دو روز پشت سر هم شهروندان شلادزه به خیابان‌ها آمدند و علیه قتل عام جوانان منطقه و حملات اشغالگرانه‌ی ترکیه خشم خود را نشان دادند، آنها تاکید می‌کنند که اگر این حملات متوقف نشوند، به اعتراضات خود ادامه می‌دهند.

در شلادزه چه اتفاقی افتاد؟

قبل از ظهر روز ۱۹ این ماه دولت اشغالگر ترکیه روستای سیدا از توابع شلادزه در استان دهوک را به شدت بمباران کرد. در نتیجه‌ی این بمباران ۵ جوان شهید شدند.

جنگنده‌های اشغالگران در همان روز یک روستای نزدیک متینا را بمباران کردند و یک جوان دیگر را شهید کردند.

تصادفی یا عمد؟

جوانانی که در بمباران روز ۱۹ این ماه در شلادزه شهید شدند، همان جوانانی بودند که قیام ۲٦-۱-۲۰۱۹ در شلادزه را پیشاهنگی می‌کردند و پایگاه  ارتش اشغالگر ترکیه در سیری را به آتش کشیدند، این نشان دهنده‌ی آن است که این جوانان به طور عمد هدف قرار گرفته‌اند.

واکنش مردم

همان روز پس از آوردن پیکر شهدا به داخل شلادزه، مردم منطقه با تظاهرات و شعار دادن علیه دولت ترکیه، خشم خود را نسبت به اشغالگران و دولت ترکیه نشان دادند.

وحشت پ.د.ک

قیام شلادزه به رخدادی تاریخی تبدیل شد، آنچه چندین سال انتظار می‌رفت حکمرانان باشور انجام دهند، خلق شلادزه انجام دادند و خود به پایگاه‌های دولت ترکیه رفتند، به همین دلیل پ.د.ک که از پایگاه‌های ترک محافظت می‌کند، دچار وحشت شده است، این بار هم در همان روز تعداد زیادی از نیروهای آسایش، پلیس و ضدشورش، از هولیر و دهوک روانه‌ی شلادزه شدند تا مانع اعتراض و مقام مردم شوند.

پ.د.ک نتوانست مردم را ساکت کند

بعد از ظهر روز دوم یعنی دیروز مردم شلادزه یک بار دیگر به خیابان‌ها رفتند و با سر دادن شعار «زنده باد مقاومت، مرگ بر اردوغان» تظاهرات کردند.

نیروهای پ.د.ک که تعداد آنها بیشتر از تظاهر کنندگان بود تلاش کردند تا مردم را متفرق کنند اما موفق به این کار نشدند و تظاهرات ادامه یافت.

پ.د.ک از بزرگ عشیره ریکانی‌ها خواست به میان مردم برود و از آنها بخواهد به خانه‌هایشان بازگردند، اما تظاهر کنندگان با شعار «نه به بازگشت بزرگان برای ساکت کردن مردم» پاسخ آنها را دادند.

مردم به پا خواسته به طرف پایگاه اشغالگران ترکیه رفتند و خواستند آنها را فراری دهند اما نیروهای پ.د.ک در اطراف مقرها سپر درست کردند و همه‌ی راه‌های منتهی به مقرها را بستند.

این حمایت پ.د.ک تظاهر کنندگان را خشمگین‌تر کرد و آنها تغییر مسیر داده و به سمت کمیته‌ی پ.د.ک در منطقه‌ی شلادزه رفتند و به آنها گفتند "مگر شما همکار میت هستید؟".

حمله‌ی پ.د.ک و پاسخ خلق

پ.د.ک چندین جوان را دستگیر کرد و با گاز اشک‌آور و گلوله‌ی پلاستیکی به مردم حمله کردند و تلاش کردند به تظاهرات خاتمه دهند، اما خلق خشمگین بر مطالبات خویش پافشاری کرده و با سنگ پاسخ حملات چماقداران را دادند.

خواسته‌های تظاهر کنندگان

تظاهرات بیشتر از ۴ ساعت در مقابل کمیته‌ی پ.د.ک در شلادزه ادامه یافت و پس از تلاش‌های بسیار تظاهر کنندگان با چندین شرط به خانه‌هایشان بازگشتند:

۱-پایان دادن به حملات اشغالگران ترک و حفظ امنیت منطقه.

۲- آزاد کردن اهالی شلادزه که طی چند ماه گذشته با اتهامات مختلف دستگیر شده‌اند.

۳-آزاد کردن جوانانی که دیروز دستگیر شدند.

پ.د.ک به تظاهرکنندگان قول داد این درخواست‌ها را اجرا کند. تظاهرکنندگان نیز به اعتراض خود در این روز پایان دادند و به مسئولین پ.د.ک گفتند که اگر به درخواست‌هایشان عمل نشود، دوباره به خیابان‌ها خواهند آمد و نمی‌توانند مانع آنها شوند. بر اساس اطلاعات بدست آمده تاکنون دستگیر شدگان آزاد نشده‌اند.

اعتراضات ادامه خواهد یافت؟

احمد شامکی یکی از جوانانی که در تظاهرات شرکت کرده بود می‌گوید که دولت اشغالگر ترک اجازه‌ی بازگشت به خاک خودشان را نمی‌دهد، مردم فقیر هستند و می‌خواهند به روستاهایشان بازگردند اما به دلیل بمباران‌ها نمی‌توانند.

احمد در ادامه به روژنیوز می‌گوید: «نیروه» و «ریکان» مناطق توریستی هستند اما ما نمی‌توانیم از شلادزه خارج شویم. در مدت ۳ سال ۲٨ تن از ما به دلیل بمباران‌های ترکیه شهید شده‌اند و ۱۴ تن نیز مجروح می‌باشند. این منطقه باید حفاظت شود.

احمد شامکی همچنین می‌گوید که مردم شیلازی به وعده‌های پ.د.ک باور ندارند. او می‌گوید: وعده‌های بسیاری داده‌اند که هیچ وقت به آنها عمل نکرده‌اند، به همین دلیل دوباره اعتراضات از سر گرفته شده است. زمانی که اعتراضات انجام می‌شود نیروهای زیادی را به منطقه می‌فرستند. اگر به ما اجازه‌ی اعتراض داده نشود جوانان خون گرم به خیابان‌ها خواهند ریخت و مشکلات بزرگی ایجاد می‌شود.

همچنین قهرمان شکری زین‌الدین که فرزند یک روزنامه‌نگار شهید است، به روژ نیوز گفت: چندین بار غیرنظامیان قربانی بمباران‌های ترکیه شده‌اند، به دلیل بی‌توجهی و خونسردی حکومت اقلیم و مرکز خشم خود را به خیابان‌ها بردیم.

قهرمان می‌گوید: باید برای دولت ترکیه حد و مرز تعیین شود، همان طور که از لحاظ تجاری با آنها توافق می‌کنند، بر سر خون شهروندان هم واکنش نشان دهند و از مردم حمایت کنند.

این جوان همچنین تاکید کرد، اگر حکومت اقلیم واکنشی نشان ندهد، آنها آماده هستند تا دوباره به خیابان‌ها بیایند و اعتراض کنند، چون خون جوانان شهید باارزش‌تر از آن است که بر آن چشمپوشی کرده و از آن صیانت نشود.

قهرمان در ادامه گفت: قبل از حکومت مرکزی، حکومت اقلیم مسئول است. سکوت هر دو حزب حکومتی سبب شده است که بمباران‌ها و قربانی کردن مردم ادامه یابد.