در آستانه بیست و پنجمین سال توطئه بین‌المللی ۱۵ فوریه، مطالبه مردم و دوستان کورد برای «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه‌حل سیاسی مسئله کورد» روز به روز در سطح بین‌المللی افزایش می‌یابد. رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ۲۵ سال است که در انزوای شدید در زندان جزیره امرالی به سر می‌برد و نزدیک به ۳ سال است که هیچ اطلاعی از وی دریافت نمی‌شود. در مقابل، در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳، کمپین «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه‌حل سیاسی برای مسئله کوردها» به طور همزمان در ۷۴ مرکز در سراسر جهان راه‌اندازی شد. سخنگوی این کمپین، سیاستمدار کورد، خطیب دجله، در این مورد صحبت کرد.

خطیب دجله با بیان اینکه این کمپین با پیشنهاد و پیشاهنگی دوستانشان آغاز شد، گفت: «دوستان ما بسیاری از دانشگاهیان، اتحادیه‌های کارگری، سیاستمداران، نویسندگان، روشنفکران، هنرمندان در افکار عمومی بین‌المللی بودند.

این کمپین در ۱۰ اکتبر با بیانیه‌هایی در ۷۴ مرکز در سراسر جهان با توجه به سن رهبر اوجالان آغاز شد. دو تعریف مهم «آزادی اوجالان، راه‌حل سیاسی برای مسئله کورد» تعیین شد که هدف از این ابتکار را نشان می‌دهد.

نکته مهم دیگر این است که مدیران این کمپین کسانی هستند که برای آزادی نلسون ماندلا تلاش کردند. جنبش آزادی و مردم کوردستان در چهار بخش کوردستان به طور کامل صیانت از این کمپین را به عهده گرفته و به روندی از گام‌های سیاسی و دیپلماتیک تبدیل شده است که همچنان ادامه دارد.»

خطیب دجله با یادآوری اینکه کمپین‌های زیادی برای آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان انجام شده است، گفت: «این کمپین‌ها موقتی بودند، یعنی تلاش تاکتیکی بود، اما گامی که از ۱۰ اکتبر شروع شد، یک کمپین استراتژیک بود. یعنی این کمپین با گام‌های دیپلماتیک و سیاسی ادامه می‌یابد تا آزادی جسمانی رهبر اوجالان تامین شود. مردم در مرکز این کارزار هستند و در هر چهار بخش کوردستان و در هر نقطه‌ای که دوستان ما فعال هستند، ادامه دارد.

این مرحله از این پس اساس تمامی فعالیت‌ها خواهد بود. آزادی رهبر آپو همیشه به عنوان یک راهبرد در دستور کار ما خواهد بود و تا حصول نتیجه گام به پایان نمی‌رسد.»

خطیب دجله با اشاره به اینکه عبدالله اوجالان رهبر خلق کورد هرگز از دستور کار مردم و دوستان کوردها خارج نشد، گفت: «اما در سال ۲۵م چنین معنایی وجود دارد؛ تصمیمات دادگاه حقوق بشر اروپا، نشان می‌دهد که فردی که بیش از ۲۵ سال در زندان است را بیشتر نمی‌توان نگه داشت. یعنی وضعیت حق امید وجود دارد. از ۱۵ فوریه ۲۰۲۴ به بعد ۲۵ سال حبس رهبر اوجالان تمام می‌شود. هر روز بعد از آن یعنی اینکه ترکیه تصمیمات دادگاه حقوق بشر اروپا را نقض می‌کند.

ترکیه یا آزادی رهبر اوجالان را خواهد پذیرفت یا تنها خواهد ماند. وقتی از فردریک دی کلرک، نخست وزیر وقت آفریقای جنوبی پرسیدند، «چرا ماندلا را که مدت‌ها او را زندانی کرده بودید،آزاد می‌کنید؟» او این پاسخ را داد: «ما در شرایطی قرار گرفتیم که هیچکس در دنیا با ما کار نمی‌کرد. چون تنها ماندیم، مجبور شدیم یک تغییر اساسی در سیاست خود ایجاد کنیم.» با رشد کارزار «آزادی برای عبدالله اوجالان، راه‌حل سیاسی مسئله کورد» ترکیه مانند آفریقای جنوبی در سطح بین‌المللی تنها خواهد ماند.

مردم و دوستان کوردها وضعیت «حق امید» را همیشه در دستور کار قرار داده، از رهبر اوجالان صیانت خواهند کرد و سال ۲۰۲۴ را به سالی سرنوشت ساز تبدیل خواهند کرد.

تا آزادی جسمانی رهبر اوجالان تامین نشود، مسئله کورد حل نخواهد شد و سیاست جنگ به جای صلح اجرا خواهد شد.

به همین دلیل است که من این کارزار را یک تلاش دیرهنگام نمی‌دانم، اما پیشتر کمپین‌های زیادی انجام شد، اما برای آزادی رهبری تلاش کافی نکردند. به همین دلیل است که ما باید در یک اقدام گسترده‌تر، جامع‌تر و بین‌المللی شرکت کنیم.»

خطیب دجله به بحران‌های چندجانبه‌ای که ترکیه وارد آن شده است، اشاره کرد و گفت: «از بحران اقتصادی گرفته تا بسیاری از بحران‌های سیاسی دیگر، دچار بحران جدی شده است. وجهه ترکیه سقوط کرده است. بزرگترین دلیل این بحران‌ها حل نشدن مسئله کورد است، جنگ، انزوا و حبس ناعادلانه رهبر اوجالان است، نمونه ای از این انزوا در دنیا وجود ندارد، روشنفکران جهان در مقابل این انزوای تحمیلی بر رهبر اوجالان شوکه شده‌اند.

وضعیتی که ترکیه وارد آن شده است مشابه وضعیت آفریقای جنوبی است که در مقابل آزادی خواهی ماندلا در جهان تنها ماند.»

خطیب دجلە در پایان سخنان خود همه را به شرکت در راهپیمایی روز ۱۷ فوریه در کلن فراخواند و گفت: «موضع‌گیری که خلق کورد در آن روز در آنجا از خود نشان خواهند داد عزم آنها را برای آزادی رهبر اوجالان نشان خواهد داد. بنابراین ۱۷ فوریه روز صیانت از عبدالله اوجالان و تزهای اوست.»