کجک با بیان اینکه وضعیت به وجود آمده در ایلیچ یک بار دیگر نشان میدهد که مبارزه با ذهنیت آکپ-مهپ چقدر ضروری است، گفت: «ترکیه باید در اسرع وقت از این ذهنیت سودجویانه، چپاولگر و پولپرستی که دشمن طبیعت و انسانستیز است خلاص شود. همه اقشار اجتماعی، نیروهای دموکراتیک، بومشناسان، همه کسانی که برای انسان، جامعه و طبیعت ارزش قائل هستند، باید در برابر این ذهنیت موضع محکمی اتخاذ کنند. دیگر باید ترکیه و کوردستان را از این ذهنیت نجات داد، طبیعت را آزاد کرد و زندگی را دموکراتیک نمود.»
بیانیه ریاست مشترک شورای اجرایی کجک به شرح زیر است:
«در منطقه ایلیچ ارزینجان، ۹ کارگر معدن در اثر رانش خاک مملو از سیانور و انفجار لولهها در زیر زمین محبوس شدند و کل منطقه با یک فاجعه بسیار جدی مواجه شد. در نتیجه ذهنیت استعماری و منفعتطلب، وضعیتی بسیار جدی و خطرناک به وجود آمده است. نه تنها جان ۹ کارگر گرفتار در زیر زمین، بلکه جغرافیا و اکوسیستم وسیعی نیز در معرض اثرات مواد شیمیایی سمی و خطر قرار گرفت. آنچه در حال وقوع است یک چرنوبیل کامل است.
ذهنیت دشمن طبیعت در دولت آکپ-مهپ بیشتر افزایش یافته است
همانطور که مشخص است در سالهای اخیر اکتشاف طلا با سیانور در بسیاری از نقاط جهان ممنوع شده و این گونه معادن تعطیل شده است. دلیل این امر تخریب اکولوژیکی ناشی از سیانید است. مواد شیمیایی سمی تهدیدی جدی برای زندگی انسان و طبیعت، خاک، آب، گیاهان و همه موجودات زنده است. این نتایج در بسیاری از حوادث تجربه شده است. همین وقایع در ترکیه نیز تجربه شد. در هیچ کجای دنیا مانند ترکیه فاجعه ناشی از معادن و مواد شیمیایی سمی وجود ندارد. صدها بار، معادن منجر به بلایای بزرگ شده، هزاران کارگر جان خود را از دست دادهاند، طبیعت و اکوسیستم آسیب زیادی دیده و تخریب زیستمحیطی رخ داده است. به خصوص با دولت آکپ، ترکیه بارها با این بلایا مواجه شده است. زیرا دولت آکپ سیاستی مبتنی بر انسان، جامعه و طبیعت را دنبال نمیکند، بلکه سیاستی استعماری و مخرب تماماً با هدف سود و منفعت دنبال میکند. این ذهنیت و سیاست خصمانه با انسان، جامعه و طبیعت در اتحاد و مدیریت آکپ-مهپ بیش از پیش افزایش یافته است. وضعیتی که در ایلیچ به وجود آمد آخرین نمونه از آن است.
در ایلچ فاش شد که آکپ-مهپ چقدر محلی و ملی است
قبل از هر چیز باید بدانیم که بلایای ناشی از انسان به ویژه حوادث معدنی نه تنها به انسان آسیب میرساند و نه تنها به قیمت جان انسانها تمام میشود. هزاران، صدها هزار گونه گیاهی و جانوری تحت تأثیر این بیماری قرار میگیرند، میکروارگانیسمهایی که خاک را تغذیه میکنند ناپدید میشوند، خاک آلوده میشود، آب آلوده میشود و آسیبهای جدی در اکوسیستم رخ میدهد. به اندازه زندگی انسان، زندگی طبیعت نیز تحت تأثیر منفی قرار میگیرد. بنابراین، صرفاً در چارچوب زندگی انسان مورد مداقه قرار دادن و بنا به کم و بیشی تعداد افرادی که جان خود را از دست دادهاند واکنش نشان دادن، ایستاری ناکافی است. البته جان انسان ارزشمند است. اما میدانیم که انسانها جزئی از طبیعت هستند. انسان با طبیعت میتواند وجود داشته باشد و زندگی کند. هیچ یک از ما نمیتوانیم بدون طبیعت وجود داشته باشیم یا زندگی کنیم. هوا، آب، خاک، یک اکوسیستم کامل سرچشمه همه حیات زندگان است. طبیعت مادر همه ماست، اوست که ما را بوجود میآورد و ما را زنده نگه میدارد. اگر طبیعت را آلوده کنیم، صدمه بزنیم یا نابود کنیم، عاقبت خودمان را رقم خواهیم زد. ما باید با چنین دیدگاه و ذهنیتی با زندگی و طبیعت رفتار کنیم. اما متأسفانه ذرهای از این ذهنیت در دولت آکپ-مهپ وجود ندارد. ذهنیت آکپ-مهپ به هیچ وجه به زندگی انسان و طبیعت اهمیت نمیدهد و تنها به فکر پول، رانت و سود مادی است. ترکیه به طور کامل به شرکتها، مافیاها، سودجویان و پولداران