دوران کالکان با اشاره به اینکه فاشیسم آکپ-مهپ تنها با جنگ نابود میشود، گفت: «ما مبارزه ضد فاشیستی را رهبری میکنیم. ما باید با جنگیدن این جنگ و مبارزه را بزرگتر و توسعه دهیم. وی با گفتن اینکه: «بیایید این فاشیسم و همه حیلهها و ترفندهای آن را از بین ببریم تا اجازه ندهیم که ترکیه را بیش از پیش پوسیده و فرصتهای ترکیه را مصرف کند و به جامعه آسیب برساند.»، بویژه جوانان ترکیهای، زنان و کارگران را به رادیکال کردن مقاومت در برابر فاشیسم و مشارکت بیشتر در جنگ ضد فاشیستی فراخواند.
دوران کالکان، عضو کمیته اجرایی پکک، در برنامه تلویزیونی مدیا هابر که در آن شرکت نمود، همچنین به تحصنهای آزادی که به مدت ۱۲ سال بدون وقفه در استراسبورگ فرانسه برای آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان برگزار میشود، اشاره کرده و تاکید کرد: «آنها موفق خواهند شد، زمینه، امید و اراده ایجاد کردند. آنها همه مردم کورد، مردم ما ساکن در سراسر جهان و همچنین تمام محافل آزادیخواه و دمکراتیک جهان را جذب کردند و در کنشهای خود گنجاندند. اکنون کنشهای آنها رشد کرده و عمومیت یافته است. در واقع به ستون، پایه، آغاز و بخشی از کارزار جهانی آزادی ما تبدیل شده است. بر این اساس، بیشتر توسعه و ادامه خواهد یافت و نتیجه خواهد گرفت.»
ارزیابی کامل کالکان از تحولات جاری به شرح زیر است:
«من با احترام به رهبر آپو، معمار مقاومت امرالی درود میفرستم. حملات، انزوا، شکنجه و نسلکشی در امرالی ادامه دارد. البته بزرگترین و معنادارترین مقاومت تاریخ در برابر اینها همچنان ادامه دارد.
در دوره گذشته تغییری در نحوه اجرای سیستم فعلی ایجاد نشده است. ما آن موقع گفتیم، مجازاتهای انضباطی را بهانهای برای این انزوا ایجاد کردند. این فقط انزوا یا ممانعت از ملاقات نبود، بلکه در واقع پوششی قانونی بود که برای جلوگیری از محاکمه مجدد رهبر آپو و به دست آوردن آزادی جسمانی در چارچوب به اصطلاح «حق امید» ساخته شده بود. گفتیم که این کار را ادامه خواهند داد. واقعا نیز پس از آن دیدیم که گفتند دوباره مجازات انضباطی دادهاند.
البته دلیل آن توضیح داده نمیشود. واقعا وضعیت قابل قبولی نیست. میتوان این را بیان کرد؛ منضبطترین، سازمانیافتهترین فردی که در این دنیا زندگی و کار میکند، رهبر آپو است. هزاران، دهها هزار نفر این را میدانند. در واقع، مدیران دولت ترکیه که این مجازاتهای ساختگی را اعمال میکنند، به خوبی میدانند. با این حال، نامیدن آن به عنوان «مجازات انضباطی» بیمعنی است. نیاز به درک خوب دارد. این چیزی ساختگی است.
از سوی دیگر، ادامه این حمله، گواه بر این است که در امرالی مقاومت بزرگی وجود دارد و نیروهای توطئهگر بینالمللی و دولت ترکیه، نظام نسلکش، موفق نبوده و در مبارزه امرالی شکست خوردهاند. مقاومت بزرگی وجود و ادامه دارد. به علاوه این طرز فکر و سیاست فاشیستی، استعماری، نسلکشی بر مبنای قضاوت و محکومیت ادامه دارد. بنابراین باید این را به درستی درک کنیم و به درستی و کافی در آن مشارکت کنیم. چیز که مهم است نیز همین میباشد.
ما فقط میتوانیم از طریق مبارزه به نتیجه برسیم
ما باید سیستمی را در امرالی که هیچ قانون یا اخلاقی را به رسمیت نمیشناسد، افشا کنیم. در این زمینه گفتیم مبارزه حقوقی نیز مهم است. وکلا و محافل حقوقی این کار را از طریق جلسات و کنفرانسهای مختلف انجام میدهند. آنها واقعاً مهم و معنادار هستند. زیرا نمونه بینظیری از بیاخلاقی و بیقانونی در امرالی وجود دارد. کسی که به قانون اعتقاد دارد نمیتواند این را بپذیرد. در واقع، نیازی به دموکراتیک بودن وجود ندارد. نیازی نیست که او سوسیالیست و چپ باشد. به عبارت دیگر، هر کسی که میگوید به قانون اعتقاد دارد، نمیتواند نظام و رژیم موجود در امرالی را مشروع بداند. از این جهت، افشای این موضوع، فاش کردن آن، براندازی نقاب آن و آشکار ساختن این که نظام امرالی چه نوع حمله غیراخلاقی و غیرقانونی است، بسیار مهم است.
میبینیم که مبارزه علیه نظام نسلکشی امرالی در حال گسترش و توسعه است. تحولات مهمی رخ داده است. در کوردستان این اتفاق افتاد، در خارج از کشور اتفاق افتاد، همه جا اتفاق میافتد. غنیتر و متنوعتر شده است. بر اساس کارزار آزادی جهانی ما که از ۱۰ اکتبر آغاز شد، کنشهایی که آزادی جسمانی رهبری را مبنا قرار داده است، گسترش، غنیسازی و رشد دارد. البته باید این شبهه را بیشتر مطرح کرد. قطعاً نباید آنچه را که وجود دارد کافی دانست. باید در هر زمینه پیشرفت کرد و گسترش یافت و با مبارزه به نتیجه رسید. زیرا فقط مبارزه نتیجه میدهد. نمیتوان نتیجه دیگری گرفت. اما تحولات کنونی نیز مهم هستند.
به همین مناسبت بار دیگر به همه کنشگران درود میفرستم. به عنوان مثال، زندانها و کنشهایی که حول آن صورت میگیرند ادامه دارد. کوچکترین پسرفت یا تضعیف وجود ندارد. به تدریج، کنشهای تودهای در اطراف مقاومت زندان بزرگ و بزرگتر میشود. این بسیار مهم است، در حال تکامل است. کنشگری در همه عرصههای تودهای وجود دارد و اعتراضات ادامه دارد. در این دوره فشار قابل توجهی بر سیپیتی وجود داشت. هنگامی که این واقعیت که این سازمان به طور قانونی وظایف خود را انجام نمیدهد آشکار شد و در افکار عمومی منعکس گردید، بسیاری از محافل ابتکارات کنشی را توسعه دادند که بر سیپیتی فشار آورد. زنان کنشهایی انجام دادند؛ کنشهای ارسال نامه. نامههای امضا شده توسط روشنفکران، نویسندگان، هنرمندان، کارگران، اتحادیهها، دموکراتها، چپها، سوسیالیستها و دوستان کورد در تقریباً تمام کشورهای اروپایی و جوامعی که مغز و دل دارند و از سوی جوامعی که به قانون و عدالت اعتقاد دارند به رسمیت شناخته شده و پذیرفته شدهاند، به سیپیتی فرستاده شد. از سیپیتی خواسته شد تا وظیفه خود را عملی کند. فراخوان داده شد، از سیپیتی خواسته شد که به امرالی بروند و اطلاعات کسب کند. بیان شد که این طبیعیترین و دموکراتیکترین وظیفه و حق قانونی است. به این معنا، سیپیتی فراخوانده شد تا به وظیفه و مسئولیت خود عمل کند.
