کمیته آموزش ک‌ج‌ک: حفاظت از زبان، حفاظت از کوردستان است

کمیته آموزش ک‌ج‌ک روز زبان مادری را گرامی داشت و گفت: «نباید فراموش کرد که حفاظت از زبان، حفاظت از فرهنگ و حفاظت از کوردستان است. حفظ زبان، حفاظت از گذشته و آینده است.»

کمیته آموزش کنفدرالیسم جوامع کوردستان ‌(ک‌ج‌ک‌) به مناسبت ۲۱ فوریه روز جهانی زبان مادری بیانیه‌ای صادر کرد و گفت: «در سراسر دنیا، سلطه‌گران به نام انواع نژادپرستی و ملی‌گرایی، زبان‌های مختلف را ممنوع می‌کنند. بسیاری از ملت‌ها، فرهنگ‌ها و زبان‌ها تحت عنوان یک دولت، یک ملت، یک زبان، یک پرچم و یک مذهب مورد نسل‌کشی قرار می‌گیرند. بسیاری از فرهنگ‌ها و زبان‌های جهان در اثر سیاست‌های تمرکزگرا، از طریق نسل‌کشی محو شده‌اند و بسیاری از فرهنگ‌ها و زبان‌ها در معرض نسل‌کشی هستند!»

ک‌ج‌ج اعلام کرد که تحت رهبری رهبر آپو و جنبش آزادی کوردستان، با مبارزه و مقاومت بزرگ از هستی خلق کورد محافظت شد و امروز مبارزه برای هستی و آزادی وارد مرحله جدیدی شده است. ک‌ج‌ک با بیان اینکه اکنون هیچ نیرویی نمی‌تواند وجود خلق کورد را انکار کند، گفت: «خلق کورد بیدار شده، قیام کرده و به سوی آزادی می‌روند.»

بیانیه کمیته آموزش ک‌ج‌ک به شرح زیر است:

«در سراسر جهان، سلطه‌گران به نام انواع نژادپرستی و ناسیونالیسم، زبان‌های مختلف را به سادگی ممنوع می‌کنند. بسیاری از ملت‌ها، فرهنگ‌ها و زبان‌ها تحت عنوان یک دولت، یک ملت، یک زبان، یک پرچم و یک مذهب مورد نسل‌کشی قرار می‌گیرند. بسیاری از فرهنگ‌ها و زبان‌های جهان در اثر نسل‌کشی به دلیل سیاست‌های مرکزگرا از بین رفته‌اند و بسیاری از فرهنگ‌ها و زبان‌های دیگر در معرض نسل‌کشی قرار دارند!

همانطور که می‌دانیم، در سال ۱۹۹۹، ۲۱ فوریه توسط یونسکو به عنوان روز جهانی زبان مادری نامگذاری شد. در پس تصویب روز جهانی زبان مادری، تاریخ مقاومت مردمانی نهفته است که زبانشان ممنوع بود. بنابراین، ۲۱ فوریه برای مردمانی که وجودشان در خطر است و از زبان مادری خود محروم شده‌اند، روز بسیار معناداری است.

اگرچه سازمان ملل متحد قطعنامه ۲۱ فوریه را تحت عنوان حفاظت از فرهنگ و زبان مردم تصویب کرد، اما در سیاست نظارت بر ممنوعیت زبان خلق‌ها، اقدامات لازم را انجام نداده است. حتی پس از تصمیم یونسکو در سال ۱۹۹۹، زبان‌ها و فرهنگ‌های خلق‌های فرودست از خطر انقراض در امان نمانده‌اند. این واقعیت نشان می‌دهد که تصمیمات سازمان ملل غیرالزام‌آور است و قدرت توقف سیاست‌های ظالمانه را ندارد. تاکنون هیچ کشوری تحت پیگرد قانونی قرار نگرفته است، هیچ تصمیمی در مورد سیاست‌های نسل‌کشی آنها گرفته نشده است و هیچ محکومیتی برای سیاست‌های همگون‌سازی و نسل‌کشی فرهنگی آنها صادر نشده است. تصمیم برای جشن گرفتن روز جهانی زبان مادری بدون شک مهم است، اما سیاست‌هایی مطابق با آن تصمیم ایجاد نشد و بسیاری از زبان‌ها در معرض انقراض قرار گرفتند.

دولت‌های ملی مبتنی بر تمامیت‌خواهی، بسیاری از زبان‌ها، فرهنگ‌ها، مذاهب و باورهای مختلف را حذف کرده‌اند. به خصوص در ۲۰۰ سال گذشته مردم در معرض نسل‌کشی فیزیکی و فرهنگی قرار گرفته‌اند. طبق گزارش یونسکو، تقریباً ۶۰۰۰ زبان در جهان وجود دارد. در قرنی که ما در آن زندگی می‌کنیم، تقریباً ۲۵۰۰ مورد از این زبان‌ها در حال ناپدید شدن هستند. تنها در ترکیه، ۱۸ زبان در معرض خطر انقراض قرار دارند.

