تصویر

روزرین کمانگر: انقلاب ژن، ژیان، آزادی سرکوب نشده و ادامه دارد

مسئول کمیته دیپلماسی کژار روزرین کمانگر در مورد دومین سالگرد انقلاب ژن، ژیان، آزادی گفت: «انقلاب ژن، ژیان، آزادی سرکوب نشده و ادامه دارد. رهبران این انقلاب در زندان در حال مبارزه هستند.»

روزرین کمانگر

روزرین کمانگر مسئول کمیته دیپلماسی جامعه آزاد زنان روژهلات کوردستان (کژار) به مناسبت دومین سالگرد انقلاب ژن، ژیان، آزادی در روژهلات کوردستان و ایران با خبرگزاری فرات(ANF) گفتگو کرد.

زنان جوان نیروی محرک انقلاب ژن، ژیان، آزادی بودند

روزرین کمانگر با بیان اینکه به دومین سالگرد انقلاب ژن، ژیان، آزادی نزدیک می‌شویم تاکید کرد که این انقلاب بر اساس رهبری فکری، اجتماعی و فرهنگی زنان ایجاد شد و بیان داشت:« با رهبری زنان جوان بود که انقلاب در سراسر ایران و سایر ملل رشد یافت؛ انقلاب تحولات بسیاری را ایجاد کرد زیرا مبتنی بر پایه‌های فکری، اجتماعی و فرهنگی بود و تا کنون همان اثرات را در جامعه گذاشته است و البته این تغییرات همچنان ادامه دارد.

انقلاب بسیار رادیکال بود، با پیام‌های رادیکال شروع شد و هنوز هم با همان پیام‌ها و به همان شیوه ادامه دارد. بزرگترین تاثیر آن بر جامعه، تغییر ذهنیت و روش مبارزه بود؛ بدین معنا انقلاب ژن، ژیان، آزادی سرکوب نشده بلکه از کانال‌های دیگری به اثرگذاری و تغییر جامعه ادامه می‌دهد. یکی از گفتمان‌های رادیکالی که ایجاد کرد بایکوت کردن انتخابات بود چراکه خلق انتخابات را ادامه همین نظام فکری می‌دانند و بدین شکل خواستار تغییر در سیستم شدند.»

جمهوری اسلامی از رهبری زنان می‌ترسد

روزرین کمانگر در ادامه صحبت‌هایش گفت حمله‌های هر روزه جمهوری اسلامی ایران به خلق و زنان نشان از هراس از رهبری زنان و خلق دارد؛ لذا سعی در سرکوب آنها به هر روش ممکنی دارد و ادامه داد: «دو سال از انقلاب ژن، ژیان، آزادی گذشت؛ یکی از سیاست‌های ضدانسانی جمهوری اسلامی، احکام اعدام است و به ویژه پس از انقلاب ژن، ژیان، آزادی بیشتر شده است. نظام روز به روز بر تعداد اعدام‌ها افزود تا نیروهای پیشرو جامعه را از بین ببرد، تا جامعه امید و اراده‌ای نداشته باشد. زنان و مردان زیادی در زندان با این حکم مواجه شدند.

در طول دو سال انقلاب ژن، ژیان، آزادی زنان به عنوان نیروهای پیشرو جامعه بیش از هر بخش دیگری هدف این حملات از سوی دستگاه سلطه قرار گرفت. در عرض یک ماه، چهار زن سیاستمدار کورد در خطر اعدام قرار گرفته و هم‌اکنون احتمال اعدامشان قریب‌الوقوع است.  زنان پیشاهنگ انقلاب، پیام‌های رادیکال برای جامعه داشتند. جمهوری اسلامی می‌خواهد از زنان پیشرو انتقام بگیرد چراکه می‌داند آنها بر روی جامعه تأثیر فراوان دارند و می‌توانند تغییرات مثبت را به وجود بیاورند. احکام اعدام فعلی همگی در راستای انتقام از انقلاب ژن، ژیان، آزادی هستند.»

در نامه‌های پخشان عزیزی و وریشه مرادی حل مسئله کورد و زنان یادآوری شده است

روزرین کمانگر اعلام کرد در نامه‌های پخشان عزیزی و وریشه مرادی پیامهای رادیکال بود و گفت: «نامه‌های پخشان عزیزی و وریشه مرادی به موازات پیام‌های انقلاب ژن، ژیان، آزادی صحبت در مورد مشکلات اجتماعی، مشکلات زنان، فقدان دموکراسی و سرکوب‌های اتنیکی بر اساس نظام سرمایه‌داری جهانی و دولت‌-ملت است. علاوه بر لیست کردن همه این مشکلات، بدیل آن نیز مطرح شده که همانا کنفدرالیزم دموکراتیک است که راه حلی منصفانه برای خاورمیانه و کل جهان دارد. در این نامه‌ها مسائل زنان و ملت کورد یادآوری شده است؛ اتنیکی که به حاشیه رانده شده است. همچنین از بسیاری از ملت‌هایی که توسط دولت مرکزی مورد حمله قرار می‌گیرند، نام برده می‌شود.

پس از انتشار این نامه‌ها، به ویژه در زندان شاهد واکنش‌ها و حمایت‌های بسیار رادیکالی بودیم که از موضع پخشان عزیزی و وریشه مرادی حمایت می‌شد. همه اینها به ما نشان می‌دهد که صدای آزادی زنان متحد است و آنها در حال انجام یک مبارزه مشترک هستند. سیاست شکنجه که توسط مقامات در زندان‌ها دنبال می‌شود دیگر تاثیر ندارد. زندان به محلی تبدیل شده است که صدای آزادی در آن به گوش می‌رسد و تمام جامعه در این جریان مشارکت داشته‌اند. وقتی می‌گوئیم انقلاب سرکوب نشده و به راه خود ادامه می‌دهد به این دلیل است که رهبرانش در زندان به مبارزه ادامه می دهند. زینب جلالیان به خاطر مقاومت خود در همه جهان شناخته می‌شود. پس از انتشار نامه‌ها از زندان اوین، مقاومت و مبارزه در حال افزایش است.»

روزرین کمانگر در پایان سخنان خود با اعلام اینکه پس از انتشار نامه در روژاوا و باکور هم حمایت‌های زیادی صورت گرفته است، گفت: «افرادی مانند پخشان عزیزی، وریشه مرادی و شریفه محمدی برای آزادی مبارزه می‌کنند. انسانیت، قطعا حمایت خواهد شد. اما وظیفه اصلی پایان دادن به سیاست ضد بشری و رساندن صدای پخشان عزیزی و وریشه مرادی و بسیاری از آزادی خواهانی است که در زندان به سر می‌برند.

ما باید کنش‌های خود را گسترش دهیم، کمپین‌های زیادی برای زندانیان سیاسی انجام شده است. در صورت جمع آوری امضا، شرکت خواهیم کرد. هر کنشی صورت گیرد، در حمایت از آن خیابان را پر خواهیم کرد. به هر طریق ممکن باید شرایطی ایجاد کنیم تا صدای این زنان مبارز باشیم. ما به عنوان زنان نشان داده‌ایم که چه قدرت و اراده‌ای داریم، انقلاب ژن، ژیان، آزادی این واقعیت را تأیید کرد.»