اینها بسیار مهم هستند، باید توسعه و ادامه داده شوند. معلوم شد که؛ مقاومت برای آزادی و دموکراسی که علیه نظام امرالی، بیقانونی و بیعدالتی در امرالی ادامه دارد، روز به روز اقشار بیشتری را دربر میگیرد و به صورت موجی در سراسر جهان در همه جوامع گسترش مییابد. به هر جا که برسد مردم با این وضعیت بیقانونی مخالفت میکنند. آنها به مبارزه برای آزادی رهبر آپو اهمیت میدهند و به طرق مختلف در آن شرکت میکنند. این یک موقعیت بسیار مهم و معنادار است. هنگامی که مبارزه به چنین وضعیتی برسد، هیچ کس نمیتواند آن را متوقف یا از آن جلوگیری کند. نمیتوان از موفقیت این مبارزه جلوگیری کرد. این را همه باید بدانند. هیچ کس نمیتواند از موفقیت کارزار آزادی جهانی که برای آزادی جسمانی رهبر آپو آغاز شد، جلوگیری کرده و تشکیل مانع کند. این کارزار قطعا موفقیتآمیز خواهد بود.
بر این اساس مشارکت هنرمندان، فرهیختگان و همه وجود دارد. کنشهای جوانان و زنان ادامه دارد. باید توسعه داده شود، باید بیشتر بزرگ کرد.
من به کسانی که در تحصن در استراسبورگ شرکت کردند تبریک میگویم
در واقع، این کارزار آزادی جهانی، مبارزه کارزاری ما با هدف قرار دادن آزادی جسمانی رهبر آپو، در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳ اعلام شد. شروع شد، اما تحصن برای آزادی در استراسبورگ ۱۲ سال پیش بعنوان تحصن برای آزادی رهبر آپو آغاز و اجرا شد. میهندوستان اروپایی آن را اداره میکنند. جوانان، زنان، کارگران و زحمتکشان از کشورهای مختلف اروپایی هر هفته از جایی میآیند و در تحصن شرکت میکنند. این کنش در ۲۵ ژوئن دوازدهمین سال خود را به پایان میرساند. وارد سیزدهمین سال خود میشود. به مطبوعات اعلام شد که در این سالگرد کنشگری بسیار گسترده تودهای برگزار خواهد شد. باید به این موضوع اهمیت داد و به آن توجه کرد. زیرا در واقع این نه تنها ماندگارترین کنش برای آزادی است، بلکه کنشی است که ۱۲ سال پیش برای آزادی خلق کورد و رهبر آپو آغاز شد و زمینه را برای کارزار جهانی آزادی ما فراهم کرد که در ۱۰ اکتبر آغاز شد. ما باید آن را اینگونه ببینیم. در این راستا واقعاً باید در سالگرد آن مشارکت بیشتری صورت گیرد.
مردم ما در اروپا باید این را در نظر بگیرند. این کنش را ۱۲ سال بدون وقفه ادامه دادند. من به همه کسانی که از طرف مدیریت حزب ما در این کنش شرکت کردند تبریک میگویم و درود میفرستم. آنها موفق خواهند شد، زمینه، امید و اراده را ایجاد کردند. آنها همه مردم کورد ساکن در سراسر جهان و همچنین تمام محافل آزادیخواه و دمکراتیک جهان را جذب کردند و در کنش خود گنجاندند. اکنون کنش آنها رشد کرده و عمومیت یافته است. در واقع به ستون، پایه، آغاز و بخشی از کارزار جهانی آزادی ما تبدیل شده است. بر این اساس، بیشتر توسعه یافته، ادامه خواهد یافت و نتیجه خواهد گرفت. بر این اساس من یک بار دیگر به همه کسانی که در این کنش شرکت کردند درود میفرستم و برایشان آرزوی موفقیت دارم.
از آسمان، خرابههای آکپ-مهپ از هر طرف میبارد
اخیرا در تمام مناطق حفاظتی مدیا، در آواشین، که در واقع در زاپ و متینا این اتفاق به طور مداوم رخ میدهد. همچنین در خاکورک عملیاتهایی انجام شد و همچنان ادامه دارد. گریلاها هر روز به گلههای فاشیست اشغالگر و مهاجم آکپ-مهپ ضربه میزنند.
از طرف دیگر چیزی که بیشتر از همه به آن اعتماد داشت تکنیک او بود. آن را جنگ فنی و اطلاعاتی نامید. وضعیت عاملان استخباراتی آن با وضعیت فناوریاش تفاوت چندانی ندارد. البته به دلیل پنهان بودن قابل مشاهده نیستند. بسیاری از چیزها آشکار نمیشوند زیرا آنها را پنهان میکنند. به خصوص افکار عمومی ترکیه و خارج از آن چیز زیادی نمیدانند و نمیشنوند. اما نیزه دیگر در گونی جا نمیشود. به نوعی دیده میشود. مرکز اطلاعرسانی و مطبوعاتی نیروهای مدافع خلق (هپگ) نتایج را تا کنون اعلام کرده است. محافل مطبوعاتی مختلف نیز این موضوع را اعلام میکنند. اکنون از آسمان، خرابههای آکپ-مهپ از هر طرف میبارد. باشور کوردستان به این وضعیت رسیده است.
پروازهای آن را نشان میدهد، اما چرا هرگز سقوطهای آن را نشان نمیدهد؟
گفته شد که زاپ گور فاشیسم خواهد بود، مناطق حفاظتی مدیا گور آن خواهد بود. در واقع فاشیسم را فرو میپاشد. همه باید این را ببینند. چنین چیزی وجود ندارد که فاشیسم اینقدر قوی باشد. میگویند فاشیسم در حال ساخت است. اینطور نیست. او سعی میکند خود را سرپا نگه دارد. او در تلاش است تا عمر خود را افزایش دهد. او در تلاش است تا از فروپاشی کامل خود جلوگیری کند. واقعاً مهم است. نباید آن را ساده انگاشت. طیب اردوغان چقدر تحسین میکرد؟ آن شبکههای تلویزیونی حامی آکپ ژست میکردند. ما پهپاد داریم، آنها اینطور پرواز میکنند، آنها آنطور پرواز میکنند. پروازها و ضرباتش را نشان دادند، اما هرگز سقوطهای آن را نشان ندادند. آنها را هم نشان دهند تا همه بشنوند. بگذار همه ببینند.
ضربات در ۲۷ می و ۶ ژوئن نیز قابل توجه بود. ظاهراً در حال حاضر تعادل در تکنیک به دست آمده است. فاشیسم آکپ-مهپ دیگر نمیتواند آنطور که میخواهد عمل کند. من به عملیاتکنندگانی که در همه زمینهها به گروههای فاشیست آکپ-مهپ ضربه زدند، به ویژه در خطوط زاپ، آواشین، متینا و خاکورک و همه کسانی که در ساقط کردن این پهپادها سهیم بودند تبریک میگویم. من از این فرصت استفاده میکنم و به فرماندهی و نیروی مبارز هپگ و یژااستار که در سختترین شرایط برای فروپاشی فاشیسم آکپ-مهپ میجنگند، درود میفرستم.
