صدها سال است که در کوردستان ظلم و ستم وجود دارد. در برابر این ظلم، همیشه مقاومت ایجاد می‌شد. مردم کورد هرگز خط مقاومت را ترک نکردند. در این مقاومت‌ها هزینه‌های سنگین زیادی پرداخت شد. با ظهور جنبش آزادی پ‌ک‌ک، این مقاومت به بالاترین حد خود رسید. بیش از ۵۰ سال است که به رهبری رهبر آپو و پ‌ک‌ک مبارزه برای چهار بخش کوردستان آغاز شده است. با شروع این مبارزه، مردم کورد از خواب مرگ بیدار شدند و خود را سازماندهی کردند. اما باز هم دولت اشغالگر ترک و کشورهایی که نمی‌خواستند مردم کورد آزادانه زندگی کنند، می‌خواستند از این مبارزه جلوگیری کنند و آن را شکست دهند. جنبش آزادی در این ۵۰ سال با تمام هجمه‌ها و کشتارهای نظام سرمایه‌داری مبارزه کرد و هر روز قدرت و هدف خود را تقویت کرد. خلق کورد ده‌ها هزار شهید در این مبارزه تقدیم کردند، اما امید و اراده‌شان هرگز از بین نرفت. چون رهبر آپو می‌گفت شهدای ما حقیقت و آینده زندگی ما هستند. جنبش پ‌ک‌ک و مردم کورد در هر شهادتی حقیقت زندگی را درک می‌کردند و معنای شهادت را در شخصیت خود قرار می‌دادند. در بسیاری از کشورهای جهان انقلاب شد و شهید دادند، اما هیچ کشوری مانند کوردستان مقاومت نکرد. آنها چون دولت داشتند، دستاوردهای زیادی در زمینه‌های سیاسی، نظامی و اجتماعی داشتند. اما در کوردستان نه ارتش قوی وجود داشت و نه جامعه آزاد، چون همه چیز از نو ایجاد شد، بنابراین نیاز به هزینه‌های بسیار سنگینی وجود داشت.

در میان این تحولات، بسیاری از جوانان کورد حقیقت خود را دیدند و به این مبارزه پیوستند. یکی از آنها رفیق روژهات چارچل است که نام و نام خانوادگی وی مراد گونش است. رفیق روژهات در ۲ فوریه ۱۹۹۳ در نسیبین به دنیا آمد. در جوانی خانواده او از کوردستان به استانبول نقل مکان کردند، دولت ترکیه می‌خواست فساد خود را بر همه جوانان کورد تحمیل کند. یکی از آن جوانان رفیق روژهات بود. می‌خواستند او را از حقیقت کورد بودن دور کنند و از مبارزه برای آزادی جدا نمایند. وقتی رفیق روژهات هدف نظام دولت ترکیه را درک کرد، وارد تحقیقات و جستجو شد. من کیستم، حقیقت من و میهن من چیست؟ وقتی این سوالات را از خود پرسید، حمله به کوردستان و مبارزه مردم کورد را تشخیص داد. او رهبر آپو و حقیقت جنبش پ‌ک‌ک را شناخت. بعد از این در مقابل نظام ایستاد و می‌خواست اطرافیان خود را هم سازماندهی کند. اما دولت اشغالگر از قدرت و اراده او می‌ترسید. دولت اشغالگر با زندانی کردن او امیدوار بود که او را از سازمان دور کند و آسمیله نماید. رفیق روژهات روند زندان خود را به فرصتی بزرگ تبدیل کرد و گفت من خود را سازماندهی خواهم کرد و سیاست‌های این نظام را شکست خواهم داد. او در دوران زندان خود را بر اساس نظام رهبر آپو توسعه داد و خواست واقعیت کوردستان و نظام سرمایه‌داری را درک کند. گام به گام پیشرفت کرد و خود را بر اساس حقیقت آپویی و انقلابی تربیت کرد، حالا پیشرفتش در اطرافیانش تأثیر می‌گذاشت.

