در حمله قتل‌عام سیاسی که دیروز در چارچوب تحقیقات آغاز شده توسط دادستانی کل آمد در سال ۲۰۲۲ انجام شد، بسیاری از خانه‌ها همراه با انجمن پژوهشی زبان و فرهنگ مزوپوتامیا (MED-DER)، کتابفروشی پاییز کتاب و تعاونی آموزش هنر و زبان آنکا مورد حمله قرار گرفتند. در این عملیات کتب و مجلات کوردی، هارد دیسک کامپیوتر و وسایل دیجیتال ضبط شد.

در شهر آمد، نمایندگان مؤسساتی که فعالیت‌های فرهنگی انجام می‌دهند، یک کارگاه زبان کوردی را به منظور نشان دادن همبستگی با انجمن پژوهشی زبان و فرهنگ مزوپوتامیا که درب آن شکسته شده بود، ترتیب دادند. در کارگاهی که توسط Ma Music، KASED، تئاتر شهر آمد Amed (Şanoya Bajêr e Amedê)، انجمن آکادمی سینمای خاورمیانه (Komeleya Akademîya Sînemayê ya Rojhilata Navîn) برگزار شد، یورش به موسسات و بازداشت‌ها محکوم شد.

موضوع کلاس درسی که در انجمن پژوهشی زبان و فرهنگ مزوپوتامیا برگزار شد، «نسل‌کشی فرهنگی» بود. صالحه آیاتا رئیس KASED که این درس را ارائه کرد، گفت: «همانطور که می‌دانید دوستان ما در عملیات‌ها بازداشت شدند. زبان کوردی با وجود اینکه زبان رسمی یا نوشتاری نبود، سال‌هاست که خود را حفظ کرده است و تا به امروز رسیده است. تا به امروز مبارزه بزرگی برای این کار صورت گرفته است. اگر چه اقتدارگرایان ادعا می‌کنند که منعی برای زبان کوردی وجود ندارد؛ ولی حروف خ، و، ق و اِ (x، w، q، ê) در ترکیه ممنوع است. کوردها سالها از فقیه طَیران گرفته تا به امروز از زبان مادری خود در برابر همه گرایش‌ها محافظت کرده‌اند. ما به عنوان کسانی که در فعالیت‌های فرهنگی شرکت می‌کنیم، قلم دوستان دربندمان را بر زمین نمی‌گذاریم.»

صالحه آیاتا تنها جرم بازداشت‌شدگان را دفاع از زبان کوردی دانست و خواستار آزادی هرچه سریعتر آنان شد. این سخنرانی با سر دادن شعار «زندگی بدون زبان میسر نیست» پایان یافت.

شِرکو کانیوار هماهنگ‌کننده Ma Music پس از کلاس درس، در بیانیه‌ای که از طرف شرکت‌کنندگان در باغچه ساختمان  انجمن پژوهشی زبان و فرهنگ مزوپوتامیا ارائه کرد، گفت: «به عنوان کوردها باید بدانیم که حمله دیروز آخرین حمله نخواهد بود، بلکه ادامه خواهد داشت. ذهنیت فاشیستی کار خودش را می‌کند. تا زمانی که ۴۰ میلیون کورد به قتل نرسند این زبان از بین نخواهد رفت. زبان کوردی زنده است. اگر دهانمان را ببندند به زبان مادری خود فکر می‌کنیم. تلاش برای جرم‌انگاری زبان کوردی وجود دارد. ما امروز اینجا هستیم، رفقای ما ممکن است دستگیر یا آزاد شوند، اما آنها باید این را بدانند؛ قلم معلمان کورد روی زمین نمی‌ماند. هر کوردی اینجا به عنوان معلم کوردی کار خواهد کرد.»