نباید اجازهی تکرار عفرینی دیگر داده شود | یادداشت
میشل تومن نویسندهی روزنامهی دی زِیت آلمانی با اشاره به جرایمی که دولت ترکیه و تبهکارانش با اشغال کانتون عفرین مرتکب شدهاند اظهار کرد، "نباید اجازهی تکرار عفرینی دیگر داده شود."
میشل تومن نویسندهی روزنامهی دی زِیت آلمانی با اشاره به جرایمی که دولت ترکیه و تبهکارانش با اشغال کانتون عفرین مرتکب شدهاند اظهار کرد، "نباید اجازهی تکرار عفرینی دیگر داده شود."
نقشهی اشغالگری رژیم ترکیه علیه روژآوا از سوی رسانههای اروپایی نیز از نزدیک پیگیری میشود. میشل تومن نویسندهی روزنامهی مشهور دی زیت آلمانی در مقالهی اخیرش سخنان تهدیدآمیز رئیس جمهور ترکیه رجب طیب اردوغان علیه کردها را تفسیر کرد. تومن در مقالهاش تحت عنوان "نباید اجازهی تکرار عفرینی دیگر داده شود" بیان کرد، کردهای سوریه با همکاری ایالات متحدهی آمریکا داعش را نابود کردند و هم اکنون بسیاری از اعضای داعش در زندانها زندانی هستند.
تومن مینویسد، اردوغان به مترادفسازی اصطلاحات کرد و "ترور" میپردازد، در حالیکه پناهجویان بسیاری که از دست داعش فرار کردهاند هم اکنون در شرق فرات که ترکیه آن را به اشغال تهدید میکند، ساکن هستند. همچنین یادآور شد سال ٢٠١٨ کانتون عفرین که اکثریت جمعیتش را کردها تشکیل میدهد، [از سوی دولت ترکیه و با همکاری بنیادگرایان اسلامی] اشغال شده است.
-اردوغان همزمان به دو هدف خواهد رسید-
نوسینده در مقاله ابراز میکند که بایستی این تهدیدات اردوغان جدی گرفته شوند، در رابطه با وضعیتی که یک سال و نیم پیش در عفرین اتفاق افتاد نیز چنین اظهار کرد:
"بنا به دادههای سازمان ملل متحد در عفرین ١٣٧ هزار نفر مجبور به کوچ اجباری شدند، برطبق گزارش سازمان دیدهبان حقوق بشر سوریه این رقم بیش از ٣۵٠ هزار نفر میباشد. به گفتهی نهادهای بینالمللی حقوق بشر نیز در عفرین سرچشمههای حیات، درختهای زیتون به آتش کشیده میشوند. کردها به اجبار از خانه و کاشانهشان بیرون رانده میشوند و خانه و داراییهای آنان را به عربها میدهند. افزون بر اینکه اردوغان میگوید که عفرین نه شهر کردهاست بلکه متعلق به عربهاست.
اکنون اردوغان میخواهد پناهجویان عرب سوریهای که در شرق فرات پناهنده هستند را نیز وادار به کوچ کند. زیرا دیگر کسی نمیگوید، پناهندگان سوریهای خوش آمدید"، بنابراین اردوغان برای پناهندگانی که در ترکیه هستند و شمارشان بیش از سه میلیون نفر است بدنبال مکانی تازه است. اگر این پناهندگان در خط مرزی ساکن گردند همزمان به دو هدفش خواهد رسید؛ هم تعداد پناهندگان کم خواهد شد، همم حاکمیت کردها در شمال سوریه به پایان خواهد رسید."
از آنجا که نویسندهی آلمانی از سیاستهای ترکیه مبنی بر پاکسازی اتنیکی که با اجبار به کوچ کردن خلق و تغییر محل سکونتشان اجرا میکند بیگانه نیست، ژنوساید ارامنه، کوچاندن دو میلیون نفر مابین ترکیه - یونان و وقایع زمان اشغال قبرس را یادآور شد.
تومن از سازمان ملل متحد و اتحادیهی اروپا خواست که در مورد "منطقهی امن" این سوالات را از ترکیه و آمریکا بپرسد که در این مورد توافق کردهاند.
"عمق گشتهای که ترکیه در منطقهی کردها انجام خواهد داد چقدر است؟ آیا کرد، ترک و آمریکاییها میتوانند واحدهای گشتی مشترک تشکیل دهند؟ آمریکا چگونه میخواهد مانع از وقوع درگیریهای محتمل مابین نیروهای ی.پ.گ و سربازان ترک شود؟ مهمتر از همه، چه کسی میتواند جلوی نقشهی کوچاندن و اسکان گستردهی اردوغان در مناطق کردها را بگیرد؟"
میشل تومن که تا سال ٢٠٠٣ میلادی خبرنگار خاورمیانهی روزنامه دیه زیت بود با این فراخوان به مقالهاش پایان میدهد "نباید اجازهی تکرار عفرینی دیگر داده شود."