هزاران جوان تا کنون در راه آزادی کوردستان جان خود را فدا کرده‌اند. یکی از این فدائی‌ها، مِلیتان حقی (احمد یاووز) است.

احمد یاووز در سال ۱۹۹۷ در منطقه بِسمیل شهر آمد به دنیا آمد. او در خانواده‌ای میهن‌دوست بزرگ می‌شود که به فرهنگ، سرزمین و تاریخ خود پایبند است. از این رو در جوانی با مبارزات آزادی کوردستان آشنا می‌شود و شخصیتش بر همین اساس شکل می‌گیرد. اگرچه او در مدارس سیستم آموزش می‌بیند، اما احساس می‌کند که این آموزش جوابی به جستجوهای او نمی‌دهد و او را راضی نمی‌کند. او می‌بیند که نظام همه چیز را به او پیشنهاد می‌کند تا یک زندگی لیبرال و بدون هویت داشته باشد، اما این برای احمد معنایی ندارد. دشمن سالهاست که این زندگی را به کوردستان تحمیل کرده است. رهبر آپو و جنبش آزادی که به این زندگی تحمیلی دشمن پایان دادند، در عوض زندگی معناداری را ارائه می‌دهند. بنابراین، احمد اکنون در جستجوی یک زندگی جدید و معنادار است.

با شروع حملات تبهکاران داعش به روژاوا، احساسات ملی احمد مانند آتشفشان می‌جوشد. مخصوصا اینکه همه از ۷ تا ۷۰ ساله می‌جنگند و این مسئله او را بسیار تحت تاثیر قرار می‌دهد. او از خود می‌پرسد که برای دفاع از این مردم بی‌گناه و میهنش چه کاری می‌تواند انجام دهد؟ او با وجود اینکه وابسته به حزب است و در برخی فعالیت‌ها شرکت می‌کند، این را کافی نمی‌داند. وجدانش او را وادار می‌کند تا گام‌های بزرگ‌تری بردارد. به همین دلیل به حرف دل و ذهنش گوش می‌دهد و تصمیم می‌گیرد به صفوف گریلا بپیوندد. او در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۴ گامی به سوی آزادی برمی‌دارد. او در روز تأسیس حزب، روز رستاخیز خلق کورد، به مبارزات ملحق شد و نام مِلیتان حقی را برای خود انتخاب کرد. رفیق مِلیتان اولین گام‌های خود را در راهپیمایی انقلابی در متینا برمی‌دارد و اولین دوره آموزشی گریلایی خود را می‌بیند و در آنجا در کارها شرکت می‌کند. او کارش را با جان و دل و با عشق فراوان پیش می‌برد، گویی به زندگی‌ای که سال‌ها آرزویش را داشت رسیده است. او با دیدن فرهنگ و اخلاق گریلایی از همان روزهای اول می‌داند که به هدفش رسیده است. رفیق مِلیتان که با آموزش‌هایی که دریافت کرده بود بر فلسفه رهبر آپو متمرکز بود، راهپیمایی آزادی خود را شجاعانه، مصمم و با اعتماد به نفس و قاطعیت و تلاش و مشارکتی بی‌دریغ آغاز کرد.

گریلا مِلیتان که پس از دوره آموزشی جنگجویان تازه‌وارد به مدت سه سال در خط مرزی فعالیت‌های عملی انجام داد، در بسیاری از عملیات‌های موفقیت‌آمیز که با تاکتیک‌های مختلف توسعه یافته بود شرکت کرد، دوش به دوش با شهدا و قهرمانان کوردستان جنگید و ضربات سنگینی به دشمن وارد کرد. به همین دلیل وقتی خبر شهادت هر یک از رفقایش را می‌شنود، خشمش نسبت به دشمن بیشتر می‌شود و می‌خواهد در کارهای سخت‌تری شرکت کند. رفیق مِلیتان آگاه است که فداکاری فقط محدود به انجام عملیات نیست، بلکه در درجه اول در شخصیت و زندگی باید فداکاری کرد. به همین دلیل در هر کاری با از خودگذشتگی فراوان شرکت می‌کند. با این آگاهی عمل می‌کند که در فرآیندهای تاریخی و زمانی که حملات دشمن در شدیدترین سطح است، از خود گذشتگی امری ضروری است. او اکنون مسئولیت‌های فرماندهی و پیشاهنگی خود را در قبال رفقایش در هر زمینه‌ای کاملاً انجام می‌دهد.

