مراد کاراییلان عضو کمیته مرکزی حزب کارگران کوردستان به مناسبت چهل و دومین سالگرد تاسیس حزب کارگران کوردستان، با تلویزیون گریلا تی‌‌وی گفتگو کرده و جشن وژین [رستاخیز] را به معمار حزب کارگران کوردستان، عبدالله اوجالان، گریلاهای آزادی، دوستان و تمامی میهن‌دوستان تبریک گفت. کاراییلان در پیام خود به این مناسبت، مسائل مهمی را مورد بحث و گفتگو قرار داد.

متن پیام مراد کاراییلان به شرح زیر است:

"ما به نمایندگی از تمامی گریلاهای آزادی کوردستان، ۴۲ سالگرد تاسیس حزب کارگران کوردستان را به رهبر آپو شادباش می‌گوییم. درودها، مراتب احترام و عشقمان را به وی تقدیم می‌کنیم. چهل و دومین سالگرد تاسیس حزبمان را به تمامی خلق کوردستان، خلق‌های دوست، سازمان‌های دوست، تمامی رفقا، مبارزان و دلسوزان تبریک می‌گوییم.

قلبتان پر از شادی و بیرقتان همیشه افراشته باد

در روزهای مصادف با سالگرد تاسیس حزبمان، با گرامیداشت یاد و خاطره رفیق حقی کارر، یاد و خاطره هزاران سارا، دلال آمد، آتاکان، علی پلنگ، چیچک و عگید جفیان و ییلماز درسیم را گرامی می‌داریم. در مقابل آنان سر تعظیم فرود می‌آوریم. پیمانی را که با شهدا بسته‌ایم، به این مناسبت بار دیگر تجدید می‌کنیم و اعلام می‌کنیم؛ ای شهدا قلبتان پر از شادی و بیرقتان همیشه افراشته باد، یاد و خاطره شما در مسیر آزادی رهبر آپو و کوردستان جاوید باد. ما می‌دانیم که حزبمان، حزب شهداست، پیمانی را که با شهدا بسته‌ایم، پیمان حیات و زندگی ماست. برای پایبندیمان به پیمانی که با شما بسته‌ایم، برای تحقق پیمانمان با شما، هر چه که در توان داشته باشیم انجام می‌دهیم. با این اعتقاد و ایمان از چهل و سومین سالگرد تاسیس حزبمان استقبال می‌کنیم.

رفقای ارجمند

حزبمان در شرایط عادی و طبیعی تاسیس نشده است. همانگونه که اطلاع دارید سرزمینمان کوردستان علیرغم آنکه کهنترین سرزمین منطقه است و ملت کورد از متمدن‌ترین و غنی‌ترین مردمان این منطقه به شمار می‌رود، اما مورد انکار قرار گرفته و کوردستان به چهار بخش تقسیم شده است. در شمال کوردستان از سال ۱۹۲۵ تا ۱۹۴۰، قتلعام فیزیکی و نظامی بر سر کوردها تحمیل شد. بعد از آن تا سال‌های ۱۹۷۰ قتل‌عام سپید آغاز شد. سیاست آسیمیلاسیون و ترک کردن به انحای مختلف بر جامعه کورد تحمیل شد. طرح اصلاحات شرق، توطئه‌هایی تحت عنوان قانون تونجلی، ساکن کردن اجباری با اسامی مختلف و در نهایت جنگ ویژه را بر جامعه کورد تحمیل کرده و این جامعه را دچار فرسودگی کردند تا ترکیت در این جامعه گسترش پیدا کرده و کوردیت از میان رخت بربندد. این سیاست‌ها در بالاترین سطح اجرا شدند.

