در حالی که اعتصاب غذای زندانیان سیاسی از ۲۷ نوامبر ۲۰۲۳ در چارچوب کمپین "آزادی برای عبدالله اوجالان، راه‌حل سیاسی مسئله کورد" در هفتاد و یکمین روز خود ادامه دارد، بستگان زندانیان نیز اقدام به برگزاری تحصن‌های برای عدالت کردند. تحصن‌ها که از ۴ دسامبر ۲۰۲۳ به رهبری انجمن کمک به خانواده‌های زندانیان (TUAY-DER) شروع شد، یکی از آنها در شصت و یکمین روز خود در سازمان ناحیه رَزان (باغلار) حزب دموکراسی و برابری خلق‌ها (دَم پارتی) در آمد ادامه دارد.

در حالی که مادران شرکت‌کننده در این تحصن برای عدالت از مردم خواستند تا به انزوا پایان دهند، به راهپیمایی آزادی نیز درود گفتند.

ما می‌خواهیم از وضعیت عبدالله اوجالان مطلع شویم

موشَهَر اولکَر که یکی از مدیران حزب مناطق دمکراتیک (د‌ب‌پ) استان آمد است و همراه با مادران در تحصن برای عدالت را می‌باشد، اظهار داشت که می‌خواهند از وضعیت رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان مطلع شوند و می‌خواهند بدانند حال او خوب است و گفت: «این حق ماست.» اولکر افزود: «رهبر ما در اِمرالی تحت انزوا است و به همین دلیل است که من در اینجا در تحصن هستم. انزوای علیه او در واقع متوجه همه ماست. امروز مادران هم در برابر انزوا و هم برای رساندن صدای فرزندانشان در حال تحصن هستند. همه کسانی که از بشریت دفاع می‌کنند باید با این انزوا مخالفت کنند. امروز انزوا به خانه‌های ما نفوذ کرده است. این انزوا باید پایان یابد. اکنون مادران انزوا را در درونشان احساس می‌کنند. وزیر دادگستری و رئیس جمهور، مخاطب هر که باشد، دیگر باید به ندای مادران گوش دهند. انزوا جرم است، ما می‌خواهیم از وضعیت آقای اوجالان مطلع شویم، ما آزادی آقای اوجالان را می‌خواهیم.»

راهپیمایی یک راهپیمایی برای انسانیت و عدالت است

اولکر با اشاره به اهمیت راهپیمایی آزادی که از اول فوریه آغاز شد، گفت: «امروز آنها به صورت دو شاخه به سمت شهر آمد می‌روند. این راهپیمایی راهپیمایی برای انسانیت، راهپیمایی برای عدالت، راهپیمایی برای آزادی و صلح است. این راهپیمایی برای جلوگیری از ریزش اشک مادران است. این راهپیمایی برای آن است که از وضعیت رهبری مطلع شویم، انزوا را پایان دهیم. انزوای علیه زندانیانی که در جزیره امرالی در کنار رهبری هستند نیز باید برداشته شود. خانواده‌های آنها سالهاست که نه فرزندان خود را دیده‌اند و نه صدای آنها را می‌شنوند. این انزوا غیر قابل قبول است. مادران دیگر نباید رنج بکشند و دلشان شکسته شود. راهپیمایی با موفقیت به پایان خواهد رسید، ما این را باور داریم. رفقای ما سلامت باشند این راهپیمایی مهم است. ما می‌خواهیم در اسرع وقت از وضعیت امرالی مطلع شویم. این راهپیمایی وسیله‌ای برای تحقق آن خواهد بود. همه مردم کورد باید با شور و شوق از راهپیمایان استقبال کنند. همه باید از این راهپیمایی صیانت کنند.»

فراخوان به مادران زندانیان: به تحصن برای عدالت بپیوندید

صلحیه ساروهان، مادر مَحسون ساروهان، زندانی در زندان تکیرداغ نیز تاکید کرد که تحصن‌های برای عدالت که هفته‌هاست ادامه دارد، باید مورد استقبال عموم مردم قرار گیرد. ساروهان تنها خواسته‌شان را پایان دادن به انزوا دانست و گفت: «ما می‌خواهیم این انزوای علیه همه مردم کورد و زندان‌ها پایان یابد. در واقع انزوایی که در شخص آقای اوجالان در امرالی تشدید شده است، در واقع بر کل جامعه سنگین‌تر شده است. اگر انزوا در امرالی برداشته شود، فشار بر جامعه نیز برداشته خواهد شد. هر چیزی که امروز تجربه می‌کنیم انزوا است. فشار زیادی وجود دارد. انزوا همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به همین دلیل همه باید با آن مخالفت کنند. تنها چیزی که ما مادران می‌خواهیم صلح و عدالت است. ما می‌خواهیم صدای ما را همه بشنوند، ما می‌خواهیم همه مادران زندانیان به این تحصن بپیوندند و در کنار ما صدای فرزندانشان باشند. اگر امروز علیه انزوا اعتراض نکنیم، فردا نمی‌توانیم به چشمان فرزندانمان نگاه کنیم.»

ما در آمد با اشتیاق از راهپیمایان استقبال خواهیم کرد

ساروهان با بیان اینکه اقدامات و کنش‌های انجام شده در برابر انزوا مهم است و مادران نیز صدای خود را به گوش همه می‌رسانند، ادامه داد: «آنها نیز برای عدالت، اتحاد، همبستگی و صلح راهپیمایی می‌کنند. آنها در جاده‌ها و در شرایط سخت برف و زمستان هستند تا به انزوا پایان دهند. آنها ۱۳ فوریه وارد آمد می‌شوند و ما در اینجا با اشتیاق فراوان از آنها استقبال خواهیم کرد. این راهپیمایی نتایجی به همراه می‌آورد و خواهد آورد. ما اینجا در یک مکان بسته در تحصن هستیم، اما همه آنها را می‌بینند و می‌شنوند. نتایجی بیشتر از تحصن ما را به همراه خواهد داشت. اگر هوا خوب بود، در خیابان‌ها می‌بودیم، اما مادرانی داریم که مریض هستند، نمی‌توانند در سرما بیرون بمانند. به همین دلیل است که ما در اینجا در یک مکان بسته در تحصن هستیم. اما این راهپیمایی صدای ما را به گوش همه خواهد رساند. من بدین وسیله یک بار دیگر انزوا را محکوم می‌کنم. من هم به توطئه ۱۵ فوریه اعتراض دارم. این توطئه علیه کل مردم کورد انجام شد. ما این توطئه را محکوم می‌کنیم، ۱۵ فوریه برای ما روز سیاهی است.»