واقعیت جنگ را باید به سطح آگاهی رساند
در شخصیت رفقا زیلان، شاهان و سرحد آخرین شهدای متینا، با عشق و سپاس از همه شهدای بزرگ این مبارزه دلاورانه یاد میکنم. مبارزهای که در خط فدائیان آپویی ادامه دارد، مبارزهای که در خط شهدا ادامه دارد. هیچ چیز به این راحتی نیست. فرماندهی قرارگاه مرکزی ما فراخوانهای زیادی داشت و اعلام کرد: «بگذارید مردم ما بهتر بفهمند، بهتر ببینند، بهتر احساس کنند.» این فراخوانها خیلی مهم بود. بله، پهپادها در حال سقوط هستند، اما چگونه سقوط میکنند؟ گلههای فاشیستی آکپ-مهپ متحمل ضربه پشت ضربه میشوند. هپگ ترازنامه ماه می خود را یک هفته پیش اعلام کرد. یک جنگ واقعاً جدی در آنجا وجود دارد. ترازنامه سایر مناطق نیز اعلام میشود. گرچه مثلاً در غزه ترازنامه را طوری میدهند که انگار یک لیوان آب مینوشند. یعنی ۱۰ هزار، ۲۰ هزار، ۳۰ هزار نفر مردند. اینها انسان هستند، انسان! انسانها را انسانها میکشند! این چه نوع انسانیتی است؟ باید یک بار برای همیشه با دقت مورد سوال قرار گیرد. اینک کشمکش وجود دارد. ما جنبشی هستیم که مشتاق آزادی و دموکراسی هستیم، اما چنان چیزی به ما تحمیل شده است که؛ رهبر آپو آن را: «ما با جنگ سروکار داریم.» عنوان کرد. ما مبارزه و تلاش میکنیم تا خفه و نابود نشویم. بنابراین ما به این نقطه رسیدهایم.
از این نظر باید واقعیت این جنگ را به خوبی درک کرد. جنگ در تونلها، سیستم تیمی. چگونه ممکن است چند نفر ۲۴ ساعت شبانهروز در حال جنگ با یک ارتش باشند، دائماً آنها را تعقیب کنند، در حالی که از خود در برابر حملات ارتشی که با قدرتی که از ناتو دریافت میکند محافظت میکنند، ضربه به آنها وارد کنند؟ این یعنی چی؟ چه مفهومی دارد؟ ما باید آن را خوب درک کنیم. افزایش آگاهی لازم است. ما نباید بگوییم که گریلا میجنگد، ضربه میزند و این اتفاق میافتد. با چه شعور، ایمان، اراده، مقاومت، شجاعت و فداکاری این امر محقق میشود؟ همه مردم کورد اعم از زن، مرد، پیر و جوان به ویژه جوانان کورد باید این را خوب درک کنند و به خوبی احساس کنند. باید این روحیه را درونی کرد و ۲۴ ساعت شبانهروز با آن زیست. هر نوع زندگی دیگری زندگی صحیحی نیست. زندگی قابل قبولی نیست.
از این نظر، گریلا واقعاً به سطح مهمی رسیده است. در گذشته، در دهه ۸۰، مردم ما در اروپا در خارج از کشور شعارهایی از قبیل «بزن گریلا بزن، کوردستان را ایجاد کن» سر میدادند. اکنون گریلا علیه چنین حملهی مبتنی بر توطئه بینالمللی، ضربه میزند و گام به گام کوردستان آزاد را تأسیس و میسازد. مقاومت گریلا و مردم همراه با مقاومت زنان، جوانان و خلق واقعاً زندگی جدیدی را میآفریند. زندگی آزاد را ایجاد میکند، اخلاقی جدید ایجاد میکند و استانداردهای زندگی را شکل میدهد. انسانهای نوین، انسانهای آزاد را میآفریند و روابط انسانی آزاد را ایجاد میکند. بنابراین در اینجا صرفا ریختن خون مطرح نیست. بله، جنگی در جریان است، در شرایط سخت اتفاق میافتد، خون ریخته میشود، اما نباید فقط به این نگاه کرد. هدف این جنگ چیست، چه چیزی ایجاد میکند، چه چیزی را توسعه میدهد؟ چه نوع آگاهی، باور و ارادهای را آشکار میکند؟ چه نوع شکلگیری شخصیتی ایجاد میکند؟ چگونه زندگی را بر پایههای آزاد شکل میدهد؟ چگونه آزادی زنان و اراده زنان را بر اساس برابری بر اساس تفاوتها شکل میدهد؟ بنابراین آزادی و دموکراسی را در جامعه به ارمغان میآورد و جامعهای دموکراتیک ایجاد میکند. باید اینها را دید. جنگ گریلایی پیشاهنگ همه اینهاست. اکنون جنگ بر همین اساس ادامه دارد. البته این نیاز به درک درست و حمایت دارد.
ما باید جنگ را بیشتر گسترش دهیم
فراخوانهایی داده شد؛ ما باید این جنگ را بیشتر گسترش دهیم. نباید فقط به گریلاها در کوهستان محدود شود، بلکه باید بیشتر به شهرها گسترش یابد. گرچه در شهرها فعالیت خاصی وجود دارد، من به آنها درود میفرستم. اما نیاز به گسترش بیشتر دارد. ما باید بتوانیم آن را در هر زمینهای به جنگ خوددفاعی تبدیل کنیم. ما نمیتوانیم بدون جنگ خوددفاعی به آزادی دست یابیم یا دموکراسی را برقرار کنیم. ما قطعا نمیتوانیم به یک جامعه آزاد و دموکراتیک تبدیل شویم. ما باید اینها را خیلی خوب بدانیم. در این زمینه، گریلا پیشرو است. جوانان کورد و مردم کورد با تمام وجود از این مبارزه حمایت میکنند. گریلا این مبارزه را ادامه میدهد. به عبارت دیگر، فداکاری گریلا و میهندوستی مردم واقعاً تغذیه کننده و مکمل یکدیگر هستند. جنگ آشکارا ادامه خواهد داشت. در دوره آتی، عملیاتهای گریلایی متنوع، غنیتر، گسترش و توسعه خواهد یافت. من میتوانم این را بیان کنم.
فاشیسم آکپ-مهپ از نابودی نجات نخواهد یافت
وضعیت از نظر فاشیسم آکپ-مهپ چگونه است؟ مبهم است. نمیخواهم بگویم اینطور یا آنگونه است، اما اینطور نیست که بدون حساب گفته میشود. آنها سعی کردند با جنگ روانی همه را بترسانند. اما به نظر میرسد که اینطور نیست. در واقع، به نظر میرسد که این یک جنگ روانی بسیار اغراقآمیز است. فاشیسم در حال فروپاشی است، فاشیسم آکپ-مهپ در حال فروپاشی است. تمام تلاش و تقلاهای آنها، همه تبلیغات آنها در واقع برای پنهان کردن این است. در حال منحرف کردن دستور کار هستند. حقایق را با نقاب میپوشانند تا فروپاشی و از هم پاشیدگی آنها دیده نشود. به طوری که دیده و فهمیده نشود، ضعیف شدهاند، ضربه خوردهاند، در شرف فروپاشی هستند. آنها به ویژه از افکار عمومی خارجی و افکار عمومی ترکیه در صورت بروز چنین وضعیتی میترسند. آنها در حال حاضر با حمایتی که از خارج دریافت میکنند زنده میمانند. آنها از این میترسند که دیگر این حمایت را دریافت نکنند. آنها با پول و آن توهمات ناسیونالیستی، جنسیتی و مذهبی افراد زیادی را شستشوی مغزی دادند. آنها را به دشمن کوردها تبدیل کردهاند و با گفتن «ما برنده هستیم» فریبشان میدهند. آنها میترسند که این افراد حقیقت را ببینند و از آنها روی گردانند. فاشیسم آکپ-مهپ ترس زیادی از افکار عمومی ترکیه و افکار عمومی خارجی دارد. ۲۴ ساعت شبانهروز در حالت ترس هستند. او این اضطراب و ترس را تجربه میکند که اگر حقیقت آشکار شود و دیگر نتواند به دروغگویی ادامه دهد یا این حمایتها قطع شود چه اتفاقی میافتد. همیشه میگفتیم؛ ترس فایدهای برای مرگ ندارد. بنابراین، فاشیسم آکپ-مهپ نمیتواند از فروپاشی رهایی یابد. آن هم به این زودی.