کوردستان و کُلنیالیسم در کوردستان

در مقابل تمامی این سیاست‌ها، رهبر آپو به عنوان جوانی کورد، زمانیکه در دانشگاه مشغول به تحصیل بود؛ سکوت را بر نمی‌تابد. نخست در دانشگاه در مقابل استاد که می‌گوید: ترکیه یک ملت است و ملت ترکیه در آن زندگی می‌کند، رهبر به شیوه‌ای که هیچ کس انتظار آن را ندارد دست خود را بلند کرده و صراحتا می‌گوید: نه، در ترکیه یک ملت وجود ندارد، در ترکیه دو ملت زندگی می‌کند. ملت کورد و کوردستان وجود دارد. کوردستان کُلنی شده است. رهبری می‌گوید من با دو کلمه انقلاب را آغاز کردم؛ کوردستان و کُلنیالیسم در کوردستان. به این شیوه رهبر آپو با گروهی کوچک به مطالعه و اندیشه دست می‌زند. گروه روز به روز گسترده می‌شود، در کوردستان گسترش پیدا می‌کند. این گروه تنها به مطالعه و تبلیغات دست می‌زند. اما دشمن در می‌یابد که چنین گروهی وجود دارد. اداره جنگ ویژه، کنترا گریلاهای خود را وارد عمل می‌کند و در این رابطه در ۱۸ مه ۱۹۷۷، در جریان توطئه‌ای رفیق حقی کارر به شهادت می‌رسد.

برای مقاومت ملی لازم بود که حزب تاسیس شود

اما دشمن به این اقدام بسنده نکرد. اداره جنگ ویژه وارد عمل شد. فاشیستها همراه با حزب حرکت ملی، انجمن‌های میهن‌پرستان، همگی با هم دست به حمله زدند. از طرف دیگر سازمان اطلاعات ترکیه با تاثیرگذاری خود بر چپ ترکیه و استفاده از آنها، به عده‌ای حمله نمود. همچنین در آن زمان عده‌ای تحت عنوان کورد به فعالیت مشغول بودند که آن‌ها را در مقابل ما علم نمودند. در کوردستان وابستگان ملاک وابسته به دولت را علیه گروه آپوچی به حمله واداشتند. در این مرحله است که در مقابل گروهی کوچک که تنها به تبلیغات دست می‌زند، دولت با تمامی نیروی آشکار و نهان خود وارد عمل شد. در چنین شرایطی کنگره گروه در منطقه لیجه، در روستای فیس در ۲۷ نوامبر برگزار می‌شود. لازم بود در این کنگره تصمیم گرفته شود. در مقابل این حملات لازم بود که تصمیم گرفته می‌شد تا موجودیت این ملت اعلام گردد، مقاومت کند و پاسخ بدهد، یا عقب نشیند، تضعیف شود و در نهایت تسلیم شود. این دو را در مقابل این گروه قرار داشت. کنگره تصمیم به مقاومت ملی را انتخاب کرد. برای آنکه مقاومت ملی سازماندهی و مدیریت شود لازم بود که حزب تاسیس شود. پ.ک.ک براین اساس تاسیس شد.

پ.ک.ک در  تفکر و اندیشه اجتماعی کورد، عصر جدیدی را رقم زد 

پ.ک.ک برای آنکه مانع از نابودی خلق کورد شود، برای آنکه خلق کورد را به عرصه وجود بکشاند، برای آنکه بتواند برای بقای موجودیت خود مقاومت کند، به نبرد بپردازد و جنگ را مدیریت کند، تاسیس شد. در مقابل سیاست قتلعام و نابودی، مانند جنبشی برای موجودیت و مقاومت، پ.ک.ک در عرصه تاریخ ظاهر شد. پ.ک.ک به این شکل تاسیس شد. در همان زمان اینگونه نبود که پ.ک.ک صرفا با نشست چند انسان تاسیس شده باشد، نه، افکار و اندیشه‌های معاصر، اندیشه مترقی رهبر آپو و سوسیالیسم وی، آنگونه که شرایط کوردستان را مورد پژوهش قرار می‌داد، تحلیل‌های رهبر آپو در ان زمان بود که حزب را تاسیس کرد. بر این اساس بود که پ.ک.ک تاسیس شد. به همین جهت است که پ.ک.ک حزب این خط مشی، حزب رهبر شدن است. بر اساس اندیشه و خط مشی معاصر ایجاد شده است. به همین دلیل تاسیس پ.ک.ک در بعد موجودیت کورد و مقاومت کورد، در بعد اندیشه و تفکر اجتماعی کورد، عصر جدیدی را رقم زد. حزب کارگران کوردستان از این طریق مسیر تاریخ کورد را که به سوی زوال در حرکت بود متوقف کرد. نهیب توقف در داده و از آن دوره بود که تاریخ ملت کورد وارد مرحله اعتلا شد و عصر جدیدی رقم زده شد.

