تجمع مادران شنبه: برای صلح باید به خواسته‌ها پاسخ داده شود

تونجر باکرهان، رئیس مشترک دم پارتی، در تجمع مادران شنبه که در آن شرکت کرد، خواستار مواجهه با گذشته و پاسخگویی به خواسته‌های بستگان مفقودین برای صلح اجتماعی شد.

تونجر باکرهان، رئیس مشترک حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (دم پارتی) و پروین بولدان، عضو هیئت امرالی، نیز در تجمع مادران شنبه شرکت کردند.

تونجر باکرهان، رئیس مشترک دم پارتی، در پاسخ به سوالات خبرنگاران در این تجمع گفت که برای برقراری صلح اجتماعی باید به خواسته‌های بستگان مفقودین پاسخ داده شود.

باکرهان گفت: «این مسئله زخم خونین میهن است. خواسته‌های بستگان مفقودین، خواسته‌های ما نیز هست. سال‌هاست که همبسته بوده‌ایم و با هم مبارزه کرده‌ایم. تا زمانی که مواجهه واقعی با این مسئله صورت نگیرد و حقایق آشکار نشود، به مبارزه در کنار مادران/کنشگران شنبه ادامه خواهیم داد.»

باکرهان تاکید کرد که یکی از ملزومات صلح اجتماعی، خواسته‌هایی است که مادران شنبه مطرح می‌کنند.

باکرهان با بیان اینکه «اگر قرار است صلح اجتماعی برقرار شود، ترکیه باید با این مسئله مواجه شود»، ادامه داد:

«آنها باید آن اتاق‌های تاریک آرشیو را باز کنند و حقایق را با افکار عمومی در میان بگذارند. نباید برای مردم زیاد باشد که به دنبال فرزندان خود باشند، بخواهند سنگ قبری داشته باشند، نامشان روی آن نوشته شود و بتوانند دعا کنند. فراخوان جامعه دموکراتیک نیز اشاره‌ای به همین موضوع است. برای اینکه دیگر مفقودی نباشد، دیگر قتل‌های فاعل مجهول رخ ندهد و دیگر چنین حوادثی در این سرزمین‌ها تکرار نشود. اگر بتوانیم این روند را با موفقیت به پایان برسانیم، بر این باوریم که می‌توانیم به این خواسته‌های برحق مادرانمان نیز پاسخ دهیم. نه تنها در مجلس، بلکه در خیابان و در همه جا، همراه با تمام دوستانمان برای آشکار شدن حقایق و مواجهه با آنها مبارزه خواهیم کرد.»

پروین بولدان، عضو هیئت امرالی، نیز یاد و خاطره سری ثریا اوندر که در ۳ می درگذشت و تمام مفقودین را گرامی داشت.

پروین بولدان گفت: «سال‌هاست که برای اینکه مفقودی نباشد، اعدام‌های بدون محاکمه رخ ندهد و عاملان محاکمه شوند، مبارزه می‌شود. اما متاسفانه کسانی که این کشور را اداره می‌کنند، به پاسخگویی به این خواسته‌ها اهمیت نداده‌اند و صدای بستگان مفقودین را نشنیده‌اند. اما اکنون از دوره جدید، روند جدید و روند صلح صحبت می‌کنیم. اگر قرار است صلح شرافتمندانه واقعی برقرار شود، از یافتن این مفقودین و محاکمه عاملان می‌گذرد. وگرنه صلح ناتمام می‌ماند. آرزوی همه ما این است که صلح را به طور کامل زندگی و احساس کنیم. هر یک از بستگان مفقودین خواسته‌ای دارند. آنها سنگ قبر می‌خواهند. غیر از این خواسته‌ای ندارند. این نیز نباید زیاد باشد و این خواسته‌ها باید در اسرع وقت برآورده شود تا صلح برقرار شود.»