این یک جنگ اراده است
رهبر آپو گفت، مکانیسم کودتا وجود دارد. برخی از محافل نیز به آن جلب توجه میکنند. بنابراین مکانیسم کودتا کار میکند. هر تصمیم سیاسی در ترکیه در واقع یک کودتا است. هر کاری که فاشیسم انجام میدهد در واقع یک کودتا است. انجام کار دیگری امکانپذیر نیست. مخصوصاً در محیطی که این همه مقاومت وجود دارد، نقابش افتاده و ضربه پشت ضربه خورده است، بدون سازماندهی چنین کودتاهای فاشیستی نمیتواند از وجود خود محافظت و حفظ کند. حمله به شهرداری جولمرگ نیز یک کودتا، غصب اراده است. به نام قیم توقیف میکنند. آنها در انتخابات شکست خوردند، و اکنون به این شکل دست به کار میشوند. در واقع آنها از انواع و اقسام ترفندها برای دستیابی به انتخابات استفاده کردند. با وجود این، آنها نتوانستند برنده شوند. اکنون هنوز چند ماه نگذشته که با بهانههای مختلف آن را مصادره کردند. فاشیسم آکپ-مهپ میخواهد چه کند؟
این جنگ ارادههاست. او (دشمن) واقعاً تلاش میکند اراده را بشکند. یعنی انتخابات تمام شد، مردم کوردستان در انتخابات پیروز شدند، قیمها را جارو کردند و از کوردستان بیرون کردند. ۸، ۱۰ سال است که در اینجا قیم وجود دارد. پس از هر انتخابات یک قیم تعیین میشود. قیم و مدیر جدا هستند. با وجود همه فشارها و تقلبها، مردم کورد فاشیسم آکپ-مهپ و نیروهای نسلکش استعمارگر را از تمام شهرهای خود بیرون کردند. بدین شکل بار دیگر برای ابراز موجودیت خود و غصب اراده میگوید؛ «حتی اگر در انتخابات پیروز شده باشید، من حکومت کرده و اجرا میکنم». قانون استعمار اعمال میشود، انتخابات جواب نمیدهد، منتخبین نمیتوانند مدیریت کنند.
در کوردستان قانون جداگانهای وجود دارد. اینها در مجلس هم گفته شد. آنها به تریبون مجلس آمدند و گفتند آیا کوردستان مستعمره است، آیا استعمار روی کوردها اعمال میشود؟ رهبر آپو اینها را ۵۰ سال پیش گفته است. او گفت: «استعمار جنایت است، بدترین چیز است.» او بیان کرد: «باید در برابر این مبارزه کرد.» مردم را به مبارزه دعوت کرد. به همین دلیل، امرالی ۲۶ سال است که تحت شکنجه و نسلکشی قرار دارد. اکنون آنچه رهبر آپو گفته همه در کوچه و خیابان و در تریبون مجلس میگویند. ما نمیدانیم که در سوابق رسمی رژیم ثبت شده است یا خیر. زیرا آنچه را که به حسابشان نمیآید ثبت نمیکنند؛ تا هیچ بایگانی یا سندی برای تاریخ ایجاد نشود. آنها نمیخواهند هیچ سندی در مورد کوردها حفظ کنند. مطمئنم الان آگاهانه و سازماندهی شده این کار را ادامه میدهند. آنها را مستند نمیکنند، اما این حقیقت ماجراست. در مقابل این موضوع واکنش نشان داده شد. محافل دموکرات در همه جا به ویژه دم پارتی از شهردار خود حمایت کردند. حزب مناطق دموکراتیک از آن حمایت کرد، مردم از آن حمایت کردند، نیروهای دموکراتیک ترکیه از آن حمایت کردند. آنها بلافاصله واکنش نشان دادند. سراسر کوردستان، سراسر ترکیه، سراسر اروپا و خارج از آن را فراگرفته است و مردم در برابر این حمله فاشیستی، کودتای سیاسی، غصب اراده و قیم ایستاده و مبارزه میکنند. این مهم است. من به همه آنها سلام میکنم. ما آن را مهم میدانیم، بدون شک باید بیشتر تقویت شود.
مبارزه باید به یک سازمان مردمی تبدیل شود
باید به صورت موثرتری درآورد. تا رسیدن به نتیجه باید ادامه داد. نباید دستبردار شد. مطلقاً لازم است اجازه داده نشود که این غصب صورت گیرد. باید در این سطح ادامه یابد. بسیاری از محافل، محافل سیاسی دموکراتیک و سازمانهای غیردولتی این را بیانیهها را میدهند. آنها برنامههای کنشگری دارند و در حال اجرا هستند. ما معتقدیم که آنها طبق گفتههای خود عمل خواهند کرد. عادت نخواهند کرد، آنها اجازه نمیدهند جولمرگ توسط قیمها اداره شود. جولمرگ چنین مدیریتی را نخواهد پذیرفت.
در سایر شهرداریها نیز این تحصنها آغاز شد. آنها نیز مهم هستند. اما این باید مبارزه برای سازماندهی نیز باشد. شهرداریها در واقع باید مدیریتهای محلی باشند، مکانهایی که مردم خودشان را در آن اداره میکنند. باید جایی باشد که مردم سازماندهی کنند. سازماندهی مردمی باید در اطراف شهرداری شکل بگیرد. این فقط یک تحصن معمولی نیست. مبارزه با قیمها کاملاً ضروری است. غصب اراده باید با خاک یکسان شود. اما باید آن مبارزه را به آموزش و سازماندهی تبدیل کرد. باید یک سازمان مردمی وجود داشته باشد. مردم باید بتوانند خودشان را اداره کنند. مردم باید از آن محافظت کنند.
فرض کنید ۳۰ نفر عضو شورای شهر شده و دو نفر به عنوان رئیس مشترک انتخاب شدند. نباید بگوییم این مسئله حل شده است. مردم باید خود را مسئول بدانند، به ویژه در امور مدیریت محلی و شهرداری. مدیریت هم باید همینطور باشد. بنابراین، این مبارزه واقعاً باید به یک سازمان مردمی در اطراف شهرداریها تبدیل شود. جامعهای دموکراتیک از مردمی که در هم تنیده هستند، در زندگی و اراده خود متحد هستند، باید پدید آید. باید به این سطح رسید. برای این باید خود را از وضعیت داشتن توقعات از این دولت رها ساخت. کارمند دولتی بودن، توقع از دولت، کار کردن در ازای پول... این نباید کار شهرداریها باشد. مدیریتهای محلی نباید اینگونه باشند. باید با اتکا به مردم کار کند. باید با اتکا به قدرت مردم کار کند. در کارهای معمولی نیز همینطور است. دولت و کسانی که دولت را اداره میکنند چیز متفاوتی هستند. باید این احساس را به دولت داد که دولت نباید در این مسائل دخالت کند.
در ۳۱ مارس به فاشیسم اجازه نداد، اکنون نیز هرگز اجازه نخواهد داد
مردم و سیاست دموکراتیک گفتند ما آن را به رسمیت نمیشناسیم. مردم کورد این را بیان میکنند. کسانی که مردم را نمیشناسند، مردم نیز آنها را نمیشناسند. یک جامعه دموکراتیک آن را به رسمیت نمیشناسد. هر اندازه دولت جامعه دموکراتیک را بیشتر به رسمیت بشناسد، جامعه دموکراتیک نیز دولت را بیشتر خواهد شناخت. باید چنین شرایطی وجود داشته باشد. بنابراین هر چیزی غیر از این به هر حال درست نیست. قابل قبول هم نیست.