ستمکاری در قلعه ظلم نابود و مقاومت به پیروزی رسید

در تمامی مناطقی که گروه در آنجا حضور داشت، با گسترش سازماندهی و پیشبرد مبارزات فکری و سیاسی، آموزش اجتماعی و با مقاومت، حزب پیشرفت کرد. براین اساس تاسیس پ.ک.ک، جنبش آزادی کوردستان وارد مرحله اعتلا شد. نخست در حیلوان و سیورگ و در تمامی کوردستان مبارزات پیشرفت پیدا کرده و گسترش یافت. دشمن در هراس بود و به همین دلیل کودتای نظامی ۱۲ سپتامبر روی داد تا بار دیگر سیاست قتلعام در کوردستان را تحمیل کند. بعضی از رفقا پیش از کودتای نظامی اسیر شده بودند، اما با کودتا نیز بسیاری از رفقا دستگیر شدند. دشمن تمامی رفقا را در زندان آمد تجمیع کرده و تلاش نمود تا آنرا به تسلیم کشانده و بار دیگر سیاست قتلعام را بر کوردستان تحمیل کند. در مقابل این ستمکاری در زندان آمد، با پیشاهنگی مظلوم دوغان، خیری دورموش، کمال پیر، فرهاد کورتای و سارا، اراده جدید متجلی شد. ستمکاری در قلعه ظلم نابود و مقاومت به پیروزی رسید.

۱۵ اگوست با رهبری رفیق عگید، انقلاب بازخیزی و احیا توسعه یافت

در همان زمان رهبر آپو در فلسطین و لبنان مشغول مبارزاتی بی‌امان و تلاش‌هایی گسترده بود. برای زمینه‌سازی عصری جدید، تجلی جدی، دفاع در نبرد مسلحانه، فرمانده عگید بر اساس خط مشی و مبارزات رهبر آپو، چرخش ۱۵ اگوست ۱۹۸۴ را ایجاد کرد. با این چرخش، انقلاب بازخیزی و احیا گسترش یافت. به جامعه‌ای که تا آن زمان دستخوش یاس و نومیدی بود، امید بازگشت. جامعه‌ای که در سکوت و تسلیمیت قرار داشت، به جامعه‌ای سرزنده و کنشگر تبدیل شد. جامعه‌ای به قهقرا رفته، با هوشمندی و ذهنیت پ.ک.ک با جامعه‌ای معاصر تبدیل شد. بر اساس این چرخش، انقلابی اجتماعی در جامعه ایجاد شد، اراده‌ای نستوه برای زندگی به میان آمد، خط حیات آزاد اینگونه از این طریق به نیرو تبدیل شد. با پیشرفت و گسترش بازخیزی جامعه کورد، زن کورد نیز به نیروی خود واقف شد. از این طریق بود که در جامعه، نیرویی جدید و احیای جدیدی صورت گرفت.

جامعه کورد از آستانه مرگ، بپاخاست

بدون گمان این رویداد بر بخش‌های دیگر کوردستان نیز تاثیر گذاشت. بر اساس چنین باور و اعتقادی، امید و روح مقاومت جلوه‌گر شده و این امید نیز به تمامی کوردستان کشیده شد و استراتژی خلق کورد را تقویت نمود. بر همین اساس بود که پ.ک.ک از آغاز و خصوصا در ۱۵ سال نخست خود پیروزی آفرین بود. دشمن می‌خواست جامعه کورد را از میان بردارد، اما پ.ک.ک در شهرها، در کوه‌ها و در زندان‌ها، به مقاومت دست زد، انقلاب احیا و بازخیزی را آغاز و جامعه از نو زندگی از سر گرفت. سیاست و استراتژی اشغالگرانه ترکیه برای دست زدن به قتلعام با شکست مواجه شد. بر این اساس بود که رهبر آپو در سال ۱۹۹۳ آتش بس اعلام نمود. زیرا این مرحله به پیروزی رسیده بود و کورد در عرصه تاریخ ظهور کرده بود. جامعه کورد در آستانه مرگ دوباره زنده شد و به مرحله حل [مسئله کورد] رسیده بود. این هم پیشبردی اساسی را در کوردستان ایجاد کرد.