پس از جنگ جهانی اول، در جریان شکل‌گیری دولت-ملت‌های خاورمیانه، خلق کورد از موقعیت خودگردانی محروم شدند. دولت‌هایی که بخش‌هایی از کوردستان را اشغال کرده بودند، می‌خواستند خلق کورد را جذب و هضم کنند. می‌گفتند ملت‌های همگن بسازید. «همه ترک هستند، همه عرب هستند، همه فارس هستند.» چون دولت‌ها به نام این ملت‌ها تأسیس شده‌اند، این دولت‌ها همگون‌سازی کوردها را حق مشروع خود می‌دانستند. بنابراین، همه انواع نسل‌کشی یک وظیفه ملی تلقی می‌شد.

در میان این دولت‌ها، دولت ترکیه بیش از همه خواهان انحلال و نابودی کوردها بود. آنها تبلیغات «احیای ترک» و تحقیر کوردستان را بسیار تند و خشن انجام دادند. زبان کوردی در تمام عرصه‌های زندگی ممنوع بود. کسانی که علیه آنها صحبت می‌کردند دستگیر شدند، کشته شدند و تروریست اعلام شدند. خلق کورد ده‌ها بار مورد نسل‌کشی قرار گرفته‌اند. قبور رهبران کورد برای جلوگیری از ایجاد بنای یادبود، تخریب شد. نام‌های کوردی در سراسر جغرافیای کوردستان تغییر کرد. نام دشت‌ها و کوه‌ها، روستاها و شهرها تغییر کرد. آنها بابت کاری که کردند عذرخواهی نکردند؛ تلاش کردند تا مردم کورد دیگر هرگز زندگی نکنند.

بیش از صد سال است که خلق کورد و زبان کوردی تحت فشار و ظلم دولت ترکیه قرار دارند. صد سال است که دولت ترکیه می‌خواهد خلق کورد را نابود کند. آنها روش‌های زیادی را امتحان کردند، از نسل‌کشی فیزیکی گرفته تا نسل‌کشی فرهنگی. در نتیجه خلق کورد با مبارزات و قهرمانی‌های فراوان و بهای گزاف موجودیت خود را حفظ کردند و سیاست نسل‌کشی را شکست دادند.

خلق کورد و زبان کوردی یکی از قدیمی‌ترین زبان‌های جهان است. این خلق هزاران سال است که در این سرزمین زندگی می‌کنند. فرهنگ باستانی دارد. اگر امروز در برابر همه سیاست‌های نسل‌کشی مقاومت کرده است، از این ویژگی قدرت می‌گیرد.

به رهبری رهبر آپو و جنبش آزادی کوردستان با مبارزه و مقاومت عظیم، موجودیت خلق کورد حفظ شد و امروز مبارزه برای هستی و آزادی وارد مرحله جدیدی شده است! اکنون هیچ نیرویی نمی‌تواند وجود خلق کورد را انکار کند. خلق کورد بیدار شده، قیام کرده و به سوی آزادی می‌روند.

باید با توسعه زبان کوردی، پرچم مبارزه آزادی در همه عرصه‌های زندگی برافراشته شود. همه افراد و جوامع باید مراقب زبان و فرهنگ خود باشند. همه مردم ما و نهادهای ذیربط باید با رویکردهای خلاقانه مبارزه خود را در برابر هر گونه استثمار غنا بخشند. مبارزه لازم را برای توسعه و پیشرفت زبان و آموزش کوردی بالا ببرید. رهبر آپو میزان رشد زبان را سطح رشد زندگی می‌داند و می‌گوید: «هر چه یک جامعه زبان مادری خود را بیشتر توسعه دهد، سطح زندگی خود را بیشتر بهبود می‌بخشد. یک خلق هر اندازه زبان خود را از دست داده و تحت سلطه زبان‌های دیگر قرار گرفته باشد، به همان اندازه به معنای انقیاد، نابودی و جذب آنها است. جوامعی که این حقیقت را دارند، نمی‌توانند زندگی معنادار، فکری، اخلاقی و زیبایی‌شناختی داشته باشند و روشن است که تا زمانی که نابود نشوند، جامعه‌ای بیمار و محکوم به زندگی غم‌انگیز باقی خواهند ماند.»

برای اطمینان از اینکه هیچ نیرویی نتواند یک بار دیگر خلق کورد را زیر «پنجه نسل‌کشی فرهنگی» نگه دارد، بالاترین سطح آگاهی لازم است. باید بدانیم که حفاظت از زبان، پاسداری از فرهنگ است، پاسداری از زبان، پاسداری از کوردستان است. حفظ زبان حفاظت از گذشته و آینده است. هر ملتی زبان خاص خود را دارد. همانطور که درختان روی ریشه خود می‌رویند، خلق کورد نیز بر مبنای زبان خود رشد می‌کند.

بچه‌ها زبان مادری خود را در خانه یاد می‌گیرند و ادامه یادگیری زبان کوردی در خیابان‌ها و مدارس ضروری است. حق آموزش به زبان مادری یک حق طبیعی است که همه باید از آن پاسداری کنند و برای آن مبارزه کنند. برای اینکه زبان کوردی به زبان رسمی تبدیل شود و خلق کورد به زبان خود آموزش ببینند، باید بر زبان و هستی تاکید کرد و به هر طریق ممکن مبارزه کرد.

زبان مادری جسم و روح انسان است. انسان باید از جسم و روح خود محافظت کند. ۲۱ فوریه روز جهانی زبان مادری را با همه مردم جهان و مردم کوردستان جشن می‌گیریم.»