متن پیام پلتفرم یارسان به شرح زیر است:

"دیروزمان مَرنو، امروزمان کوبانی!

خاونکار، جشن تاریخی خلق یارسان هر سال با آغاز زمستان و تغییر فصل از راه می‌رسد. اگر فصل بهار برای ما خبر از نو شدن و زندگی تازه به همراه می‌آورد، فصل زمستان هم با سرما و یخبندان نشانه‌ای است از استقامت و تکاپو برای گذراندن سختی‌ها و دشواری‌هایی که خلق ما در طول تاریخ خود با آن دست به گریبان بوده است. از راه رسیدن زمستان و سال تازۀ یاری همچون همیشه یاد و خاطرۀ تاریخ خلقی را زنده می‌کند که فلسفۀ وجودی خود را از مقاومت در برابر سختی ها و استقامت برای رسیدن به آزادی اخذ کرده است. نیاکان ما و نسل های پیشین که پرچم مقاومت و مبارزه را دست به دست به ما رسانده‌اند، چنین اندیشیده‌اند که با برگزاری جشن همبستگی در روزهای سرد زمستان، پیام مقاومت در برابر ظلم و ستم زمانه را به ما رسانده و به ما بگویند که مقاومت در برابر «سپاه چیچک» تا رسیدن به آزادی ادامه دارد. نام سپاه چیچک شاید برای نسل هم عصر ما ناآشنا باشد، اما با نگریستن به زمستان زمانۀ خودمان، می‌بینیم که جنگ میان تاریکی و روشنایی همچنان در جریان است و نیروهای ظلمت‌پرست و دژمخوی زمانه با نام‌هایی دیگر همچنان مشغول یورش آوردن به ارزش‌های خلق ما هستند تا سروری خودشان را بر جامعۀ یارسان تحمیل کنند. همزمان شاهدیم که مقاومت و مبارزه در برابر این تاریکی نیز ادامه داشته و به ویژه زنان جامعه با روحیه‌ای همچون مقاومت خاتون رزبار نقش رهبری را در میان رهروان روشنایی و نور ایفا می‌کنند. در سالی که پشت سر گذاشتیم، خلق ما در باشور کوردستان مورد حملات پیاپی قرار گرفت و تفاله‌های داعش و بنیادگرایان دیگر –این چیچک‌های زمانه- با حمله به خلق ما زندگی مردم را به خطر انداختند و همچنین با حمله به قبرستان‌ها کوشیدند تا هر نشانه‌ای از وجود و تمدن ما را از بین ببرند. در روژهلات کوردستان و در همان آغاز سال یاری پیشین، خلق ما که مدت مدیدی است با بنیادگرایی حکومت سرمایه‌داری اسلامی دست و پنجه نرم می‌کند، بار دیگر دست به قیام زد و پا به پای خلق‌های دیگر ایران در برابر این ظلم و ستم ایستاد و اگرچه حکومت ایران با دار و درفش و گلوله و اعدام و قتل‌عام و کشتار در خیابان‌ها به این اعتراضات پاسخ داد، اما مقاومت و مبارزه ادامه پیدا کرد و به اشکال دیگری خود را نشان داد.

در سالی که پشت سر گذاشتیم، باشور و باکور کوردستان بار دیگر صحنۀ مقاومت عظیمی شد و جهان با چشمان خود شاهد حماسۀ «قندیل سرافراز» و خلق پایدارمان بود و اگرچه همۀ رسانه‌ها و باندهای سلطه در جهان سرمایه‌داری کوشیدند تا این مقاومت باعظمت را از چشمان جهانیان پنهان سازند، اما باز هم ابعاد این مقاومت و به ویژه حماسۀ «هفتانین» آنقدر چشمگیر بود که در تاریخ نیروهای اشغالگر همچون شکستی دیگر ثبت شد، و حتی «خط خیانت» نیز که در تمام مدت جنگ به دشمنان کمک نمود و تمام توان خود را در خدمت سپاه چیچک زمانه قرار داد، به این شکست معترف شد و چیزی به جز بدنامی به دست نیاورد. در نتیجۀ این شکست نیز چیچکی‌های زمانه و خدمتگزارانشان در خط خیانت برای پنهان ساختن شکستشان در ائتلافی کثیف به همراه نیروهای امپریالیست، خیانتی دیگر را –این بار در شنگال- طرح‌ریزی کردند تا دستاوردهای خواهران و برادران ما را در مقاومت علیه داعشیان از آنان بستانند؛ توطئه‌ای که بی‌تردید با مقاومت خلق ایزدی شنگال و اتحادی دموکراتیک در میان خلق‌های آن منطقه یک بار دیگر شکست نیروهای امپریالیست و حکومت‌های نژادپرست خاورمیانه و همچنین خدمتگزارانشان را به همراه خواهد داشت.

تاریخ مای یارسان شهادت می‌دهد که هرجا ظلم و ستم بوده است، مقاومت و پایداری در برابر ستم نیز با آن همراه بوده است و به همین دلیل نیز ظالمان کوشش بسیاری کرده‌اند تا قبل از هر چیز خیال و اندیشۀ مقاومت کردن را از ذهن خلق پاک کنند؛ امری که هرگز با موفقیت توأم نخواهد بود و همانگونه که شاهد هستیم مقاومت در برابر ظلم و ستم رژیم‌های منطقه به ویژه رژیم‌های ایران و ترکیه همچنان ادامه داشته و زین پس نیز ادامه خواهد داشت. پیروزی سیستم کنفدرالیسم دمکراتیک در روژاوا و سرمشق گرفتن خلق ایزدی از آن مقاومت نشان داد که از کوبانی تا شنگال شکوفه‌های آزادی شکفتن خود را آغاز کرده و اندیشۀ خودآیینی و حیاتی آزاد، خلق‌های خاورمیانه را به حرکت درآورده است. در این زمستان با اتکا به روح مقاومت سلطان سهاک و خاتون رزبار و یارانشان قدم به سال تازۀ یاری می‌گذاریم و به سوی بهار آزادی و آتش زندگی بخش نوروز می‌رویم. در سال نو و در این زمانۀ مقاومت در برابر زمستان ظلم و ستم، از شهیدانمان یاد می‌کنیم؛ از بابایادگار و تیمور بانیارانی، تا سید قربان حسینی، مهرداد شاهمرادی و سید محمود خاموشیان و همچنین شهیدان یارسان همچون سید خلیل عالی نژاد و کیانوش آسا تا رفیق شاهین دالاهو و رفیق زاگرس بَرزَوان و شهید پویا ناصری‌خواه که در این سال کهنه در اعتراضات ماه آبان به دست رژیم جلاد ایران به شهادت رسید. در آغاز این سال تازۀ یاری سوگندمان را با شهیدان تازه می‌کنیم و بر مبارزه و مقاومت خلق یارسان از کرماشان و لرستان تا آذربایجان و مازندران، و همچنین خلق کورد در هر چهار بخش میهنمان کوردستان درود می‌فرستیم، و همچنین اتحاد خودمان را با مبارزات خلق‌های دیگر منطقه در راه آزادی و برابری اعلام می‌کنیم و باور داریم که اتحادی دمکراتیک و مقاومت و مبارزه، تنها راه ممکن برای رسیدن به حیاتی آزاد است.

تاریخمان مقاومت مَرنو

امروزمان مقاومت کوبانی

خاونکارت مبارک کوردستان

پلاتفرم یارسان"