راهپیمایان آزادی یاد جیلان اونکول را که توسط دولت به قتل رسید، گرامی داشتند
راهپیمایان آزادی یاد و خاطره جیلان اونکول، کودکی که توسط دولت ترکیه به قتل رسیده بود را بر سر مزارش گرامی داشتند.
سیاستمداران و نمایندگان سازمان‌های توده‌ای دموکراتیک که برای آزادی جسمانی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان از قَرس به راه افتاده بودند، یاد جیلان اونکول که در روستای خانباز (هامباز) از توابع منطقه لیجه شهر آمد در حال چرای حیواناتش بود در ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۹ توسط دولت ترکیه با گلوله به قتل رسید، بر سر مزارش گرامی داشت. مادر اونکول، صالحه اونکول، و مردم روستا در مراسم بزرگداشتی که بر سر مزار جیلان اونکول در روستای دولک در ناحیه دارا هِنه (گِنچ) چَولیگ برگزار شد، شرکت کردند. وزیر جوشکون پارلاک، نماینده پارلمانی دَم پارتی پس از خواندن دعا بر سر مزارش گفت: «از دهه ۱۹۹۰ بسیاری از مردم به دلیل سیاست‌های امنیتی در کوردستان به طرز وحشیانه‌ای به قتل رسیده‌اند. جنگ کثیفی علیه خواسته‌های دموکراتیک به راه افتاد. بسیاری از خانواده‌های ما به کلان شهرها مهاجرت کردند. کسانی که بیشترین تأثیر منفی جنگ متوجه آنها شد زنان و کودکان بودند. کودکان در کوردستان تحت سیاست‌های همسان‌سازی قرار گرفتند و با بمب به قتل رسیدند.»
"ما حساب قتل‌عام‌ها را خواهیم پرسید"
پارلاک با گرامیداشت یاد و خاطره کودکان به قتل رسیده توسط خودروهای زرهی و گلوله سربازان و پلیس در کوردستان گفت: «قتل‌عام غیرقابل قبول است. فرزندان ما نمی‌توانند آزادانه در سرزمین خود زندگی کنند. هدف از راهپیمایی امروز ما این است که فرزندان ما آزادانه در سرزمین خود زندگی کنند. ما خواستار این هستیم که فرزندانمان به زبان مادری خود آموزش ببینند. سیاست‌های امنیتی برخلاف خواسته‌های دموکراتیک ما ادامه دارد. انزوا روز به روز عمیق‌تر می‌شود. در شخص آقای اوجالان کل جامعه در انزوا قرار دارد. هدف دیگر راهپیمایی ما افشا و شکستن این انزوا و تضمین آزادی جسمانی آقای اوجالان است. اگر ما این کار را انجام دهیم، کودکان می‌توانند آزادانه در سرزمین خود زندگی کنند.»
پارلاک با بیان اینکه در ازای جنایاتی که سربازان، محافظان روستایی (مزدوران) و پلیس در کوردستان مرتکب می‌شوند پاداش داده می‌شود، گفت: «در برابر اینها مبارزه خود را گسترش خواهیم داد. ما تمام تلاش خود را برای مجازات هر کسی که مرتکب جنایت می‌شود انجام خواهیم داد. ما نمی‌خواهیم رویاهای فرزندانمان ناتمام بماند. ما هر بچه‌ای را که از دست داده‌ایم در مبارزه‌مان زنده نگه می‌داریم. یک جیلان قتل‌عام شد، امروز هزاران جیلان در کوردستان وجود دارد. در هر خانه‌ای نام بچه‌ای جیلان است. ما این قتل‌عام را فراموش نخواهیم کرد و قاتلان را پاسخگو خواهیم کرد. این راهپیمایی تا آزادی آقای اوجالان ادامه خواهد داشت. اکنون مادران صلح می‌خواهند. مادران بیشترین آسیب را می‌بینند. مسئله کورد باید از راه‌های دموکراتیک هرچه سریعتر حل شود.»