مبارزه‌ای که اکنون صورت می‌گیرد مبارزه برای برای دست‌یابی به راه حل است

از آن زمان ۲۷ سال گذشته ست. در این ۲۷ سال مبارزه برای دست‌یابی به راه حل صورت گرفته است. اشغالگری ترک حاضر به مصالحه نشده است. نمی‌خواهد که کورد را به عنوان خواهر و برادر خود ملاحظه کند. تلاش دارد تا کورد را به برده خود تبدیل و نابود کند. استراتژی خود را بر این اساس قرار داده و تغییر نمی‌دهد و در این باره اصرار می‌کند. به همین دلیل است که طی سال‌های گذشته، مبارزه در مراحل مختلف به شیوه‌های مختلف صورت گرفته است. اما ما می‌دانیم که اشغالگری ترک به تنهایی در این مسیر گام برنداشته است. همواره ناتو را به عنوان حامی داشته و هم با هر سه کشور دیگر اشغالگر کوردستان همیشه دست به ائتلاف زده است. کوردستان کشوری نیست که تنها چند دولت آن را اشغال کرده باشند. خیر، کوردستان سرزمین کُلنی شده بین‌المللی است. اشغالگری کوردستان نیز، اشغالگری بین‌المللی است. سیستم مدرنیته سرمایه‌داری پروزه خاورمیانه بزرک را بر اساس انکار کوردستان ایجاد کرده است. بعد از انکه در اتحاد جماهیر شوروی انقلابی روی داد، آنها نیز این مسئله را پذیرفتند. مدرنیته سرمایه‌داری سیستم خاورمیانه خود را بر اساس نابودی خلق کورد ایجاد کرده است. به این منظور نیروهای مدرنیته سرمایه‌داری هم در چارچوب پیمان لوزان و هم در چارچوب ناتو از اشغالگری ترکیه حمایت کرده‌اند. هیچگاه دولت ترکیه به تنهایی علیه ما به جنگ دست نزده است. با حمایت و همکاری انها علیه ما به جنگ دست زده است.

با توطئه علیه رهبر آپو خواستند جنبش ما را  به تمامی از میان بردارند

بار دیگر نیروهایی با حمایت امریکا در توطئه بین‌المللی در مقابل رهبر آپو، توطئه‌ای را شکل دادند. با این توطئه علیه رهبر آپو، خواستند تا خط رهبری، و در نتیجه جنبش ما را به تمامی نابود کنند. توطئه بین‌المللی ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ در این راستا شکل گرفت. اما در مقابل این توطئه رهبر آپو به شیوه‌ای داهیانه برخورد کرده و با اندیشه و پارادایم جدیدی با آن برخورد کرد. کادرهای جنبش ما با شعار «نمی‌توانید روز ما را تاریک کنید»، بدنهایشان را به سپری از آتش تبدیل کرده و خواستند که در مقابل توطئه ایستادگی کنند و در این باره با روحی فدایی‌وار واکنش نشان دادند. خلق ما با فداکاری بزرگی از رهبری و جنبش خود حمایت کرد و از این طریق توطئه‌ای را که درصدد بود جنبشمان را از میان بردارد، خنثی نمود. بعد از این توطئه جنبش ما بیش از پیش گسترش یافت. اما توطئه‌گری برای دست‌یابی به نتایج خود شاخه دیگری نیز داشت که در عمق جنبش ما خود را سازماندهی کرد بود. در سالهای ۲۰۰۳-۲۰۰۴ این شاخه اقدامات خود را اجرایی کرد. آنها خواستند که از درون دست به عصیان بزنند و پ.ک.ک را از مسیر رهبر آپو قطع کنند و در نهایت جنبش ما را نابود کنند. اما آنها نیز از میان رفتند. براساس رهنموردهای رهبر آپو و با ایجاد کمیته بازتاسیس پ.ک.ک، مبارزه از سال ۲۰۰۴ به بعد وارد مرحله دیگری شده و اخلالگران نیز از میان رفتند.

