زندانیان محبوس در بندهای امن و خاص زندان مرکزی ارومیه خواستار کمک هستند
زندانیان محبوس در بندهای امن و خاص زندان مرکزی ارومیه به دلیل برخورد بد و فشار مسئولین زندان طی نامهای خطاب به نهادهای بینالمللی حقوق بشری خواستار کمک شدهاند.
زندانیان محبوس در بندهای امن و خاص زندان مرکزی ارومیه به دلیل برخورد بد و فشار مسئولین زندان طی نامهای خطاب به نهادهای بینالمللی حقوق بشری خواستار کمک شدهاند.
جمعی از زندانیان محبوس در بندهای امن و خاص زندان مرکزی ارومیه که در شرایط سخت این دو بند نگهداری میشوند، با انتشار نامهای خطاب به رئیس سازمان زندانهای ایران و نهادهای بینالمللی حقوق بشری از اقدام به خودکشی تعدادی از زندانیان در اعتراض به شرایط سخت حاکم بر این دو بند خبر دادهاند.
بند امن و بند خاص زندان مرکزی ارومیه در کنار مجموعه سلولهای انفرادی این زندان قرار دارد. این بندها دو اتاق کوچک ۳۰ متری با ظرفیت هرکدام ۱۰ نفر است، اما جمعیت هر بند به دو برابر ظرفیت میرسد. زندانیان محبوس در آنها با دستور مسئولین زندان و به منظور تنبیه بە این بندها منتقل شدهاند.
در اسفند ۱۴۰۲ نامهی سرگشاده بیش از ۸۰۰ زندانی محبوس در زندان مرکزی ارومیه را منتشر شده بود که خواستار عزل پیمان خانزاده، رئیس این زندان شده بودند.
پس از انتشار این نامه گارد زندان به زندانیان یورش برده و آنان را مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار دادند، در پی آن دو زندانی اقدام به خودسوزی کردند و سپس خبر خودکشی چند زندانی منتشر شد.
نسخهای از «نامه جمعی از زندانیان محبوس در بند امن و خاص زندان مرکزی ارومیه» که برای انتشار در اختیار شبکهی حقوق بشر کوردستان قرار گرفته به شرح زیر میباشد:
به داد ما زندانیان محبوس در بندهای امن و خاص زندان ارومیه برسید
«ما جمعی از زندانیان محبوس در بندهای امن و خاص زندان مرکزی ارومیه به اطلاع شما میرسانیم که در این زندان یک بند مخفی به نام بند خاص درست کردهاند. البته بند نیست بلکه دو اتاق ۳۰ متری است که یکی را بند امن و یکی را بند خاص مینامند.
زندانیان محبوس در این دو بند از حق ملاقات محروم هستند و تنها در بند امن به صورت محدود امکان تماس با خانواده وجود دارد. ما را به صورت غیرقانونی در این دو بند نگهداری میکنند. در میان ما هستند افرادی که مدت ۶ ماه است به اینجا انتقال شدهاند. خانوادههای ما به شدت نگران ما هستند و ما نیز از آنها بیخبر هستیم. حتی هیچ مسئولی به اینجا نمیآید جز افسر نگهبان. هرکدام از ما به دلیل گزارشهای کذب زندان برای تبنیه به اینجا انتقال یافتهایم و مدت ماندنمان را در اینجا نمیدانیم. بارها و بارها از رئیس زندان درخواست ملاقات کردهایم اما خبری نشد. تعدادی از زندانیان این بند در اعتراض به شرایط سخت نگهداری دست به خودکشی زدهاند، ما از زندگی ناامید شدهایم و حتی راحتی خود را در مرگ میبنییم. آیا ما زندانیان حق زندگی کردن نداریم؟ آیا زندگی برای ما به پایان رسیده؟ کسانی به این وضعیت اعتراض میکنند به شدت از سوی ماموران زندان مورد شکنجه قرار میگیرند و حتی دکتر هم به اینجا نمیآید تا ما را مداوا بکند.
این دو بند به حدی شلوغ میباشد که جای برای خواب نیست، از این رو از مسئولین سازمان زندانهای ایران میخواهیم که بازرسی را جهت روئیت به اینجا بفرستند تا حال ما زندانیان را با چشم خود ببنید. از شما عاجزانه خواهشمندیم که به داد ما برسید. ما دیگر توان تحمل را از دست دادهایم. همچنین از گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد میخواهیم تا صدای ما زندانیان بند امن و خاص زندان مرکزی ارومیه را به گوش مردم و نهادهای حقوق بشری برساند. از نهادهای حقوق بشر خواستاریم به حقوق ما زندانیان رسیدگی نمایند، چون ما زندانیان این دو بند از همه امکانات اولیه زندان محروم شدهایم.
ما ۲۰ زندانی بند امن و ۱۹ زندانی بند خاص این نامه را تایید میکنیم و خواهشمندیم به داد ما برسید.»