواهیم توانست حقیقت مبارزاتی جنبش آزادیخواهی خلق‌کرد در گذشته, حال و آینده‌ را درک نماییم. بایک ضمن اشاره به عوامل داخلی و خارجی توطئه, می‌گوید:«تنها درصورت آزادی رهبر آپو می‌توان گفت که توطئه خنثی شده است».

بایک توطئه صورت گرفته علیه اوجالان را بزرگترین حمله ناتو برشمرد و ضمن اشاره به دلایل این حملات سیستم مدرنیته کاپیتالیستی علیه پ.ک.ک و رهبری آن, می‌گوید:«همگان بخوبی می داند که غیر از جوانب ملی و منطقه‌ای, بخشی از مبارزات پ.ک.ک, مبارزات ایدئولوژیکی علیه سیستم مدرنیته کاپیتالیستی است. این امر به تنهایی آشکارترین دلیل حمله صورت گرفته علیه رهبر آپو و جنبش ماست. این سیستم هژمونی و قدرت‌طلب, پروژه رهبر آپو و جنبش ما به نام کنفدرالیسم دموکراتیک را تهدیدی علیه موجودیت خود می‌داند».

بایک همچنین اذعان می دارد که اساسا قبل از حمله به عراق و افغانستان, توطئه‌گران در صدد برآمدند که برای عملی‌ساختن پروژه‌های خود در خاورمیانه, رهبری و جنبش خلق‌ کرد را از میان بردارند. بایک در ادامه می‌افزاید که پ.ک.ک عاملی بود که سیاست‌های توطئه‌گران را از هم فرومی‌پاشید. برای همین می‌بایست یا پ.ک.ک را به جانب خود جذب می‌کردند و یا نابود می‌ساختند.

به نظر بایک اما مهم‌ترین نقش در عملی‌شدن توطئه دشمنان کرد, نقش سازمان‌ها و احزاب کرد از قبیل «حزب دموکرات کردستان ـ عراق» به سرکردگی بارزانی و «اتحادیه میهنی کردستان» به سرکردگی طالبانی بود. بایک به «پیمان واشنگتن» در سال 1998 اشاره می کند که به سرکردگی آمریکا میان احزاب فوق «دموکرات کردستان ـ بارزانی » و «اتحادیه میهنی کردستان ـ طالبانی» امضا شد. وی در ادامه می‌گوید:«در سایه مواضع این احزاب و نیروها در مرحله شکل‌گیری توطئه, افشا شد که یکی از تصمیمات مهم این پیمان, جنبش پ.ک.ک و رهبری آن است. لذا وقتی که توطئه در جریان بودع این احزاب آشکارا در کشورهای اروپایی می‌گشتند و می‌گفتند پ.ک.ک یک سازمان «تروریستی» است. هدف اساسی توطئه‌گران از این کار, نابودی پ.ک.ک و هموار ساختن زمینه برای تبدیل شدن نیروهای متقلب به رهبر بود. تلاش‌های داخلی در داخل جنبش ماهم به دست مزدورانی همچو عثمان و بوتان, بخشی از آن توطئه بود».

بایک می‌گوید که در مرحله کنونی, می‌توان گفتک که توطئه 9 اکتبر نقش بر آب و خنثی شده, اما نمی‌توان گفت که خطر آن رفع گردیده. بایک در این خصوص انزوای تحمیل شده بر اوجالان را بخشی از همان سیاست‌های توطئه می‌نامد و می‌گوید تنها با آزادی کامل اوجالان خطر توطئه بطور کامل از میان می‌رود.

بایک در پایان مقاله خود ضمن اشاره به مبارزات گریلاهای ه.پ.گ در شمال کردستان که در حال گسترش است و همچنین پیروزهای پی‌درپی خلق‌کرد در غرب کردستان, می‌گوید نیرو و توان جنبش کردها هم‌اکنون نشأت گرفته از مقاومت اوجالان علیه توطئه است.

جمیل بایک در پایان ضمن فراخوان خلق‌کرد به قیام می‌گوید باید خلق‌مان در 14امین سالگرد توطئه 9 اکتبر مبارزات خود را در مقابله با استراتژی اسلام سیاسی با سرکردگی حزب اردوغان و دولتش, ارتقا بخشد.