اول ژوئن مانند مرحله دوم ۱۵ اگوست وارد عرصه عمل شد

مرحله جدید اول ژوئن سال ۲۰۰۴ در مقابل این اقدامات بود که اجرایی شد. این مرحله را می‌توان مانند مرحله دوم ۱۵ اگوست ملاحظه کرد. از ان زمان تا کنون مبارزه‌ای گسترده و بی امان بین ما و نیروهای استعمارگر و نابودگر ادامه دارد. جنبش ما تا پیش از این مرحله تنها از سازمان رسمی خود در  شمال کوردستان برخوردار بود. اما گستردگی داشت. بعد از این مرحله بود که در هر چهار بخش کوردستان و در خارج از میهن بیش از پیش تقویت شد و این جنبش وسعت یافت. خصوصا که جنبش ما بر اساس پارادایم جدید دمکراتیک، اکولوژیک و بر مبنای انقلاب زن پیشرفت‌های بزرگی را به خود دید و انقلاب روژآوا در نتیجه آن به پیروزی رسید.

مقاومت کوبانی تمامی نقشه‌ها و پروژه‌های ترکیه به دست النصره و داعش را از میان برداشت

پیشرفت‌های انقلاب روژآوا و خصوصا مقاومت تاریخی کوبانی راه را برای شکست النصره و داعش باز کرد. دولت ترک النصره و داعش امید بسته بود. از طریق این دو می‌خواست که جنبش آزادی کوردستان را در هم بشکند و هم آرمان‌های خود را در سرتاسر منطقه خاورمیانه تحقق بخشد. اما مقاومت کوبانی اجازه نداد که منویات انها عملی شود و شکست خوردند. از ان زمان به بعد، اشغالگری ترکیه تلاش‌های جدیدی را آغاز کرد. گسترش جنبش آزادیخواهی کوردستان را به عنوان خطری برای خود مشاهده کردند و اعلام کردند که آینده و بقای ما در خطر است. تمامی اعضای دولت بر این مبنا متحد شده و به ائتلاف دست زدند. با همان ذهنیت اتحاد و ترقی اعلام نمودند که: توسعه طلبی می‌کنیم. [تمامی مناطق مورد اشاره] در میثاق ملی را اشغال می‌کنیم. با ذهنیت عثمانی جدید توسعه‌طلبی کرده و تا جایی که بتوانیم در مقابل جنبش آزادیخواهی کوردستان می‌ایستیم.

شش سال با تمامی تکنولوژیهای ناتو برای پیروزی تلاش کردند، اما شکست خوردند

بر این اساس بود که ۶ سال اخیر بین ما و دولت اشغالگر ترک جنگی بی امان روی داده است. تمامی رفقای ما از این مسئله اطلاع دارند. در باکور کوردستان، در باشور کوردستان، در روژاوای کوردستان شاهد حملات دولت ترک هستیم. اما در مقابل این حملات، مقاومت جنبش آزادیخواهی وجود دارد. دشمن در سال‌های اولیه تاسیس جنبش تلاش کرد جنبشمان را به تمامی نابود کند. با همکاری ناتو، تکنولوژی مدرن اعلام کرد که چنین و چنان می‌کنیم. به این منظور دامنه حملات خود را گسترده کرد. اما تا کنون به هیچ نتیجه‌ای دست نیافته است. اشغالگری ترکیه، رژیم فاشیست ترکیه با رهبری آ.ک.پ/م.ه.پ ارگنکون و ملی گرایان به هیچیک از اهداف خود نرسیده و با شکست مواجه شد. به همین علت در این سیستم شاهد تنش بودیم. اکنون با راهکارهای مافیایی توانسته‌اند بقای خود را ادامه دهند. رژیم وارد این مرحله شده است و دچار ضعف شده است.

برای نابودی جنبش آزادی کوردستان بار دیگر تلاش کردند تا تبهکاران سلفی از سنخ داعش و النصره، تبهکاران وابسته به اخوان المسلمین را به نیرویی برای خود و علیه ما تبدیل کنند. این فاشیستها در داخل ترکیه نیز خواستند تحت عنوان ارتش مزدوری خود را ادامه بدهند. این ارتش مزدور که همه آنها م.ه.پ هستند، فاشیست هستند. ملاحظه شد که ارتش آنها هم شکست خورد و از ان طریق مدت ۶ سال است که با ما می‌جنگند. اما این بار نیز نتیجه‌ای عاید نمی‌شود. به همین دلیل می‌خواهند که بیش از پیش بر همکار کورد تاکید کنند. در این چارچوب است که در شمال کوردستان بیش از هر چیزی بر تحرک تبهکاران و جاسوسان متمرکز شده‌اند. از این راه می‌خواهند که سیاست کورد کشی را بیش از هر زمان دیگری عملی کنند.