حتی پس از بیرون آمدن از زندان، همیشه دوستان و آشنایان خود را دور خود سازماندهی می‌کرد و آنها را با حقیقت کوردها و کوردستان آشنا می‌کرد. چیزی که بیش از همه روی من تأثیر گذاشت، این جمله او بود که «به مردم دلبسته نباش، اگر به آدم‌ها و اشیا دلبسته باشی به حقیقت نمی‌توانی دست یابی». پس از این بحث، من معتقدم که هیچکس خارج از جنبش آزادی و رهبر آپو نمی‌تواند چنین تغییری را ترویج کند. راستش رفیق روژهات بسیار بر من تاثیر گذاشت، رفتار و نشست و برخاست او، تقویت رفاقت، همیشه هدف اصلیش بود. می‌توانم بگویم دلیل اصلی پیوستن من به مبارزات و حضور من در فعالیت‌های مبارزاتی آزادی خواهانه با تلاش و پیشنهاد رفیق روژهات صورت گرفت. او همیشه می‌گفت؛ «اگر می‌خواهید برخی چیزها را از سازمان بفهمید، باید با برخی چیزهای زندگی خود مبارزه کنید.» در واقع، بارها با هم گرسنگی کشیدیم، بیرون ماندیم.ما با هم در مبارزات شرکت کردیم اما نمی‌توان همه چیز را در مورد شهدا گفت. زیرا هر چه گفته شود باز هم کم است و کافی نیست. پس از اینکه رفیق روژهات تصمیم به پیوستن به صفوف مبارزات گرفت،در آگوست ۲۰۱۴ به صفوف آزادی پیوست. چیزی که بیشتر از همه سبب خوشحالی او شد این بود که زمانی که تصمیم خود را برای پیوستن به مبارزات با مادرش در میان گذاشت، مادرش او را تشویق کرد و به او تبریک گفت. لبخند و اشتیاق او را هرگز فراموش نمی‌کنم. به رفقایش می‌گفت مادرم به من برای پیوستن به مبارزات تبریک گفته است.

پس از پیوستن به صفوف گریلا به روژاوای کوردستان رفت و در دفاع از انقلاب در روژاوای کوردستان جای گرفت. در مبارزه با داعش و در مبارزات انقلابی خود چندین بار به شدت مجروح شد، اما پس از مدتی با اراده قوی‌تری به پا خاست و به مواضع مقاومت بازگشت. در واقع اراده او آنقدر قوی، نیرومند و فعال بود که هیچ مانعی را نمی‌شناخت و از مقاومت دست برنداشت.

در حملاتی که دولت اشغالگر فاشیست در ۹ اکتبر ۲۰۱۹ علیه روژاوای کوردستان به راه انداخت، رفیق روژهات در خطوط مقدم جبهه جای گرفت و مقاومت کرد. رفیق روژهات از خاک کوردستان دفاع کرد و در این مقاومت در مقاومت عین عیسی در ۱۳ اکتبر شجاعانه به درجه شهادت رسید و به کاروان‌های آزادی پیوست. آنچه رفیق روژهات و شهادتش از ما می‌خواهند خودسازماندهی و پاسداری از خاک مقدس کوردستان است. در حقیقت جنبش آزادی، شهادت بسیار معنادار و ارزشمند است. باید شهادت رفیق روژهات را ارج نهیم و معنا بخشیم، اهداف و مقاصد او را به پیروزی برسانیم. امروز مبارزان خلق کورد در کوه‌های کوردستان روح و اراده شهدا را زنده می‌کنند. مقاومت تاریخی گریلای مدرنیته دموکراتیک، همه برنامه‌ها و سیاست‌های دولت‌های اشغالگر را خنثی کرد. به همین دلیل است که می‌گوییم پ‌ک‌ک حقیقت و منبع شهداست. اگر می‌خواهیم از رفیق روژهات و هزاران شهید کوردستان صیانت کنیم، باید از پ‌ک‌ک و رهبر آپو صیانت کنیم. همانطور که هزاران شهید ما در مقابل این نظام فاشیستی و خونخوار و آشوبگر ایستادند و برای ما به درجه شهادت رسیدند، ما نیز باید شهادت آنها را معنا کنیم و بر اساس آن عمل کنیم. آنها جان خود را برای ما دادند و تاریخ ۵۰ سال مبارزه را نوشتند. آنچه بر دوش ما می‌افتد حفظ و تقویت این مبارزه است. اگر به شهادت این شهدا معنا بدهیم به زندگی خود نیز معنا داده‌ایم. ما ایمان و قدرت خود را از شهدا می‌گیریم تا لایق آنها باشیم، همیشه به یاد آنها هستیم، به فکر آنها هستیم و تا آخر با آنها زندگی می‌کنیم. من در شخص شهید روژهات چارچل از همه شهدای کوردستان یاد می‌کنم و در مقابل آنها سر فرو می‌آورم. یاد آنها راه ما را روشن خواهد کرد. ما خواسته آنها برای کوردستان آزاد و مستقل را برآورده خواهیم کرد.