در این راستا، مبارزه توسعه یافت. نگرش و مبارزه مهم است. عمیقتر میشود و به آگاهی و سازماندهی بیشتری تبدیل میشود. کنشهای بیشتر گسترش و توسعه خواهد یافت. فاشیسم در انتخابات ۳۱ مارس در کوردستان ضربه سنگینی خورد. کوردستان به فاشیسم اجازه نداد. اکنون نیز هرگز اجازه نخواهد داد. با مقاومت در برابر این قیم نه تنها اجازه به فاشیسم داده نخواهد شد، بلکه فاشیسم فروخواهد پاشید. اینکه او چنین حملهای میکند از قدرت او نیست، به خاطر ضعف اوست. به دلیل فروپاشی آن است. در واقع، مردم ترکیه باید جامعه کورد را به خوبی بشناسند. فاشیسم آکپ-مهپ در حال فروپاشی است. تلاش میکند با این حملات زنده بماند. او در تلاش است تا عمر خود را افزایش دهد. باید اینطور دید و فهمید. آن وقت، اگر مبارزه را سازماندهی، گسترش و توسعه دهیم و به پیروزی برسانیم، این فاشیسم را فرو خواهیم ریخت. فاشیسم آکپ-مهپ به سطل زباله تاریخ انداخته خواهد شد. ذهنیت و سیاست استعماری، نسلکشی نابود خواهد شد. به عبارت دیگر، ترکیه دمکراتیک میشود، کوردها آزاد میشوند و ترکیه دموکراتیک بر اساس آزادی کوردها پدید میآید. عزم خاصی در این امر وجود دارد.
حالا در مورد آکپ چه میتوانیم بگوییم؟ اگر به همین منوال پیش برود، اگر قیمها برای شهرداریهای دیگر تعیین شوند چه میشود؟ در واقع یک دیکتاتوری فاشیستی وجود دارد. انتخابات را نمیشناسد. انتخابات در واقع نشانگر عینی این چیزی است که دموکراسی نامیده میشود. مردم کسانی را انتخاب خواهند کرد که بر آنها مدیریت کنند. آنهایی که مدیریت میشوند، مدیریتهای خود را انتخاب میکنند. اکنون اگر مدیریتهایی که کوردها و کسانی که آزادی میخواهند انتخاب میکنند، خودشان را اداره نکنند، انتخابات معنایی ندارد. عدهای اعم از زن و جوان صحبت کرده و اظهاراتی کردند. خیلی مهم بود. ما آن را با دقت دنبال میکنیم. گفتند اگر اینطور است، انتخابات چه فایدهای دارد؟
همه انتخابات تحت فاشیسم تقلب و حیله است
چه چیزی پدید آمد؟ در واقع، تمام انتخاباتی که تحت فاشیسم آکپ-مهپ برگزار شد، تقلبی است. این واقعا یک انتخاب نیست. انتخابات ۱۴ و ۲۸ می ۲۰۲۳ نیز تقلب بود. طیب اردوغان رئیسجمهوری نیست که در انتخابات پیروز شده باشد، او یک حاکم غیرقانونی است که غصب کرد، انتخابات را با تقلب و زور گرفت و در واقع از انتخابات به عنوان نقاب استفاده کرد. با وجود اینکه آکپ قبلاً در آنجا پیروز شده بود، اکثریت خود را در انتخابات ۳۱ می از دست داد. دیگر حزب اول نیست. ما در واقع آن را در انتخابات ۳۱ می دیدیم. آنها در شرنخ، جولمرگ و تمام شهرهای کوردستان کلاهبرداری آشکار انجام دادند. اینهمه انسان را آوردند و به طور غیرقانونی رای دادند. با این حال، آنها آن را کسب نکردند. آنها نتوانستند آن را با حیله، فشار یا زور به دست آورند. این بار میگویند از طریق قیم میگیریم. اگر این اتفاق بیفتد، انتخابات را بیمعنا میکند. فاشیسم آکپ-مهپ باید بداند که دیگر نمیتواند اینگونه کسی را دوباره به انتخابات بکشاند. اگر او بر این امر پافشاری کند، مردم هم با آن مبارزه میکنند و آن هم رادیکالتر. نباید فکر کنند که در برابر آنها تسلیم خواهند شد. در برابر فاشیسم نمیتوان سر فرود آورد، باید با فاشیسم مبارزه کرد. بیشتر باید مبارزه کرد. فاشیسم یک حمله است. توجه کنیم، کودتا میکند، اراده را غصب میکند، قیم تعیین میکند، تقلب میکند، حمله میکند، قتل و دستگیر میکند. بنابراین مقاومت متنوعتر و توسعهیافتهتر خواهد شد. مقاومت در برابر فاشیسم رشد خواهد کرد، متنوع خواهد شد، خشونتآمیزتر و رادیکال میشود. همیشه میگفتیم؛ فاشیسم یک حمله همهجانبه است، یعنی جنگ.
جنگ ضد فاشیستی تکامل خواهد یافت
مقاومت همهجانبه در برابر فاشیسم ضروری است، اما در مرکز آن باید جنگ ضد فاشیستی باشد. جنگ بیشتر توسعه خواهد یافت. حالا اگر انتخابات را به این وضعیت دربیاوری، مردم کورد و مردم ترکیه، جوانان و زنان آن با گفتن اینکه نمیگذارند کسانی که ما انتخاب کردیم در مدیریت بمانند، بنابراین انتخابات هیچ معنایی ندارد؛ آنوقت چه خواهند کرد؟ آنها به دنبال نابودی این رژیم خواهند بود. جهتگیری بیشتر به سمت جنگ انقلابی خواهد بود. با پتانسیل و رویکرد جنگی ما مهم و معنادار است. در این راستا، جنگ ضد فاشیستی توسعه خواهد یافت. من به ویژه از زنان و جوانان ترکیه، کارگران ترکیه درخواست میکنم. بیایید از بحث "فاشیسم هست یا نیست، افزایش مییابد یا نه" خارج شویم و این تهاجم فاشیستی، ظلم و جنگ فاشیستی را ببینیم و مقاومت در برابر آن را توسعه و رشد دهیم، رادیکال کنیم، در مبارزه ضد فاشیستی شرکت کرده و از آن حمایت کنیم. فاشیسم آکپ-مهپ فقط با جنگ نابود خواهد شد.
من نمیگویم فقط با جنگ نابود میشود، اشتباه درک نشود. اما مقدمه این جنگ است. مبارزه با فاشیسم از طریق جنگ انجام میشود. ما هم به عنوان حزب و هم به عنوان جنبش انقلابی متحد خلقها چنین مبارزهای را انجام میدهیم. ما مبارزه ضد فاشیستی را رهبری میکنیم. ما باید با جنگیدن این جنگ را بزرگتر و توسعه دهیم! بیایید این فاشیسم و تمام ترفندها و حیلههایش را نابود کنیم تا دیگر ترکیه را نابود نکند، دیگر منابع ترکیه را تمام نکند و به جامعه آسیبی نرساند.
در واقع نتیجه مهمی که باید از اینجا گرفت، اتحاد بیشتر، مبارزه بیشتر و گسترش مبارزه در همه جا است. این را مخصوصاً برای جوانان میگویم. جوانان ترکیه باید جنگ ضد فاشیستی را توسعه دهند. نباید فراموش کرد، نباید سازمان جوانان انقلابی (DEV-GENÇ) را فراموش کرد. انقلابیون، ماهر-ها، دنیز-ها و ابراهیم-ها چگونه در برابر کودتاهای فاشیستی مقاومت کردند؟ ما نباید آن خط را فراموش کنیم. پیروی از چنین رهبری و پیروی از مسیر آنها ضروری است. چنین جوانی لازم است. این مورد نیاز است. این حملات این آگاهی را بیشتر میکند. ما همچنین معتقدیم که سازماندهی و عملیات در دوره آینده بیشتر توسعه خواهد یافت.
