بستگان ناپدیدشدگان برای پرسیدن سرنوشت کسانی که در حین بازداشت ناپدید یا به قتل رسیده‌اند، در آمد، جولمرگ و الح تجمع برگزار کردند. در این تجمع‌ها، فراخوان رهبر آپو در ۲۷ فوریه یادآوری شد و فراخوان صلح و رویارویی مطرح گردید.
تجمعات هفتگی انجمن حقوق بشر (İHD) و بستگان ناپدیدشدگان برای روشن ساختن سرنوشت کسانی که در بازداشت ناپدید یا کشته شده‌اند، ادامه دارد.
جولمرگ
شعبه‌ی جولمرگ انجمن حقوق بشر و بستگان ناپدیدشدگان در ۱۷۹مین تجمع هفتگی خود در خیابان سانات (هنر) در شهرستان گَوَر تجمع کردند. در این تجمع که پلاکاردهایی با عناوین «عاملان مشخص‌اند، ناپدیدشدگان کجایند؟» و «ناپدیدشدگان پیدا شوند، قاتلان محاکمه شوند» برافراشته شده بود و عکس‌های ناپدیدشدگان در دست گرفته شده بود، سرنوشت «محمد صدیق بایسال» که در ۷ ژوئن ۱۹۹۴ در منطقه‌ی دُسکی توسط سربازان بازداشت و با شکنجه به قتل رسیده بود، پرسیده شد.
اوزان آک‌باش، رئیس مشترک شعبه‌ی جولمرگ انجمن حقوق بشر، اظهار داشت که بایسال در منطقه‌ی اورَمار مشغول دامداری بوده و پس از خروج از خانه‌اش در ۷ ژوئن ۱۹۹۴، خانواده‌اش به مدت ۴ روز نتوانستند با او تماس بگیرند و گفت: «خانواده‌اش به اداره‌ی امنیت مراجعه کردند. به آنها اطلاع داده شد که شخصی به نام بایسال بازداشت نشده است. اما روستاییان گزارش دادند که عملیات بزرگی در منطقه‌ی اورَمار در حال انجام است و بایسال که در منطقه بود، با خودروی نظامی بازداشت و منتقل شده است. بسیاری شاهد این واقعه هستند.» آک‌باش افزود که پیکر بایسال پس از ۴ روز در یک گودال پیدا شد.
پس از بیانیه، تحصن برگزار شد.
آمد
بستگان ناپدیدشدگان و شعبه‌ی آمد انجمن حقوق بشر برای یافتن ناپدیدشدگان و محاکمه‌ی قاتلان در کنار یادبود حق حیات در پارک کوشویولو تجمع برگزار کردند. در تجمع این هفته، سرنوشت پزشک محمد امین آیهان و حمید پاموک پرسیده شد. محمد امین آیهان در ۱۰ ژوئن ۱۹۹۲ در حمله‌ی مسلحانه در مقابل خانه‌اش در شهرستان فارقین از توابع شهر آمد به قتل رسیده بود. حمید پاموک، کارمند بهداشت نیز در ۲۱ ژوئن ۱۹۹۳ در شهرستان رَزان از توابع آمد توسط افراد نقاب‌دار به قتل رسیده بود.
ابتدا عمر سامان، دبیر شعبه‌ی آمد انجمن حقوق بشر، سخنرانی کرد و اظهار داشت که در منطقه‌ی آنها جنگ رو به افزایش است و گفت: «امیدواریم که روند صلح و جامعه‌ی دموکراتیک که در ترکیه آغاز شده است، برای همه‌ی خاورمیانه نمونه باشد.» سپس ویسی اولگَن، رئیس اتاق پزشکان آمد، داستان محمد امین آیهان را به اشتراک گذاشت و گفت: «محمد امین آیهان که در سال ۱۹۵۴ در نسِبین متولد شده بود، به عنوان پزشک متخصص در بیمارستان دولتی فارقین کار می‌کرد. محمد امین با شخصیت میهن‌دوستانه‌ی خود به مردم کمک می‌کرد و گفتگوی قوی‌ای با مردم داشت. او مورد علاقه‌ی مردم بود و در میان آنها فردی محترم محسوب می‌شد. با این ایستادگی خود توجه حزب‌الله را جلب کرد و هدف قرار گرفت.»
برفین اَلچی، عضو کمیسیون ناپدیدشدگان انجمن حقوق بشر نیز داستان حمید پاموک را به اشتراک گذاشت و گفت: «حمید پاموک که در سال ۱۹۶۱ در شهرستان پاسور از توابع آمد متولد شده بود، به عنوان تکنسین رادیولوژی در بیمارستان دانشگاه دجله کار می‌کرد. حمید پاموک همچنین تجمعات سندیکایی انجام می‌داد. با روابط و گفتگوهای صمیمانه‌اش با مردم، باعث شده بود که مورد علاقه‌ی مردم باشد. به دلیل همین شخصیت محترمش، هدف نیروهای تاریک قرار گرفت. در جشن‌های اول ماه می ۱۹۹۳، هنگامی که بیانیه‌ی اول ماه می را می‌خواند، مورد تهدید پلیس قرار گرفته بود. در ۲۱ ژوئن ۱۹۹۳، در شهرستان رزان در خیابان کار توسط سه نفر نقاب‌دار به قتل رسید.»
بیانیه پس از تحصن به پایان رسید.
الح
تجمع بستگان ناپدیدشدگان در ۶۸۹مین هفته‌ی خود در الح ادامه یافت. در تجمع مقابل کانون وکلای الح، پلاکاردی با عنوان «ناپدیدشدگان را پیدا کنید، عاملان را محاکمه کنید» آویزان شده بود. بسیاری از جمله کَسکین بایندر، رئیس مشترک حزب مناطق دموکراتیک (دبپ) در این تجمع شرکت کردند. سرنوشت «عیسی گوک» که در ژوئن ۱۹۹۴ در الح ناپدید شد، پرسیده شد.
تجمع بستگان ناپدیدشدگان در الح نیز پس از تحصن به پایان رسید.
