جنبش فرهنگ و هنر- اروپا (TEV-ÇAND-Ewropa) در بیانیه‌ای کتبی اعلام کرد: «ماه مارس برای مردم کورد، ماهی پر از سرزندگی و عظمت مبارزه برای دموکراسی و آزادی است. این ماه، ماه نوروز است که بیانگر زندگی آزاد است و همچنین هفته قهرمانی است که در آن یاد شهدای‌مان، خالقان این زندگی را گرامی می‌داریم. برای مردم جهان نیز، زمان معناداری با ۸ مارس، روز جهانی زنان زحمتکش و روز جهانی تئاتر را نشان می‌دهد.»

در ادامه این بیانیه آمده است:

«هر سال ۲۷ مارس به عنوان روز جهانی تئاتر جشن گرفته می‌شود. در ۲۷ مارس، نقش و اهمیت تئاتر در جامعه بیش از هر زمان دیگری مورد بحث قرار می‌گیرد. ۲۷ مارس برای ما مردم کورد معنای بسیار متفاوتی دارد. انسانی که این معنا را خلق کرد، یکتا هر‌کول (اردوغان قهرمان) است. ۲۷ مارس، روز جهانی تئاتر، همزمان با روز شهادت رفیق‌مان یکتا است. ما، فعالان جنبش دموکراتیک فرهنگ و هنر مزوپوتامیا که در اروپا زندگی می‌کنیم، به مناسبت امروز، یاد و خاطره شهید یکتا هر‌کول و همه رفقایی که در مبارزه برای آزادی به شهادت رسیده‌اند، به‌ویژه همه هنرمندان شهیدمان را با احترام و سپاس گرامی می‌داریم. روز جهانی تئاتر ۲۷ مارس را تبریک می‌گوییم.

رفیق شهید یکتا در ۲۷ مارس ۲۰۰۴ در شهر حلب سوریه، برای اعتراض به انزوای تحمیل شده بر رهبرمان و حملاتی که مردم ما در روژاوا متحمل شدند و همچنین بی‌تفاوتی در برابر این حملات، بدن خود را به آتش کشید و موضع هنرمند انقلابی را نشان داد. رفیق شهید یکتا، که بیان هنری موضع اجتماعی ایجاد شده توسط مردم کورد و مبارزه برای آزادی بود، با این عملیات خود در روز جهانی تئاتر، به نمادی از خط مشی انقلابی همه فعالیت‌های فرهنگی و هنری ما تبدیل شد. بنابراین، وظیفه ما به عنوان فعالان فرهنگی و هنرمندان جامعه دموکراتیک، درک، بیان و انتقال وصیت رفیق یکتا به نسل‌های جدید است. زیرا رفیق یکتا می‌خواهد که او را درک کنیم. در نامه‌ای که از خود به جای گذاشت، خطاب آشکاری به هنرمندان کورد داشت. هنرمند و روشنفکر را به وظیفه فرا می‌خواند. او می‌گوید: 'ما در دوره‌ای بسیار دشوار، اما به همان اندازه پرشکوه و پرافتخار زندگی می‌کنیم. دوره‌ای است که مستلزم فداکاری و تلاش زیاد است و وظایف و خدمات مهمی پیش روی ما قرار دارد و باید با عشقی بیشتر از همیشه به کار خود بچسبیم.'... و سپس می‌گوید: 'قبل از هر چیز، باید بدانیم که موفقیت در این روند و ورود به روشنگری بزرگ، مستلزم آن است که روشنفکران و هنرمندان دارای درک و موضعی درست باشند. شرط اول این امر، دوست داشتن مردم و وابستگی به آنها در سطح عشق است. جدی بودن است. به ویژه وقتی صحبت از هنرمندان و هنرمندان مردمی به میان می‌آید، هزار برابر شور و حساسیت و دقت، اما با موضع اخلاقی و انضباطی بزرگ‌تر، هنر خلق کردن و خدمت به روشنگری لازم است. عملیات خودسوزی که انجام خواهم داد، هم دعوتی است از رفقا برای جدی گرفتن وظایف‌مان، هم عذرخواهی از مردم‌مان و هم ادای احترام به مقاومت آزادی رهبرمان در امرالی و شهدای قامشلو و عفرین. 'و این عملیات پرمعنای بزرگ را انجام می‌دهد.

تئاتر، به عنوان جامعه‌ای کوچک، زندگی را منعکس می‌کند. تئاتر برای جامعه، فعالیت آزادی، برابری و دموکراتیزاسیون است. زبان تئاتر جامعه دموکراتیک همیشه سیاسی است. نمی‌توان از جامعه دور نگه داشت، نمی‌توان آن را جدا از جامعه در نظر گرفت. تئاتر مردمی، نمی‌تواند بدون دفاع از جامعه کار کند. بنابراین، تئاتر ما باید با ساختن خود، در برابر حملات نسل‌کشی فرهنگی، مقاومتی فرهنگی ایجاد کند و مردم را روشن کند.

به مناسبت روز جهانی تئاتر، یک بار دیگر یاد و خاطره یکتا، خط مشی فرهنگ و هنر خودمان و به ویژه ساریا، هِوی، رزان، داغستان، عثمان، جمعه خلیل (باوه طیار) و همه هنرمندان شهیدمان و همه شهدای مبارزه برای آزادی را گرامی می‌داریم و به مناسبت معنای امروز، در مخالفت با مادی‌گرایی سرمایه‌داری که زندگی و انسان را نابود می‌کند، بیش از پیش می‌گوییم تئاتر. به ویژه هنرمندان تئاتر و همه هنرمندان را به مناسبت این روز پرمعنا، به گفتن 'نه' به نسل‌کشی فرهنگی و ارتقای فرهنگ و هنر جامعه دموکراتیک فرا می‌خوانیم.»