کنفرانس جوانان خاورمیانه از اهمیت تاریخی برخوردار است
نتایج کنفرانس جوانان خاورمیانه را هر چند مختصر شنیدیم. بحثهای بسیار مهمی مطرح شد. یک نتیجه مهم پدید آمد. جوانانی از تمام جوامع خاورمیانه و شمال آفریقا حضور یافتند. گفته میشود که ۲۵ سازمان جوانان از ۱۵ کشور شرکت کردند. عنوان شد که ۹۵ نماینده حضور داشتند.
من برگزاری کنفرانس در لبنان را تبریک میگویم. من به جوانان خاورمیانه تبریک میگویم. جوانان کورد فعالانه در این امر شرکت کردند. توسعه مبارزات آزادی در کوردستان چه تأثیر مثبتی بر خاورمیانه دارد؟ چگونه جوانان، زنان، کارگران، زحمتکشان و خلقها را به هم نزدیکتر میکند؟ نمونه عینی آن را امروز در بیروت دیدیم. این یک جلسه با اهمیت تاریخی بود. در فضایی که جنگها و مشکلات بسیار تشدید میشود و درگیریها ادامه دارد، از لیبی تا قفقاز، از یمن تا کوردستان، جلسهای مصمم برای حل همه این مشکلات و رهبری راهحل بود. سطحی از تصمیم ظاهر شد، اراده شکل گرفت. این بسیار بسیار مهم است.
بر این اساس کنفرانس جوانان خاورمیانه را تبریک میگویم. نتایج از اهمیت تاریخی بالایی برخوردار است. نشاندهنده موفقیت بزرگ است. ما معتقدیم که این نتایج در هر زمینه و گام به گام عملی خواهد شد. در واقع برخی ارزیابیها نیز در این راستا بود. وجود اراده برای عملی شدن آن در فعالیتهای کنفرانس و انعکاس نتایج آن در مطبوعات مشهود بود. ما معتقدیم که سازوکارهای مناسبی برای این امر پدید آمده است. بنابراین مبارزه برای آزادی، مبارزه برای آزادی و دموکراسی در کوردستان به رهبری جوانان به سراسر خاورمیانه و شمال آفریقا گسترش خواهد یافت. این بسیار واضح است و نتیجه خواهد داد.
باید این را بدانیم. ۴۵ سال پیش در همان بیروت، رهبر آپو با نمایندگان مردم فلسطین، اعضای سازمان آزادیبخش فلسطین، جوانان فلسطینی، لبنانی و بیروتی روابط برقرار کرد، ائتلاف کرد و همکاری کرد. این مبارزه بزرگ ۴۵ ساله پدیدار شد. اراده فکری و سیاسی بزرگی پدیدار شد که جوانان خاورمیانه را گرد هم آورد و راه را برای کنفدرالیسم دموکراتیک خاورمیانه مبتنی بر آزادی کوردها هموار کرد و روند منتهی به چنین کنفدرالیسمی را آغاز کرد. رهبر آپو نیز دومین حرکت خود را از بیروت آغاز کرد. اکنون جوانان کورد به همراه جوانان خاورمیانه به همراه همسالان خود پس از ۴۵ سال در لبنان یک ظهور و جهشی را انجام میدهند.
همانطور که رهبر آپو ظهور کرد و این مبارزه را طی این ۴۵ سال به اینجا رساند، ما معتقدیم که بر اساس اجرای نتایج این کنفرانس، این مبارزه برای آزادی و دموکراسی از کوردستان به سایر مناطق خاورمیانه و شمال آفریقا گسترش خواهد یافت. در جاهایی که مبارزه و جنگ باشد، مبارزات و جنگ اصلاح میشود، مناسبتر و کافیتر میشود. زیرا برخی از آنها واقعاً در خدمت این حمله مدرنیته سرمایهداری جهانی، تهاجم امپریالیستی، دزدی و استثمار هستند.
جوانان خاورمیانه باید این را بدانند. ۲۰۰ سال است که سرمایهداری اروپایی و مدرنیته سرمایهداری به خاورمیانه حمله کردهاند. صد سال است که در خاورمیانه جنگ میکند، در واقع از صد سال هم فراتر رفته است. میخواهد تسلط کامل بر خاورمیانه برقرار کند. این موارد قبلاً در جلسه مورد بحث قرار گرفته بود. آنها هر گونه مداخله خارجی را رد میکنند. آنها میگویند که هیچ مداخله خارجی، به ویژه پروژه خاورمیانه بزرگ، نمیتواند دموکراسی را به خاورمیانه بیاورد. آنها اعلام میکنند که اراده دموکراتیک مردم خاورمیانه با همبستگیشان ظهور خواهد کرد و میگویند ما رهبری خواهیم کرد. امید و ارادهای از سوی جوانان بیروت مطرح شد. و در این شرایط، در حالی که در غزه، کوردستان، نمیدانم در یمن خونریزی میشود و مشکلات زیادی وجود دارد، دخالت جوانان در اینجا در محیطی که حملات ایدئولوژیکی، سیاسی، نظامی، درگیریها و منافع باعث میشود که مردم خاورمیانه هر روز خون استفراغ کنند و متحمل ظلم شوند، واقعا امیدبخش است. هیجان زیادی ایجاد میکند. ما معتقدیم که موارد بیشتری در آینده وجود خواهد داشت.
جوانان خاورمیانه چیزهای زیادی برای یادگیری از دفاعیات دارند
برای جوانان کورد و جوانان خاورمیانه میتوانم موارد زیر را بگویم. جوانان باید حملات خارجی، این نوکرانی را که در خاورمیانه به وجود آوردهاند و اقشار همکار و دولت-ملتگرا را به درستی درک کنند. آنها هیچ سودی ندارند. قدرت در دست خلقهای آینده، در دست زنان است. بنابراین جوانان در ساختاری هستند که به چنین حرکت مردمی روحیه، پویایی و رهبری میبخشد. از این منظر باید این حقایق را با دقت دید. برای رسیدن به این هدف، آنها باید خود را به خوبی آموزش دهند، خود را قویتر سازمان دهند و مقاومت بیشتری داشته باشند. در برابر این جنگ منافع، جوانان باید بتوانند جنگ هستی و آزادی را در همبستگی با یکدیگر در همه جا، در هر کشور، در هر جامعه توسعه دهند. زیرا در غیر این صورت دموکراتیزاسیون و آزادی خاورمیانه امکانپذیر نخواهد بود. این تنها با چنین مقاومتی محقق میشود. از لحاظ آموزش خودشان، این رهبر آپو است که هم این حمله به خاورمیانه، هم واقعیت تاریخی خاورمیانه، هم ویژگیهای جوامع خاورمیانه و هم راهحلهای مشکلات خاورمیانه را به عینیترین و واقعیترین شکل آشکار کرد. همه جوانان باید دفاعیات رهبر آپو را بخوانند و بیشتر به جوانان خاورمیانه منتقل دهند. جوانان باید خود را بر اساس دفاعیات رهبر آپو آموزش دهند. این بسیار بسیار مهم است. چه چیزی درست و چه چیزی اشتباه است؟ دوست کیست دشمن کیست؟ چه زشت، چه زیباست؟ برای درک اینها، درک واقعیت خاورمیانه، داشتن اراده آزاد و دموکراتیک در خاورمیانه و برای تبدیل شدن به یک جنبش جوانان پیشرو، چیزهای زیادی برای یادگیری از رهبر آپو وجود دارد. از دفاعیات از نظر فکری چیزهای زیادی میتوان آموخت.
