وقتی میل به آزادی در قلب و روح جاری باشد دیگر فرقی نمی‌کند کورد باشی یا عرب، ترک باشی یا از هر ملیت دیگری. فرقی نمی‌کند مسلمان باشی، مسیحی، ایزدی، یا به چه دینی تعلق دارید. این بار ندای آزادی قلب دلگش، جوان عرب را لمس کرد. او نیز شجاعانه بدون تردید دنبال صدای قلب خود رفت و تصمیم گرفت که مبارزه کند.

حمزه محمد صاقیر در سال ۲۰۰۰ در دیرالزور به دنیا آمد. او در خانواده‌ای با ارزش‌های انسانی بزرگ شد. با وجود اینکه او در مدرسه، فرهنگ دولتی را که وجود فقط یک ملت را می‌پذیرفت تحصیل کرد، اما این اساس تفکر او نبود. زیرا او قبل از آن معلمان، از خانواده بزرگوار خود آموزش‌های فرهنگی می‌گرفت. از این رو هرگز تحصیلات اولیه‌ای را که از خانواده دریافت کرد فراموش نکرد. حمزه از یک سو به مدرسه رفت و از سوی دیگر برای کمک به خانواده دست به کار شد. حتی در آن سن کم متوجه شد که همه چیز با سختی ساخته می‌شود. پس از حمله داعش به روژاوا، او برای اولین بار نام داعش را شنید. متوجه شد که آنها در واقع به نام اسلام می‌جنگیدند.

اما وقتی این تروریست‌ها وارد شهر شدند چهره واقعی داعش را دید؛ کشتار خلق را دید. او دید که مناطقی که با سالها زحمت ساخته شده بود ویران شد. تجاوز به زنان و ربودن آنها عادی بود. این حملات بر خشم حمزه افزود. حمزه معتقد بود که دین هرگز کشتن مردم بیگناه، تجاوز و دزدی را مجاز نمی‌داند. به همین دلیل در درونش کشمکش‌هایی پیش آمد. مانند هر فردی که به دنبال آزادی است، او شروع به جستجوی امید کرد. هنگامی که برای اولین بار نیروهای ی‌پ‌گ-ق‌س‌د را دید، بارقه آمدیه به چشمش آمد. وقتی دید که جوانانی از همه خلق‌ها و مذاهب برای آزادی سرزمینشان از چنگال تبهکاران به جنگ می‌روند، بسیار متاثر و مشعوف شد. او شروع به تحقیق کرد که چگونه تعداد زیادی از مردم از مذاهب و ملیت‌های مختلف دور هم جمع شده‌اند.

شروع به شناخت رهبر آپو کرد

پس از اینکه نیروهای ی‌پ‌گ و ی‌پ‌ژ شهر را در سال ۲۰۱۷ آزاد کردند، او از نزدیک با آنان آشنا شد. او متوجه شد که قدرتی که مبارزان را به حرکت در می‌آورد، سلاح نیست بلکه قدرت تفکرات رهبر آپو است. برایش جالب بود که ایده رهبر آپو چیست، چگونه این همه افراد متفاوت را دور هم جمع کرده است. این روند جدیدی را در زندگی او آغاز کرد. وقتی ایده مدرنیته دموکراتیک رهبر آپو را آموخت، متوجه شد که قلبش با ریتم جدیدی برای آزادی بشر می‌تپد. به این ترتیب او معتقد بود که اکنون داعش شکست خورده و رهبر آپو پیروز شده است. با گذشت سالها، ارادت او به اندیشه‌های رهبر آپو نیز افزایش یافت. او به عنوان فردی از این سرزمین به خاطر فرزندان این سرزمین تصمیم گرفت در سال ۲۰۲۰ به صفوف نیروهای ق‌س‌د بپیوندد و در زندگی جدید خود نام دلگش عدنان را برگزید. دلگش تجربیات زیادی در شمال و شرق سوریه داشت. او هم در جنگ و هم از نظر عقیدتی چیزهای زیادی یاد گرفت.

خاک روژاوا از دست داعش آزاد شد، اما ظلم و اشغال دشمن ترک همچنان ادامه داشت. به همین دلیل دلگش در سال ۲۰۲۲ به کوهستان‌های کوردستان رفت و به این ترتیب ثابت کرد که واقعا عاشق آزادی است. در آغاز عاشق زیبایی و شکوه کوه‌های کوردستان شد. رفیق دلگش با کنجکاوی و اشتیاق فراوان درباره زندگی در کوهستان آموخت. به دلیل داشتن چهره‌ای خندان و اینکه فردی سخت کوش بود در مدت کوتاهی به رفیقی محبوب در بین همرزمانش تبدیل شد. به هیچ کاری نه نگفت و با فداکاری بسیار وارد عملیات‌ها می‌شد. در چنین روند تاریخی، او خود را فردی خوش شانس می‌دانست که در میان یک مبارزه تیمی برای آزادی می‌جنگید. او به مدت دو سال بدون استراحت و بدون وقفه در بسیاری از عملیات‌ها شرکت کرد. او در مقابل حملات دشمن لحظه‌ای درنگ نکرد و رفتاری فداکارانه از خود نشان داد. با این موضع گیری، امضای خود را بر کتاب تاریخ آزادی گذاشت.

نه تنها در آمدیه که در کل کوردستان به نماد و الگو تبدیل شد

دلگش پس از فعالیت در بسیاری از زمینه‌ها، می‌خواست ضربه بزرگی به دشمن وارد کند. بنابراین او می‌خواست نقش خود را در شکست حملات دولت اشغالگر ترکیه و مزدورانش ایفا کند. او می‌خواست به نیروهای نوکر و خائنی که خود را کورد می‌نامیدند درس عبرت بدهد. او می‌خواست نشان دهد که کوردهای آزاد و رهبر آپو پیروز خواهند شد. بر همین اساس به منطقه شهید دلیل در زاپ غربی رفت. دلگش در شرایط بسیار دشوار به خط مقدم نبرد پیوست. او با تخصص خود در فنون رزمی و تاکتیک نظامی در بسیاری از عملیات‌ها شرکت کرد. او به عنوان تک تیرانداز ضربات مهلکی به دشمن وارد آورد.

دلگش که جوانی عرب بود نه تنها در آمدیه، بلکه در کل کوردستان به نماد آزادی و مقاومت تبدیل شد. با همرزمانش در سخت‌ترین شرایط جنگید. دلگش عدنان به همراه دو تن از یارانش در حمله دشمن در منطقه زاپ غربی به شهادت رسیدند.