واگذار شده است. آنها همچنین شریک شرکتها، مافیا، رانتجویان و پولدارها هستند. آنها با هم کوردستان و ترکیه را استثمار میکنند، طبیعت آنها را قتلعام میکنند و اکوسیستم آنها را نابود میکنند. طبیعت و زندگی انسانی کوردستان و ترکیه بخاطر آنها با ویرانی بزرگی روبرو شد. مینها، مواد شیمیایی سمی، قطع درختان، ساخت نیروگاههای برقی هیدرولیک (آبی) و سدها در همه جا... با مغالطه «محلی و ملی» که هیتلر فاشیست و موسولینی موعظه کردند، دولت آکپ-مهپ تلاش کرده است تا جنایات خود را بپوشاند، سالها جامعه ترکیه را فریب دهد و ساکت کند. متأسفانه از آنجایی که اپوزیسیون در ترکیه هیچ تفاوتی با دولت ندارد و تحت تأثیر ایدئولوژی ناسیونالیستی است، چهره دروغین دولت آکپ-مهپ آشکار نمیشود و حقیقت به وضوح برای جامعه قابل مشاهده نیست. نیروهای دموکراسی نیز ناکافی هستند، نمیتوانند با یک اراده مشترک خروجی رادیکال داشته باشند، نمیتوانند این ذهنیت منفعتطلبی، پولخواری، ضد طبیعت و انسانستیز را افشا کنند و جلوی آن را بگیرند. از آنجایی که این اتفاقات در ترکیه رخ نداده است، دولت آکپ-مهپ همه جا از این مزخرفات استفاده میکند که گویی یک چیز جدید و خوب است و از واکنشهای اجتماعی جلوگیری میکند. اما در ایلیچ بود که مشخص شد آکپ-مهپ چقدر محلی و ملی است. آیا کسانی که به مکان و ملت خود عشق میورزند اینگونه برخورد میکنند؟ زندگی کارگران گرفتار در زیر زمین، اثرات شیمیایی که صدها هزار حیوان و گیاه در معرض آن قرار دارند، آلودگی رودخانه فرات، خطر برای حوضه بینالنهرین... همه اینها بار دیگر واقعیت و ذهنیت دولت آکپ-مهپ را به وضوح آشکار کرده است.
ما باید هر چه زودتر از شر ذهنیتی که دشمن طبیعت است خلاص شویم
رانش زمین سمی در معدن طلا در ایلیچ یک فاجعه واقعی است که هنوز میزان آن فاش نشده است. این چرنوبیل آکپ-مهپ است. دولت و رسانههای تحت انحصار خود، میزان خطر را پنهان میکنند. مشکل تنها به عنوان کارگرانی که در زیر زمین به دام افتادهاند نشان داده میشود. آنها سعی دارند با نجات کارگران دستور کار را پر و منحرف کنند تا بر گناهان و جنایات بزرگ خود سرپوش بگذارند. در واقع، آنها هیچ نگرانی یا احساسی در مورد زندگی کارگران ندارند. ما همه با هم در سوما، آماسرا و زلزله ۶ فوریه دیدیم که آکپ-مهپ کوچکترین اهمیتی به کارگران و انسانها ندارد. بنابراین، کاری که رسانههای حاکم انجام میدهند، تحریف کامل است، فعالیتی برای پنهان کردن گناه بزرگ. اینجا یک وضعیت بسیار جدی وجود دارد. ممکن است مواد شیمیایی سمی با آب فرات مخلوط شود و حوضه بینالنهرین در خطر بزرگی قرار گیرد. نه تنها ارزینجان و ایلیچ، بلکه کل بینالنهرین در خطر است. همانطور که مشخص است رود فرات به همراه رود دجله حوضه بینالنهرین را تشکیل میدهد و به خلیج فارس میریزد و به دریا میرسد. سمیشدن رودخانه فرات به این معناست که انسانها، گیاهان، حیوانات، خاک، آب و موجودات کوچک در همه این مناطق در معرض خطر هستند. ما با یک تخریب بزرگ زیستمحیطی روبرو هستیم. به مناسبت این حادثه، ذهنیت سودجویانه آکپ-مهپ را که با انسان، جامعه و طبیعت دشمنی میکند، به شدت محکوم میکنیم. حکومت آکپ-مهپ هر روز بیشتر و بیشتر در حال تخریب جغرافیا و طبیعت ترکیه و کوردستان است. وضعیتی که در ایلیچ به وجود آمد یک بار دیگر نشان داد که مبارزه ما با ذهنیت آکپ-مهپ چقدر ضروری و صحیح است. ترکیه باید هر چه زودتر از این ذهنیت سودجویی، چپاولگری، دشمن طبیعت و انسانستیز و پولپرستی خلاص شود. همه اقشار اجتماعی، نیروهای دموکراتیک، بومشناسان، همه کسانی که برای انسان، جامعه و طبیعت ارزش قائل هستند، باید در برابر این ذهنیت موضع محکمی اتخاذ کنند. دیگر باید ترکیه و کوردستان را از این ذهنیت نجات داد، طبیعت را آزاد کرد و زندگی را دموکراتیک نمود.»