مقاومتی وجود دارد که رهبر آپو ۴۵ سال پیش در بیروت در همبستگی با مردم فلسطین و سازمان رهاییبخش فلسطین آغاز کرد. الان به این سطح رسیده است. بله، مقاومت فلسطین به اشکال مختلف ادامه دارد، اما ما وضعیت غزه را دیدیم. همچنین باید آن را از آن وضعیت نجات داد، به مقاومت آزادی تبدیل کرد و به سطحی رساند که واقعاً خاورمیانه را رهبری میکند و و الهامبخش باشد. مقاومت در کوردستان بر همین اساس ادامه دارد. باید سایر حوزهها را به این سطح رساند. چیزهای زیادی برای یادگیری از رهبر آپو وجود دارد. باید دفاعیاتش را خواند، مبارزه و عمل رهبر آپو را بررسی کرد، سبک، اسلوب و رویهاش را بررسی کرد و نحوه عملکردش را دید.
جوانان تسلیم عمل جاسوسی دولت-ملت نخواهند شد
باید دانست که رهبر آپو از صفر شروع کرد. به تنهایی به لبنان، بیروت رفت. او حتی یک مترجم همراه خود نداشت، حتی یک دوست. او همه چیز را با شروع از صفر توسعه داد و اکنون یک مقاومت آزادی کوردستان ایجاد کرد که خاورمیانه را رهبری میکند. آن موقع جوان بود. جوان و تنها بود. بنابراین امکانپذیر است، این چیزی است که میخواهم بگویم. انجام آن ممکن است، از رهبر آپو خیلی چیزها میتوان آموخت. همه میتوانند از اینجا بیاموزند و عمل مشابهی را توسعه دهند. در این راستا بر این باوریم که نتایج این نشست با چنین روحیهای به ویژه با کسب و پذیرش سبک، اسلوب و رویهی آپویی، با ایجاد و پیگیری نهادهای سازمانی لازم و ادامه بحث و گفتگو و نشستهای لازم عملی خواهد شد. جوانان تسلیم حملات مدرنیته سرمایهداری و این جاسوسی همدست دولت-ملت نخواهند شد و امتیازی هم نخواهند داد. خاورمیانه را از اینها نجات خواهند داد.
با سازماندهی رفاقتی و همبستگی مبارزه برای آزادی و دموکراسی در برابر این تهاجمات را از نظر ایدئولوژیک، سیاسی و نظامی توسعه خواهد داد. در برابر این علمگرایی، جنسیتگرایی، ناسیونالیسم، دینگرایی، به ویژه در برابر دینگرایی، جنسیتگرایی و ناسیونالیسم، در برابر انواع حملات ایدئولوژیک لیبرالیسم مدرنیته سرمایهداری، مدرنیته دموکراتیک را خواهد پذیرفت. آنها سوسیالیسم دموکراتیک را خواهند شناخت، آگاهی از آزادی و دموکراسی به دست میآورند، خود را آموزش میدهند، سازماندهی میشوند و سازماندهی منطقهای و همچنین در سطح ملی را توسعه میدهند.
ما روند منتهی به کنفدرالیسم دموکراتیک خاورمیانه را آغاز کردیم. مشکلات خاورمیانه با کنفدرالیسم دموکراتیک حل خواهد شد. جوانان در ایجاد این کنفدرالیسم دموکراتیک خاورمیانه پیشگام خواهند بود. هم با مبارزه و هم با ساختش به چنین تحققی منتهی خواهد شد. این کنفرانس در چنین مبارزهای معنا پیدا خواهد کرد.
ما معتقدیم و امیدواریم که چنین روند مبارزهای به شتاب بزرگی بیافزاید. فرآیندی که در حال حاضر ادامه دارد، شتاب بیشتری خواهد داشت. این واقعیت که این کار در چنین شرایط سخت و نامطلوبی انجام شد به خودی خود مهم است. این یک موفقیت بزرگ است. عمل مطابق با الزامات این خواهد بود. بر این اساس من یک بار دیگر از طرف حزبمان به رفقای جوان تبریک میگویم و برای آنها در مبارزه برای آزادی و دموکراسی آرزوی موفقیت بزرگ دارم.
ژوئن ماه فداکاری است
در بیست و هشتمین سالگرد رفیق زیلان و همه شهدای ماه ژوئن و شهدای راه آزادی را با احترام و عشق و سپاس گرامی میدارم. بر این اساس ماه ژوئن به عنوان ماه فداکاری در مبارزات ما تعریف شد. جنبش زنان ما آن را بهعنوان ماه زنان فدائی تعریف میکند. رفیق گولان، رفیق سما و دهها مبارز زن دیگر در این ماه به شهادت رسیدند. اینها همیشه پیشگامان فدائی هستند. ماه ژوئن ماه فداکاری در تاریخ مبارزات ما بوده است. در این بیست و هشتمین سال، ما به عنوان یک جنبش و به عنوان یک مردم، ماه ژوئن را با فداکاری بیشتر و توسعه مبارزه ایثارگرانه تجربه میکنیم.
گریلاهای هپگ و یژا استار چنین مبارزهای را در مناطق حفاظتی مدیا و سراسر کوردستان به راه انداختهاند. جنبش جوانان و زنان ما همه جا فداکارانه در خط زیلان مبارزه میکنند. مقاومت مردم ما فداکارانه ادامه دارد.
حمله به کوردها موازی با حمله به زنان است
من میخواهم این را بیان کنم. رهبری زیلان، زن و کوردی را که فدائی میشود آشکار نمود. مردم و زنان کورد را به مبارزه ایثارگرانه کشاند. آزاد کرد و آن را به اراده مبدل نمود. در واقع، این همان چیزی است که تمام حملات به آن صورت میگیرد. هدف حمله قیم این است، هدف دیگر حملات نیز همین است. اگر دقت کنید با انجام حملات سعی میکنند که زن اراده نداشته باشد و بتواند آزادانه زندگی کند، کوردها اراده نداشته و نتوانند خودشان را اداره کنند. این هدف اصلی حمله به شهرداریهاست. کورد و زنان آزادشده با فدائیشدن واقعا نیز ارتجاع را میترساند. این ذهنیت، سیاست و نظام مردانه را میترساند. ذهنیت و سیستم فاشیست، استعمارگر، نسلکشی را میترساند. تقریباً آنها را وحشتزده میکند. نظامهای قدرت و حکومت، ذهنیتها و نظامهای مردسالار میترسند این حاکمیتی را که در طول تاریخ به دست آوردهاند و زندگی نامشروع مبتنی بر دروغ و ظلم را از دست بدهند. برای همین با تمام توان حمله میکنند. حمله به کوردها و حمله به زنان به موازات هم پیش میرود.
آزادی کوردها و آزادی زنان به عنوان آزمون تورنسل برای همه آزادیها و دموکراسیها وجود دارد. با نگاه کردن به مبارزات کوردها و آزادی زنان میتوانید ببینید چه کسی واقعاً آزادیخواه و دمکراتیک است و چه کسی نیست. شما با نگاه کردن به مبارزات زنان و مبارزات مردم کورد میبینید که چه کسی مبارز است و چه کسی نیست. اینها خیلی مهم هستند.
حقیقت زیلان پیشرو تمام اینهاست. رهبر آپو میگفت: «زیلان فرمانده است، ما سربازان او هستیم، ما مبارزان او هستیم.» در واقع، بدیهی است که ۲۸ سال به همین منوال گذشته است و چگونه مبارزه آزادی کوردها و زنان برای همه مرتجعین هراسناک شده است. بنابراین معلوم میشود که مبارزه زیلان چیست و در ۲۸ سال چه چیزی را آشکار کرده است. آیا نیاز است که بیشتر بگویم؟ نیست. پس در این بیست و هشتمین سالگرد چه باید بکنیم؟ ما باید بیشتر از این حقایق آگاه شویم. ما باید بیشتر زیلان شویم. بنابراین باید بیشتر فدائی شویم.