کوردستان فدائیون زیادی دارد

رفیق ملیتان که با مواضع فداکارانه خود در قلب همه رفقایش جای گرفت، فداکاری را اینگونه تعریف می‌کند: «زیستن، جنگیدن و مرگ در راه آزادی، یک افتخار است. هر کسی شانس انجام فداکارانه این‌ها را ندارد. ما می‌توانیم همه چیز را بپذیریم، حتی تکه تکه شدن بدنمان را، اما هرگز نمی‌توانیم زندگی بدون شرافت را بپذیریم. ما فقط فدائی مردم و رهبر خود هستیم.» او در هر زمینه و در رفاقت در حال تعمیق است. به ویژه با پارادایم دموکراتیک، اکولوژیکی و آزادیخواهانه زنان رهبر آپو ادغام می‌شود. به همین دلیل بیش از همه خود را مدیون زن و طبیعت می‌داند. او از ایستاری که گریلاهای زن از خود نشان می‌دهند قدرت می‌گیرد. به همین دلیل او در راه آزادی با رفقای زن پیوند رفاقتی محکمی برقرار می‌کند.

گریلا ملیتان در ارزیابی خود احساس خود را نسبت به مبارزان پاژک با این عبارات بیان می‌کند: «ممکن نیست که در برابر زیبایی و شخصیت شما غافلگیر نشد. مفهوم پدرسالاری که هزاران سال است خود را تحمیل کرده است، چیزی برای بشریت باقی نگذاشته است. اما اکنون همه می‌بینند که چگونه رفقای زن در صفوف پ‌ک‌ک می‌جنگند، رفقای مبارز و زیبای من، زندگی با شما باعث افتخار است که شما با موضع زندگی خود به ما قدرت زیادی دادید، همه کسانی که از مبارزه زنان حمایت می‌کنند، متوجه این امر خواهند شد. زیرا شما هستید که درخت زندگی را آبیاری می‌کنید. بدون شما، سرعت زندگی کند می‌شود و شما متوجه هستید.»

غارت طبیعت کوردستان که مردم کورد سال‌ها از آن محافظت کرده‌اند اما هر روز در معرض بمباران قرار می‌گیرد، جان گریلا ملیتان را بسیار آزار می‌دهد. سوزاندن هر درخت و مرگ هر جاندار برای او نوید انتقام است. از این رو هرگاه طبیعت کوردستان را در شعله‌های آتش می‌بیند با این سخنان آن را خطاب قرار داده و وعده گرفتن انتقامش را دوباره می‌کند: «این اشغالگران کوردستان را اینگونه می‌سوزانند، اما نمی‌دانند که آن روز خواهد آمد و آنها نیز خواهند سوخت. طبيعت ما كه ريشه‌هايش قوی است، دوباره سبز می‌شود. اگر چیزی ریشه‌کن شود نابود می‌شود. بنابراین ما اجازه نمی‌دهیم دست دشمن به ریشه برسد و انتقام هر درختی را که سوخته است، خواهیم گرفت. کوردستان فدائیون زیادی دارد. بگذارید دشمن بر این اساس محاسبه کند. ما با تمام توان پاسخ خواهیم داد و انتقام بزرگی خواهیم گرفت.»

او تا آخرین نفس جنگید

ملیتان دلاور که در هر فرآیندی ضربات بزرگی به دشمن وارد می‌کرد، در سال ۲۰۲۲ در برابر حملات اشغالگری دولت ترکیه به مناطق حفاظتی مدیا به منطقه متینا روی آورد. رفیق مِلیتان که در حماسه مقاومت در برابر حملات اشغالگران به زاپ، آواشین و متینا شرکت کرد، سختی و سنگینی این روند را اینگونه بیان می‌کند: «واقعیت روند و انزوای تحمیلی بر رهبری قابل مشاهده است. پاسخ رهبر آپو و هر فداکاری به این روند برای من الگو است. پس باید کاری کنیم که دشمن به پای رهبری بیفتد، انسان هر اندازه به دشمنش حمله کند، به همان اندازه پیروز خواهد شد. ما تا تحقق آزادی کوردستان و آزادی جسمانی رهبری به مبارزه ادامه خواهیم داد.»

رفیق ملیتان در عملیات‌های زیادی علیه دشمن در منطقه مقاومت تپه آمدیه شرکت می‌کند و رفقای خود را پیشاهنگی می‌کند. در ۱۶ نوامبر ۲۰۲۲ به همراه رفقایش نَژوان مردین و سَرخوبون باز در تپه شهید پیردوغان علیه دشمن عملیات انجام می‌دهد و ۱۴ سرباز ترک را کشته و ۶ مواضع آنها را منهدم کرد. رفیق مِلیتان، نَژوان و سرخوبون که در جریان این عملیات به شدت مجروح شده بودند، برای اسیر نشدن به دست دشمن، نارنجک‌های خود را با سردادن شعار «زنده باد رهبر آپو» منفجر کردند و به کاروان جاودانگان پیوستند. رفیق ملیتان که فدائی‌گری را به چراغ راه خود مبدل کرد، تا آخرین نفس فداکارانه جنگید و به شهادت رسید.