روزنامه سرخوبون (Serxwebûn) در شماره سپتامبر خود به موضوعات بسیاری پرداخته است، از سیستم شکنجه امرالی گرفته تا خیانت حزب دمکرات کوردستان (پ‌د‌ک)، از محیط زیست تا سیاست‌های پلید دولت ترکیه. شماره سپتامبر این روزنامه همچنین شامل بخش اول مصاحبه ویژه با دوران کالکان عضو کمیته اجرایی حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) است.

دوران کالکان عضو کمیته اجرایی پ‌ک‌ک در مقاله‌ای با عنوان «خصومت علیه کوردها با سیستم امرالی به اوج خود رسیده است» گفت: سیستم شکنجه، انزوا و نسل‌کشی امرالی ربع قرن خود را به پایان رسانده است. بیست و پنجمین سال پشت‌سر می‌گذارد. دقیقا دو سال و نیم است که هیچ خبری از امرالی نیست. ما به عنوان جنبش و مردم هیچ اطلاعی از وضعیت رهبر آپو و سایر رفقا در امرالی نداریم. چنین وضعیتی در هیچ کجای دنیای کنونی اتفاق نمی‌افتد. معادل و نمونه‌ای از این دست در تاریخ یافت نمی‌شود. ابتدا باید بر این واقعیت تاکید کنیم. درک درست مسئله کورد تنها با درک واقعیت امرالی امکان‌پذیر است. بنابراین، آنچه که به عنوان «مسئله کورد» نام برده می‌شود، در واقع چنان ذهنیت و سیاستی است که می‌خواهد کوردستان را تجزیه و متلاشی کند و کوردها را به‌عنوان یک قوم نادیده بگیرد و نابود کند که مشابه و نمونه‌ی آن در تاریخ وجود ندارد.

مردم ما شاهد بدی‌هایی هستند که حزب دمکرات کوردستان مرتکب می‌شود

خبات آندوک، عضو شورای اجرایی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک)، در مقاله خود به خیانت و همکاری که پ‌د‌ک از زمان تأسیس تا به امروز در تاریخ انجام داده است، اشاره می‌کند. خبات آندوک در مقاله‌ای با عنوان «نسخه خیانت بارزانی بی‌نظیر است» گفت: مردم باشور کوردستان مثل امروز به یاد دارند که (پ‌د‌ک) همراه با تانک‌های صدام چگونه شهر هولیر را از دست اتحادیه میهنی کوردستان (ی‌ن‌ک) درآورد. مردم باشور ما از طریق تجربه می‌بینند که (پ‌د‌ک) چگونه در چارچوب کُنسپت تسویه کردن پ‌ک‌ک، زمین‌های باشور را به جمهوری نسل‌کش ترکیه پیشکش کرده، فروخت و آن را تحت اشغالش درآورده است. مردم باشور به خوبی می‌بینند که اگر اقدامی صورت نگیرد، پ‌دک و بارزانی‌ها جایی به نام باشور را رها نمی‌کنند و میهن را فدای منافع محدود خود خواهند کرد. همه از این دیکتاتوری پ‌دک و بارزانی ها که تمام ثروت کوردستان را به جیب زده‌اند و از آرمان آزادی کوردستان برای قدرت خود سوء استفاده کرده‌اند، ناراحت هستند.

بخشی از خاطرات سید اوران، روزنامه‌نگار با ۳۰ سال سابقه که در ۲۲ سپتامبر به شهادت رسید، در رابطه با منطقه بهدینان مناطق حفاظتی مدیا که برای اخبار به آنجا رفته بود، در شماره ماه سپتامبر روزنامه سرخوبون گنجانده شده است. در شماره سپتامبر سرخوبون؛

فَرزه درسیم؛ «دیانت در خدمت جنگ ویژه»

آرژین روزَرین؛ «تخریب و نابودکردن اکولوژیکی یک استراتژی جنگی است»

جمال شریک؛ «واقعیت پلید دولت»

چیدَم دوغو؛ همچنین شامل مقالاتی با عنوان «بیایید مبارزه آزادی زنان را با عزم و اراده شهدا سکینه جانسز افزایش دهیم» که در مورد شهدای زن در ماه سپتامبر است.

مقالات سرخوبون همچنین از طریق سایت serxwebun.org قابل دسترسی هستند.