زیلان واقعیت یک زن فدائی، یک مردم فدائی را آشکار کرد
جامعه فدائی باید تحت رهبری خلق فدائی، زنان، جوانان، حزب و گریلاهای فدائی پدید آید. انقلابیگری و میهندوستی ما بر پایه خط فدائی است. هیچ چیز دیگری در این دخالت ندارد. ما همه جا مبارزه میکنیم. ما به هر شکلی با روشهای مختلف مبارزه میکنیم، اما آگاهی، ایمان، روحیه، شجاعت و فداکاری ما بر پایهی خط فداکاری است. این نوع شرایط اکنون ایجاد شده است. زیلان جامعه زنان شد، زیلان جامعه کوردی شد. عملیات فداکارانه رفیق زیلان واقعیت یک زن فداکار و واقعیت مردم کورد را آشکار کرد. ما این را در این سالگرد بیشتر متوجه میشویم، آن را بیشتر درک میکنیم. من معتقدم که به ویژه جوانان کورد این حقیقت را بیشتر درونی خواهند کرد.
جوانان کورد در باکور باید خط زیلان را بهتر درک کنند و آن را با دقت بیشتری درونی کنند. زیلان چیست و چه نیست؟ این جوانان واقعاً در حال مبارزه هستند. ۴۵ سال مبارزه بزرگی کرده است، ۴۰ سال است که میجنگد. گریلا یک سازمان جوانان است، حزب ما یک حزب جوانان است. در این مورد تردیدی وجود ندارد. بنابراین، چهلمین سالگرد کارزار ۱۵ اوت را جشن میگیریم. و این جوانان ۴۰ سال است که یک جنگ بیوقفه برای آزادی را رهبری میکند. این در خط فداکاری، در خط زیلان صورت میگیرد.
امروز جوانان در برابر انواع حملات فاشیستی، استعماری، نسلکشی و جنگ ویژه مقاومت میکنند. پس باید دشمن را خوب فهمید، جنگ ویژه را خوب فهمید و شناخت. جنگ ویژه چیست و چه نیست؟ جنگ ویژه به معنای حمله همهجانبه به نظام مدرنیته سرمایهداری است. این حمله به همه عرصههای جامعه است نه یک حمله تک بعدی. حمله در هر بعد اقتصادی، ایدئولوژیکی، روانی، سیاسی، نظامی، فرهنگی و اجتماعی. این حمله به کل جامعه است. اما مسلماً پویاترین نیروی جامعه جوانان هستند. بیشتر به جوانان حمله میکند. آزادیخواهترین نیروی جامعه زنان هستند. بیشتر به زنان حمله میکند. بنابراین جوانان و زنان بیش از همه مورد هدف حملات جنگ ویژه هستند. بنابراین باید جنگ ویژه را به خوبی درک کنند و جنگ دفاعی انقلابی را علیه آن از هر نظر توسعه دهند. یک حمله و جنگ ویژه چند بعدی. مقاومت و مبارزه علیه آن نیز چند بعدی است. اما البته، یک بعد نظامی در مرکز همه اینها وجود دارد. اگر جنگ منجر نشود، اگر راه در جنگ هموار نشود، دیگر مبارزات توسعه نمییابد. قیام توسعه نمییابد، کنشهای تودهای توسعه نمییابد. ما باید این را بدانیم. در این راستا، ما باید جنگ انقلابی را کلید همه چیز بدانیم و آن را تحت رهبری گریلا توسعه دهیم.
جوانان باکور باید اینها را بهتر درک کنند. او به خودآموزی و سازماندهی بیشتری نیاز دارد. این توصیه من به رفقای جوان است. وقتی گفته میشود که «خودت را آموزش بده و سازمان بده» اینگونه درک نکنند که انگار منظور ما رفتن به مدرسه است. در مدارس آکپ-مهپ هیچ چیز آموخته نمیشود. در مدارس دولت ترکیه فقط چیزهایی را که میداند فراموش میکند. رهبر آپو بخوانند، دفاعیاتش را بخوانند، تحلیلهایش را بخوانند. خودشان را بر پایهی خطمشی رهبر آپو آموزش دهند. به طور مداوم خود را آموزش دهند. نگویند که ما آموزش دیدهایم، کافی است. اما مسلماً باید آموزش را با تشکیلات و سازماندهی را با عمل ترکیب کرد. وحدت فکر و ذکر و عمل لازم است. اینها به هم گره خوردهاند. آموزش، سازماندهی و عمل در کنار هم هستند. این سبک آپویی است. این سبک کمال پیر است.
باید رهبر آپو، رِبَر آپو عنوان کرد
پس قطعا جوانان آپویی باید اینگونه باشند. و باید مبارزه را همانطور که تاکنون انجام داده است، با شجاعت و فداکاری رهبری کند. اول از همه باید خود را از تأثیرات مدرنیته سرمایهداری نجات دهد. با این حال، در این موارد کمبودهایی وجود دارد. مثلاً آثار مدرنیته وجود دارد، آموزش کم است، سازماندهی ضعیف است. همیشه از شخص دیگری انتظار دارد. در حالیکه، جوانان میتوانند این کار را انجام دهند. به راحتی میتوانند خود را آموزش دهند و سازماندهی کنند. در واقع ما مسئول این هستیم. وقتی اینها را میگویم، این را هم بخشی از مسئولیت خودمان میگویم. شرایط وجود ندارد. در واقع کسانی که قادر به آمدن هستند بیایند. بنابراین ما آموزش میدهیم. ما هم میخواهیم بیایند.
جوانان آپویی، جوانانی هستند که خط آپویی را درونی کردهاند. این جوانان هستند که خود را در خطمشی رهبر آپو آموزش دادهاند. آنوقت همه چیز در زبان و سبک و لباس و پوشاک و زندگی و کلام باید همینطور باشد. اما من به صحبتهای چند رفیق جوان گوش میدهم. میگویند: «آقای اوجالان. وقتی بهش گوش میکنم میترسم من از سال ۷۵ نام رهبر آپو را نگفتهام. همیشه میگفتیم رفیق هستیم. بعد از آن گفتیم «رهبر». رهبر حزب، رهبر مردم... نام فرمانده بزرگ برده نمیشود. شما اگر بگویید رهبر است، قابل قبول است. به جای این که آنگونه نامش را به زبان بیاورند بهتر است «رِبَر آپو» میگفتند. به این شکل کوردی هم صحبت خواهند کرد.
در حالی که اثرات مدرنیته سرمایهداری را تجربه کنیم، نمیتوان با جنگ ویژه، علیه مدرنیته سرمایهداری، علیه استعمار مبارزه کرد. ابتدا، ما انقلاب شخصیتیمان را انجام خواهیم داد. ما زبان، رفتار، سبک زندگی و شخصیت خود را اصلاح و تغییر خواهیم داد. ما یک انقلاب شخصیتی ایجاد خواهیم کرد. به عبارت دیگر، جوهره انقلاب آزادی، جوهره رهایی از جنگ ویژه، انقلاب شخصیتی بر اساس انقلاب ذهنی و وجدان است. این نیز به معنای یک جوان آپویی واقعی بودن است، همچنین تبدیل شدن به یک فدائی به سبک زیلان است.
بار دیگر در بیست و هشتمین سالگرد شهادتش یاد رفیق زیلان و همه شهدایمان را با احترام و محبت و قدردانی گرامی میدارم و به ویژه از جوانان کورد در باکور میخواهم زیلانتر شوند و با آموزش خود بر پایهی خطمشی زیلان به جوانان فدائی آپویی تبدیل شوند.